آگوست 2022

برای سه‌له‌فی پێبزانی یان نا به‌ رِاسته‌وخۆ بێت یان نارِاسته‌وخۆ تۆ به‌م كاره‌ت خزمه‌ت به‌ كوفرو ملهوڕان ئه‌كه‌یت

برای سه‌له‌فی پێبزانی یان نا به‌ رِاسته‌وخۆ بێت یان نارِاسته‌وخۆ تۆ به‌م كاره‌ت خزمه‌ت به‌ كوفرو ملهوڕان ئه‌كه‌یت

ئا: سریاس

تاكتیك و ستراتیج دوو زاراوه‌ی زانستی سیاسین كه‌ وه‌كو چه‌ك بۆ مه‌به‌ستی چاك و خراپ به‌كار دێن ، تاكتیك واته‌ ئه‌و ڕێگاو وه‌سیلانه‌ی ده‌یگریته‌ به‌ر بۆ گه‌یشتن به‌ مه‌به‌ست و ئه‌نجامێك، كه‌ ئه‌و مه‌به‌ست و ئه‌نجامه‌ واته‌ ئه‌و ستراتیژه‌ی كه‌ له‌ به‌رنامه‌دایه‌، سه‌رجه‌م زلهێزه‌ ملهوڕو كافره‌كانی جیهان له‌ كاردان بۆ ستراتیژێكی بۆگه‌نی دنیایی خۆیان و فیرعه‌ون و نه‌مرود و ئه‌بو جه‌هل ئاسایانه‌ به‌رده‌وامن له‌ تاكتیك واته‌ فێڵ و مرۆ كوژی و چه‌وساندنه‌وه‌و كرێگرته‌یی و دزین و له‌ناوبردنی خێروبێری ئه‌و خه‌ڵك (گه‌ل) ه‌ی كه‌ له‌ ژێر ده‌ستیدایه‌ ….هتد، ئه‌م كاركردنه‌ واته‌ تاكتیك وده‌ست و چاوه‌كه‌شی بریتی یه‌ له‌ ده‌زگای هه‌واڵگری و ئاسایش (الامن والمخابرات) له‌ سه‌ده‌ی رِابردوو رِابوونی له‌ ناوبردنی ئه‌م تاكتیك و ستراتیژه‌ی كوفر ده‌ستی پێكرد ئه‌ویش له‌ مه‌دره‌سه‌ی رِه‌حمه‌تی محمد احمد شاكر و پێشه‌وا (سید قطب) ه‌وه‌ سه‌ری هه‌ڵدا ئه‌م له‌ناوبردنه‌ش واته‌ گۆرِینی تاكتیكی كوفر له‌و زه‌لكاو ژه‌نگاوی نه‌فامیه‌وه‌ بۆ تاكتیكی ئیسلام كه‌ بانگه‌واز وكاری ئیسلامیه‌

به‌جیهاده‌وه‌، وه‌ ستراتیژیش هه‌وڵدانه‌ بۆ له‌ناوبردنی حوكمی ملهوڕان به‌ سه‌رجه‌م ناوو ناونیشانیه‌وه‌ و هێنانه‌وه‌ی حوكمی خوا، بۆیه‌ له‌ پاش ساڵانی په‌نجاكانی سه‌ده‌ی رِابردوو به‌ په‌له‌ ده‌زگا هه‌واڵگریه‌كانی ئه‌م ملهوڕانه‌ وه‌ك تاكتیكێك هه‌ستان بۆ ئه‌لته‌رناتیفی ئه‌م ئیسلامیانه‌ و بۆ ئه‌مه‌ش فكری (ارجاء) هێنرایه‌وه‌ سه‌ر سه‌كۆی سیناریۆو له‌ حالی حازردا ئه‌بینین خزمه‌تێكی زۆر باش به‌و ملهوڕانه‌ ئه‌كات، ئه‌مه‌ش له‌به‌ر ئه‌وه‌ی تاكتیكی موجاهیدین له‌ناو به‌رن و دژایه‌تیه‌كی باشی جیهاد بكه‌ن به‌ ناوی جۆراوو جۆر تاكو كاری یان تاكتیكی مسڵمانان له‌ناوبه‌رن و تاكتیكی كوفر بمێنێته‌وه‌، وه‌كو ستراتیژیش ئه‌م ئیرجائه‌ به‌به‌رده‌وامی ده‌هۆڵی ئه‌وه‌ ئه‌كوتێ كه‌ سه‌رجه‌م ئه‌م حاكمانه‌ موسڵمان و بڕوادارن و بگره‌ هه‌ندێكیان خه‌لیفه‌ و ئه‌میرن ؟؟!!! و ئه‌وه‌ی ئه‌یه‌وێت بیانگۆڕێ ئه‌وه‌ گومڕاوو باغیه‌ ؟! تاكو فه‌رمانڕه‌واێتی كوفر وه‌ك ستراتیژێكی به‌رده‌وام بمێنێته‌وه‌ . دیاره‌ ئه‌مه‌ش كاری بۆكراوه‌ له‌ لایه‌ن زلهێزه‌كانی جیهانه‌وه‌ و ئه‌م پێرِه‌ كه‌ به‌ناوی سه‌له‌فیه‌وه‌ ئه‌م كاره‌ ئه‌نجام ئه‌ده‌ن زۆر دوورن له‌ مه‌نهه‌جی رِاستی پێشینی ئه‌م ئوممه‌ته‌ رِه‌حه‌تی خوایان لێبێ، بگره‌ زۆر دورن له‌ ئیرجائی پێشین كه‌ ئه‌وان بۆ خۆیان ئوممه‌یه‌ك بوون به‌ بێ ئه‌وه‌ی پیاوی كه‌س بن یان به‌ رِاسته‌وخۆ و نارِاسته‌وخۆ كار بۆ ملهوڕو كافران بكه‌ن نمونه‌ی ئه‌مه‌ش پێشه‌وای مورجیئه‌ ابوبكری باقلانیه‌ كه‌ له‌ كاتی خۆید ا جیهادی دژی خاچپه‌رسته‌كان ئه‌نجام دا، بۆیه‌ له‌ غیابی كۆمه‌ڵیكی خواویستی جیهادی و بوونی حیزبه‌ به‌ناو ئیسلامیه‌ دینفرۆشه‌كان كه‌ تاكتیكیان بۆ كاری ئیسلامی بۆته‌ پێكه‌وه‌ ژیان و هه‌لبژاردن و به‌رله‌مان و حیزبایه‌تی ؛ ئه‌م سه‌له‌فیه‌ ئیرجائانه‌ فویان تێكراوه‌ و

