Дарсхойи муқаддамотий/ дарси чохорум : ислом чист ва мусалмон кист?
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир хўромий.
Бисмиллахир рохманир рохим.
“Ба рости хамд ва сипос танхо лойиқи худост уро шукр мегуем ва аз у дархости кўмак ва омурзиш мекунем ,ва панох мебарем ба худо аз шурури нафсхойимон ва аз бадихойи аъмолимон ,хар касики худо уро хидоят кунад хеч кас наметавонад уро гумрох кунад ва хар касики худо уро гумрох намояд хеч кас наметавонад уро хидоят дихад ва шаходат медихамки хеч илохи бар хаққи бу жузъ аллох нtстки танхо ва бешарик аст, ва шаходат медихамки Мухаммад банда ва фристодайи уст.”
“эй касоники иймон овардаид ончунонки шойиста аст, аз худо битарсид ва намирид магар онки мусалмон бошид”.
” эй мардумон аз (хашми ) парвардигоритон бипархезид, парвардигорики шуморо аз ек инсон биёфарид ва (сипас ) хамсаришро аз новъи у офарид ва аз он ду нафар мардон ва занон фаровони мунташир сохт. Ва аз (хашми ) худойи бипархезидки хамдигарро биду сўганд медихид, ва бипархезид аз инки пейванди хешовандиро гусихта дорид зеро бегумон худованд муроқиби шумост.”
“Эй мўъминон аз худо битарсид ва сухани хақ ва дуруст бигуйид.Дар натижа худо ( тўвфиқи хейритон медихад ва ) аъмолитонро шойиста мегардонад ва гунохонитонро мебахшояд . Аслан хар каси аз худо ва пайғамбариш фармонбурдори кунад ,қатъан ба пирузий ва комёбий бузурги даст меёбад”.
Аммо баъад:росттарин сухан ,китоби худо ва бехтарин равиш,равиши Мухаммад саллаллоху алайхи васаллам аст,ва бадтарин умур нововарий дар дин аст,ва хар тоза пейдо шудайи дар дин,бидъат;ва хар бидъати гумрохий ва хар гумрохий дар оташ аст.
Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух .
Бародарон ва хохароники се дарси гузаштаро дунбол карданд ва медонанд дин яъни чи ? Ва мафохим ва маъонийи чохоргонайи онро ёд гирифтанд ва илова бар он ,шинохти дурусти аз масалайи жохилият ва бахусус амри мухимми куфр ба тоғут доранд ,дар дарси имруз бароишон бисёр сахл ва осон хохад буд.
Дар хамин ибтидойи амр бояд ин нуқтаро хидмати бародарон ва хохарони мусалмон ёд овари кунам хамчунинки дар дарси аввал ишора кардаем , дар нигариши қуръон ду дин бештар вужуд надорад: ё дини ислом ё дини мушрикин ,ва аллохи мутаол хар жо исми мушрикинро дар каломи худ оварда ,манзуриш куффори ғейри ахли китоб хастанд.Яъни ба забони содатар ва имрузин , мо ду дин бештар надорем ,ё дини ислом аст ( бо шариатхойи мухталифи он ) ё дини секуляризм ( он хам бо садхо мазхаб ва фирқайи мухталиф ).
Дар ин сурат ,ба кор бурдан адёни осмоний ниметавонад кори дурусти бошад ,балки дар нигариши қуръон танхо ек дини осмоний дорем ва тамоми пайғамбарон ,барои таблиғ ва расондани ек дин омадандки онхам “ислом ” астки , аллохи мутаол ба таъкид мефармоянд :
:”إنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلام” و “وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَالْإِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ”.
Усули муштарак ва собитики тамоми пайғамбарон ,дар даъвати мурдум ба ин дини вохид ,аз он пейравий мекарданд ,ду асли сода аммо мухим бештар набудаки ,хар кас таслими ин ду асл ,аз коноли пайғамбар хамон дўвра мешуда ,дар доираи дини ислом қарор мегирифта аст. Аллохи мутаол дар мовриди ин ду асли муштарак мефармоянд :
وَلَقَد بَعَثنا في كُلِّ أُمَّةٍ رَسولًا أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغوتَ (نحل/۳۶)،
Мо ба миёни хар миллати пайғамбариро фристодаем ( ва мухтавойи даъват хаммайи пайғамбарон ин буда астки ) худоро бипарастид ва аз тоғут (шайтон ,бутон ,ситамгирон ва ғейрих ) дури кунид.
وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ (انبياء/۲۵)،
Мо пеш аз ту хеч пайғамбариро нафристодаем ,магар инки ба у вахий кардаемки маъбуди жуз ман нест ,пас фақат маро парастиш кунид.
Ба хамин далил ,худованд дар таъйиди ин мафхум мефармояд :
فَمَن يَكفُر بِالطّاغوتِ وَيُؤمِن بِاللَّهِ فَقَدِ استَمسَكَ بِالعُروَةِ الوُثقى لَاانفِصامَ لَها (بقره/۲۵۶)،
Банобарин касики тоғутро инкор ва рад намояд ва аз он нофармоний кунад ва ба худо иймон биёварад ,ба мохкамтарин дастгира чанг зада ,аслан пора шудан надорад.
Ва росулуллох саллоллоху алайхи васаллам хам дар ибтидойи даъвати худ, аввалин чизики ба мухотибин ба унвони рисолатиш мегуфт ( қабли аз нозил шудани ахкоми ижроий жомеъа ) хамин ду аслро барои мардум баён мекарданд ва мефармуд:
يَا أَيُّهَا النَّاسُ، قُولُوا: لا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا؛
Ба хамин содаги.
Пас ислом дар маъни ом ва фарогири он ,яъни :
ла илаха – куфр ба тоғут ,яъни рад кардан ва зери по гузоштан тамоми барномахо,қавонин ва роххойики бар халофи қонуни шариати аллох бошанд.
- Иймон ба аллох ,яъни хамон тааххудики мо дар намоз медихем :
- ۲٫ « إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ»
Бар асоси ин тааххуд ,тамоми умури ибодийи худро,хамчунин кор ,зиндаги ,хонувода ,хукумат ,қонун ,омузиш ва парваришу хамма чизи худро ба аллох меспори.
Дар тули торих,хар касики таслими ин ду асл ( ла илаха – куфр ба тоғут ва иллаллох –иймон ба аллох ) аз коноли пайғамбари он аср шуда ,дубора бояд таъкид шавад ,таслим шудан ба ин ду асл бояд аз коноли пайғамбари он аср ё ба таъбири дигар охарин пайғамбар бошад;дар ин сурат ,чанин шахси вориди доираи дини ислом шуда ва дар дунё исломи у пазирофта мешавад ,ва инки дар қалби ин шахс чи мегузорад,рост ва дуруғ қалбиш ба худо ва рузи қиёмат бармегардад ва дар дунё дар доираи дини ислом қарор гирифта аст ва мо чизи аз қалбиш намедонем.
Алъон бояд мутаважжих шуда бошидки, он исломи сода ,ровшан ва қобили фахм кадом астки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар арзи камтар аз чанд дақиқа ба шахс мерасонад? Ва шахси макаллафи бо хар мезони аз савод ё дар хар радайи синники қарор дошт ё онро қабул ё раддиш мекард .Аммо имруза даххо китоб дар мовриди анвоъ ва ақсоми тўвхид невиштанд ва солхойи сол дар донишгох дарси тўвхид ва даъват мехонанд ва хатто даражайи лисонс ,фовқи лисонс ва докторо хам барояш дар назар гирифтанд аммо , боз чизи тўлид мешавадки дар нихоят ,дар хидмати тоғутхо қарор мегирад .Ин хамон чизи астки мо дар тўлидоти донишгоххойи чун донишгоххойи оли саъуд,зайтун ,алазхар ва аксари мадориси диний фирақи маъруф ба ахли суннат дидаем.
