ماه: دسامبر 2019

از عذاب تفرق به نعمت وحدت یا بلعکس؟

به قلم: کارزان شکاک

مسلمین با نعمت ایمان و اسلام که دلهای آنها به هم نزدیک شده بود «وَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ» با اتحاد و صفی پولادین «صَفًّا كَأَنَّهُم بُنيانٌ مَرصوصٌ» توانستند که تمام شبه جزیره ی عربستان و دو امپراطوری بزرگ آن زمان را نیز نابود کرده و قانون شریعت الله را بر جهان مترقی آن زمان تطبیق دهند. تمام این ثمرات و عزت بعد از نصرت الله از ایمان مسلمین و وحدت فراگیر آنها ناشی شد.

اما به دنبال این عزت و شکوهی که ناشی از وحدت بود مسلمین به تدریج در مسیر عذاب تفرق و جنگهای داخلی «الجَماعَةُ رَحمَةٌ و الفُرقَةُ عَذابٌ» قدم گذاشتند . الله متعال در مورد کسانی که دچار عذاب شده اند می فرماید : ذَلِکَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّراً نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ‏(انفال/۵۳) این بدان خاطر است که خداوند هیچ نعمتی را که به گروهی داده است تغییر نمی‌دهد مگر این که آنان حال خود را تغییر دهند (و دیگر شایستگی نعمت خدا را نداشته باشند و بلکه سزاوار نقمت گردند) و بیگمان خداوند شنوای (اقوال و) آگاه (از افعال مردمان) است.‏

 وحدت نعمتی بود که مسلمین با دست خود آن را به عذاب تفرق عوض نمودند تا به اینجا رسیده اند که اکثریت مطلق مسلمین تحت تسلط کفار سکولار جهانی و مرتدین محلی قرار گرفته و به انواع بلاها گرفتار شده اند و کار به جائی رسیده که حتی توان دفاع از خود را ندارند چه رسد به اینکه سرزمین دیگری را نیز آزاد گردانند.

وحدت برای مسلمین تنها راهکار خروج از این عذابها و بازگشت به عصر طلائی اسلام و عینی کردن قوانین و نعمتهای اسلام در روی زمین است. مسلمین باید بدانند که بیشتر از ظرفیت خود به نقصان و عقب ماندگی آلوده و گرفتار شده اند و با اینهمه تجاربی که کرده اند دیگر فرصتی برای آزمون و خطا وجود ندارد.  

واقعیتها نشان می دهند که مسلمین با وحدت اسلامی و پرهیز از تفرق توان و قدرت حرکت رو به جلو و گذر از اشتباهاتی که کرده  اند را دارند و قادر خواهند بود گذشته ی با عزت و نیرومند خود را بار دیگر احیاء نمایند، و می توانند به تمام دنیا ثابت نماید که عصر طلائی اسلام آرزوی ئی محال و دست نیافتنی نیست بلکه تکرار شدنی و رو به جلو و در حال ترقی است تا اینکه به تدریج باز مسلمین به حکومت اسلامی بر منهاج رسول الله صلی الله علیه وسلم دست یابند که به مومنین وعده داده شده است .  

تفرق بزرگترین مانع رسیدن به این نعمت و ماندن در عذاب و ذلیلی بوده و وحدت بزرگترین ابزار دست یابی مجدد به این نعمت است .

شما در مسیر کسب کدام یک در حرکتی؟

دشمن مراقب و در کمین است، در کجا قرار گرفته ای؟

به قلم: ابوعبدالله جاف جوانرو

اشخاص، گروهها و تفکرات و فرقه هائی که در میان مسلمین به وجود آمده و در برابر وحدت و یکپارچگی مسلمین قرار می گیرند همیشه مورد طمع دشمنان بوده اند تا از آنها برای ضربه زدن به اصل اسلام و حاکمیت آن استفاده کنند.

در همان صدر اسلام زمانی که آن سه نفر[۱] از جهاد فی سبیل الله تخلف می کنند شاه نصرانی غسان شخصاً برای یکی از آنها به نام کعب بن مالک نامه می نویسد و او را با جاه و مقام و ثروت تحریک می کند. این یعنی اینکه دشمن کوچکترین تحرکات ما را تحت نظر دارد آنهم در آن زمان که هیچ یک از امکانات رسانه ای کنونی وجود نداشت.