ادامه خواندن

اگرما همین مسیر صحیح مبارزه را ادامه بدهیم آینده متعلق به ماست

اگرما همین مسیر صحیح مبارزه را ادامه بدهیم آینده متعلق به ماست

به قلم: مجاهد «طالب احدی حسنین »کردستانی

الحمد الله وصلات وسلام علی خاتم الانبیا محمد صلی الله علیه وسلم اما بعد

السلام علیکم : لطفاً اگر به صلاح می دانید دوستان وهوادان این منهج صحیح ، درمورد جریانات وحزبهای کم تجربه تر جهادی بیشتر وروشنتر صحبت کنند.

ما الان قبل از هرچیزی در اولین مرحله به انتخاب مسیر صحیح نیاز داریم . چون اگر مسیر غلط انتخاب شود ، هرچه زحمت بیشتری کشیده شود ازهدف دورتر می شویم .

یک مشرک ( سکولار) اگر مسیر شهری را که درشمال است به طرف غرب یاجنوب یاشرق برود هرگز به مقصد نمی رسد . واگر یک مسلمان هم دچار این اشتباه بزرگ شود باز به مقصد نمی رسد.

من حالا به این نتیجه رسیده ام که ناآگاهانه با شعله ور کردن اختلافات مذهبی وتفسیری چقدر به دشمنانمان خدمت کرده ایم . ما روش بررخورد بابدعتها ویاشرکیات مردم عوام وحتی برخورد صحیح باخطاهای برادرانمان رابلد نبودیم تا وحدت درمبازه وجهاد با اشغالگران را حفظ کنیم .

شیطان ما را به خودمان ودرگیری با مردمان اهل بدعت مشغول کرد که سه نتیجه ی پرضرر برای ما داشت :

۱- خودمان پس از خروج ازهورامان عراق وبیاره به دوشاخه ی عمده ی انصار وکتائب تقسیم شدیم . وپس از آن جیش صلاح الدین توسط کاک مروان و جماعت النفیر توسط دکترجوتیار وجماعت عثمان شفیق و… همچون قارچ سربرآوردند.

۲- با جنگ ودرگیریهای بی ثمر و اغلب جاهلانه وعجولانه با مردم عامی ضررهای زیادی را بر خود وجریان جهادی وارد کردیم .

۳- مهمتر از همه احزاب سکولار و سکولاریسم به عنوان دشمن شماره یکی که ما را از قدرت وعزت ووطنمان بیرون کرده بود را فراموش کردیم وآرام آرام شیطان مارا در دشمن شناسی ودرجه بندی دشمنانمان منحرف کرد .

من به شما ودوستانتان در بنیان جهاد علیه سکولاریسم افتخار می کنم وروشنائی پیروزی وغلبه بر آمریکا وناتو ومرتدین سکولاریست محلی را آشکارا می بینم . چون روزبه روز بر تعداد مجاهدین ومبارزین آگاه و وحدت طلب فرقه ی ناجیه در منطقه افزوده می شود واین یکی از علائم آشکار نصرت الهی وپیروزی آشکار است.

لطفاً من وبرادرم را نیز یکی از برادران مجاهد خود بدانید .

اگرما همین مسیر صحیح مبارزه را ادامه بدهیم آینده متعلق به ماست . وتمام انسانهای شریف از ثمره ی کارهای ما خوشحال ودلگرم خواهند شد.

