در مورد فتنه گران و دشمنان حکومت بدیل اضطراری اسلامی ایران: أَمَا كَانَ فِيكُمْ رَجُلٌ رَشِيدٌ ..؟
به قلم : سید مراد منگور (ارومیه)
در حکومت بدیل اضطراری ایران ما شاهد فتنه ای در سال ۸۸ بودیم، که طی آن جبهه ای از کفار سکولار جهانی و مرتدین فراری از کشور و دارودسته ی منافقین داخلی که زمانی بخشی از همین حاکمیت بودند، جبهه ای وسیع را با به خیابان کشاندن عده ای ازجوانان سکولار غرب زده ی متعلق به طبقات مرفه جامعه به اصطلاح قصد داشتند انقلابی مخملین بر علیه نظام ایران راه بیندازند.
زمانی که سران این فتنه گران به زندان افتادند عده ای از جاهلین با مقایسه ی این مجرمین با عفو و بخشش عمومی کفار مشرک در فتح مکه خواهان بخشش این فتنه گران بودند، غافل از آنکه چنین قیاسی مع الفارق است.
رسول الله صلی الله علیه و سلم با دارودسته ی منافقین که تنها خواهان به راه انداختن مرکزی جدید تحت عنوان مسجد ضرار بودند شدیترین برخوردات را داشت و با کسانی که از صف مسلمین جدا شده و در صف کفار قرار گرفته بودند و یا مجری جنگ روانی بر علیه حکومت اسلامی بودند کوچکترین نرمش و گذشتی نداشت و حتی دستور داد کسانی از این مجرمین را اعدام کنند حتی اگر خودشان را به پرده های کعبه آویزان کرده باشند.
اگر رسول الله صلی الله علیه وسلم دسته هائی را بخشید به علت توبه و عذر خواهی آنان بود اما فتنه گران ۸۸ و بعد از آن در ایران نه تنها توبه و عذرخواهی نکرده اند بلکه بر جرم خود اصرار دارند.
جرم اینها عمومی و خیانت و تصرف در امر حکومتی بوده و جرمی شخصی نیست که حتی قوه ی قضائیه و سایر مقامات بتوانند از آن بگذرند، بلکه حق جامعه و حکومتی بدیل اضطراری اسلامی است که به عنوان تنها سپر مردم ایران در برابر تمام کفار سکولار جهانی و مرتدین و دارودسته ی منافقین محلی باقی مانده است.
در چنین مواردی که عده ای دچار جرم عمومی میشوند سایر مومنین نیز باید از خود واکنش نشان دهند و موضع داشته باشند. زمانی که در سال ۸ هجری مکه فتح شد رسول‌خدا -صلى الله علیه وسلم- خون ۹ تن از سران مکه را که از بزرگترین تبهکاران و جنایتکاران به حساب می‌آمدند، هَدَر اعلام کردند، و دستور دادند آنان را بکشند، حتی اگر کنار پردهٔ خانهٔ کعبه دستگیر شوند.
عبدالله ابن ابی سَرح یکی از آنها بود . عثمان رضی الله عنه او نزد پیامبراکرم -صلى الله علیه وسلم- بُرد، و شفاعت او را کرد. نبی‌اکرم -صلى الله علیه وسلم- نیز خون وی را محترم اعلام کردند و اسلام وی را پذیرفتند؛ البته پس از آنکه مدتی درنگ کردند، به امید آنکه یکی از صحابهٔ آنحضرت او را به قتل برساند.[۱]
سعد بن ابی وقاص رضی الله عنه روایت می کند: وَأَمَّا ابْنُ أَبِي سَرْحٍ فَإِنَّهُ اخْتَبَأَ عِنْدَ عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ فَلَمَّا دَعَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ النَّاسَ إِلَى الْبَيْعَةِ جَاءَ بِهِ حَتَّى أَوْقَفَهُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ بَايِعْ عَبْدَ اللَّهِ فَرَفَعَ رَأْسَهُ فَنَظَرَ إِلَيْهِ ثَلَاثًا كُلُّ ذَلِكَ يَأْبَى فَبَايَعَهُ بَعْدَ ثَلَاثٍ ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ ( أَمَا كَانَ فِيكُمْ رَجُلٌ رَشِيدٌ يَقُومُ إِلَى هَذَا حَيْثُ رَآنِي كَفَفْتُ يَدِي عَنْ بَيْعَتِهِ فَيَقْتُلُهُ ) فَقَالُوا : مَا نَدْرِي يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا فِي نَفْسِكَ أَلَا أَوْمَأْتَ إِلَيْنَا بِعَيْنِكَ قَالَ ( إِنَّهُ لَا يَنْبَغِي لِنَبِيٍّ أَنْ تَكُونَ لَهُ خَائِنَةُ الْأَعْيُنِ )[۲] .
پس لازم است که مومنین نسبت به اشخاص، جریانها، سیاستها وکشورها بر اساس آنچه شریعت دستور داده موضع و نظر داشته باشند.
ما اهل سنت باید خود را از تبلیغات مسموم رسانه های ماهواره ای و مجازی رها کرده و به منهج صحیح اهل سنت بر گردیم و نباید در امری که قبلاً در مورد اشخاص و جماعتها و کشورها و … واضح و روشن حکمش صادر شده است منتظر این باشیم که موضع رهبر جامعه یا امیر ما چیست؟چنین انتظاری اشتباه محض است که در حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم کاملاً واضح و روشن است.
اگر ما موضع و دیدگاه خود را نداشته باشیم بسیاری از کارها معطل خواهند شد. زمانی که حکم واضح و روشن صادر می شود در اجرای آن منتظر واکنش دیگران نباش . دیگران (حتی رهبر و امراء و قضات و…) وظایفی دارند و ممکن است متناسب با مقام، موقعیت و مصلحت خود واکنش نشان دهند؛ شما هم وظایفی دارید، بصیرانه به اطراف خود نگاه کن، به موقع و صحیح تشخیص بده و تصمیم بگیر و واکنش شرعی خواسته شده را انجام بده. این مهم است، زمانی که فرصت از دست رفت و همه چیز روشن شد پشیمانی و افسوس خوردن ثمره ای ندارد.
هم اکنون که کل کفار سکولار جهانی و مرتدین و دارودسته ی منافقین محلی به حکومت بدیل اضطراری اسلامی ما در ایران یورش آورده اند و حکم دفاع از مسلمان بر علیه کفار و مرتدین هم در منهج اهل سنت روشن است شما چه کارها کرده ای؟
أَمَا كَانَ فِيكُمْ رَجُلٌ رَشِيدٌ ..؟
[۱] مغازی واقدی ص۶۳۱ / تاریخ طبری، ج ۳، ص ۱۱۸۷/ فتح الباری، ج ۸، ص ۱۱-۱۲٫ / خورشید نبوت؛ ترجمهٔ فارسی «الرحیق المختوم» تالیف: شیخ صفی الرحمن مبارکفوری، ترجمه: محمد علی لسانی فشارکی، نشر احسان ۱۳۸۸
[۲] رواه النسائي ( ۴۰۶۷ ) وأبو داود (۲۶۸۳- ۴۳۵۹) وصححه الألباني في ” صحيح النسائي “
