دو گونه فرهنگ رفتاری در میان مسلمین نسبت به عوام و مکانهای مذهبی غیر مسلمین
به قلم: مسعود سنه ای
در اولین آیه ای که به مسلمین اجازه ی جنگ مسلحانه و جهاد داده می شود اینگونه آمده است: أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ * الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ کَثِیراً وَلَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ (حج/۳۹-۴۰)
اجازه قتال و جنگ مسلحانه به کسانی داده میشود که بدیشان ستم رفته است و خداوند توانا است بر این که ایشان را پیروز کند . همان کسانی که به ناحق از خانه و کاشانه خود اخراج شدهاند ( و از مکّه وادار به هجرت گشتهاند ) و تنها گناهشان این بوده است که میگفتهاند پروردگار ما خدا است ! اصلاً اگر خداوند بعضی از مردم را به وسیله بعضی دفع نکند دیرهای ( راهبان و تارکان دنیا ) و کلیساهای ( مسیحیان ) و کنشتهای ( یهودیان ) ، و مسجدهای ( مسلمانان ) که در آنها خدا بسیار یاد میشود ، تخریب و ویران میگردد . (امّا خداوند بندگان مصلح و مراکز پرستش خود را فراموش نمیکند) و به طور مسلم خدا یاری میدهد کسانی را که ( با دفاع از آئین و معابد ) او را یاری دهند . خداوند نیرومند و چیره است.
در اینجا واضح و روشن است که در همین آیه ی ابتدائی یکی از اهداف جهاد محافظت از چنین مکانهای عبادی کفار اهل کتاب و شبه اهل کتاب است و در طول تاریخ هم اگر نگاه کنیم مسلمین تا قرنها اگر وارد هر سرزمینی می شدند با اخلاق صحیح اسلامی رفتار می کردند و هرگز در برابر مکانهای مذهبی یا مردمان عادی مقابله به مثل نمی کردند هر چند که مکانهای مذهبی مشرکین در هنگام سلطه ی کامل تخریب می شد.
یعنی اگر کفار مکانهای مذهبی مسلمین را نابود می کردند و مردم عادی را قتل عام می کردند ، مسلمین در هنگام تسلط بر آنها مقابله به مثل نمی کردند . شما تصور کنید که در شامات که تحت تسلط امپراطوری روم شرقی بود اقلیتی یهودی هم به سر می برند، زمانی که این مناطق در زمان عمر بن خطاب رضی الله عنه به تصرف مسلمین در آمد یهودیان می گفتند: به تورات قسم، شماها بهترین مردمانی هستید که تا حالا اینجا بر ما حکومت کردهاید.
این روش برخورد با کفار بود که حتی در بدترین حالتها رهبرانی مثل صلاح الدین رحمه الله هم هرگز در برابر جنایات آنها مقابله به مثل هم نمی کردند. چون واقعاً در برابر بعضی از جرمها نمی توان مقابله به مثل کرد.
اما هم اکنون چه شده که گروه سلفی نجدی دوله هیچ یک از مراکز عبادی نصرانی ها و حتی مسلمین اهل تصوف و تشیع نیز از دست آنها در امان نمانده است و دقیقاً شبیه کفار سکولار جهانی چون فرانسه و آمریکا و چین و…با مکانهای مذهبی شریعتهای آسمانی برخورد می کند؟
من نمی خواهم از گروههای سلفی نجدی حاکم بر بخشهائی از شام یا عراق یا یمن یا غرب اسلامی و افغانستان و… اسم بیاورم اما همین گروههای جاهائی که نیمچه تسلطی پیدا کرده بودند در حق اهل سنت آنقدر وحشیگری کرده اند که حتی بعد از گذشت سالها و ماهها از دیدن کلیپهای آنها یا حتی از خواندن آن وقایع و از شدت قساوتی که اینها نسبت به خود اهل سنت به خرج داده اند، مو بر تن انسان راست می شود، حالا چه رسد در چگونگی بر خورد با دیگران.
ما باید به تمام مقلدین سلفیت خاص نجد بگوئیم بس است. شماها برداشت غلطی از اصطلاح مشرک و مشرکین (سکولاریستها) دارید و حتی شناختی شرعی هم از دشمن شناسی شرعی و درجه بندی شرعی دشمنان ندارید . یعنی در کل نه مسلمین را می شناسید نه دشمنان مسلمین را و نه دیپلماسی برخورد با هریک از آنها را .
پس یا اصلاح شوید یا اگر تمایلی به اصلاح شدن ندارید به خاطر الله و سپس به خاطر اینهمه مسلمین ستمدیده با اعمال غیر شرعی خود با عقاید اهل سنت و فرهنگ زیبای اسلامی مسلمین و حیثیت و غرور و افتخارات مسلمین بازی نکنید.