حزب دموکرات کردستان ایران و خیمه شب بازی اتحاد مجدد (۱)
به قلم: ابوسلیمان هورامی
حزب دمکرات کردستان ایران که بر سر رهبریت دچار اختلافات عمیقی شده است در کنگره ی ۱۳ این حزب در ۱۵ آذر ۲۰۰۶ انشعاباتی در آن رخ داد که مهمترین این جدائی ها تشکیل حزب دمکرات کردستان (HDK) با مرکزیت عبدالله حسن زاده (دبير کل سابق اين حزب) و رهبریت خالد عزیزی بود. مخالفین قبلاً تحت عنوان« اپوزيسيون درونی » خود را معرفی می کردند.
مصطفی هجری مخالفین را به « رعايت نکردن اصول و موازين سازمانی» متهم می کرد و جناح خالد عزیزی هم آنها را به «قبضه کردن قدرت و سرکوبگری» متهم می کرد. اما این علت اساسی این انشعابات نبود بلکه به دلیل ناکامی سیاسی و بن بست استراتژی احزاب اردوگاه نشین ایزوله شده از جامعه ی کوردهای ایران ربط دارد.
یاس و نا امیدی حزب دمکرات کردستان ایران بیشتر بعد از حمله ی آمریکا و انگلیس به عراق اتفاق افتاد. اینها امیدوار بودند که مثل آمریکا و متحدینش به ایران حمله می کنند و این حزب در رکاب آمریکا دوباره به ایران بر می گردد و با قدرت نظامی آمریکا حاکمیت آنها درست شبیه کردستان عراق بر کردهای ایران تحمیل می شود و در سایه ی آمریکا به فدرالیسم خود می رسند. البته مصطفی هجری مصطفی هجری بین روزهای ۱۱ تا ۱۷ ژوئن ۲۰۱۸ به واشینگتن می رود تا با مقام‌های وزارت خارجه، نمایندگان کنگره و کارشناسان اتاق‌های فکرآمریکا و لابی های صهیونیست در مورد شرایط در ایران گفت‌وگو کند و هنوز به حمله ی آمریکا به ایران امیدوار بودند.
زمانی که آمریکا در عراق شکست مفتضحانه ای می خورد تمام امیدهای خود را برباد رفته دیدند و هر گرایشی برای خود راهکاری جهت برون رفت از ناکامی و نا امیدی پیشنهاد دادند و چون به توافق نرسیدند انشعاب و ریزش امری قابل پیش بینی بود.
بعد از جدائی، نیروهای مصطفی هجری انشعابی های خالد عزیزی را محاصره می کنند اما بارزانی ها و سایر مزدوران آمریکا و ترکیه مانع جنگ و درگيری داخلی مي شوند.
هماهنگ با این انشعاب عمده، جناح سومی هم از حزب دمکرات کردستان ایران اعلام جدائی می کند و اعلام می کند با هيچکدام از اين دو جناح نيست ومستقل از آنها تحت نام «حزب دمکرات کردستان (آرارات)» به فعاليت ادامه مي دهد.
در کنار این سه انشعاب بزرگ باز عده ی زیادی از اعضای حزب دمکرات کردستان ایران که از این درگیری های داخلی و اردوگاه نشینی حزب دمکرات به ستوه آمده بودند یا به احزاب دیگری چون pkk و حزب آزادی کردستان و غیره پیوستند و یا مثل سایر ریزشی ها کلاً احزاب را رها کردند که یا در اقلیم کردستان ماندن و یا با تحمل مشقاتی خود را به اروپا و یا حداقل به ترکیه رساندند. البته تعدادی هم خود را به نیروهای ایران تسلیم کرده و زندگی در ایران را ترجیح دادند.
پس انشعاب و ریزش هرگز به این دو جناح مصطفی هجری و خالد عزیزی محدود نمی شود بلکه این دو جناح تنها بخشی از انشعابی های حزب دمکرات کردستان ایران هستند و اتحاد این دو جناح به معنی اتحاد تمام اعضای حزب دمکرات کردستان ایران نیست . هر چند در رسانه های خود مثل همیشه دروغ تحویل طرفداران خود و جامعه ی کوردها می دهند.