الله اکبر والعزه لله ولرسول وللمؤمنین

اسلوبهای جنگ روانی سکولاریستهای قریش و معاصر در برابر قانون شریعت الله

اسلوبهای جنگ روانی سکولاریستهای قریش و معاصر در برابر قانون شریعت الله

ارائه دهنده : عبدالله جوانرویی و کارزان شکاک ( از درسهای استاد هورامی )

علامه مبارکفوری چند نوع از این اسلوبهای جنگ روانی را برشمرده است :

۱- «تحقیر و تمسخر، ریشخند و خندیدن به قصد آبروریزی مسلمانان و سبک شمردن نیروی معنوی آنها، همچنین رسول الله صلی الله علیه وسلم را با اتهامات تمسخر آمیز و دشنامهای احمقانه و … هدف قرار می دادند.

۲- تشویش اذهان مردم پیرامون تعالیم نبوی و برانگیختن شبهه ها و پخش تبلیغات دروغین و نشر اکاذیب و ایرادهای واهی نسبت به این تعالیم و شخصیت رسول الله صلی الله علیه وسلم و ادامه دادن به این تبلیغات و غوغاها جهت مشغول کرد اذهان عمومی و دور کردن مردم از رسول الله صلی الله علیه وسلم …

۳- مبارزه با قرآن از طریق اسطوره های گذشته و مشغول کردن مردم جهت منصرف شدن آنها از قرآن … نضر بن حارث به حیره رفت و آنجا داستان و اسطوره های پادشاهان ایرانی مانند رستم و اسفندیار را فرا گرفت. هرجا که رسول الله صلی الله علیه وسلم جهت دعوت مردم به دین خدا و هشدار مردم از خشم خدا می نشست، نضر پشت سر او می رفت و می گفت : قسم به خدا سخنان محمد از سخنان من شیرین تر نیست و مردم را جمع می کرد و داستان پادشاهان فارس و داستان رستم و اسفندیار را برای آنان تعریف می کرد سپس می گفت : سخنان محمد کجا مثل سخنان من است؟

۴- چانه زدن بر سر اینکه اسلام و نظام جاهلی سکولاریستی در یک میان راهی به هم برسند به صورتی که سکولاریستها از بعضی موضعهای خود دست بردارند و رسول الله صلی الله علیه وسلم هم از بعضی افکار و عقیده های خود صرفنظر کند و در این مورد خداوند موضع رسول الله صلی الله علیه وسلم را روش می کند و می فرماید :«وَدُّوا لَو تُدهِنُ فَیُدهِنُونَ»^[۱]

ادامه خواندن

اعلامیه امارت اسلامی به مناسبت اولین سالروز آزادی افغانستان از اشغال امریکا و ناتو

توشه مشتاق از سیرت شهدای اهل سنت عراق که پوزه آمریکا را به خاک مالیده و افتخارات امت را زنده کرده و روح جهاد و شهادت را در کالبد خفته امت دمیدند (۱۳)

توشه مشتاق از سیرت شهدای اهل سنت عراق که پوزه آمریکا را به خاک مالیده و افتخارات امت را زنده کرده و روح جهاد و شهادت را در کالبد خفته امت دمیدند (۱۳)

به قلم: نورالدین بیرم(ابو عبدالرحمن)

ارائه: سایت بنیان جهاد علیه دین سکولاریسم و احزاب مختلف آن

ابو البتار لیبیایی رحمه الله

داستان این جوان بسیار عجیب است و نشاندهنده صداقت و اخلاص اوست-والله حسیبه-.

ابوالبتار با هماهنگی جماعتی در بغداد –غیر جماعت القاعده- وارد بین النهرین شده بود . هدف او از آمدن به سرزمین جهاد اولا نصرت دین الله و ثانیا پیوستن به دو برادرش بود و البته ابوالبتار نمی دانست که آن دو همراه کدام جماعت جهادی هستند.

وقتی شرایط جماعتی که ابوالبتار در آن بود سخت شد و در تنگنا قرار گرفت امیر این جماعت با ابو الیث رحمه الله که در آن زمان امیر نظامی در منطقه الغربیة بود تماس گرفت و از او خواست دو مهاجر را نزد خود پناه دهد تا زمانیکه الله تعالی راه حلی برایشان قرار داده و اوضاع خود را سامان بخشند. ابو اللیث رحمه الله فورا این درخواست را استجابت کرده و آن دو را به شهر العبیدی آورده و آنها را در مهمانخانه مهاجران جدید نزد ابوفتحی انصاری رحمه الله ساکن کرد، این دو برادر ابوالبتار لیبیایی و عبدالرحمن لیبیایی بودند.

وقتی ابوالبتار قصه خود و دو برادرش را به برادران مجاهد اطلاع داد و آن دو برادرش را برای ابو فتحی توصیف نمود، ابو فتحی به او گفت که این اوصاف به امیر مجموعه دوشکا در القائم منطبق است و بعد از یک یا دو روز، امیر دوشکا را به مهمانخانه آوردند به امید که همان برادری باشد که ابوالبتار به دنبال او می گشت. همینکه این دو یکدیگر را دیدند باران اشک از چشمانشان باریدن گرفت و همدیگر را در آغوش گرفتند و این منظره به برادرانی که شاهد این صحنه بودند تأثیر عجیبی گذاشت. در مورد برادر دومش که او نیز از مجاهدین سازمان بود به ما خبر رسید که چند ماه پیش قبل از آمدن ابوالبتار به نزد ما، کشته شده است.

