در امور عمومی و اجتماعی اهل تقوا هستی؟
به قلم: سیروان هه ورامی
غیر از امور شخصی و فردی یکی از مواردی که ما را به علائم وجود تقوا در اشخاص راهنما می گرداند تقوا در امور اجتماعی و عمومی و بخصوص در امور سیاسی است.
داشتن تقوا در این مسائلی که به دیپلماسی مومنین
با دنیای خارج از درون خودش مربوط می گردد هم مهمتر است و مهم مشکلتر و هم خیلی
اثر گذارتر جهت تبلیغ قانون شریعت الله به دیگران.
باید نگاه کنیم که
ما نسبت به مسلمین و مومنین چه واکنش و قضاوتی داریم؟ آیا واکنش و عملکرد ما طبق
قانون شریعت الله است یا طبق هوای نفس خودمان؟ علاوه بر این باید در سیاستها و
دیپلماسی خود نسبت به دشمنان و کفار نگاه کنیم که آیا طبق قانون شرعیت است یا طبق
هوای نفس و برداشتهای اشتباه؟
اگر طبق قانون شریعت الله با مسلمین و غیر مسلمین برخورد می کنیم و حتی قضاوت و گفتار ما نیز بر مبنای قانون شریعت الله است پس باید امیدوار باشیم که آثار پرهیز از گناه و اشتباه و گرایش به تقوا در امور عمومیو اجتماعی در ما به وجود آمده است .
تقوای در گفتار یعنی گفتن سخن درست و استواری که منطبق با قانون شریعت الله باشد و از هر گونه دروغ و بهتان و ظلمی پاک و مبرا باشد چنانچه الله تعالی می فرماید : یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلاً سَدِیداً (احزاب /۷۰) ای مؤمنان ! از خدا بترسید ( و تقوای الله داشته باشید) و سخن حق و درست و استوار بگوئید.
در اینجا واضح است زمانی که یک مسلمان حنفی ، شافعی، سلفی، حنبلی، شیعه، مالکی، اخوانی، مکتبی و… نسبت به مسلمان مخالف خود یا نسبت به دشمنان کافر خود دچار تهمت و افتراء و حتی دروغگوئی می گردد و یا دچار توهین و بد دهنی و تکفیر نابجا می گردد درواقع از جاده ی تقوا و ترس از الله تعالی دچار انحراف و کجروی شده است .
پس نگاه کنیم که در مورد دوست و دشمن، مومنین و غیر مومنین گفتار، قضاوتها و اعمال ما چگونه است؟
اگر طبق قانون شریعت الله تعالی نسبت به مومنین « رُحَماءُ بَينَهُم» و « أَذِلَّةٍ عَلَى المُؤمِنينَ» و نسبت به کفار « أَعِزَّةٍ عَلَى الكافِرينَ » و « أَشِدّاءُ عَلَى الكُفّارِ » هستیم باید امیدوار باشیم که نشانه هائی از تقوای الله تعالی در ما به وجود آمده و اگر بر خلاف این است باید در گفتار و کردار و قضاوتهای خود تجدید نظر کنیم.
شما تا به حال در این مسائل مهم طبق فرموده ی « حاسِبُوا اَنْفُسَکُم قبلَ اَن تُحاسَبُوا» خودت را مورد محاسبه قرار داده ای قبل از آنکه توسط خالق انسانها مورد محاسبه قرار گیری؟
آیا جزو زیرکها هستی و به محاسبه ی خودت می پردازی یا دلت را به آرزوهای باطل و خیالات خوش کرده ای؟ چنانچه رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: «الْكَيِّسُ مَنْ دَانَ نَفْسَهُ وَعَمِلَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ وَالْعَاجِزُ مَنْ أَتْبَعَ نَفْسَهُ هَوَاهَا وَتَمَنَّى عَلَى اللَّهِ»[۱] هوشیار و دانا کسی است که نفس خود را کنترل کند و برای بعد از مرگ آمادگی نماید. نادان و ناتوان کسی است که تابع هواهای نفسانی خود باشد و آرزوهای بیجا نسبت به خداوند داشته باشد.
شما جزو کدام دسته ای؟
[۱] رواه الترمذی و ابن ماجه