خرید و فروش زندانیهای مسلمان بدست بربر های قرن بیست ویکم
گزارش هيئت تحقيق سازمان ملل در سال ۲۰۱۰ كه درباره زندان‌هاي مخفي آمريكا و سازمان‌هاي جاسوسي اين كشور در ديگر كشورها منتشر شده در بخش افغانستان آن آمده است:
۲۳ زنداني كه از گوانتانامو آزاد شدند در زندان‌هاي سيا در افغانستان نيز زنداني بوند كه عبارتند از:
________________________________________
*شش نفر كه در اواخر ۲۰۰۱ در ايران دستگير شدند:
“وسام الاردني ” اهل اردن در آوريل ۲۰۰۴ از گوانتانامو آزاد شد. در سال ۲۰۰۶ بود كه گفت توسط مقامات ايران در حاليكه درحال بازگشت از يك سفر زيارتي به پاكستان بود به همراه همسر و فرزند نوزادش در دسامبر ۲۰۰۱ بازداشت شده است و پس از آن به مقامات افغانستان تحويل داده شده كه آنها نيز وي را به سازمان سيا تحويل دادند. وي گفت كه “آمريكايي‌ها از من درباره رابطه‌ام با القاعده پرسيدند. من به آنها گفتم من هيچ ارتباطي با القاعده ندارم. آنها من را در زندان با شرايطي قرار دادند كه مي‌توانم فقط با وحشت و ترس از آن ياد كنم. من در شرايط غيرقابل توصيفي بودم كه در يك جامعه متمدن قابل تحمل نيست.
________________________________________
*زندان تاريك زير زميني
وي گفت او ابتدا ۷۷ روز در يك زندان زيرزميني نگهداري شد و تاكيد كرد كه اين اتاق آنقدر تاريك بود كه نمي‌توانستي روز را از شب تشخيص دهي. هيچ پنجره‌اي وجود نداشت و ما خورشيد را يكبار نيز نديديم. الاردني همچنين گفت كه پس از آن او را به “زندان شماره ۳ ” منتقل كردند جاييكه غذايش آنقدر بود كه وي بشدت وزن كم كرد. وي سپس در زندان بگرام پيش از آنكه به گوانتامو منتقل شود، ۴۰ روز زنداني بود.
“امين الله طوخي ” افغاني تبار از گوانتانامو در دسامبر ۲۰۰۷ به زنداني در افغانستان منتقل شد. وي مدعي شده است كه او از هرات به جمهوري اسلامي ايران گريخته تا از دست طالبان فرار كند و تا پايان ۲۰۰۱ كه ايران اقدام به جمع آوري مهاجران غيرقانوني كرد، راننده تاكسي بود.
“حسين المفردي ” اهل يمن كه هنوز نيز در زندان گوانتانامو است. وي مدعي شده كه در ايران ربوده شده و ۱۴ ماه در سه زندان در افغانستان نگهداري شده است-دو زندان تحت كنترل افغانستان و يك زندان تحت كنترل آمريكا.
“توفيق البيهاني ” اهل يمن كه هنوز نيز در زندان گوانتانامو است. وي مدعي شده كه پس حملات ۱۱ سپتامبر پس از آنكه تصميم به فرار گرفت به پاكستان گرفت توسط پليس ايران در زاهدان دستگير شد چرا كه بدون رواديد وارد ايران شده بود و جمعا به مدت يكسال در زندان‌هاي متعددي در ايران و افغانستان نگهداري شد.
________________________________________
*دو ماه تمام در سرما و تاريكي به سر بردم
“رفيق الهامي ” اهل تونس كه هنوز نيز در زندان گوانتانامو است. وي گفته است “من يك زندان در افغانستان بودم اما بازجويي توسط آمريكايي‌ها انجام مي‌شد. من در يك دوره يك ماهه آنجا بودم يعني از يك محل به محل ديگر منتقل شدم. من در يك زندان كه به “زندان تاريك ” موسوم بود به مدت سه ماه شكنجه شدم. در آنجا شكنجه شدم، تهديد شدم، تمام شب در سرما رها شدم. وي كه اكنون در گوانتاناموست گفت: اينجا فرق دارد. من دو ماه را بدون آب و كفش گذراندم و در سرما و تاريكي رها شدم. دو ماه تمام تاريكي بود و موسيقي با صداي بلند. اجازه نماز خواندن نداشتم. در ماه رمضان اجازه روزه گرفتن نداشتم. اينها مستند شده‌اند. شما اين اسناد را داريد.
________________________________________
*از زندانيان بالاجبار عريان شده عكس مي‌گرفتند
و “وليد القداسي ” كه به “زندان تاريك ” افغانستان منتقل و به همراه چهار نفر ديگر در زندان‌هاي ديگر افغانستان نگهداري شد. يك نامه كه توسط گزارشگر ويژه شكنجه در نوامبر ۲۰۰۵ در رابطه با “وليد محمد شهير محمد القداسي ” دريافت شده ادعاهاي زير را اظهار مي‌دارد: “او در اواخر ۲۰۰۱ در ايران دستگير شده است. او حدود سه ماه پيش از آنكه به مقامات در افغانستان تحويل داده شود در ايران بازداشت بود و پس از آنكه به مقامات افغان تحويل شد به بازداشتگاه آمريكا تحويل داده شد. او سپس در زنداني در كابل نگهداري شد. در طي بازداشت در زندان آمريكا، مقامات زندان لباس او را با قيچي بريدند، او را عريان كرده و پيش از آنكه به وي لباس‌هاي افغاني بدهند از او عكس گرفتند.