بعد از مدتی وقتی ابو اللیث به ابو البتار و عبدالرحمن خبر داد که لحظه بازگشت آنها به جماعتشان در بغداد نزدیک شده است، ابو البتار به ابو الیث گفت که نمی خواهد به آن جماعت بازگردد و می خواهد با شیخ ابومصعب بیعت کند. ابو الیث به او گفت که سازمان بیعت را تا اطلاع ثانوی متوقف کرده است و او و عبدالرحمن وقتی زمانش رسید باید به بغداد بازگردند و سپس آنها را ترک کرد و رفت. وقتی آن دو را در مهمانخانه ملاقات کردم ابوالبتار صحبتی که میان او و ابو الیث گذشته بود را برایم تعریف کرد سپس قسم خورد که هر چه پیش آید از سازمان جدا نخواهد شد. او نمی دانست که الله تعالی قسمش را راست در می آورد و بعد از چند روز در حالی که تحت لوای سازمان و در صف سربازان و مردان جنگی اش است الله تعالی را ملاقات خواهد کرد، او مورد اصابت گلوله یک تک تیرانداز قرار گرفت تا به آرزویش برسد و هدفش متحقق گردد. الله تعالی ابوالبتار را رحمت کند و در بهشت برین ساکن کند، آمین آمین.

هنر برخورد با نظام جاهلی / از آزادی دعوت و عمل به آن صرفنظر کنیم و در سایه ی حمایت سکولاریستها در منزل خود به عبادت خویش بپردازیم یا ….

هنر برخورد با نظام جاهلی / از آزادی دعوت و عمل به آن صرفنظر کنیم و در سایه ی حمایت سکولاریستها در منزل خود به عبادت خویش بپردازیم یا ….

ارائه دهنده : عبدالله جوانرویی و کارزان شکاک ( از درسهای استاد هورامی )

جامعه ی جاهلی ارزش زیادی برای قانون «حمایت قوی از ضعیف» قائل بود. هر ضعیفی که به حمایت قوی ای پناه می برد، از حمایت کامل او بهره مند می گشت و هر تجاوزی را از حریم او دور می کرد و آزادی فکر و حرکت را به او می بخشید و هیچ کس نمی توانست به حریم این پناهندگی تجواز کند. چنانچه کسی حریم حمایت را تهدید می کرد به منزله ی برانگیخته شدن جنگ بین دو دسته بود. بنابراین هر که اعلام پذیرش می کرد، می بایست در میان قوم خود محترم و دارای مصونیت و قوت بازدارنده در اجرای حمایت باشد و هر رویداد ممکنی را در محاسبه ی خود قرار می داد. اکنون به ذکر چند نمونه در این مورد می پردازیم:

در جامعه ی مکی اولین پناهندگی و امان گرفتن، حمایت ابوطالب از رسول الله صلی الله علیه وسلم بود. ابن اسحاق می گوید :

«ابوطالب به رسول الله صلی الله علیه وسلم رأفت و مهربانی کرد، او را مصون ساخت و از او حمایت کرد. رسول الله صلی الله علیه وسلم مسئولیت الهی را بر دوش نهاد و پیام خود را آشکار ساخت و هیچ چیزی او را از مسئولیت خود باز نداشت. زمانی که قریش دیدند رسول الله صلی الله علیه وسلم از آنها جداست و معبودهایشان را ملامت می کند و باز ابوطالب از حمایت او دست برنمی دارد و او را به آنها تسلیم نمی کند، عده ای نزد او رفتند، به او گفتند : برادر زاده ات معبودهایمان را ناسزا گفته و دینمان را ناروا، رؤیاها و آرزوهایمان را ناکام و پدرانمان را گمراه می داند. باید او را کنترل یا رها کنی.

ابوطالب با سخن نرم و برخورد زیبا آنان را برگرداند، پس از او منصرف شدند. رسول الله صلی الله علیه وسلم به کار خود ادامه داد، دین خدا را آشکار و به سوی آن دعوت می کرد، کار به جایی کشید که مردمان دور شدند و کینه اندوختند، نام رسول الله صلی الله علیه وسلم ر بر سر زبانها افتاد و شروع به سرزنش و ملامت او کردند و بعضی از آنها بعضی دیگر را علیه او برمی انگیختند.

بار دیگر نزد ابوطالب رفتند و بدو گفتند : تو مردی سالخورده و شریف و محترمی، از تو خواهش کردیم برادرزاده ی خویش را منع کنی از ما نپذیرفتنی، ما نمی توانیم تحمل کنیم که محمد از پدران ما بد بگوید و به عقل ما بخندد و از خدایان ما عیبجویی کند. دست او را از سر ما بردار یا با تو و او مبارزه می کنیم تا یک طرف از بین برود.

