تقلید از کفار در ریختن خونهای حرام شده و مقابله به مثل کردن(۲) [«التَتَرُّس» اصطلاحی جهت کسب مصلحتی «ضروری، قطعی و کلی»؛ یا ابزاری جهت توجیه «انحراف» و «جنایت» (۱۷)]
شیخ المجاهد : ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله [۱]
تقلید از کفار در ریختن خونهای حرام شده و مقابله به مثل کردن(۲)
این اعمال مجرمانه هیچ ربطی به تترس در منابع شرعی ندارد. شما فقط تصور کنید که در خانواده ای که یکی از اعضای آن عضو این احزاب سکولار و مرتد یا از طرفداران آن باشد و با مواد منفجره تمام اعضای خانواده به خاطر همین یک مجرم قتل عام شوند آنوقت میزان و عمق جنایت نسبت مسلمین را خودتان متوجه شوید، چون اکثر ما هم گاه که با خانواده های خود جمع می شویم یکی یا چند نفر از همین نخاله و لکه های ننگ را در جمع خود می بینیم.
یا شما تصور کنید که در بازاری چند هزار نفره در حال تردد هستید و کافر سکولار و اشغالگری یا مرتدی سکولار و مزدور هم از این بازار می خواهد عبور کند و آنوقت بمبی برای شکار این کفار عبوری قرار داده باشند و طی آن صدها بی گناه هم کشته یا زخمی شوند حالا چه این کافر اشغالگر یا مرتد محلی کشته شود یا نشود. به نظر شما این جنایت آشکار در حق مسلمین و غیر نظامیان چه ربطی به تترس خواسته شده در منابع شرعی دارد؟
یا تصور کنید که شما برای ادای نماز به مسجدی می روید که در این مسجد هم یکی از این سکولاریستهای مرتد حضور دارد و آنوقت به خاطر همین انسان خبیث انفجاری در مسجد رخ دهد و آنهمه نماز گذار قتل عام شوند!! یا حتی در کعبه آنهمه بت قرار داشته باشد و ابولهب و زنش و چندین ساحر و مشرک دیگر هم در آن قرار گرفته اند و مسلمین هم به همراه مشرکین در حال ادای نماز و حج و عمره باشند و یکی از این اهل جهاد نا آگاه به خاطر وجود این بتها و کفار محارب و جهنمی مثل ابولهب و زنش در آن بمب گذای انجام دهد آنوقت ثمره چه خواهد بود؟
به همین دلیل می بینیم که کلاً مسیر عوض می شود و به جای اینکه طی عملیاتهای دقیق و برنامه ریزی شده و نقشه های حساب شده ای نظامی ها و پایگاههای آنها مورد هدف قرار گیرد اینها به خود زحمت نمی دهند و سهل ترین و ساده ترین و بی زحمت ترین هدفها را انتخاب می کنند و اصل می شود هدف قرار دادن غیر نظامی ها به بهانه ی ترساندن نظامی ها. یعنی کاری بر عکس تترس شرعی که در آن، هدف قرار دادن نظامی ها و نجات سپرهای انسانی و غیر نظامیان در دستور کار قرار می گیرد.
زمانی که تترس را اینگونه از قالب و مفهوم شرعی آن خارج کردند و بدعت را جایگزین آن کردند پیاده کردن همان سیاستی که کفار نسبت به مسلمین انجام داده اند در دستور کار قرار می گیرد: قتل عام زنان و کودکان و پیران و جوانان و نابودی منازل و منابع مادی و کشاورزی مسلمین با بمبهای چند تنی و حتی فسفری و شیمیائی و غیره جهت ترساندن مسلمین.
این روش کفار است نه مسلمین، اما توسط مجریان جنگ روانی کفار چون ابوقتاده فلسطینی و امثالهم برای مسلمین تئوریزه می شود و لباسی شبه اسلامی هم بر تن آن می کنند آنهم صرفاً جهت صدمه زدن به مسلمین .