________________________________________
* ۱۰ زنداني در يك سلول ۲ در ۳
آنها سپس دستهاي او در پشتش دستبند زدند، چشمانش را بسته و شروع به بازجويي كردند. فردي كه ظاهرا يك بازجوي مصري بود او را به عضويت در القاعده متهم و وي را تهديد به مرگ كرد. او در يك سلول حدود ۲درسه متري با پنجره‌هايي بسيار كوچك قرار داده شد. او با ۱۰ نفر ديگر در اين سلول بود. آنها بايد به دليل كمبود جا نوبتي مي‌خوابيدند و تنها يك وعده غذا در روز دريافت مي‌كردند. او سه ماه در سلول بدون آنكه از آن خارج شود سپري كرد. پس از سه ماه وليد القداسي به بگرام منتقل شد جاييكه او به مدت يك ماه بازجويي شد. موهاي سر او را تراشيدند، با چشم و گوش، دهان و دست و پاي بسته سوار هواپيما كردند تا به گوانتانامو اعزام شود. او در گوانتانامو بيش از يك ماه در سلول انفرادي بود. در آوريل ۲۰۰۴، پس از گذشت دو سال از دستگيري، به زندان صنعا در یمن منتقل شد. دولت آمريكا در پاسخ خود به اين مورد، اظهارات قبلي خود را تكرار كرد كه هيچ نهاد دولتي اجازه مشاركت در شكنجه ندارد و اينكه اقدامات آمريكا مطابق با اصل قانون پناهندگان بوده است.
________________________________________
*آمريكايي‌ها زنداني مي‌خريدند
دو نفر در اوايل سال ۲۰۰۲ در گرجستان دستگير شده و به نيروهاي آمريكايي فروخته شدند (صوفيان الحواري يك الجزايري كه در نوامبر ۲۰۰۸ از گوانتانامو به الجزايز منتقل شد و زكريا البيداني ” كه يك يمني است و هنوز در گوانتانامو زنداني است). بر اساس گفته الحواري هر دو نفر به “زندان تاريك ” افغانستان منتقل شدند و در ديگر زندان‌هاي افغانستان نيز بوده‌اند.
وي مي‌گويد: آمريكايي‌ها مرا دستگير نكردند. مافيا مرا گرفتند. آنها مرا به آمريكايي‌ها فروختند.
وي افزود: وقتي دستگير شدم، يك خودرو آمد و افرادي كه درون آن بودند روسي و گرجي حرف مي‌زدند. من كمي هم چچني شنيدم. ما به گروه ديگري تحويل داده شديم كه روسي را در حد عالي حرف مي‌زدند. آنها ما را به اين سگ‌ها [آمريكايي‌ها] فروختند. آمريكايي‌ها دو روز بعد با يك كيف پر از پول آمدند. آنها ما را به يك جنگل بردند بعد از آن با يك هواپيماي خصوصي به كابل منتقل شديم.
________________________________________
*گامبيا، افغانستان و در آخر گوانتانامو
“بشير الراوي ” عراقي مقيم انگليس، در نوامبر ۲۰۰۲ در گامبيا دستگير شد و در اوايل دسامبر ۲۰۰۲ به “زندان تاريك ” افغانستان منتقل شد. او در حاليكه دست و پايش بسته بود دو هفته در تاريكي كامل نگه داشته شد. در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۲ او به بگرام منتقل شد و سپس در تاريخ ۷ فوريه ۲۰۰۳ به گوانتانامو برده شد. او نهايتا در تاريخ ۳۰ مارس ۲۰۰۷ آزاد شد. او در بگرام تهديد به مرگ شد، مورد بد رفتاري قرار گرفت و براي سه روز از خواب محروم شد.
“جميل البنا ” اردني مقيم انگليس، نيز در نوامبر ۲۰۰۲ در گامبيا دستگير شد و ابتدا به “زندان تاريك ” افغانستان و سپس به زندان گوانتانامو منتقل شد. او در دسامبر ۲۰۰۷ از گوانتانامو آزاد شد.
________________________________________
*شش زنداني و تحمل سه سال بازداشت
شش زنداني ديگر كه در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۴ پس از تحمل يك تا سه سال بازداشت به گوانتانامو منتقل شدند عبارتند از: “عبدالرحيم غلام رباني ” و “محمد احمد غلام رباني ” دو برادر پاكستاني كه در كراچي دستگير شده و در زندان “سالت پيت ” افغانستان نگهداري شدند.
“عبدالسلام الهلا ” سرهنگ و تاجر يمني كه در مصر بازداشت شد؛ “عديل الجزيري ” اهل الجزاير كه در پاكستان دستگير شد؛ “سناد الكاظمي ” اهل يمن كه در امارات عربي متحده دستگير شد.