ابوطالب کسی را به دنبال رسول الله صلی الله علیه وسلم فرستاد و همین که آمد به او گفت : «برادرزاده ی عزیزم! قوم تو پیش من آمدند و به من چنین و چنان گفتند، به من و خودت رحم کن و مرا به زحمت مینداز». رسول الله صلی الله علیه وسلم حدس زد عمویش از یاری او ناتوان است و او را تسلیم خواهد کرد و از یاری او به ستوه آمده است؛ خطاب به عمویش فرمود : «به خدا اگر خورشید را در دست راست و ماه را در دست چپم بگذارند که از دعوت خویش دست بردارم از پای نخواهم نشست تا خدا دین مرا رواج دهد یا جان بر سر آن گذارم». رسول الله صلی الله علیه وسلم زمانی از جای برخاست که به خاطر سخنان ناگهانی و بی سابقه ی ابوطالب بغض گلویش را گرفته بود. زمانی که خواست ابوطالب را تنها بگذارد و به دنبال کار خود رود، ابوطالب به او گفت : «برو هر چه می خواهی بگو، به خدا نمی گذارم به تو گزندی برسد»^[۱].

ادامه خواندن

زمانی که می گوئی من به دموکراسی اعتقاد دارم و «هر» کسی آزاد است «هر» کاری بکند

زمانی که می گوئی من به دموکراسی اعتقاد دارم و «هر» کسی آزاد است «هر» کاری بکند

به قلم: محمد اسامه

اولا به شما بگویم که در هیچ جای دنیا «هر» کسی آزاد نیست که «هر» کاری را انجام دهد بلکه هر یک از اعضای کشورها تنها در چارچوب قانون اساسی حاکم بر آن کشور آزاد هستند فعالیت کنند.

حالا در کشورهای سکولار که دموکراسی بر آنها حاکمیت دارد کفرگوئی و زناکاری و لواط کاری و لختی گری و شراب نوشی و ازدواج با حیوانات و سایر مفاسد اخلاقی و رفتاری به شرط «رضایت جنسی» آزاد است و قانون و حکومت از افرادی که دچار این مفاسد شوند دفاع می کند و کسی نمی تواند جلو آنها را بگیرد. یعنی نه پدر و مادر می توانند جلو فرزندان را بگیرند و نه فرزندان می توانند جلو پدر و مادر یا خواهر و برادران خود را بگیرند چه رسد به اینکه قوم و خویش یا همسایه یا غریبه بتواند جلو آنها را بگیرد و این به معنی انجام «هر» کاری نیست بلکه به معنی آزادی در این موارد است.

در اینجا اولین چیزی که از شخص گرفته می شود «غیرت» اسلامی و فطری است. شیخ الاسلام گفته است:”خداوند متعال بر مرد واجب نموده است که بر خانواده‌اش غیرت داشته باشد و آنان را از فحشا محافظت کند لذا اگر در قبال این امور سکوت پیشه کند دیوث می‌باشد و دیوث کسیست که حدیث در مورد آن آمده که: لایدخل الجنةَ دیوثٌ” «دیوث و بی‌غیرت وارد بهشت نمی‌شود». دیوث متضاد غیور است”.( جامع المسائل ج ۷ ص ۴۷۷)

ابن قیم نیز گفته است:”اصل دین، غیرت است و کسی که غیرت ندارد دینی ندارد زیرا غیرت از قلب حمایت می‌کند و اعضای بدن نیز از سوی قلب حمایت می‌شوند در نتیجه، بدی و فحشا را از شخص دور می‌دارند اما بی‌غیرتی، قلب را می میراند در نتیجه، اعضای بدن هم بخاطر مرگ قلب می‌میرند”. ( الجواب الکافي)

حتی حسن بصری در مورد مسلمینی که زنانشان را بدون وجود یک محرم مرد به بازارهای دارالاسلام می فرستند گفته است:”آیا زنان‌تان را رها می‌کنید که در بازارها با مردان بیگانه و بیماردل قاطی شوند؟! خداوند متعال زشت گرداند چهره‌ی کسی را که غیرت ندارد”. (إحیاء علوم الدین ۲/۴۶)

پس در همان قدم اول زمانی که معتقد به دموکراسی سکولاریستها شدی یعنی طرفدار قانون و حکومتی شده ای که غیرت را از تو می گیرند هر چند ادعای غیرت داشته باشی اما چه بخواهی چه نخواهی در کشورهای سکولار تو بی غیرت دیوثی هستی که به تدریج پاکدامنی را از زنان و خانواده ی خودت هم می گیری همچنانکه راغب اصفهانی گفته است:”هر ملتی که غیرت در مردانش نمانَد پاکدامنی در زنانش نیز نمی‌ماند”.( الذریعة إلی أحکام الشریعة ص ۳۴۷)

فقط کافی است نگاهی به سکولاریستها و یا سکولار زده های اطراف خودت بندازی و یا نگاهی به شبکه های ماهواره ای آنها بیندازی تا به بی غیرتی و دیوثی آنها و بی حیائی و لختی گری و افکار فاسد مردان و زنان سکولار پی ببری.

این یکی از ثمرات دموکراسی سکولاریستهاست که عده ای خائن به دین و ملت و عده ای فاسد عقیدتی و رفتاری و اخلاقی و بی غیرت دیوث مردم مسلمان ما را به آن دعوت می کنند.