یعنی هم کفار و هم مجریان جنگ روانی دشمن در قالب «الْأَئِمَّةَ الْمُضِلِّينَ»[۲] و «دُعَاةٌ عَلَى أَبْوَابِ جَهَنَّمَ»[۳] و «الرُّوَيْبِضَة»[۴] و «عُلَمَاءِ السَّوْءِ» و هم این فریب خورده ها در حق دارالاسلام و مسلمین و جهاد مرتکب یک جنایت واحد می شوند اما با اسامی مختلف و از کاناهای مختلف. یکی با نام تترس این جنایات را مرتکب می شود و خواسته یا ناخواسته در نابودی دارالاسلام و مسلمین و جهاد حرکت می کند و دیگری آگاهانه و عمداً و برنامه ریزی شده به نام مبارزه با تروریسم اسلامی و گسترش دموکراسی و نهادینه کردن سکولاریسم سعی در نابودی دارالاسلام و مسلمین و جهاد مومنین دارد.
به نظر شما این جنایت گروههای مسلح نجدی چه ربطی به تترس شرعی دارد؟
حالا که متوجه شدیم این افعال مجرمانه هیچ ربطی به تترس خواسته شده در منابع شرعی ندارد حداقلش این است که این مریدان چشم و گوش بسته ی نجدی آنها باید بپرسند امثال ابوقتاده فلسطینی که سرزمینهای تحت حاکمیت طالبان و گروههائی در سوریه و یمن و سومالی و غیره را دارالاسلام می دانند و هجرت از دارالکفر به دارالاسلام را واجب و جهاد بر علیه اشغالگران سکولار خارجی را فرض عین می دانند چرا به این مناطق آزاد شده ی دارالاسلام نمی روند و در دارالکفرهای دارالحربی چون انگلیس و کانادا و اردن و ترکیه و سایر دارالکفرهای دارالحرب زندگی می کنند؟
در مساجد تحت کنترل این دسته در اطراف لندن تنها سخن از جنگ با آمریکا و ناتو و سایر اشغالگر زده می شود و اینکه آمریکا و ناتو و متحدین آنها دشمن الله هستند و جهاد بر علیه آنها فرض عین است و سخنان آنها فوراً در رسانه های مختلف جهانی نشر می شود و در اختیار همه قرار می گیرد اما در زمین واقع شما هرگز عملیاتی از سوی پیروان اینها در آمریکا و کانادا و اتحادیه ی اروپا ندیده و نخواهید دید و تمام این شعارها زبانی است اما در عوض به کرات ریختن خونهای معصوم و حرام شده را توسط مریدان اینها در اکثر شهرها و روستاهای الجزائر و یمن و سوریه و عراق و افغانستان و لیبی و سینا و ایران و… دیده و می بینیم.
همین عمرعثمان یا عمرسلفی یا ابوقتاده فلسطینی تا کنون با وجود آنهمه روشنگری علمائی چون ابومصعب سوری رحمه الله و تذکرات شرعی که به وی داده شده است از این فتواهای ویرانگر دست نکشیده است و از دارالکفرها بر علیه دارالاسلامها در حال جنگ روانی و تخریب است که دیده ایم غیر از فساد نسل و حرث ثمره ای برای مسلمین در بر نداشته است.
اینها را می توان مصداق آنهائی دانست که الله تعالی در موردشان می فرماید: وَمِنَ النَّاسِ مَن یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیُشْهِدُ اللّهَ عَلَى مَا فِی قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ (بقره/۲۰۴) در میان مردم کسی یافته می‌شود که سخن او در زندگی دنیا ، تو را به شگفت می‌اندازد و خدا را بر آنچه در دل خود دارد گواه می‌گیرد. و حال آن که او سرسخت‌ترین دشمنان است . وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِی الأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیِهَا وَیُهْلِکَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الفَسَادَ (بقره/۲۰۵) و هنگامی که پشت می‌کند و می‌رود ( و یا به ریاست و حکومتی می‌رسد)، در زمین به تلاش می‌افتد تا در آن فساد و تباهی ورزد و زرع و نسل (انسانها و حیوانات) را نابود کند، و خداوند فساد و تباهی را دوست نمی‌دارد . وَإِذَا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ (بقره/۲۰۶)و هنگامی که بدو گفته می‌شود: از خدا بترس (و به جای افساد اصلاح کن)، عظمت (و نخوت، سراپای) او را فرا می‌گیرد و گناه می‌کند. پس جهنم او را بسنده است و چه بد جایگاهی است.
