به بهانه ی سخنان اشتباه مولوی گرگیچ و واکنش مخالفین او در میان شیعیان غلاة (۲)
به قلم: عبدالرحمن دهواری
مسلمین جهت تشکیل دارالاسلام با موانع و سختی های بیشماری مواجه می شوند و مومنین در این راه متحمل خسارات مختلف جانی و مالی نیز می شوند؛ زمانی که دارالاسلام تشکیل شد وظیفه ای اساسی اهل دعوت و جهاد و تمام نیروهای فعال در میدان این است که از این دارالاسلام محافظت کنند و زمانی که دارالاسلام در حالت ضرورت قرار می گیرد که در معرض انواع تهدیدهای امنیتی و نظامی و اقتصادی و فرهنگی و … از جانب کفار اصلی و مرتدین محلی قرار می گیرد باید اولویت را به حفظ دارالاسلام و اتحاد و وحدت مومنین و تقویت دارالاسلام داد و از هر سخن یا عملی که باعث تضعیف اتحاد مومنین و باعث ضربه زدن به دارالاسلام شود باید پرهیز کرد.
اهل دعوت و جهاد و مسئولین دارالاسلام در این میدان مبارزه و در این جنگ روانی و مسلحانه ای که کفار سکولار جهانی و طاغوتهای محلی به راه انداخته اند ممکن است مجبور شوند با موانع مختلفی برخورد کنند، اما در تعیین واولویت بندی موانع بازدارنده، تنها باید بر آن موانعی تاکید کرد که از رسیدن حکومت بدیل اضطراری اسلامی کنونی به مرحله ی تکاملی اش یعنی تشکیل حکومت اسلامی بر منهج رسول الله صلی الله علیه وسلم ممانعت به عمل می آورند.
اهل دعوت باید در «نیازهای روز» مسلمین در «وضع موجود» دسته بندی شرعی انجام دهند و باعث ایجاد هیچگونه خلط وآشفتگی نشوند ئ انتخاب موضوعات دعوت نیز باید جهت « اصلاح فرد و مجتمع» بصورت هدفمند وسازماندهی شده به کار گرفته شود نه به صورت آشفته و پخش وکم ثمر وشاید بی ثمر و حتی ضرر رسان.
اولویتهائی که لازم است اهل دعوت به آن اهتمام بدهند عبارتند از: ۱- دین وعقیده ۲- جان ونفس ۳- نسل وناموس 4- عقل وروان ۵- مال ودارائی ۶- آبرو
تشکیل دارالاسلام خودش مرحله ای پر از محنت و سختی است و به دنبال آن و پس از تشکیل حکومت اسلامی «پیاده کردن وتامین رفاه وامنیت» (أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ) به عنوان دومین مرحله از مرحله ی حساس اصلاح جامعه وافراد مطرح می شود. زمانی که دارالاسلام توانست این مرحله ی تامین امنیت را فوری و رفع مشکلات اقتصادی را به صورت تدریجی و در حد توانش به پیش ببرد، اهل دعوت و مسئولین وارد مرحله ای می گردند که در آن،از مردم و ساکنان جامعه اسلامی توقع دارند که آنها نیز وظایفشان را نسبت به حکومت وقوانین حکومت اسلامی انجام دهند.
من از مولوی گرگیچ می پرسم آیا عقد و ازدواج بزرگواری در ۱۴۰۰ سال پیش «نیاز روز» مردم بلوچ در زمان حاضر است؟ کدام مشکل این مردم را درمان می کند؟ آیا مشکل جنایات طائفه ای مردم رد حق هم را حل می کند؟ یا مشکل بی نمازی هزاران جوان بلوچ را؟ یا مشکل عقاید فاسد سکولاریستی و احزاب مختلف سکولار در میان بلوچها را ؟ یا ….
شما مولوی ها با داستان سرائی و حساست آفرینی یک بار در برابر مودودی ها و بار دیگر در برابر وهابی ها و دیوبندی ها و صوفی ها و اخیراً در برابر شیعیان، و با پرداختن به مسائل ریز و ناچیز و رها کردن اولویتهای مومنین دنبال چه هستید؟
شماها اولویتها را رها کرده اید و با تفکر تمامیت خواهی غالب بر برداشت مذهبی خودتان از مذهب حنفیت و خشکه مقدسی های بی مورد، که آزادی فرد را حتی در زمینه بیان و تجزیه و تحلیل آزادانه ی نظرات اسلامی اش محدود می کند، خواسته و یا ناخواسته ، چنین مسلمینی را در خطر خود سانسوری مداوم و در نهایت در خطر مسخ شدگی و ایستایی و عدم شکوفایی و در اکثر موارد انشقاق و تفرقه و پیوستن به احزاب سکولار و تفکرات ضد اسلامی قرار داده اید.
پرداختن به اینهمه جزئیات و رها کردن اولویتهای حیاتی مومنین و تولید این قید و بندهای نامنطبق بر اسلام و اولویت بندی حاکم بر جریان اصلاحی آن توسط شماها، آن چنان فشارهایی را بر مومنین و بخصوص جوانان آگاه و اهل تحقیقی که مجبورشان کرده اید دچار خود سانسورگر و یا مسخ شدگی شوند وارد کرده اید که می بینیم عاقبت در مواردی این جوانان برای ابراز آزادانه ی نظراتش و به دست آوردن اولویتهایش، خود را ناچار به «قیام» در مقابل شماها ببیند.
ادامه دارد….. ان شاء الله