با این وجود آیا باز از دموکراسی سکولاریستها دفاع می کنی و خودت را یکی از آنها می دانی؟

توشه مشتاق از سیرت شهدای اهل سنت عراق که پوزه آمریکا را به خاک مالیده و افتخارات امت را زنده کرده و روح جهاد و شهادت را در کالبد خفته امت دمیدند (۱۲)

توشه مشتاق از سیرت شهدای اهل سنت عراق که پوزه آمریکا را به خاک مالیده و افتخارات امت را زنده کرده و روح جهاد و شهادت را در کالبد خفته امت دمیدند (۱۲)

به قلم: نورالدین بیرم(ابو عبدالرحمن)

ارائه: سایت بنیان جهاد علیه دین سکولاریسم و احزاب مختلف آن

ابوعبدالله یمنی رحمه الله

اینجا نیز دوباره باید تأسف شدید خود را ابراز نمایم چون من از این کوه سربلند چیزی نمی دانم به این علت که از ورود او به عراق چند هفته بیشتر نگذشته بود و من او را فقط دو بار دیده بودم، بار اول زمانی بود که همراه برخی برادران به دیدار ما آمده بود و صحبت ما در آن دیدار از چند جمله خوشامدگویی و احوالپرسی بیشتر نبود، بار دوم هم زمانی بود که او را میان برادران کشته شده مان در قبرستان دیدم. گلوله تک تیراندازی به او اصابت کرده بود و وارد چشمش شده و از پشت سرش خارج شده بود و هیچ گاه فراموش نکرده ام و نخواهم کرد آن لبخند زیبایی که وقتی پارچه را از رویش برداشتند دیدم که روی چهره اش نقش بسته است.

گفتم که من از ابوعبدالله چیز زیادی نمی دانم و بلکه اصلا از زندگی اش هیچ چیز نمی دانم اما این را می دانم که رسول الله صلی الله علیه وسلم بندگان صالحش را بشارت داده که در روزی که خورشید نزدیک می شود تا آنجا که میان خلائق و آفتاب فقط یک میل فاصله می ماند و در آن وضعیت هر کس که الله او را از رحمتش محروم کرده در عرقش غرق می شود و حرارت آن را هر کس که جوانی اش را در عصیان و نافرمانی الله گذرانده می چشد و هر کس که عمرش را در لجنزار شهوات هدر داده در آتشش می سوزد… پیامبرمان صلی الله علیه وسلم بشارت داده که در آن روز مردمانی خواهند بود که از همه اینها در امان خواهند بود، مردمانی که نه آفتاب ونه چیزی دیگر در آن روز نمی تواند بدیشان آزاری برساند و چگونه آفتاب مسخر که تحت امر خدای واحد قهار است قومی را که الله تعالی آنها را در جوار رحمتش داخل کرده اذیت کند، آنها درآن روز زیر سایه عرش خداوند در امان و آسایش خواهند بود، آن روزی که هیچ سایه ای جز سایه عرش او وجود ندارد، در آن روز آنها در حالی و مردم در حالی دیگر خواهند بود دقیقا همانند وضعیتشان در دنیا؛ قسم به الله که امروز اینان در حالی هستند و سائر بشریت در حالی دیگر، اینان دنیایی دارند و مردم دنیایی دیگر… و رسول الله صلی الله علیه وسلم دسته های هفتگانه ای را که الله تعالی زیر عرش خود جای می دهد ذکر کرده اند و دومین دسته را چنین ذکر نموده اند “ شاب نشأ في عبادة الله “ : (جوانی که در عبادت الله رشد کرده است).

ابوعبدالله نوجوانی بود که سنش از هفده سال بالاتر نبود اما کمی سنّ او مانع آن نشده بود که سنگین ترین اندوه را به دوش بگیرد و چرا چنین نکند در حالیکه این اندوه اندوه تمام امّت است، قلب کوچک او-که فقط از نظر حجم کوچک بود- جز به مشغول شدن و اهتمام ورزیدن به بزرگترین درد امت راضی نشد که شریفت ترین درد و مهمترین نگرانی امت است یعنی درد لا اله إلا الله.

او جز به پیکار با بزرگترین نیروی نظامی روی زمین راضی نشد، آمریکایی که در چشم تنگ نظران بزرگ و هولناک است و در دل بزدلان ترسناک و وحشتناک است –هرچند که این تنگ نظران و بزدلان سنشان زیاد باشد و مناصب رفیعی داشته باشند- سوگند به الله کوچک است چرا که چشمی مانند چشم ابوعبدالله آمریکا این فرعون زمان را جز مگس یا پشه ای بیش نمی بیند و ای بسا در نظر او از این هم کوچکتر باشد. شکر خدا که هنوز مادران امت از به دنیا آوردن امثال معاذ و معوذ دو پسر عفراء عاجز نشده اند، این دو نفری که روز بدر جز به قتل بزرگترین فرد قریش راضی نشدند یعنی فرعون این امت ابوجهل لعنه الله، آن دو در آن وقت دو پسربچه کم سن و سال بودند همانطور که عبدالرحمن بن عوف رضی الله عنه در حکایت قصه آن دو در روز بدر می گوید:

