داستان زندگی و جهاد سیف الاسلام امیر الخطاب
ارائه: عبدالسلام بدخشانی
سامر صالح عبدالله السویلم ( ۱۴ اوریل ۱۹۶۹ – ۲۰ مارچ ۲۰۰۲ ) معروف به امیر خطاب بمعنی فرمانده خطاب ( همچنین معروف به حبیب عبدالرحمن ) یک چریک مجاهد مسلمان و تامین کننده منابع مالی بود که با مجاهدان چچن در جنگ اول و دوم چچن همکاری نمود .تابعیت و ملیت خطاب تا قبل از مرگش بصورت مجهول باقی مانده بود تا ایتکه برادرش در مصاحبه ای تلویزیونی ان را بر ملا کرد . او در عربستان صعودی بدنیا امده بود .
اسیای مرکزی و بالکان :
در سن ۱۶ سالگی خطاب عربستان را ترک و برای شرکت در جهاد در مقابل نیروهای متجاوز شوروی به افغانستان امد . با توجه به گفته ی خودش در افغانستان با یک داوطلی مجاهد عرب بنام عثمان بن لادن ملاقات کرد ولی بعدها ارتباطش را با وی از دست داد . در این هنگام خطاب در حال کار با مواد منفجره انگشتان دست راست خود را از دست داد .
منابع امریکایی مدعی هستند که خطاب در سال ۱۹۹۲ یکی از ۱۰۰ مجاهد داوطلب چچنی بود که ازربایجان را در جنگ با ارمنستان ( جنگ قره باغ ) یاری کردند .در این هنگام بود که خطاب با شمیل باسایف اشنا شد . وزارت دفاع ازربایجان دخالت خطاب را در این جنگ رد می کند .
بین سالهای ۱۹۹۳ – ۱۹۹۵ خطاب بین جنگجویان مسلمان در جنگ داخلی تاجیکستان می جنگید . قبل از ترک تاجیکستان در سال ۱۹۹۵ خطاب خرگوش خانگی خود را به عبدل کریم خدر هدیه کرد ( نامش خطاب بود) .
بر طبق مصاحبه ای که خطاب با مطبوعات داشته است عنوان کرده بود که در جنگ بوسنی هم شرکت داشته است .
جنگ اول چچن :
بر طبق گفته های برادرش زمانی که در یک کانال تلویزیون افغانی در مورد جنگ چچن شنید در همان سال ( ۱۹۹۵) وارد چچن شد .او بعنوان تهیه کننده و فیلم بردار از صحنه های درگیری مجاهدان و روسها در عملیات نظامی حضور پیدا می کرد و نقشش واسط میان تامین کننده های مالی مسلمان و جنگجویان محلی بود . برای پخش پیام مقاومت او همیشه یک فیلم بردار به همراه داشت .
گروه جنگی خطاب در چچن دارای کمین های موفقی در منطقا چچن می باشد .اولین کمین وی در سال ۱۹۹۵ بود که منجر به کشته شدن ۴۷ سرباز روس گردید .خطاب با کمینی که در سال ۱۹۹۶ در باریکه ی منطقه ای بنام شاتوی انجام داد که منجر به کشته شدن ۱۰۰ سرباز روس و همچنین نابودی حدود ۳۰ خودروی زرهی گردید در روسیه معروف شد .
در هنگام جنگ شمیل نزدیکترین و بهترین دوست او بود . او همچنین همکاری نزدیکی با زلیم خان یندریف داشت که وی ۲ مدال افتخار و شجاعت به خطاب اعطا کرد همچنین خطاب را به درجه زنرالی رساند .
چچن :
بعد از جنگ اول خطاب تحت تعقیب پلیس بین الملل (inter pol) بنابه در خواست دولیت روسیه واقع گردید .
در ۲۲ دسامبر ۱۹۹۷ یک سال بعد از اتش بس مین نیروهای روس و چچنی ها مجاهدان عرب با کمک شورشیان داغستانی با حمله به پایگاه ۱۳۶ زرهی ارتش روسیه در بویتاکسک داغستان حدود ۳۰۰ ماشین زرهی و جنگی در پایگاه را نابود کردند که شامل ۵۰ عدد T-72 جدید بود .
منابع روسی خصارات را حدود ۱۰ وسیله نابود شده و ۱۵ وسیله خصارت دیده اذعان کرده اند . در همین سال خطاب از صانحه ی انفجار مین در چچن جان سالم به در برد .
جنگ داغستان
در سال ۱۹۹۸ خطاب در کنار شمیل یک ارتش بین الملی حافظ صلح اسلامی ایجاد کردند .در سال ۱۹۹۹ این ارتش با هجوم به داغستان به بهانه ی الحاق این سرزمین به چچن با روسها در این منطقه بار دیگر وارد جنگ شدند که با ورود جنگنده بمب افکن های روسی و هلیکوپترهای روس جنگ با عقب نشینی چچنی ها خاتمه یافت . این جنگ زمینه ساز جنگ دوم چچن و یورش روسها به گروزنی برای بار دوم شد .
بمب گذاری های سال ۱۹۹۹ روسیه :
اداره تحقیقات فدرال و امنیت روسیه خطاب را بعنوان مغز متفکر در بمب گذاری های سال ۱۹۹۹ در پاارتمانهای مسکونی در روسیه نامید . اگرچه در همان سال خطاب طی مصاحبه ای که با شبکه ی تلویزیونی روسی در گروزنی داشت عنوان کرد که : ما دوست نداریم مثل کسانی باشیم که مردم بی گناه را در حال خواب با بمب و گلوله ی توپخانه می کشتند !
بعضی ها معتقد هستند که بمب گذاری های سال ۱۹۹۹ کار خود ماموران FSB بوده است برای توجیه مداخله ی نظامی در چچن .
جنگ دوم چچن :
در خلل جنگ دوم خطاب بعنوان فرمانده نیروهای شبه نظامی و سازماندهی انها در برابر نیروهای روس ایفای نقش کرد همچنین در این جنگ هم مسئول داوطلبان خارجی و عرب و همچنین جمع اوری کمکهای مالی مسلمانان جهان به نیروهای مجاهد بود .او همچنین طراحی و فرماندهی چندین حمله ی مرگ اور بر ضد نیروهای روس را در این جنگ بر عهده داشت . بعنوان مثال جنگ کوهستان که منجر به کشته شدن ۸۴ کماندوی چتر باز روسی گردید همچنیم حمله به کاروان نیروهای ویزه ضد تروریست OMON که منجر به کشته شدن ۵۲ نیروی این گروه گردید .
علل فوت :
در سال ۲۰۰۲ خطاب به اشتباه کشته شده پنداشته شد زمانی که یک زندانی گوانتانامو بنام عمر محمد علی الرماح اظهار داشت که خطاب در کمینی واقع در روستایی در گرجستان کشته شده است .بعدها خطاب از جراحت یک گلوله کالیبر بالا در شکمش و انفجار مین دیگری جان سالم به در برد .
خطاب در شب ۱۹ مارچ سال ۲۰۰۲ بوسیله ی نامه ی سمی که توسط یک پیغام رسان داغستانی که ماموران FSB اجیرش کرده بودند کشته شد .
این مامور ۲ جانبه یک ماه بعد بنا بر دستور شمیل در ازربایجان ردیابی و کشته شد .
جانشینی خطاب را بعد از فوتش امیر ابو ولید بر عهده گرفت .