دشمن در آن زمان از عقوبت کعب بن مالک رضی الله عنه و جزئیات قضایای داخلی کوچک مسلمین با خبر بود و فرق بین این شخص با دارودسته ی منافقین که آنها نیز به رهبری عبدالله بن ابی به جهاد نرفته بودند را نیز می دانست، به همین دلیل برای کعب نامه می نویسند نه عبدالله بن ابی و دهها نفر دیگری که با او بودند؛ در این صورت باید انتظار داشته باشیم که از سایر امور مهم و بزرگ و بخصوص تحرکات جنگی و قدرت نظامی و… مسلمین آگاهی بیشتری داشته باشند.

در کنار این باز ما شاهد اتفاق دیگری در همان صدر اسلام هستیم . زمانی که معاویه در برابر خلیفه و امیرالمومنین مسلمین علی ابن ابی طالب رضی الله عنه قرار می گیرد باز شاه نصرانی روم برای معاویه نامه ای می نویسد و با جانبداری از او سعی می کند در امور داخلی مسلمین دخالت کند و  جنگ را به آن جهتی که می خواهد هدایت کند.

در طول تاریخ اتفاقاتی از این دست زیاد رخ داده است که عده ای فریب دشمن را خورده اند و  خواسته یا ناخواسته تبدیل به ابزاری در دست دشمن شده اند، که حتی مثل اندلس باعث نابودی خود و سرزمین خود شده اند.

هم اکنون نیز ما شاهد گروهها و احزاب زیادی در میان مسلمین هستیم که فریب خورده اند و  به میل خود در جبهه  ی دشمنان بر علیه سایر مسلمین وارد جنگ شده اند؛ دسته ای دیگر از مسلمین نیز وجود دارند که به خاطر تفکرات و سیاستهای اشتباهی که در مورد مسلمین دارند ناخواسته به عنوان ابزاری در اختیار دشمن قرار گرفته اند .

دو جریانی که به کرات در سرزمینهای مختلف اسلامی مورد سوء استفاده ی دشمن قرار گرفته اند سلفیت خاص نجدیت و اخوان المفلسین[۲] است. این تفکرات در هر سرزمینی که سر بلند کرده اند همیشه فریب نقشه های دشمنان را خورده و ناخواسته در خدمت اهداف دشمنان و ضربه زدن به مسلمین عمل کرده اند.

  باید هوشیار و مراقب بود و در نظر داشت که هم اکنون دشمن بیشتر از قرون گذشته با امکانات رسانه ای مختلف و عوامل نفوذی خود کوچکترین تحرکات فکری و جناح بندی های ما را زیر نظر دارد؛ در این صورت خود را ابزار دست دشمنان و عاملی جهت ضربه زدن به مسلمین و  مسخره تاریخ نگردانیم.

---

[۱] وعلی الثلـثة الذین خلفوا حتی اذا ضاقت علیهم الارض بما رحبت وضاقت علیهم انفسهم و….

[۲]  گروه منحرفی که سعی دارد خود را به ناحق به جریان مبارک اخوان المسلمین بچسباند.

وحدت اسلامی را چگونه فهمیده ای؟

به قلم: کارزان شکاک

عده ای بر این باورند که وحدت میان مذاهب اسلامی به این معنی است که ما با همدیگر هیچ اختلافی در مسائل فکری و فقهی نداریم و باید این اختلافات را نادیده بگیریم یا انکار کنیم ! یا عده ای بر این باورند که اگر صحبت از وحدت اسلامی می شود به این معناست که مسلمین دست از مذاهب خود کشیده و تابع یک مذهب شوند و… .

 تمامی این تصورات نه شدنی است و نه منظور داعایان به سمت وحدت بوده است و نمی تواند صحیح باشد. مسلمین می توانند ضمن داشتن اختلافات فقهی با تکیه بر مشترکات زیادی که دارند نوعی همبستگی و همکاری و اتحاد به وجود آورند و جهت سازندگی و مقابله با دشمنان متحدی که دارند صف واحدی را به وجود آورند و مانع نفوذ و تسلط دشمنان خارجی و نوکران محلی آنها بر سرنوشت خود شوند.