ادامه خواندن

صدمات ناشی از انحراف از اصول و آلوده شدن منهج اسلامی به اندیشه های غیر اسلامی

‍ (صدمات ناشی از انحراف از اصول و آلوده شدن منهج اسلامی به اندیشه های غیر اسلامی
به قلم: دکتر عبدالله العجیری
اصحاب در فتوحات اسلامی، دو امپراتوری عظیم (روم و فارس) را شکست دادند، که دارای تمدن پیشرفته ای بودند، و بیشتر دنیا تحت سلطه ی آنان بود… آیا اصحاب، هنگامی که با این دو تمدن بزرگ فارس و روم رو به رو شدند، چه رفتار و تعاملی داشتند؟
“مالک بن نبی” توضیح می دهد که چگونه نسل اصحاب توانستند در آن زمان بشریت را نجات دهند (به سوی اسلام دعوت کنند)، و می گوید:
چرا این بادیه نشین های فقیر در عصر محمد (صلی لله علیه وسلم) این کار را انجام دادند؟ چرا این بادیه نشین های بی سواد اقدام به نجات بشریت کردند و احساس کردند که آنان برای نجات بشریت آمده اند؟ به صراحت در سخنانشان برای غیر خودشان از فارس و روم به این اشاره می کردند و می گفتند: آمده ایم تا شما را نجات دهیم، آنان احساس حقارت نمی کردند، چرا آنان احساس حقارت نداشتند؟ زیرا آن تمدن قدیمیِ مقابلشان از فارس یا بیزانس یا روم، نتوانست حقارت را بر آنان تحمیل کند، به عبارتی دیگر به آن متعجب نبودند (اصحاب از تمدن و پیشرفت آنان شگفت زده نشدند تا اینکه در مقابل آنان احساس حقارت کنند). در مقابل این تمدن بزرگ، احساس می کردند که به یک تمدن بسیار قوی تر از این تمدنی که در جوامع متمدن آن زمان وجود داشت، نیاز دارند.
بله، این راز موفقیت اصحاب ، از پیشرفت و تقدم تمدن های مقابلشان متحیر و شگفت زده نشدند، از جوانب مثبت آن استفاده کردند، اما هرگز احساس فشار نکردند و روحیه ی شکست بر آنان چیره نشد و در مقابل این پیشرفت (روم و فارس) احساس حقارت نکردند به شیوه ای که آنان را وادار کند تا از (تبلیغ) مبانی دینشان شرم کنند و تلاش کنند که آن را با فکر و فلسفه و ارزشهای فارس و روم بگنجانند.
به همین خاطر وقتی که “ربعی بن عام” به نزد فرمانده ی فارس؛ رستم، برای گفتگو می رود، بدون اینکه منظره ی زیبا و خوشگذرانی و چادر مجلل رستم، بر او تاثیر داشته باشد، با عزت و سربلندی ایمانی به آنان می گوید که: آمده‌ایم تا بندگان خدا را از بندگی بندگان، به بندگی پروردگارشان فرا بخوانیم و از مضیقت و تنگی دنیا، به گشایش و وسعت دنیا ببریم و از ستم ادیان (غیر الهی) به عدالت دین اسلام دعوتشان کنیم.
اما متاسفانه این احساس والای ایمانی اصحاب و عدم تحقیر نفس، در نزد دیگر مسلمانان تداوم نداشت. به همین خاطر در زمان های بعد، هنگام ترجمه ی کتاب های یونانی و ملت های دیگر، با اینکه جوانب مثبت هم به همراه داشت اما جوانب منفی بسیاری نیز به همراه داشت، و تعداد بسیاری از مسلمانان مشغول این علوم (علوم یونانی (فلسفه ی یونان) و دیگر ملت ها) شدند، و تاثیر بدی را بر عقیده ی پاک اسلامی که اصحاب و تابعین بر آن بودند، گذاشت.
و در این عصر هم معلوم است که شگفت زدگی مسلمانان به غرب و فکر و فلسفه و تمدن غرب به اوج رسیده است، و احساس حقارت و روحیه ی شکست نزد آنان پیدا شده، تا اینکه شروع به گنجاندن مبانی اسلام با ارزشهای سکولاریستی غربی و تغییر اصول و مبانی ثابت، تحت عنوان تازه گری، رفرم، عقل گرایی و قرآنی بودن، کردند.

ادامه و تشدید بمبارانهای روسیه بر ادلب، فشار بر مهاجرین و سکوت جماعتهای مسلح

ادامه و تشدید بمبارانهای روسیه بر ادلب، فشار بر مهاجرین و سکوت جماعتهای مسلح

به قلم: مجاهد مهاجر

در یک هفته ی اخیر و بعد از توافقات اردوغان و پوتین و اظهارات مقامات حکومت سکولار ترکیه مبنی بر راه اندازی پروژه ی صلح گروههای مخالف بشار اسد با حکومت مرکزی بمبارانهای روسیه بر مناطق مسکونی و غیر نظامی ادلب و اطراف آن تشدید شده است.

و از آن مرگبارتر سکوت جماعت های جهادی با هزاران نفر نیرو و عتاد و مهمات است که انگار دنیا بلایی سر مردمان آورده که دیگــر میل و رمقی برای مقابله و جنگ کردن برای آنها باقی نگذاشته است.

