اهمیت و جایگاه اتحاد در احادیث رسول الله صلی الله علیه وسلم (۳)
به قلم: ابوبکر الخراسانی
وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعاً وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْکُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَاناً وَکُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِّنْهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ (آل عمران/۱۰۳)
و همگی به رشته (ناگسستنی قرآن) خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت خدا را بر خود به یاد آورید که بدان گاه که (برای همدیگر) دشمنانی بودید و خدا میان دلهایتان (انس و الفت برقرار و آنها را به هم) پیوند داد، پس (در پرتو نعمت او برای هم) برادرانی شدید، و (همچنین شما با بت‌پرستی و شرکی که داشتید) بر لبه گودالی از آتش (دوزخ) بودید (و هر آن با فرا رسیدن مرگتان بیم فرو افتادنتان در آن می‌رفت) ولی شما را از آن رهانید (و به ساحل ایمان رسانید)، خداوند این چنین برایتان آیات خود را آشکار می‌سازد، شاید که هدایت شوید.
رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: من فارق الجماعةَ قَيْدَ شِبرٍ فقد خلع رِبقةَ الإسلامِ من عُنُقِهِ (أبو داود ۴۷۵۸، وأحمد۲۱۵۶۱) کسى که به اندازه یک وجب از جماعت جدا گردد،(و راه تفرقه را در پیش گیرد) امان اسلامی را از گردن خودش خارج کرده است و اسلام در برابر او مسئولیتی ندارد»
رسول الله صلی الله علیه وسلم در جای دیگری می فرماید: مَن خَرَجَ مِنَ الطَّاعَةِ، وفارَقَ الجَماعَةَ فَماتَ، ماتَ مِيتَةً جاهِلِيَّةً (أخرجه مسلم۱۸۴۸، والنسائي۴۱۱۴، وابن ماجه۳۹۴۸، وأحمد۸۰۶۱) ترجمه: کسى که از اطاعت خارج شود و از جماعت جدا گردد و در این حالت بمیرد، مرگش به شیوه ی مرگ جاهلی است،(و راه تفرقه را در پیش گیرد) به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است
در اینجا واضح است که این تفرق و چند دستگی به دارالاسلام و رهبریت گره خورده است. این سرانجام تمام کسانی است که در دارالاسلام تفرق و چند دستگی ایجاد می کنند و با همین حالت از دنیا می روند.
مسلمین دارالاسلام نمی توانند برای این اهل تفرق کاری انجام دهند و چون این اهل تفرق خودشان را از این حمایت دارالاسلام خارج کرده اند.