زندگينامه ى امام بزرگ اهل حدیث و بنیانگذار اصول فقه، امام شافعي رحمه الله
ارائه دهنده : عبدالرحمن نودشه ای
محمد فرزند ادريس فرزند عباس شافعي. در سال (۱۵۰) هـ در شهر غزه ديده به جهان گشود و وقتي دو سال از عمر ايشان مي گذشت خانواده اش به شهر مکه ي مکرمه نقل مکان نمودند.
• پدرش را در کودکي از دست داد، و مادرش عهده دار سرپرستي او شد.
• مادرش وقتي او را به دنيا آورد خوابي ديد: در خواب ديد که گويا سياره ي مشتري از بطن او خارج گشت و در مصر فرودآمد و پاره هايي از آن در هر شهري پراکنده گشت. خوابگزاران اين خواب را چنين تعبير نمودند که از شکم اين زن دانشمندي به دنيا مي آيد که علم و دانش وي ابتدا در مصر محدود شده و سپس در ديگر شهرها گسترش مي يابد.
— امام شافعي در جستجوي کسب علم و دانش:
• در نزد باديه نشينان و در طلب علم بزرگ شد و به فراگرفتن اصطلاحات و اشعار آنان، و حفظ قرآن و در همان کودکي پرداخت.
• خودش مي گويد: هيچ مال و ثروتي نداشتم، و در همان اوان جواني شروع به فراگرفتن دانش نمودم، به ديوان مي رفتم و از حضور در آنجا نهايت استفاده را برده و به نوشتن(احاديث) مي پرداختم.
• موطا را در سن ده سالگي حفظ کرد.
• درهمان کودکي تيراندازي را دوست مي داشت و از همسالانش پيشي مي جست. چنانکه از ده تير نه تا را به هدف مي زد.
• در سن بيست سالگي در طلب علم به مسافرت رفت.
• مي گويد: تمام لذت و خوشي من در علم و دانش است.
• مي گويد: من يتيم بودم و تحت سرپرستي مادرم و او هم پولي نداشت که به معلم بدهد و معلم به جاي آن به اين راضي مي شد که وقتي او نبود به امور بچه ها بپردازم و به او کمک کنم.
• مي گويد: من بر روي استخوان هاي کتف مي نوشتم.
• مي گويد: وقتي موطاء را حفظ نموده بودم نزد امام مالك رفته و گفتم: مي خواهم آن را بشنوم.
• شب را به سه بخش تقسيم کرده بود: يک سوم براي نوشتن، يک سوم براي نماز گزاردن و يک سوم ديگر براي خواب.
ادامه خواندن زندگينامه ى امام بزرگ اهل حدیث و بنیانگذار اصول فقه، امام شافعي رحمه الله