Дар хар сурат: то алъон мутаважжих шудемки дини ислом чист ?Аммо боисти инро хам бидонемки аллох мутаол барои чанин ашхосики вориди дини у шуданд чи исмиро интихоб карда?Алъон мо хар гурух ва даста ,ва хатто хар фан ва херфаироки мебинем дорои тоблу ва исми астки сохибони он хизб ,гурух ,даста ва фан барои худишон интихоб карданд,мисли : нажжорхо ,тарошкорхо ,руфтагархо, ронандахо,муаллимхо пизишкон ва ………ё дар дини секуляризм хам хар каси барои худиш ек исм интихоб карда ,еки мегуяд секуляр либирал ,дигари мегуяд нацианал социалист ,еки мегуяд социал демокраси ,еки мегуяд морксисти лининист ё еки худишро тудайи ,кумала ,демократ ,порти ,екити ва ………меномад. Дар кул,мо барои хар баччаики ба дунё меояд ек исми интихоб мекунем ё хар колойики тўлид мешавад барои он исмиро таъйин карданд. Холо ,аллохи мутаол барои пейравони ин дини вохидки онро ислом номида чи исмиро интихоб карда аст? Оё пейравони ин дини вохид дар хар дўврайи исми доштанд ?Оё мисли пейравони дини секуляризм аз усоми мухталиф бархурдор буданд? Чун медонем пейравони дини секуляризм хар ек ,исми доранд ва дар тули торих бо онки мохиятишон еки буда аммо ,асоми мухталиф доштанд.Қаблан дар замони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ё дар адабиёти қуръоний ва фиқх ба онхо мегуем ” мушрикин “, аммо алъон ба онхо мегуем ” секулярист ” ,ба сурати ом дини онхоро чанин меномем фирқахойишон хам мухталиф буданд . Мазохибишон асоми мухталифи доштанд алъон хам хамин тури хастанд ва дар хар сарзамини даххо исм ,тахти ахзоби мухталиф доранд. Оё (дини ислом хам) ингуна аст ё мисли исмгузори руйи баччахо ,херфахо ,маконхо ,васоили тўлид шуда ва ………..аллохи мутаол ижоза дода худимон исми барои худимон интихоб кунем ?
Масалан пейравони одам бигуянд мо одамий хастем , ё пейравони Идрис бигуянд Идрисий , ё пейравони Нух бигуянд Нухий , ё пейравони Худ бигуянд Худий , ё пейравони Солих бигуянд Солихий ва ба хамин тартиб пейравони Иброхим –Иброхимий ,Исмоил – Исмоилий ,Лут –Лутий ,Исхоқ –Исхоқий ,Яъқуб –Яъқубий ,Юсуф- Юсуфий ,Шуъайб – Шуъайбий ,Айюб –Айюбий , Мусо –Мусовий ,Довуд –Довудий ,Сулаймон –Сулаймоний ,Илёс –Илёсий ба хамин тартиб Алясаий ,Юнусий ,Зулкуфлий ,Закариёий , Яхёий , Ийсаий , ва Мухаммадий.
Оё мо чанин номхойиро дар қуръон ё суннати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дидаем?Агар на , пас исми касоники исломро пазирофтанд чист ? Ва аллохи мутаол чи исмиро бароишон интихоб карда аст?Аллохи мутаол мефамояд:
:«مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلاَ نَصْرَانِيًّا وَلَكِن كَانَ حَنِيفًا مُّسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ»،
Яъни саййидино Иброхим на секулярист буд ( мушрикин ) на яхудий ва насроний ,балки ” мусалмон ” буд. Аллохи мутаол барои пейравони дини ислом аз оғози пейдоиш то рузи қиёмат фақат ек исмро интихоб карда ,онхам ” мусалмон ” аст. Ин исми астки аллох мутаол барои касоники ла илаха иллаллох яъни куфр ба тоғут ва ибодатро мухтасси аллох қарор медиханд ба ин усул таслим шуданд исми онхоро мусалмон гузошта аст :
هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِن قَبْلُ وَفِی هَذَا(حج/۷۸)،
Аллохи матаол шуморо қаблан ( дар китобхойи пешин ) ва дар ин ( дар охарин китобики қуръон ном дорад ) мусалмон номида аст.
Хохарон ва бародарони мусалмон ! Диққат кунид ин исмро аллохи мутаол барои тамоми пейравони дини ислом дар торихи башарият интихоб карда ,алъон хам исми мо хамин аст .Агар исми замин ,осмон ,дарё , кух , бод ,хуршид ,ва мохро наметавонем аваз кунемки , амри барои аваз кардан ё накардан онхам аз тарафи холиқи он надорем .Ба хамин тартибки дуст надори ба кух бигуйи дарё ,ё ба осмон бигуйи кух ,ба хамин тартиб хам ба хеч важх ижоза надори исмироки аллохи мутаол дар тули торихи башарият барот интихоб кардаро тағйир бидихи .Исми руйи кухро ту гузошти ва ле ин исмро аллохи мутаол барот интихоб карда аст.Бибин пайғамбар чигуна худишонро дар торих маърифий мекунанд:
Нух алайхиссалом гуфт :
«وَأُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ مِنَ المُسْلِمِینَ» (یونس/۷۲)،
Ва ба ман дастур дода шуда астки аз зумрайи муслимин бошам.
Иброхим ва Исмоил – алайхумуссолату вассалам – гуфтанд :
«رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَمِنْ ذُرِّیَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَکَ» (بقره/۱۲۸)،
Эй парвардигири мо ! чанон кунки мо ду нафар мухлис ва мунқоди (фармони ) ту ва мусалмон бошем , ва аз фарзандони мо миллат ва жамоати падид овардки мусалмон ва таслими ( фармони ) ту бошанд.
Дарборайи сифориши Иброхим ва Яъқуб алайхумассалом ба фарзандонишон гуфта :
«وَوَصَّى بِهَا إِبْرَاهِیمُ بَنِیهِ وَیَعْقُوبُ یَا بَنِیَّ إِنَّ اللهَ اصْطَفَى لَکُمُ الدِّینَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ» (بقره/۱۳۲)،
Ва Иброхим фарзандони худро ба ин ойин сифориш кард , ва Яъқуб ( навайи у нез чанин кард ,хар кадом ба фарзандони хувиш гуфтанд 🙂 эй фарзандони ман ! Худованд дини ( тўвхиди ислом ) ро барои шумо баргузида аст . ( пас ба мо қовл бидихидки ек лахза хам аз он дури накунид ) ва намирид жузъи инки мусалмон бошид.Яъни бо мусалмон будан бимирид.
Юсуф алайхиссалом дуо кард ва гуфт :
«تَوَفَّنِی مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ» (یوسف/۱۰۱)،
(Юсуф ру ба худо кард ва гуфт 🙂 парвардигоро ! маро мусалмон бимирон ва ба солихон мулхақ гардон .
Мусо алайхиссалом хам гуфт :
«وَقَالَ مُوسَى یَا قَوْمِ إِنْ کُنْتُمْ آَمَنْتُمْ بِاللهِ فَعَلَیْهِ تَوَکَّلُوا إِنْ کُنْتُمْ مُسْلِمِینَ» (یونس/۸۴)
Мусо ( барои дилдори ва ташжиъи мўъминон ) гуфт : эй қовми ман ! агар воқеан ба худо иймон дорид бар у таваккул кунид ( ва бояд ба у таваккул кунид ) агар мусалмон хастид.
Жодугарони фиръавн хам замоники ба Мусо иймон оварданд гуфтанд:
:«رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِینَ» (اعراف/۱۲۶)،
Парвардигоро ! сабри азим ба мо мархамат фармо ва моро мусалмон бимирон .
