سخنان ظریف در مورد امارت اسلامی طالبان : واقعیت یا مصرف تبلیغاتی
به قلم: ابوبکر الخراسانی
جمهوری اسلامی ایران همواره سعی داشته است که در جبهه ی جنگ با آمریکا و متحدینش تمام گروههای همسو را با تأکید بر مشترکات متحد کند و همواره سعی داشته است تا در روابط خود با حاکمیتهای مسلمان و حتی غیر مسلمان از رفتارهای تنش آور خودداری کند؛ اما چند روز گذشته و به دلیل سخنان اخیر ظریف (مجری طرح شکست خورده ی برجام) در مورد طالبان ما پس از سالها شاهد اولین واکنش نامتعارف رسمی طالبان علیه ج.ا.ایران بودیم.
با آنکه قصد نقد سخنان ظریف (وزیر امور خارجه ی اصلاح طلبان) را نداریم اما لازم است به دو نکته ی اساسی اشاره کنیم:
- در جنگ روانی برعلیه «مثلث دروغساز» و بخصوص کفار سکولار و اشغالگر جهانی و مزدوران محلی آنها همیشه باید قاعده ی «الْحَرْبُ خُدْعَةٌ»( البخاري ۳۰۳۰، ومسلم ۴۶۳۷) را در نظر بگیریم و به اقدامات عملی دارالاسلام اهمیت دهیم.
- ظریف در این مصاحبه مسائلی را مطرح کرده است که با سیاستهای چند دهه ی گذشته ی ج.ا.ایران در برابر نهادهای مختلف بین المللی سکولار سازگاری ندارد و علاوه بر آن سیاستهای ج.ا.ایران را تابع این نهادهای سکولاریستی دانسته است در حالی که این برخلاف واقع است و نمی تواند صحت داشته باشد.
ظریف وزیر امور خارجه در دولت اصلاح طلبان در پاسخ به سؤالی درباره تعریفش از طالبان می گوید:” تعریف ما این است که طالبان اقدامات تروریستی زیادی کردند… اینکه طالبان یک گروه تروریستی هست یا نه در قوانین ما هنوز طالبان را از گروه تروریستی خارج نکردیم. در قوانین ما کما اینکه در قوانین ملل متحد بوده است. ما تابع ملل متحدیم”.
و در پاسخ به سؤال مجری مبنی بر تروریستی بودن طالبان می گوید: “همان‌طور که شورای امنیت ملل متحد تصمیم می‌گیرد، ما همان رفتار راداریم.”
اما واقعیت این است که طالبان جزو گروههای تروریستی سازمان ملل نیست، و اینکه ایران هم در برخورد با مسلمین مقلد و«تابع» سازمان ملل سکولار یا سایر نهادهای سکولاریستی جهانی باشد باز صحت ندارد.
آیت الله خامنه ای به عنوان رهبر و نماد کنونی جمهوری اسلامی ایران در مورد شورای امنیت می گوید: ” متأسفانه ترکیب سازمان ملل متحد معیوب است و زورگوترین قدرت‌های دنیا که دارای سلاح اتمی و سابقه‌ی استفاده از آن نیز هستند، بر شورای امنیت مسلط شده‌اند. (دیدار بان‌کی‌مون دبیرکل سازمان ملل متحد با رهبر ایران۱۳۹۱ /۰۶/۰۸)
شورای امنیت، یك روز اشغال فلسطین به وسیلهی گروههای تروریست جرّار را سریعاً به رسمیت شناخت و نقشی اساسی را در پیدایش و تداوم این ظلم تاریخی بازی كرد، و پس از آن چندین دهه همواره در برابر نسل‌كشی‌ها، آواره‌سازیها، جنایتهای جنگی و انواع جرائم گوناگون دیگر آن رژیم، سكوت رضایت‌آمیز كرد، و حتی هنگامی كه مجمع عمومی رأی به نژادپرست‌بودن صهیونیسم داد، نه تنها با آن همراهی نكرد، كه در عمل ۱۸۰ درجه با آن فاصله گرفت. كشورهای زورگوی عالم كه برخوردار از عضویت دائم در شورای امنیت‌اند از این مجمع جهانی همچون ابزار استفاده میكنند. نتیجه آنكه نه تنها این شورا به كار امنیت در جهان كمكی نمیكند بلكه هرجا كه قرار است مفاهیمی همچون حقوق‌بشر یا دموكراسی و امثال آن، وسیلهی زیاده‌طلبی و سلطه‌ی بیشتر آنان گردد، به كمك ایشان می‌شتابد و بر كارهای نامشروع آنان پوششی از فریب و دروغ می‌افكند.” (بیانات در چهارمین کنفرانس حمایت از ملت فلسطین (۱۳۸۷/۱۲/۱۴))
در این صورت واضح است که این مصاحبه و سخنان ظریف با نگرش و اصول دیپلماسی ج . ا. ایران در برخورد با نهادهای مختلف سکولاریستی و همچنین با واقعیتی که در چند دهه ی گذشته در ج . ا. ایران در جریان بوده است سازگاری ندارد و تنها مصرف تبلیغاتی در جنگ روانی دارد.