البته نجدی های درباری هم به همین شکل جنایات طاغوتهائی چون رژیم فاسد آل سعود و امارات در قتل عام اهل سنت در یمن و عراق و سوریه و سومالی و غیره را لباسی شبه اسلامی در قالب تترس می پوشانند و مرتکب آنهمه جنایت شده اند که هنوز داریم می بینیم.
متوجه شدیم : تترسی که در نصوص شرعی و سخنان فقهاء رحمهم الله آمده است یعنی اینکه: دشمن به اسرای مسلمین یا اسرای اهل ذمه و یا به غیر نظامیان دارالاسلام و یا به غیر نظامیان دارالکفر و حتی به خانواده ی خودشان و یا به مال اعضای دارالاسلام یا دارالکفر به عنوان یک سپر انسانی و یا مالی جهت محافظت از خود و ضربه زدن و قتل عام بیشتر مسلمین و دارالاسلام استفاده کنند و در این حالت ضرورت و نیازی که در «حین جنگ» پیش آمده هیچ راهی جهت دست یابی به این کفار وجود نداشته باشد مگر از طریق صدمه زدن به این سپرهای انسانی یا مادی، و مجاهدین اجباراً و از روی اکراه و ناچاری طبق شروطی با پرهیز حداکثری از صدمه زدن به این سپرها، مجبور به صدمه زدن به این سپرهای انسانی و مادی شوند، حالا این تترس مورد نظر فقهاء در «جهاد» هجومی و دفاعی در میدانهای جنگ کجا و آن تترس در «فساد» کجا که این مجریان جنگ روانی دشمن در جائی غیر از میدانهای جنگ بر مسلمین جاهل تحمیل کرده اند و بیشترین قربانیان آن نیز از مسلمین هستند؟! استفاده ی غلط اینها از تترس من را یاد استفاده ی غلط صدام حسین سکولار از کلمه ی انفال جهت قتل عام کوردها و استفاده ی جورج بوش سکولار از اصطلاح جنگهای صلیبی جهت محافظت از سکولاریستها و سپر قرار دادن نصرانی ها می اندازد.
این جرم و جنایت و فسادی که با نقاب و شعار تترس و جهاد توسط این نجدی های مسلح جهادی و درباری زمان ما تولید شده است در واقع «بدعت»ی است که عده ای به آن عادت کرده اند و اهل این بدعت شده اند و افکار و رفتار این اهل بدعت ربطی به منهج صحیح اسلامی در این زمینه ندارد.
نکته ی دیگری که در آن مقابله به مثل جایز نیست اما همین اهل بدعت مرتکب آن می شوند کشتن راهبان و نابودن کردن مکانهای عبادی آنهاست به دلیل اینکه کفار سکولار (مشرکین) و سایر سکولاریستهای(مشرکین) منطقه ای و محلی علمای ما را می کشند و مساجد ما را نابود می کنند!!