Сулаймон алайхиссалом хитоб ба Билқис малакайи Яман ва мардумиш невишт ва гуфт:
«أَلَّا تَعْلُوا عَلَیَّ وَأْتُونِی مُسْلِمِینَ» (نمل/۳۱)
Барои ин ( номаро фристодам ) то бартари жавъий дар баробари ман накунид, ва таслим шуда ба суйи ман ойид.
Хаворийюни Ийсо алайхиссалом ба у гуфтанд:
آَمَنَّا بِاللهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ» (آلعمران/۵۲)،
(мо ) бу у иймон овардаем ; ва( ту нез) гувох бошки мо мусалмон хастем .
Ин далоил ровшан аст ,хамчунонки ” дини ислом ” рисолати хаммайи пайғамбарон буда ,номи ” мусалмон ” хам барои тамоми дўврахойи торихи башарият ба пейравони дини ислом дода шуда аст.Агар дар тамоми қуръон жустажу кунид ғейри аз каламайи “мусалмон ” хеч исм ва расми дигари барои пейравони дини ислом маърифий нашуда аст. Ин исми астки аллохи мутаол барои мо интихоб карда ; ин хам дини астки то рузи қиёмат барои мо нозил шуда аст.
Мумкин аст хаммайи мо шанида бошемки муридони дини секуляризм , бо қиёси тағйир ва тахаввулоти дини секуляризм бо дини ислом , ( чун тағйир ва тахаввулот дар дини секуляризм хийли зиёд аст ) онхо мехоханд бо хамин қиёси тағйир ва тахаввулот ба дини ислом нигох кунанд ва мегуянд : дини исломи мо масалан ۱۴۰۰ сол пеш аст? Ва ингуна мехоханд ин шубхаро тарвиж дихандки ,хамчунонки дини секуляризм дар тули торих мутаносиб бо ақли башарий тағйир карда , ва руз ба руз пешрафт карда то ба имруз расида , ва хатто мегуянд : имруз хам дар холи тағйир аст ва мумкин аст чизики ба дарди имрузи мо бухурад фардо хушимон наёяд ва онро рад кунем ва чизи дигариро жойи он бугузорем . Тобеъи хавойи нафс аст хар чи дилишон хост. Пас ,дини ислом хам хамин тури аст ва тобеъ хавойи нафс ва хавохишхойи инсоний аст ва ин дин хам моли ۱۴۰۰ сол пеш аст, он хам моли хамон макон ва хамон миллат ва барои замонхо ва маконхойи дигар ва миллатхойи дигар ба дард намехурад.
Ин шубахоти астки мо ба каррот аз секуляристхойи бумий ва хатто жахоний шанидаем дар мовриди хамон дини исломики гуфтем дини тамоми пайғамбарон буда то замоники росулуллох саллаллоху алайхи васаллам расида склети он хамон ла илаха ( куфр ба тоғут ) , ва иллаллох ( иймон ва ибодат барои аллох ) будаки мо қисмати ибодат барои аллох онро хар руз дар ” ийяка наъбуду ва ийяка настаъин ” баён мекунем.
Иштибох мекунанд девонахо ( и секуляр ).дин аз замони одам ба ин тараф хамин буда ,шариатхойи он бо хам фарқ карда ,набояд бигуянд моли ۱۴۰۰ сол пеш аст бояд онро ба пайғамбарони қаблий баргардонанд. Ақлишон дар хамин хад аст вақти ба онхо мегуянд жохил ва нафахм ,хамин аст бар асоси зон ва гумон сухбат мекунанд.
Дар жавоби ин хам,лозим аст гуфта шавадки аллохи мутаол хч умматиро дар хеч замон ва макони бидуни рохнамо рахо накарда ва мефармояд :
وَ لَقَدْ بَعَثْنا فی کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوت (نحل/۳۶)،
Мо дар миёни хар миллати пайғамбариро фристодаем ( ва мухтавойи даъват хаммайи пайғамбарон ин буда аст )ки худоро бипарастид ва аз тоғут дури кунид.
إِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلاَّ خَلا فیها نَذیر(فاطر/۲۴)،
Хеч миллати ( аз умматхойи пешин ) хам нубуда ,илло инки бим дихандайи ба миёнишон фристода шуда аст.
ثُمَّ أَرْسَلْنا رُسُلَنا تَتْرا (مؤمنون/۴۴)،
Сипас пайғамбарони худро еки пас аз дигари ( ба суйи ақвомишон ) равона кардем.
Хамин оёт ва оёти мушобех ба мо мегуяндки дини ислом рисолати барои хаммайи замонхо ва хаммайи наслхо буда , ва барнома ва қонуниш махсуси ек дўврайи муайян ,ё макони хосси ,ё насли мушаххаси набуда ; балки бо мохияти собит ,рисолати хаммайи пайғамбарон ва мушмули хаммайи наслхо ,замонхо ва маконхо буда аст.
Дини ислом , бар хилофи дини секуляризм ,тўлид шудайи табақа ё нажод ва миллати хосси нест. Зойидайи афкори ноқис ва ру ба такомил ва насаби башар нестки имруз чизиро дуруст бидонад ва фардо чизи дигариро ,ё тобе хавойи нафсоний нестки имруз чизиро бихохад ва фардо чизи дигариро .Барои хамин тобеъ ин тағйир ва тахаввулот нист. Тўлид шудайи инсон ва табақайи нестки дар хўвзайи табақоти худиш онро дуруст карда бошад ё нажоди хосси нест ё миллати хосси нест ва дар жихати таъмини манофеъи табақа ва қишри хосси хам нест. Фахм ва даъват ба суйи дини ислом хам дар ихтикори табақайи хосси набуда аст. Дини ислом бо омадани охарин фристодаш то рузи қиёмат ,барнома ,қонун ва хидояти аллохи мутаол барои хаммайи мардум ва рахмати аллох бар бандахояш мебошад. Аллохи мутаол мефармояд :
وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ(انبیاء/۱۰۷)،
( эй пайғамбар!) мо туро жуз ба унвони рахмат барои жахониён нафристодаем .
تبَارَکَ الَّذِی نَزَّلَ الفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعَالَمِینَ نَذِیرًا (فرقان/۱)،
Валмақом ва жовид каси астки фурқон ( яъни жудо созандайи хақ аз ботил ) яъни қуръонро бар бандайи худ ( Мухаммад ) нозил карда аст ,то инки жахониёнро (бидон ) бим дихад.
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ (یوسف/۱۰۴)،
Қуръон жуз панд ва андурзи барои хаммайи жахониён нест.
قُلْ یَاأَیُّهَاالنَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللهِ إِلَیْکُمْ جَمِیعًا(اعراف/۱۵۸)،
Эй пайғамбар ! ( ба мардум ) бигу : ман фристодайи худо ба суйи хаммайи шумо хастам .
Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам идома дихандайи хамон занжири торихий дини ислом ва охарин халқайи он ва рохматул лилаъламин ва фристодайи аллох барои хаммайи инсонхо аъом аз араб ,турк ,форс ,курд ,балуж ,хўроми , ва соири забонхо ва нажодхо ,сиёх ва сафид ,зард ва сурх то рузи қиёмат аст.
Муридони дини секуляризм ва секуляристхоки аллох мутаол аз онхо ба унвони лафзи ” мушрикин ” ёд мекунад хийли сахтишон меоядки шумо он ду асли дини исломро ( яъни куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ) ки паёми хаммайи пайғамбарон бударо баён кунид. Ва аслан хушишон намеоядки шумо собиқайи торихий дини ислом дар тули торихи башариятро барои мардум ровшан кунид , ва бигуйидки дини ислом дар торих еки буда ва куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ё хамон ” ла илаха иллаллох ” мохияти собити астки ба дарди хаммайи дўвронхо ва маконхо мехурад.