در حالی این مناطق مسکونی مورد حملات هواپیماهای روسی قرار می گیرند که مراکز نظامی متعلق به گروه جولانی و منازل مسکونی آنها که برای همه مشخص هستند مورد کوچکترین تعرض قرار نمی گیرد.

روسیه پس از توافق با اردوغان با این حملات ظاهراً قصد دارد مردم را در چنان مضیقه ای قرار دهد که روند صلح را تسریع بخشد و پس از توافقات پشت پرده ی صلح جولانی و ترکیه با حکومت بشار اسد اعتراضی نداشته باشند.

البته در کنار این و در بخش پیاده نظام نیز دارودسته ی جولانی فشارهای خود بر جماعتهای مخالف خود چون حراس الدین (شاخه القاعده ی الظواهری در ادلب) و انصارالاسلام و جماعت مسلم چچنی و … را بیشتر کرده است به همین دلیل نمی بینید این گروهها بر خلاف میل جولانی واکنشی در برابر حملات روسیه از خود نشان دهند و جبهه ای باز کنند.

به عنوان مثالی کوچک نزدیک به دو سال از زندانی شدن ابو قتاده کردی کسی که جان و مالش را برای خدمت به امت اســلام برداشت و راهی جهاد شد می گذرد بدون هیــچ اخباری و بدون هیــچ حکمی و بدون هیــچ محکمه ای و نزدیک به چهار ماه از زندانی شدن ابو درداء کــردی آنهم بدون هیــچ اخباری و بدون هیــچ حکمی و بدون هیــچ محکمه ای می گذرد.

در پاسخ به این جنایات واکنشها جالب هستند:

عده ای گفتند دست به اعتصاب عمومی می زنند تا اعتراض خود را اعلام کنند
فصائل الذل والعار هم با صدور بیانیه هائی این فجایع را محکوم کردند
– کسانی هم که در هتلهای ترکیه اسم خود را گذاشته اند «مجلس الإسلامی السوری» بیانیه صادر کردند و از سازمانهای جهانی خواستند این اتفاقات را محکوم کنند
البته فرقه ی الحمزه ی وابسته به ارتش آزاد که گروهی سکولار و دموکراسی خواه است که از سوی آمریکا و ترکیه آموزش دیده و اکثریت مقامهای حکومت ادلب را در اختیار دارد ماشین نیروهای حزب کارگران اوجالان (مزدوران فعلی آمریکا) را در منطقه درنج نزدیک منطقه ذیبان در شرق دیرالزور مورد هدف قرار دادند همچنین چند موشک به سمت این مزدوران و نیروهای بشار اسد در روستاهای اطراف الباب شلیک کردند؛ البته طرفدران فارسی زبان جولانی در گروهها و کانالهای خود این حملات را به گروه جولانی نسبت دادند و گفتند: اللهم سدد رمي.
نیروهای جولانی هم طبق معمول برای اینکه بگویند کاری کرده اند چند موشک به سمت مناطق تحت کنترل حکومت مرکزی شلیک کردند که اکثر کشته شده ها را ساکنین محلی تشکیل می دهند که از اهل سنت هستند.
البته جهت ترساندن ساکنین ادلب « جلال الدين الحموي » از فرماندهان جولانی طی بیانیه ای اعلام کرد که نیرویی کوبنده و ضربه زنده و گردانهای واکنش سریع و انغماسی و فدائی با مهارت و حرفه هاے بالا در تمامی محورها و جبهه ها در کمترین زمان ممکن و در حالت آمادگی کامل برای ضربه زدن به خطرناک ترین نقاط دشمن تحت عنوان « خالد بن الولید » تشکیل شده است. حموی اضافه کرد که این نیروهای ویژه : برای عبور از موانع مختلف (موانع آبی، کوهی یا…) و همچنین برای نبرد پیاده، جنگ شهری و نبرد نزدیک تخصص پیدا کردند. همه اینها مطابق با ماهیت کاری است که به او سپرده شده است، مانند حمله، کمین، نفوذ به خطوط دفاعی قوی، حمله به نقاط مستحکم، دور زدن نقاط دشمن و همچنین مقاومت و ضربه زدن به برخی اهداف مهم با عملیات برق آسا بنابراین آنها «گردان های مرگ» هستند.

اینهمه تبلیغ و سرو صدا برای ۴۰ سرباز جولانی است آنهم صرفا برای ترساندن مردم ادلب و گروههای مهاجر و جهادی مخالف جولانی؛ چون نزدیک به سه سال است هیچ جبهه ای وجود ندارد که این افراد یا سایر افراد با نیروهای بشار اسد وارد جنگ شوند.

این مردابی است که دارودسته ی جولانی با نام جهاد و دفاع از اهل سنت برای مهاجرین و اهل سنت شام پهن کرده است. این است ثمره ی جهاد فی سبیل ناتو و آمریکا.

چه زمان عوام الناس بیدار می شوند؟ چه زمان به سوی الله بر می گردند؟ چه زمان دسته ای از این گروههای مسلح دست از خیانت و پیمان شکنی و تجارت با جهاد می کشند و چه زمان دسته ای از این گروهها نیز به منهج صحیح اسلامی برمی گردند؟ هداهم الله وهدانا.