اولاً جنایات سکولاریستها (مشرکین) چه ربطی به اهل کتاب و مجوس و صابئین دارد؟ به خاطر الله کمی بیدار شوید. کفار آشکار در میان انسانها ۶ دسته هستند: 1- الَّذِينَ هَادُوا 2- وَالصَّابِئِينَ 3- وَالنَّصَارَىٰ 4- وَالْمَجُوسَ 5- وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا به همراه ۶- مرتدین . و هیچ یک را به جرم آن دیگری مادام که شریک جرم نباشد نمی توان مجازات کرد. حالا شما چگونه یک راهب اهل کتاب را به جرم یه کافر مشرک (سکولار) مجازات می کنید؟ کی الله قبول می کند که شما یک عالم یهودی در یکی از قلعه های اطراف مدینه یا یک راهب نصرانی را در نجران یا یک عالم مجوسی در الاحساء را به جرمی که مشرکی چون ابولهب و ابوجهل مرتکب شده است بکشی؟
باید قبول کنی برداشتت از مشرک و مشرکین به عنوان دسته ای مشخص از کفار با احکامی مشخص اشتباه و غلط است و بعد : هدفی ساده را انتخاب کرده ای. رفتن به یک کلیسا و به بهانه ی کمک یا هر چیزی وارد یک کلیسا شدن و راهبی را کشتن هنر نیست، بلکه هنر این است که طبق فرمان الله تعالی « فَقاتِلوا أَئِمَّةَ الكُفرِ »(توبه/۱۲) با برنامه ریزی دقیق و حساب شده ای رهبران اصلی جنگ روانی و مسلحانه ی این کفار سکولار و اشغالگر جهانی و منطقه ای و محلی چون ابن أبي الحقيق و كعب بن الأشرف را بکشید.
ثانیا: الله تعالی در همان آیات اولیه ای که دستور جنگ مسلحانه را می دهد می فرماید: وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ (و اگر خداوند بعضى از مردم را بوسیله بعضى دیگر دفع نکند،) لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا ۗ (دیرها و صومعه ها، و معابد یهود و نصارا، و مساجدى که نام خدا در آن بسیار برده می شود، ویران مى گردد) وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ (حج/۴۰) و خداوند کسانى که او را یارى کنند (و از این مکانهای عبادی و دینش دفاع نمایند) یارى مى کند؛ خداوند قوى و شکست ناپذیر است.
در این جا ما آشکارا و به روشنی می بینیم که یکی از اهداف جهاد و جنگ مسلحانه ی مسلمین، جلوگیری کردن از ویرانی دیرها و صومعه ها، و معابد یهود و نصارا، و مساجدى که نام خدا در آن بسیار برده می شود بیان می گردد، و حتی قبل از مساجد اسم این دیرها و صومعه ها و کلسیاها و کنیسه های کفار اهل کتاب و شبه اهل کتاب را می آورد.
رسول الله صلی الله علیه وسلم و خلفای پس از او نیز از کشتن «أَصْحَابَ الصَّوَامِعِ [۵]» نهی کرده اند و در تاریخ غزوات و جنگهای صدر اسلام و حتی پس از آن هم از کشتن راهبها و ویران کرد مکانهای عبادی این دسته از کفار که حکام آنها حتی در جنگ مسلحانه با مسلمین بوده اند پرهیز شده است، حالا چه رسد به کفاری که صدها و بلکه هزاران کیلومتر آن طرفتر در دیرها و صومعه ها و معابد خود مشغول عبادت باشند و ربطی به میدانهای جنگ هم نداشته باشند.
بدتر از آن اینکه چون فلان گروه اسلامی مسجد مذهب من را نابود کرده یا فلان عالم من را کشته است منم مقابله به مثل می کنم و یکی از مساجد او را نابود می کنم یا یکی از علمای او را می کشم . این یعنی عین جنایت و انحراف آشکار از اسلام و شریعت الله تعالی.