Аллохи мутаол мефармоянд:
شَرَعَ لَکُم مِّنَ الدِّینِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ وَمَا وَصَّیْنَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى وَعِیسَى أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِیهِ کَبُرَ عَلَى الْمُشْرِکِینَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَیْهِ اللَّهُ یَجْتَبِی إِلَیْهِ مَن یَشَاءُ وَیَهْدِی إِلَیْهِ مَن یُنِیبُ (شوری/۱۳)،
Худованд ойиниро барои шумо ( мўъминон ) баён дошта ва ровшан намудаки онро ба Нух тўвсия карда аст; ва мо онро бу ту вахий ва ба Иброхим ва Мусо ва Ийсо сифориш намудаем ( ба хаммайи онон сифориш кардаемки ) дини аллохро побаржо дорид ва дар он тафрақа накунид ва ихтилоф наварзид . Ин чизики шумо мушриконро бидон мехонид бар мушрикон сахт гирон меояд. Худованд харкиро бихохад барои ин дин бармегузинад ва харки ба суйи он баргардад ,бидон рохнамудиш мегардонад.
Муслим ва Бухорий хам ривоят кардандки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фармуда астки : мо пайғамбарон фарзанди ек хонуводаем ,дини хаммайи мо еки аст.
Ба хамин далил астки аллох жалла жалалаху дар ин оя мефармояд :
: أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِیهِ (شوری/۱۳)،
Динро барпо дорид , ва дар он дучори чанд дастаги ва тафриқа нашавид.Яъни ғафлат аз паёми тамоми пайғамбарон ва нуқтаи муштарак хаммайи онхо ё хамон ( куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ) омили тафриқа аст.Омили тафриқа инжост.Аллохи мутаол хаммайи муслиминро ба вахдат хавли михвари куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ва пархез аз тафриқа даъват мекунад,хар чанд секуляристхо аз ин кори муслимин хушишон наёяд ва сахтишон биёяд.
Барои хамин будки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ба ахли китобки шохаи инхирофи дини ислом хастанд хамин ду нуқтаи муштаракро жихати вахдат баён мекунад ва мефармояд:
: قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ ۚ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ (آل عمران/۶۴)
Бигу :эй ахли китоб ! биёйид ба суйи сухани додгиронаики миёни мо ва шумо муштарак аст ( ва хамма онро бар забон меронем ,биёйид бидон амал кунем, ва он инки ) жуз худованд ягонаро напарастем, ва чизиро шарики у накунем, ва бархи аз мо бархи дигарро ,ба жойи худованди ягона ,ба худойи напазирид. Пас харгох ( аз ин даъват сарбар тобанд ,бигуйид :гувох бошидки мо мусалмон хастем.
Бидуни шак ,шайтон ин паёми тамоми пайғамбарон дар тули торихи башариятро медонад, хаддиақалиш ин астки худиш бунёнгузори дини секуляризм аст ва аз наздик шохиди даъвати муштарак тамоми пайғамбарон буда , ва ба истелох тажрубайи онро дорад.
Пас ,медонад аввалин марказики боисти мовриди хадаф қарор бигирад кужост ? Ба хамин далил ,аз тариқи лашкариёни жини худ ,ба инсонхоики аз чанин тажрубайи бархурдор нестанд ва душмани дини ислом ва мусалмонон хастанд ва мехоханд бо муслимин жанги равоний кунанд инро илқо мекунанд,ё ба забони дигар вахий мекунандки чигуна бо муслимин вориди мужодала ва жанги равоний шаванд.Яъни шаётин ба онхо хат медиханд. Аллохи мутаол бо баёни ин хақиқат мефармояд :
وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَائِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ ۖ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ (انعام/۱۲۱)،
Бегумон шаётин ба дустони худ илқо мекунанд то инки бо шумо мунозаъа ва мужодала кунанд . Агар аз онон итоат кунид бегумон шумо жузви ” мушрикин ” хохид буд.
Ин раванди тоғутсозий ва дур кардани мардум аз пейравий аз қавонини шариати аллох ,тавассути шайтон ;сенариои такрорий ва трождий ғамборий будаки хазорон бор такрор шуда ,ва боз иддаи фариб хурданд ва онро такрор карданд.
Барои хамин астки аллохи мутаол мефармоянд:
: إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا ۚ إِنَّمَا يَدْعُوا حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِيرِ (فاطر/۶)،
Бегумон шайтон душмани шумо аст, пас шумо хам уро душман бидонид . У пейравони худро фаро мехонад то аз сокинони оташсузони жаханнам шавид.
Аз ек тараф ,олуда шудан иддаи аз мардум ба дини секуляризмки дар натижаи фаолиятхойи мухарриби шайтон ва ёрониш сурат мегирифт ба сурати тадрижий , боис тахрифи дини ислом ,хам дар бахши куфр ба тоғут мешуд ва хам дар бахши ибодат барои аллохки шариати хар пайғамбарро дар бармегирифт. Ба хамин далил ,жомеъа ниёз доштки пайғамбари дигари биёяд ва бори дигар бо зинда кардани ” ла илаха иллаллох ” хам куфр ба тоғутро ба мардум ёд бидихад ва хам шариати жадидики ниёзи мардум будро биёварад; ва мардум боисти ибодатхоишонро тибқи қавонинии шариати жадид анжом медоданд.
Куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ё хамон ” ла илаха иллаллох ” тарх ва нақшаи собит ,асли дини ислом дар тули торихи башарият ва хутути куллий будаки рухи матлаби дини ислом ва рисолати хаммаи пайғамбаронро ташкил дода ,ва хеч пайғамбари бо дигари дар ин тархи куллий ихтилоф надошта аст, аммо мутаносиб бо вусъатики инсонхо доштанд ё тибқи хикмати илохий ,умури ибодий жузъий ва фуруъи амалийки мардум боисти баъди аз куфр ба тоғут анжом медоданд бо хамдигар дар мавориди фарқ дошта ; яъни моли пайғамбар бо пайғамбари дигар фарқ доштаки аз он ба ихтилоф дар шароъи ё ихтилоф дар шариатхо ёд шуда аст. Вақти мегуем яхуд ва насоро ,инхо шариатхойи мунхарифи аз ислом хастанд ва дини онхо хамон дини ислом аст аммо , шариатхойи онон бо хам фарқ дорад ва алъон мунхариф шуданд манзур хамин аст.
Қолиби куллий дини ислом ва тўвхид хамон астки қаблан буда ,собит ва бидуни тағйир . Аммо мухтавойи бахши дувуми он ,яъни аъмоли ибодийи жузъийи инсон ,то ба пайғамбари хотам саллаллоху алайхи васаллам расида дучори тағйироти шуда аст, ва аз замони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам то қиёмат ин жузъийёт хам собит мемонанд.
Яъни нуқтаи муштараки тамоми пайғамбарон куфр ба тоғут ва ибодати аллох ” ла илаха иллаллох ” аст ,он хам бидуни шарик, хар чанд ахкоми шаръий ва равишхойи мухталиф доштанд.Хамонгунаки аллоху жалла жалалаху мефармояд :
لِکُلٍّ جَعَلْنَا مِنکُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا (مائده/۴۸)
Барои миллати аз шумо рохи ва барномайи қарор додаем. Шаръ ва манхаж хамин аст.
Даъвати хаммайи пайғамбарон бар ек михвар буда аммо бо шариатхойи гуногун . Барои хамин ,дар қуръон хар жо михвари сухан дар мовриди дини ислом ва усули он яъни куфр ба тоғут ва иймон ба аллох бу сурати куллий аст, сухан аз тасдиқи анбиё нисбат ба хамдигар аст.
مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ (مائده/۴۸)،
Мевофиқ ва тасдиқ кунандаи китобхойи пешин ( осмоний ) ва шохид ( бар сиххат ва суқми ) ва хофизи ( усули ) онхост. Аммо он жоки михвари гуфтори фуруъи жузъий дин ,яъни шариатхост, сухан аз теъдод ,табдил ,тафсир ва нусх аст.
. لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا (مائده/۴۸).
Ин раванд то жойи идома пейдо мекунадки ба нуқтайи такомули худиш мерасад ва аллохи мутаол такмили ин бахш аз шариатро дар қолиби такмили шариати дини ислом баён карда ва мефармояд :
الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا … (مائده/۵-۳)،
Неъмати худро бар шумо такмил кардам ва исломро ба унвони дин бар шумо баргузидам.Инжостки қисмати шариати он такмил мешавад.
Илова бар ин амри такмилий ,аллохи мутаол замонати тахриф нашудани онро хам эълом мекунад ва мефармояд :
: إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (حجر/۹)،
Мо худ қуръонро фристодаем,ва мо худ хофиз ва нагахбониш хастем.
Дигар ин шариати охарки аз тарафи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам омада монанди шариатхойи пешин наметавонад тавассути инсонхо тахриф шавад .Замоники ингуна эълом мешавадки ,охарин шариати дини ислом хам такмил шуда ва бо мухофизатики тавассути аллох аз он мешавад имкони тахриф ва нобудийи он хам намеравад ; мо то рузи қиёмат шохиди дини хастемки дар хар чохор маъно ва мафхуми дин ,тавоноийи ийфойи нақши комил ва беайб ва нуқсро дорад.Яъни хам метавонад аз чанон қудрати хукумати ва қонуний бархурдор шавадки итоати зери дастонишро жалб кунад, ва хам метавонад бо пуштивонайи хамин қудрат ва қонуники дорад системи жазо ва подошро барқарор кунад.
Дар ин сурат,ин дин тавоноийи идорайи тамоми жавониби зиндаги дунёвий инсонхоро дорад, чи хидоят ва идорайи зиндаги даруний инсонхо бошад, чи хидоят ва идорайи зиндаги моддий инсонхо ба суйи хадафики аллохи мутаол барои зиндаги дунёвий ва ухравий инсонхо дар назар гирифта аст.
Хатто бо ахкомики дар боби жаноиз матрах мешавад ,мо шохиди қавонини барои умури пас аз марги инсонхо хам хастем. Мисли : вожиб будани ғусли маййит ,кафан кардани он ,намоз хондан бар шахси мурда , дафни мурда бо кейфийяти махсус, дуо кардан барои у ,ижройи васийятиш ,агар бидихкори мардум аст бидихихоиш пардохт шаванд ва мавориди дигарики дар хамин фиқхи жаноиз бар он ишора шуда аст.
Пас ,ин шариати охарики тавассути росулуллох саллаллоху алайхи васаллам омада мисли шариатхойи қабли аз ин нестки насх ва тахриф шуда бошад. Балки дини комили ислом астки то рузи қиёмат аз он мухофизат шуда ва қобили тахриф нест ва бояд дар зиндаги амалий инсонхо пиёда ва ижро шавад.
Холо , агар секуляристи бигуяд ман аллохро қабул дорам ва мехохам мусалмон шавам бояд чикор кунам ? Бояд ба забони сода ба бигуйид : метавоники аз хар ончи марбут ба дини секуляризм ва мухолифи бо шариати аллох аст даст бикаши ва баъад худитро таслими қонуни шариати аллох куни ? Агар гуфт : бале ва қабул кард ,тамом аст. Хамин таслим шудан кофий аст ва ин шахс мусалмон аст.
Бале ,ба хамин содаги шахс вориди доираи ислом мешавад .Ибтидо хар ончи ғейри аллох бошадро рад кунад , ва баъад хамма чизи зиндагишро ба хукми ва фармони аллох биспорад .Холо мухим нестки хаммайи ончи ғейри аллох ё тоғут астро бишносад ва бар хаммайи тоғутхо ошнойи дошта бошад ё на .Ва мухим хам нестки бар хаммайи хукм ва фармонхойи аллохки бояд дар ибодатхоиш аз он истефода кунад ошнойи дорад ё на ; мухим ин астки қабул карда хар чи тоғут аст ва мухолифат бо хукми аллох дорадро рад намуда ва онро инкор карда ва зери пойиш гузошта ва дар аваз таслими хукм ва қонуни аллох шуда аст.Чун касони мисли Сумайя ва Ёсир ва амсолихимки ,жузъи собиқунал аввалин буданд ва ажр ва подоши онхо бисёр бештар аз касони будки баъдан иймон оварданд ,замони шахид шуданд ё вафот кардандки аксари қавонини ижроий хукуматий шариати аллох нозил нашуда буданд.
Холо агар касони тасаввур кунандки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хар касиро меомад мусалмон шавад ва мехост иймон биёварадро менишонад ва ин мусалмонро аз зер ва бимхойи куфр ба тоғут ва иймон ба хукм ва қавонини аллохки ,алъон чандин китоб дар мовриди инхо мисли зер ва бимхойи зоти аллох ва тўвхиди улухийят ва рубубийят ,асмоу сифат ,хокимият ,умур марбут ба қабр ва ростохез ,бехишт ва жаханнам ва соири умури эътиқодий огох мекард ,бидуни шак касики чанин тасаввури дошта бошад ,дар иштибохи фохиши аст.
Муслимин бо гирифтани куллийёти дин ва таслим шудан дар баробари куллийёти ислом ,ба сурати тадрижий бо масоили жузъий ақида ва ахком марбут ба он ошно мешуданд ; ва хатто дар ин замина дучори иштибохоти фохиший хам мешудандки тавассути росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва пас аз он тавассути хукумати исломий ва шўройи хоким бар он ислох мешуданд.
Пас вужуди хато ва иштибох дар ақида ,яъни дар хамон ду асл куфр ба тоғут ва иймон ба аллохки рисолати хаммайи пайғамбарон буда ,то замоники барои шахс ошкор ,маълум ва комилан ровшан нашуда бошад амри ижтиноб нопазир буда аст.Барои хамин астки мо ба иштибохоти фохиши ақидатий пейравон ва шогирдони мустақим пайғамбарон дар қуръон , ва иштибохоти сахобайи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар ин масоили асосий бар мехурем .Мисли :
۱-Суъоли хаворийюнки пурсиданд : оё парвардигори мо метавонад суфрайи аз осмон барои мо бифристад ?Ба далили жахлишон ба қудрати аллох шак карданд, аммо ин жахл монеъи ботил шудани иймонишон шуд.
۲-Ё замоники бани исроил аз Мусо хостандки бути бароишон қарор дихадки ба воситаи он ба аллох наздик шаванд мисли бути бутпарастон.
۳-Ё мисли хамон марди гунохкорики аз тарси худо васийят кардки баъди аз марг уро бисусонанд ва хокистаришро бар бод бидиханд то худо натавонад ба у даст пейдо кунад .Сухани ин банда худо куфри акбар астки уро аз миллати ислом хориж мекунад ,чун қудрати аллох бар жамъ карданиш баъди аз марг ё хамон миъодро инкор карда аст .Аммо ,боз ноогохийи у монеъ мешавадки аз доирайи ислом хориж шавад.
۴-Ё достони зоти анвот дар хенгоми ғазвайи хунайнки ,тоза мусалмонон чизи шабихи хамон дархости қовми Мусоро матрах карданд. Мабний бар инки хамчунонки бутпарастон дарахти дорандки аз он табаррук мегиранд то ба онхо нафъи бирасонад ва зарарро аз онон дур кунад ,онхо хам ба ин шикл илох ,тоғут ва бути дошта бошанд.Табароний мегуяд : мушрикин барои ин дарахт ибодат мекарданд ,Байхақий хам мегуяд : мушрикин дар кинори ин дарахт забх ва қурбоний мекарданд .Дар хар сурат ,ин кор куфри акбар буд барои хамин росулуллох саллаллоху алайхи васаллам кори онхоро ба кори қовми Мусо ташбех кардки гуфтанд бароимон бути қарор биде.