اختلافات مختلف میان مذاهب اسلامی گاه از سوی فتنه گران مایه ی تفرق وضعف و حتی جنگهای داخلی و تسلط دشمنان داخلی و خارجی بر مسلمین شده است. این اختلافات انکار نشدنی در واقع بهانه ای مناسب جهت نقدهای شرعی و مناظرات و بحثهای علمی و مستدلی می گردد که می تواند عوامل تفرقه زا و موانع اتحاد را نیز از میان برداشته و به طرفین شناختی صحیح از عقاید و افکارِ یکدیگر بخشد. در این صورت اتحاد به معنی نفی آزادی اندیشه و تحقیق، حقیقت جویی و عدالت خواهی نیست. اتحادی مطلوب است که در کنار این ارزش ها مطرح گردد.

نزدیکترین ثمره ی این مباحثات شرعی و اسلامی این است که مسلمین نسبت به همدیگر شناخت صحیحی پیدا می کنند و راه را بر فتنه انگیزان و تفرقه آفرینان می بندند و بحثها و گفتگوهای علمی و شرعی نه تنها تفرقه افکن نیستند بلکه وحدت آفرین نیز بوده اند.

 در این صورت صورت بیائید پروسه ی وحدت را انگونه که هست درک کنیم و در مسیر آن در حرکت باشیم.

سیستم حاکمیت ریشه ی اصلی اصلاح و فساد در جامعه

به قلم: ابوعبدالله موکریانی

الله تعالی می فرماید: وَاتَّقُواْ فِتْنَةً لاَّ تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنکُمْ خَآصَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ (انفال/۲۵)‏خویشتن را از بلا و مصیبتی به دور دارید که تنها دامنگیر کسانی نمی‌گردد که ستم می‌کنند (بلکه اگر جلو ستمکاران گرفته نشود ، خشک و تر به گناه آنان می‌سوزد) و بدانید که خداوند دارای کیفر سخت و مجازات شدید است. و رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید:« لتُنْقَضَنَّ عُرَى الْإِسْلَامِ ،عُرْوَةً عُرْوَةً , فَكُلَّمَا انْتَقَضَتْ عُرْوَةٌ، تَشَبَّثَ النَّاسُ بِالَّتِي تَلِيهَا، وَأَوَّلُهُنّ نَقْضًا الْحُكْمُ، وَآخِرُهُنَّ الصَّلَاةُ»  دستگیره های اسلام یک به یک شکسته می شود، هرگاه یک دستگیره نابود شود مردم به آنچه نزدیک آن است چنگ می زنند، اول آنها شکستن حکم است و آخر آنها نمازاست.

 با شکستن حکم کردن از کانال  خِلاَفَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ  مردم به آنچه نزدیک بود چنگ زدند.مسلمین آن زمان به حکومت بدیل اضطراری و شاهیگری بنی امیه چنگ زدند و به تدریج دستگیره ها یکی بعد از دیگری شکسته شده اند تا به زمان ما رسیده است و فتنه ای که آن زمان استارتش زده شده است هنوز دامنگیر ما هم هست آن هم با شدت بیشتری.

البته زمانی هم به تاریخ مسلمین نگاه می کنیم متوجه می شویم که با از بین رفتن خلافت اسلامی و تبدیل شدن آن به ملوکیت و شاهیگری، عامل اصلی ایجاد تفرق و از بین رفتن وحدت میان مسلمین عوامل سیاسی و حکومتی بوده است. حتی قیام عده ای از تند روان و خوارج بر علیه عثمان بن عفان رضی الله عنه تا جنگهای معاویه با علی بن ابی طالب و حسن بن علی رضی الله عنهما و جنگ خوارج با علی رضی الله عنه همگی به حاکمیت و قدرت سیاسی بر می گردد. پس از آن قیام عبدالله بن زبیر و حسین ابن علی و زید بن علی رضی الله عنهم نیز باز به مساله ی حاکمیت و بازگرداندن قدرت حکومتی و سیاسی به مسیر شرعی آن بر می گردد.

ادامه خواندن سیستم حاکمیت ریشه ی اصلی اصلاح و فساد در جامعه