حکم دموکراسی سکولاریستها و دموکراسی طلب ها در شریعت اسلام
به قلم: محسن صادقی /سقز
دموکراسی سکولاریستها از طاغوت های تازه به وجود آمده در زمان اخیر که شناخت آن و کفر ورزیدن به آن واجب است چون آشکارا قانون شریعت الله را کنار می زند و قانون کفری را جایگزین می کند .
دمکراسی : حکومت قانون مردم بر مردم به جای قانون الله بر مردم و استقلال دستگاه قضایی سکولار از قانون شریعت الله و احترام به حقوق بشر سکولاریستی و رهبری قانون سکولار بر همه است.
هر جمله ای از آنچه گذشت با مفهوم سکولار و دمکراتیک آن به ذات خود کفری مستقل به شمار می آید.
منظور از حــکومت مــــــردم، این است که تشریع و قانونگذاری به مردم و نـــــه به اللّه بر می گردد، پس مردم خودشان با آنچه بر می گزینند و با قانونهایی که می گذارند، حکم می کنند و هر چه را بخواهند حلال و هر چه را بخواهند حرام می کنند و این هم از طریق نمایندگی است که در مجالس قانون گذاری کفری هستند.
و مجالس قانونگذاری سکولاریستها، مجالسی کفری و طاغوتی است که با حکم الله مخالفت و شرع او را مسخره می کند و خودش را در قانون گذاری و تحلیل و تحریم و داوری میان مردم شریک الله می سازد و در ربوبیت و الوهیت و اسما و صفاتش با او نزاع می کند.
اللّه تعالی می فرماید :ﺃَﻻَ ﻟَﻪُ ﺍﻟْﺨَﻠْﻖُ ﻭَﺍﻷَْﻣْﺮُ ۗ ﺗَﺒَﺎﺭَﻙَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺭَﺏُّ ﺍﻟْﻌَﺎﻟَﻤِﻴﻦَ[الأعراف۵۴] [آگاه باشید که خلق و امر از آن اوست، پس پرخیر است الله که پروردگار عالمیان است].
و می فرماید : وَ رَبُّكَ يَخْلُقُ مٰا يَشٰاءُ وَ يَخْتٰارُ مٰا كٰانَ لَهُمُ اَلْخِيَرَةُ سُبْحٰانَ اَللّٰهِ وَ تَعٰالىٰ عَمّٰا يُشْرِكُونَ. [القصص۶۸] [و پروردگارت هرچه را بخواهد می آفریند و برمی گزیند و آنها را اختیاری نیست، اللّه منزه و فراتر از آن چیزی است که شریک (او) می سازند].
و می فرماید : ﺃَﻡْ ﻟَﻬُﻢْ ﺷُﺮَﻛَﺎءُ ﺷَﺮَﻋُﻮﺍ ﻟَﻬُﻢْ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺪِّﻳﻦِ ﻣَﺎ ﻟَﻢْ ﻳَﺄْﺫَﻥْ ﺑِﻪِ ﺍﻟﻠَّﻪُ ۚ ﻭَﻟَﻮْﻻَ ﻛَﻠِﻤَﺔُ ﺍﻟْﻔَﺼْﻞِ ﻟَﻘُﻀِﻲَ ﺑَﻴْﻨَﻬُﻢْ ۗ ﻭَﺇِﻥَّ ﺍﻟﻆَّﺎﻟِﻤِﻴﻦَ ﻟَﻬُﻢْ ﻋَﺬَﺍﺏٌ ﺃَﻟِﻴﻢٌ. [الشوری۲۱] [آیا برای آنها شریکانی هست که برایشان از دین، چیزی را که الله بدان رخصت نداده تشریع کرده اند؟ و اگر آن سخن (مهلت) قطعی نبود مسلّماً میان آنها حکم می شد و البته برای ظالمان، عذابی دردناک است].
و پیامبر صلی الله علیه و سلم می فرماید : همانا اللّه حَکَم و داور است و حکم کردن به سوی اوست.[۱]
پس الله سبحانه و تعالى خالق هرچیزی می باشد و اوست که امر می کند و قانون می گذارد و او حَکَمی است که حکم می کند و میان بندگانش داوری می کند و برای هیچ کس روا نیست که همراه اللّه قانونگذاری کرده یا آنچه را مخالف حکم اللّه است برگزیند پس هرکسی این کار را انجام دهد حکم اللّه را رد نموده و پس زده و خود را به عنوان شریکی برای اللّه و طاغوتی که غیر از اللّه پرستش می شود قرار داده است.
به همین خاطر است که الله در پایان آیه می فرماید؛ [سُبْحٰانَ اَللّٰهِ وَ تَعٰالىٰ عَمّٰا يُشْرِكُونَ]. [القصص۶۸] [الله منزه و فراتر از آن چیزی است که شریک او می سازند].
امام اسحاق بن راهُوَیْهِ رحمه الله می گوید: مسلمانان اجماع دارند بر اینکه، کسی که چیزی از آنچه اللّه نازل نموده را رد کند، با این کار کافر می‌شود هرچند به همه آنچه اللّه نازل کرده اقرار نماید.[۲]
و امام شنقیطی رحمه الله می گوید: هنگامی که قانون گذاری و همه احکام، چه شرعی باشد چه کَوْنی و قدری، از خصائص ربوبیت است… هرکس از قانونی غیر از قانون اللّه تبعیت کند آن قانونگذار را پروردگار قرار داده و همراه اللّه شریک ساخته است.[۳]
و همچنین می گوید : شریک قرار دادن
برای اللّه در حکم او و شریک قرار دادن برای او در همه عبادت ها، یک معنای واحد
دارد و البته فرقی میانشان نیست، پس کسی که از نظامی غیر از نظام اللّه و تشریعی
جز تشریع اللّه تبعیت کند مانند کسی است که بت می پرستد و برای بت سجده می کند و
قطعاً از هیچ جهتی از جهات تفاوتی باهم ندارند و آن دو یکی هستند و هر دوی آنها
مشرک به اللّه هستند.[۴]
[۱] ابوداود روایت کرده و صحیح است
[۲] الصارم المسلول_ج۱،ص۹
[۳] أضواء البيان ج۷،ص۱۶۹
[۴] أضواء البيان ج۷،ص۱۶۲