۵-Ё мисли қазияйи жамъ овари садақа аз муслимини лиссийинки ,ин қовм пайғамбари худо саллаллоху алайхи васалламро такзиб карданд ва ба у нисбати дуруғ доданд ингор пайғамбар дуруғ гуфта аст. Инкор хам иртикоб ба куфри акбар аст.
۶-Ё хадиси қовмики ғейри аз лафзи ” ла илаха иллаллох ” аз ислом чизи надоштанд,дуст дорам дар ин моврид ками бештар тўвзих бидихам:
Хузайфа ибни Ямон розияллоху анху мегуяд : росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фармуданд : хамонгунаки бандхо ва нақшхойи либос кўхна ва пора мешавад ва аз бейн меравад дини ислом хам кўхна мешавад ва ру ба нобудий меравад то жойики дониста намешавадки руза ,намоз ,ибодат ва садақа чист?Ва ба чи маъност ?Ва шаби ба ногох китоби худованд ( яъни қуръони азим ) аз миёни мардум бардошта мешавад ва бар руйи замин асари аз он боқий намемонад ва ояи аз онро наметавон дар миёни мардум ёфт. Ин дар холи астки дастаи аз мардумони боқимонда хануз хастанд мисли пийрон ва бузургсолон аз зан ва мард ,мегуянд : мо хамон каламайи ” ла илаха иллаллох ” роки падарон ва модаронимон анжом медоданд ва мешанидемки ин каламотро ба забон меоварданд , мо хам хамин каламотро такрор мекунем ва бар забон меоварем дар холики Хузайфа ин хадисро ривоят мекунад сахобийи дигар ба номи Силла мегуяд :” гуфтани ин калама яъни фақат ” ла илаха иллаллох ” хеч суди ба холишон надорад чироки онхо ,онро фахм накарданд ва ба мафхуми ин калама ва дигар масоили дин аз жумла намоз ,руза ,садақа ва ……….амал намекунанд”.Хузайфа бо шанидани ин сухан аз Силла руйи бармегардонад ва Силла ин жумларо пушти сар хам се бор такрор кард ва хар се бор хам Хузайфа аз у руй бармегардонад то инки Хузайфа ба у ру мекунад ва мегуяд : эй Силла! Гуфтани хамон жумла онхоро аз оташи жаханнам нажот медихад; Хузайфа ин жумларо се бор такрор кард.
Иймон ,шомили тасдиқи қалбий ва иқрор ба забон ва амал аст,аммо касони хастандки дар мовқеийятхойи нодир қарор мегидандки танхо нишонайи иймони онхо хамин шаходатайн астки бар забон меоваранд.
Ин хадис далолат дорад бар инки ин қовм хеч чизи ғейри аз ” иймони мужмал ” ба тўвхид ва шаходатайн надоштанд ва аз ислом чизи ғейри аз иқрорики аз гузаштахоишон ба онхо расида надоштанд. Дар воқеъ ,ин даста аз “муслимин ” , “амал” роки аз аркони ислом аст комилан тарк карданд ва тарки куллий аъмол ба ақидайи фирақи марбут ба ахли суннат ,куфри акбар аст.Аммо ин муслимин ба сабаби жахлишон нисбат ба вужуби ин аъмол ,танхо ба далили хаддиақал иймоники доранд аз оташи жаханнам нажот пейдо мекунанд. Ва ин хам ошкор астки фақат муслимин ахли нажот хастанд ва агар жахл барои инхо узр набуд чигуна бо доштани чанин куфри бузурги (яъни тарки амал ба тури куллий ) ахли нажот махсуб мешаванд?
Бо истинод ба ин хадис,аиммаи бузургвор бар ин масала иттифоқи назар дорандки хар мусалмоники дар макони дур аз ахли илм ва иймон зиндаги кунад ва ё инки тоза вориди ислом шуда бошад, ва ба хамин жихат ,аз руйи жахл ва ноогохий даст ба инкори баъзи масоил ва ахкоми ошкор ва мутавотири ислом бизанад, наметавон хукми хуружи у аз ислом дод ,то замоники огохи ва илм пейдо кунад бар ончики пайғамбар дар моврид оварда аст.
Бародароники муслимини босний ва харзигувинро дида буданд ва барои нажоти онхо аслаха ба даст гирифта буданд ба вужуди чанин мусалмонони гувохи доданд.Бародарони аз Чин ,Туркистони шарқий ,Тожикистон ва Ўзбакистон хам чанин гувохи додандки афроди бо ин шароит вужуд доштандки ба далили хукумати секуляристи социалистхо касони ёфт мешудандки аз ислом фақат лафзи ” ла илаха иллаллох ” бароишон боқи монда буд ва бас; мегуфтанд мо мусалмонем ва бақияи аъмолишон дар он жомеъа бар асоси ғейри ислом буд.
۷-Мовриди дигар мусалмоний чун Муоз ибни Жабал ,вақтики аз шом баргашта буд барои росулуллох саллаллоху алайхи васаллам сажда мекунад,медонем сажда кардан барои ғейри аллох гунохи кучаки нест ,ва қабли аз он ,гурухи мухожиринки ба рахбари Жаъфар ибни Аби Толиб ба хабаша рафта буданд чанин иштибохи накарда буданд.Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо мушохадайи чанин иштибохи бузурги бидуни инки уро аз ислом хориж кунад иштибохишро ислох мекунад.
۸- Ё мисли достоники Рубайя ривоят мекунадки : канизи дар хенгоми таронахони шеъриро мехонадки иддао мекунад росулуллох саллаллоху алайхи васаллам илми ғайб дорад. Аммо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фармуд : “Чанин нагу ,балки хамон тарона гузаштатро бихон”. Иддаои илми ғайб барои ғейри аллох куфри акбар аст, аммо ин мусалмон ба далили жахл ё фаромуши ё хато мушмули қоидайи узр мешавад.
۹-Ё мисли мусалмоники дар замони Умар ибни Хаттоб аз руйи жахлиш хароми мисли нушиданихойи маст кунандаро халол медонад.
Инхо намунайи аз иттифоқоти будаки дар қуръон ва суннати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар мовриди шогирдони мустақими анбиё бо онхо бархурд мекунем.
Муслимин ва мўъминини асри росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ,ба хукми инсон будан ,мажмуъайи буданд аз инсонхойи мухталиф дар даражоти мухталиф иймоний ва иштибохоти ақидатий ва амалийи мухталиф .Бо ин вужуд ,аллохи мутаол инхоро баъди аз нусрати худиш бузургтарин сабаби қудрат барои росулуллох саллаллоху алайхи васаллам медонад ва мефармояд :
هُوَ الَّذي أَيَّدَكَ بِنَصرِهِ وَبِالمُؤمِنينَ (انفال/۶۲)،
У хамон каси астки туро ,бо ёрийи худ ва бо мўъминон тақвият кард ва ба ту қудрат дод……
Холо ,замоники вужуди жахл ва иштибох ва хатойи ақидатий дар хамин масоили ақидатий куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ё хамон ” ла илаха иллаллох ” ё асли муштарак тамоми пайғамбарон ва соири ахкоми шаръий дар замони хузури пайғамбарон ва шогирдони мустақими онхо амри оддий буда ,дигар барои асри мо наметавонад чизи ажибий бошад. Чизи ажиб ин астки мо ахли қиблайи атрофи худимонро болотар аз ёрони пайғамбар ва хатто маъсум ва бидуни хато бидонем ,ва кори кунемки бо бахонахойи ғейри шаръий ин манбаъ қудратроки аллохи мутаол дар ихтиёри пайғамбариш ва мо гузошта хушик кунем.Онро тика тика ва худро аз он махрум кунем. Мисли мохики хар чи об бештар бошад қудрати моневри бештари дорад; ва хар чи об камтар бошад ба хафаги ва нобуди наздиктар мешавад .Об барои мохи ,қудрат аст, мўъминин барои мўъминин қудрат хастанд .Касики мехохад обро хушик кунад дусти мохи нест.