پس در بهترین حالت به کسانی که واقعاً خود را اهل جهاد بدانند و جزو سربازان جنگ روانی و مسلحانه ی دشمن در میان مجاهدین نباشند قول رسول الله صلی الله علیه وسلم را می آوریم که می فرماید: الْغَزْوُ غَزْوَانِ؛ (جهاد بر دو نوع است) فَأَمَّا مَنْ ابْتَغَى وَجْهَ اللَّهِ وَأَطَاعَ الْإِمَامَ وَأَنْفَقَ الْكَرِيمَةَ وَيَاسَرَ الـشَّرِيكَ وَاجْتَنَبَ الْفَسَادَ، (اگر کسی برای رضای خداوندی جهاد بکند، از رهبر اطاعت بکند، بهترین مال خود را در راه جهاد خرج بکند، سبب راحت دوستان گردد (با آنان برخورد زیبا بکند) و از فساد خودداری بکند،) فَإِنَّ نَوْمَهُ وَنُبْهَهُ أَجْرٌ كُلُّهُ (در این صورت به تحقیق خواب و بیداری آنکس همه اش اجر و ثواب است،) وَأَمَّا مَنْ غَزَا فَخْرًا وَرِيَاءً وَسُمْعَةً وَعَصـَى الْإِمَامَ وَأَفْسَدَ فِي الْأَرْضِ فَإِنَّهُ لَمْ يَرْجِعْ بِالْكَفَافِ[۶] اما اگر کسی برای تفاخر و ریاکاری جهاد بکند، از رهبر اطاعت نکند و در روی زمین فساد بکند، برای وی مزدی نیست.
پس هر کسی که بخصوص در دارالکفر دارالحربی نشسته و چند مقاله و کتاب نوشت و سخنانش در زیبائی شما را متعجب کرد همچنانکه سخن دارودسته ی منافقین و مجریان جنگ روانی بر علیه مومنین و دارالاسلام و اهل جهاد به اندازه ای زیبا و فصیح بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم را نیز متعجب کرد، وَمِنَ النَّاسِ مَن یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیُشْهِدُ اللّهَ عَلَى مَا فِی قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ (بقره/۲۰۴) یا کسی ظاهراً اسلحه هم دستش گرفت و اعلان جهاد کرد و حتی با دشمن جنگید را نمی توان مجاهدی دانست که در مسیر صحیح جهاد فی سبیل الله و اصلاح در حرکت است و به ثواب جنگ مسلحانه ای که می کند می رسد، بلکه طی کردن راهی صحیح است که طبق نقشه ی شریعت باشد که در نهایت همین قانون شریعت الله بر دلها و زمین حاکم می گردد: مَنْ قَاتَلَ لِتَكُونَ كَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا فَهُوَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ.[۷]
سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
[۱] پیاده شده از سخنرانی تصویری شیخ ابوحمزه المهاجر هورامی حفظه الله
[۲] ابی داود (۴۲۵۲) ، والترمذي (۲۲۲۹) إِنَّمَا أَخَافُ عَلَى أُمَّتِي الْأَئِمَّةَ الْمُضِلِّينَ
[۳] مسلم۱۸۴۷ / دُعَاةٌ علَى أَبْوَابِ جَهَنَّمَ مَن أَجَابَهُمْ إلَيْهَا قَذَفُوهُ فِيهَا، فَقُلتُ: يا رَسولَ اللهِ، صِفْهُمْ لَنَا، قالَ: نَعَمْ، قَوْمٌ مِن جِلْدَتِنَا، وَيَتَكَلَّمُونَ بأَلْسِنَتِنَا،…
[۴] ابن ماجه (۴۰۳۶)، وأحمد (۷۹۱۲) / إنَّها ستَأتي على النَّاسِ سِنونَ خَدَّاعةٌ، يُصدَّقُ فيها الكاذِبُ، ويُكذَّبُ فيها الصَّادِقُ، ويُؤتمَنُ فيها الخائِنُ، ويُخَوَّنُ فيها الأَمينُ، ويَنطِقُ فيها الرُّوَيبِضَةُ. قيل: وما الرُّوَيبِضَةُ يا رسولَ اللهِ؟ قال: السَّفيهُ يتَكلَّمُ في أَمْرِ العامَّةِ.
[۵] أحمد (۲۷۲۸)، البيهقي (۱۷۹۳۳)/ مصنّف بن أبي شيبة، كتاب الجهاد من ينهى عن قتله في دار الحرب حديث رقم ۳۲۵۰۱
[۶] أبو داود (۲۵۱۵) واللفظ له، والنسائي (۴۱۹۵)، وأحمد (۲۲۰۹۵).
[۷] بخاری (۳۱۲۶) ومسلم (۱۹۰۴)