________________________________________
*تاجر پاكستاني كه يكسال در بگرام انفرادي كشيد
و “سيف الله پارچا ” تاجر پاكستاني كه در تايلند دستگير شد و يكسال به صورت انفرادي در بگرام زنداني بود و “سناد الكاظمي ” اهل يمن كه در امارات عربي متحده دستگير شد. الكاظمي ژانويه ۲۰۰۳ در دبي بازداشت شد و دو ماه در مكاني نامعلوم در نزديكي دبي زنداني بود. وي سپس به مكان ديگري منتقل شد كه دو ساعت با جاي اول فاصله داشت. وي سپس به كابل و ۹ ماه به “زندان تاريك ” منتقل شد. در اين زندان، از به دليل شكنجه توسط افراد ناشناس صدمات روحي و جسمي شديدي را متحمل شد. وي سپس به پايگاه هوايي بگرام منتقل شد جاييكه چهار ماه ديگر نيز در بازداشت آمريكايي‌ها بود. وي در آنجا باز هم با شكنجه روحي و جسمي مورد آزار قرار گرفت آنهم توسط همان افراد ناشناسي كه در “زندان تاريك ” او را شكنجه كرده بودند.
________________________________________
*چهار زنداني كه با خانواده‌هايشان ارتباط برقرار كردند
چهار نفر ديگر كه در بگرام زنداني بودند به اين دليل شناخته شده بودند كه وكلاي آنها با خانواده‌هايشان ارتباط برقرار كرده بودند و از طرف آنها دادخواست قضايي صادر كردند:
“رضا النجار ” اهل تونس كه در مه ۲۰۰۲ در كراچي دستگير شد. “امين محمد البكري ” اهل يمن كه ۲۸ دسامبر ۲۰۰۸ توسط عوامل سرويس‌هاي اطلاعاتي آمريكا يا تايلند در بانكوك دستگير شد. در خلال سال ۲۰۰۳، محل نگهداري او مشخص نبود. مقامات تايلند به اقوام البكري اعلام كردند كه او وارد تايلند شده اما اطلاع از محل تقريبي وي را رد كردند. در ژانويه ۲۰۰۴، اقوام البكري نامه‌اي از وي از طريق كميته جهاني صليب سرخ دريافت كردند كه مي‌گفت وي در زندان نيروي هوايي آمريكا در بگرام زنداني است. گزارش شد كه البكري به دليل داشتن ارتباطات تجاي با آقاي خليفه پسر عموي اسامه بن لادن كه پس از آن در ماداگاسكار به قتل رسيد، بازداشت شده است.
“فدي المقاله ” از يمن كه در سال ۲۰۰۴ بازداشت شد و پيش از بگرام به زندان ابوغريب فرستاده شد.
“حاجي وزير ” تبعه افغان كه اواخر ۲۰۰۲ در امارات عربي متحده دستگير شد.
________________________________________
*۱۲ زنداني در محلي ناشناس حبس هستند
محل تقريبي نگهداري ۱۲ نفر ديگر نامشخص است و دو نفر ديگر هنوز شناسايي نشده‌اند. اين احتمال وجود دارد كه برخي از اين افراد به كشورهاي موطن خود بازگشته‌اند و اينكه بقيه هنوز در بگرام زنداني هستند. كارشناسان اظهاراتي را دريافت كرده‌اند مبني بر اينكه افراد زير نيز زنداني هستند: “عيسي التانزاني ” اهل تانزانيا كه به نام “سليمان التانزاني ” معروف است در موگاديشو پايتخت سومالي دستگير شد؛ “ابو نسيم ” اهل ليبي كه اويل ۲۰۰۳ در پيشاور پاكستان دستگير شد؛ “ابو حذيفه ” اهل تونس كه در اواخر ۲۰۰۲ در پيشاور پاكستان بازداشت شد و “صالح الدين البكستاني ” كه در بغداد دستگير شد. همچنين مروان جبور به هشت زنداني ديگر اشاره كرد. يكي از آنها “ياسر الجزيري ” اهل الجزاير بود كه مارس ۲۰۰۳ در لاهور دستگير شد (كسي كه با جبوري ديدار كرده است) و درباره هفت نفر ديگر شنيده است كه عبارتند از: “ايوب اليبي ” اهل ليبي كه ژانويه ۲۰۰۴ در پيشاور دستگير شد؛ “محمد ” تبعه افغانستان و متولد عربستان سعودي كه مه ۲۰۰۴ در پيشاور دستگير شد؛ “عبدالبسيط ” اهل عربستان سعودي يا يمن كه قبل از ژوئن ۲۰۰۴ دستگير شد؛ “عدنان ” با مليت نامعلوم كه قبل از ژوئن ۲۰۰۴ دستگير شد؛ يك فرد با نام مشخص از سومالي (احتمالا شعيب يا رضوان)؛ يك سوماليايي ديگر با هويت نامشخص و “مروان العدني ” اهل يمن كه در مه ۲۰۰۳ دستگير شد.
ادامه دارد…