Инро дар назар дошта бошемки дар кул ,ақидаро ниметавон аз рохи тақлид ва ирси ба даст овард, балки бояд тахқиқий ва аз руйи илм ва огохи бошад.Замоники ин аслро қабул кардаем ,бояд инро хам қабул кунемки касби илм ,аз рохи озмоиш ва хато ва харакати тадрижий аз жахл ба суйи илм ба даст меояд ,харакати он тадрижий аст фард ором ором аз жахл ба суйи илм харакат мекунад ва они ва ек дафъаий нест, ба хамин далил эхтимоли хато хам дар он вужуд дорад.Барои хамин ,муслимин дар мовриди ахли қиблайи жохилики муртакиби журми бузурги дар заминайи ақида ё соири ахкоми шуданд бароишон узр қоил хастанд ва дар ин узр ,ихтилофи бо хам надорад. Аммо ба далили набуди хукумати исломий ва находхойи муртабит бо он дар бисёри аз сарзаминхойи мусалмоннишин ,ихтилофоти бештар бар сари ин астки :
Дар фалон замон ва макони мушаххас ,чи чизи барои ахли қибла зохир ва ошкор аст то барои шахсики огохона муртакиби журм мешавад узр қоил набошем ; ва чи чизи пушида ва хуфя аст , то барои касики муртакиби журм шуда узр ва бахона биёварем.
Яъни чизи мумкин аст дар замон ва макони ровшан ва мушаххас набошад .Масалан дар Эрон чизи барои мо ровшан бошадки дар Афғанистон ровшан набошад .Ё дар Афғанистон ровшан бошадки дар Эрон ровшан набошад. Ё дар Мадина ровшан бошад ва дар Ироқ ровшан набошад .Пас масалайи замон ва макон хийли мухим астки ;дар он замон ва макон чи чизи барои ахли қибла ровшан ва ошкор аст.Агар ровшан ва ошкор астки узри надоранд ва агар хамон чиз дар хамон замон ровшан ва ошкор нест ,пас он мовқеъ барояш узри меоварем.
Иддаи нез бар ин боварандки исломи асл ва фаръи надорад ва узр ба жахл барои хар касики шойистайи узр бошад оварда мешавад чи дар биёбон бошад ё дар шахр ё хар макони дигари.
Иддаи дигар бар ин боварандки узр ба жахл имтиёзи астки ба мусалмон дода шуда аст аммо ба куфри аслий ва муртаддин дода нушуда ва мусалмонон дар ин масала ,бо куффори аслий ва муртаддин мутамойиз хастанд …….ва дидгоххойи дигарики хар кас дуст дошта бошад метавон муталаъа кунад.
Бояд бидонем ,мусалмон назди аллох доройи жойгохи бузурги аст ва аллохи мутаол дуст дорадки барои бандахоиш узр оварда шавад.Дар ин сурат ,агар еки ахли қибла аз руйи жахли мўътабар ,муртакиби куфри шавад ,бидуни овардари узр ва иқомайи ” хужжати набавий ” фовран уро аз доирайи ислом хориж намекунем ;ин адами такфир ба маъни жамъ намудани куфр ва иймон дар ек шахс нест ; аслан чанин шахси кофар нашуда то дар сурати адами такфири у ,мо хам кофар шавем , у муртакиби куфр нашуда аст . Агар ек яхудий ,насроний ,коммунист ва секулярро такфир накардики мушаххас аст кофар аст, он шахс кофар мешавад . Чун хенгомики гуфта мешавад жахли мўътабар монеъ аз такфир аст, ин жахли у монеъ расидан ба иймони у шуда ва у дар ин холат кофар нест.
Замоники мо бо чанин мусалмон ноогохики ,ба далили адами иқомайи ” хужжати набавий ” дучори мусибати шуда ,дилсузона ва бародарона бархурд мекунем ,муштарак ва кофарро бародари худ накардаем ;балки мо ин хохар ва бародари маризи худро машмули қоидайи узр ба жахл дониста ва аслан кофар намедонем .Ибни Таймия мегуяд : “ахли суннат ва жамоат дар ин моврид иттифоқи назар дорандки гунохони сағийра ё кабийра дар зоти худ боиси куфр ва иртидоди мусалмон намешавад. Замоники мусалмони кофар ва муртад мешавадки ақида ва ё хукми шаръий собит ва мовриди ижмо ва иттифоқиро “олиман ва омидан “инкор кунад ва ин мовзуъи астки хатто ду олим дар мовриди он ихтилофи назар надоранд.”
Мо қарнхо аз хукумати шўроий исломий ва находхойи тахти мудирияти он ва уммати вохид ва ижмоий вохид бебахра будемки дар натижайи ин мусибати бузург , мо шохиди хокимияти тадрижий жохилият ва қудратгирий хазандайи анвоъи тоғутхо ва густариши тафрақа ва ривожи анвоъи шубахот тавассути куффори пинхони дохилий ё хамон мунофиқин ( секулярзадахо ) будаемки хар ек ба новбайи худ ,боис шуданд муслимин дар умури ақидатийи худ жохил шаванд.
Хар чи мо аз асри сахоба ва тобеъин ва хукумати шўрои исломий фосила гирифтаем ,ба хамон мезон ба сурати тадрижий ба олудагихойи ақидатий муслимин хам афзуда шуда ,кор ба жойи расидаки мо хам акнун бо падар ва модар ва ақвоми рубару хастемки аз лахози син дар рутбайи болойи қарор гирифтанд. Аммо ,дар илм ва огохихойи лозим дар заминайи куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ё хамон ” ла илаха иллаллох ” , дар рутбайи бисёр нозилий ба сар мебаранд ;синнишон ۴۰ ,۵۰ , ۶۰ ,۷۰ ва болотар аст аммо ,огохишон дар мовриди дин ва дар мовриди ” ла илаха иллаллох ” дар хадди ۱۰, ۲۰ болотар намеравад ;яъни огохишон дар хадди синнишон нест. Ба хамин далил ,бисёри аз умурики қаблан барои аждоди инхо ва хатто барои бисёри аз милали дигар возих ва ошкор аст барои ин даста аз муслимини пинхон ва гунг монда аст.
Диққат кунид ,бар асари фаолияти фикрий ва низомий бесобиқайи куффори секуляри жахоний ва бар асари жанги равоний ва жиноёти кам собиқайи низомий ва диктарорийи муртаддини секуляри махаллий бар муслимин , ва тахриботи муллохойи дин фурушики дар ихтиёри ин секуляристхо қарор гирифтанд, бисёри аз муслимини имруз ба далили жахл ва ноогохи муртакиби аъмоли мешавандки агар ин аъмолро дар асри сахоба ва хойрул қурун ва хатто садахойи баъди аз онхо хам муртакиб мешуданд,каси аз атрофиёни ин шахс дар куфри онхо шак намекард чи расид ба уламои он дўвра .Яъни ,кор ба жойи расидаки падарони имруз муртакиби гуфтор ва аъмолий мешавандки агар падарбузургишон зинда буд шакки дар куфри инхо надошт. Яъни падарбузургхойи инхо чизхойи бароишон ошкор будки алъон барои насл ,падарони алъон ,насли сухтайи алъон ,ошкор нест ва гунг ва пинхон монда аст.
Имруза ва дар асри хозир , мо меросдори жохилияти хастемки қарнхост ба сурати фарханг дар муслимин бо номи ислом риша карда, ва дар ин чанд дахайи гузашта хам дини секуляризм бештарин олудагийхоро дар ақоиди муслимин ба вужуд оварда ,ва ба далили набуди хукумати шўройи исломий шохиди беморихойи ақидатий ва амалий хастемки танхо пас аз ташкили дуборайи хукумати исломий ва ижоди находхойи тахти амри он чанин беморихойи ақидатий ва амалий раф мешаванд ,чун тамоми ин беморихо бар асари аз даст додани ин неъмати бузург ба вужуд омаданд.
Холо ,мерасем ба суъолоти дустонки саъй мешавад ба чанд суъоли марбут ба бахсимон ба сурати мухтасар посух дода шавад.
Суъоли аввал :хувли ва хуши каламайи исломи мо шохиди каламоти чун исломи ом ва исломи хос ,ва дигари исломи хукмий ,исломи хақиқий хастем ин истелохот ба чи маъни хастанд?
Нуқтаики лозим аст ба он ишора шавад истелохоти астки иддаи аз фуқахо дар ин замина барои дуруст фахмидани матолиб дуруст карданд .
Исломи ом ,яъни хамон куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ,яъни хамон ” ла илаха иллаллох ” ки ,бейни хаммаи пайғамбарон муштарак ва ом буда аст.
Исломи хос,яъни ” ла илаха иллаллох ” аз коноли пайғамбари хоски , барои хамон асри хос омада ва мажмуъаи қавонини шариати хосси он асрро хам бо худиш овардаки , мо ба он шариати хосси он пайғамбар мегуем.Мисли : шариати Мусо ,Ийсо ,ва Мухаммад алайхимуссолату вассалам. Ва пас аз баъсати пайғамбари хотам саллаллоху алайхи васаллам ,манзур аз исломи хос яъни исломики аз коноли росулуллох саллаллоху алайхи васаллам арза шуда аст. Шариатики пайғамбари хотам саллаллоху алайхи васаллам оварда аст.
Исломи хукмий , яъни вақти касиро дидемки ба ду асл куфр ба тоғут ва иймон ба аллох иқрор карда ва амал мекунад ,хукми дини исломро ба у медихем ва уро вориди доираи ислом мекунем. Ин барои кул буд аммо дар асри хоз ир касики куфр ба тоғут ва иймон ба аллох яъни “ла илаха иллаллох ” ро аз ториқи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам иқрор карда бошад ва ба он амал кунад ,ба у исломи хукмий медихем.
Исломи хақиқий ,яъни ташхиси инки ин шахс дар дилиш воқеан хақиқати исломро пазирофта ё на ?Мумкин аст мунофиқ бошад ва дини исломро напазирофта бошад. Ин хам кори ба дунё ва қудрати мо надорад ,қудрати шинохти мо махдуд аст ва танхо метавонем бар асоси далоили зохирий қазоват кунем ва намедонем дар қалби ашхос чи мегузорад .Дар натижа ,ин ташхис хам кори аст дар доираи қудрати аллох ва ба қиёмат марбут мешавад.
Суъоли дувум : агар дин еки аст тақсими он ба асли дин ва фаръи дин ба чи маъност ? Яъни дин , рудхонайи астки жувибор аз он жудо шуда мисли мазхабки ба вужуд омада аст?
Баъзи аз афрод ,динро ба асл ва фуруъ ва ……..тақсим карданд, ин хам хеч асли дар шариати аллох ва сийрайи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва корномаи сахоба ва тобеъин ва имомони ислом надорад. Ба қовли ибни Таймия ,танхо хавориж ва муътазила қоил ба ин буданд ва инро барои хамин овардандки бигуянд узр фақат дар фуруъи дин ва ахком аст ва хар касики дар усул ва ақида мушкили дошта бошад кофар мешавад ( яъни дар усул ,узр қоил нестанд ва ле дар фуруъ,қоил хастанд). Ин хам амри астки зохиран бо оёт ва аходис мутобиқот надорад.
Суъоли севум : касики дузди карда ба у мегуем дузд ,ё екиро кушта ба у мегуем қотил ,ё дучори шаробхори шуда ба у мегуем машрубхур ,ва ба касики зино мекунад мегуем зинокор ……..чиро ба ахли қиблаики ширк карда наметавонем бигуем мушрик?
Тамоми касоники ин журмхоро муртакиб шуданд медонистанд корики мекунанд журм аст ,мисли дузд ё қотил ё машрубхур ва …….яъни ин журмхо қаблан барои шахс мушаххас шудаки журм аст ва шахс бо вужуди чанин огохи ,муртакиби журм мешавад .Холо ,шумо хам ба унвони ек амри қазоий ва барасоси мадорик ва мустанодоти зохирий хукми шахсро содир мекунид.
Агар шахси ахли қиблаи ба хамон андозаки медонад шароб ,қатли бегунох ,дузди ва зино хором аст ва барояш ошкор ва ровшан шудаки инхо журм хастанд ва ин кор ширки ( на ширки оддий яъни ширки асғар ) инки мегуйид уро аз доираи ислом хориж мекунад ва журмики муртакиб шуда ширки аст мисли дузди ва шароб ва қатл барояш ровшан аст ва илм ва яқин дорадки ширк аст ва бадтарин харом аст, ва худо аз чанин гунохи намегузорад ва уро вориди доираи мушрикин мекунад аммо боз амдан ,огохона бо вужуди чанин огохи онро анжом медихад ,дар ин сурат ,метавон ба у гуфт мушрик .Чанин ашхоси хамки огохона ва амдан муртакиби чанин журми бузурги шаванд хийли кам хастанд . Аммо агар каси ба ин даража нарасида бошад ва ё саффи худро ошкора жудо накарда бошад бар ин боварам дуруст нест хукми бар вай содир шавад.Яъни касики мисли маворидики гуфта шуд барояш ровшан ва ошкор нашуда бошадки ин журм аст агар онро анжом дод бо истинод ба оёт ва ривоётики баён кардем маъқул нестки хукм бар у содир шавад .Аммо агар саффи худишро ошкора жудо карда бошад ва масалан вориди хизб ё гурухи ва дини мушрикин шуда бошад ва ба мейли худиш ва амдан дар баробари муслимин саф оройи карда бошад дар ин сурат хукмиш мисли онхойи астки дар дохили онхо хузур доранд.
Суъоли чохорум : оё хаммайи фирқахо ва мазохиби исломий ва ахли қибларо метавон машмули қоидаи узр ба жахл дар куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ё хамон ” ла илаха иллалллох ” донист?
Модомики ин фуруқи исломий хастанд машмули ин қоида мешаванд ,магар шумо табъиз қоил хастид ?Ин фирқагиройи ек азоб аст, аммо то замоники аз бейн нарафта хар чизи шомили ек фирқа мешавад тамоми фирақи дигар хам машмули он мешаванд . Афрод хам то замоники дар саффи куффор ва муртаддин қарор нагирифта бошанд машмули хамин қоида мешаванд . Хориж кардани ба нохақ мусалмони жохил аз ислом ва такфир ба нохақи мусалмони жохил яъни куштани у,инхо мусалмонони фақирий хастандки бояд аз фақр нажотишон дихем .Вазифаи мо аз бейн бурдани авомили пейдойиши фақр ва нажоти шахси фақир аст на куштани фақир.
Аз аллохи мутаол хосторем мо ва шуморо дар хифзи ислом ва амал ба ислом ва мувозибат аз мўъминин ба унвони бузургтарин пуштибонони мо баъди аз нусрати аллох муваффақ ва собит қадам нигах дорад ва оқибатимонро ба хейр кунад.
سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ، لاَإِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ
Вассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.