آیا زنان مسلمانی که در زندان های سکولارها زندانی هستند فریادرسی دارند؟؟؟
به قلم: ام ابراهیم
شهادت دکتر عافیه صدیقی -تقبله الله- بهانه ای شد تا دوباره به زنان مسلمانی فکر کنیم که در زندان های سکولارهای فاسد و بی رحم زندانی هستند.
دکتر عافیه در حالی به دیدار معبودش شتافت که جمعیت میلیاردی مسلمانان از زنان و مردان کاری برایش انجام ندادند.
به وقت آمار و ارقام دادن تلاش می کنیم تعداد مسلمانان هر چه بیشتر اعلام شود ولی چه فایده که هنگام جهاد ودادرسی کسی نیست به فریاد زنانی مثل عافیه بشتابند.
زنانی که به خاطر مسلمان بودن و محجبه بودن و با اتهامات دروغین مجبور هستند در نهایت مظلومیت، بهترین سال های عمرشان را دور از خانه و خانواده در پشت میله های زندان سکولارهای ظالم سپری کنند و زیر بار انواع شکنجه های جسمی و روانی، بی حرمتی ها، آزار و اذیت ها و تجاوزها قرار گیرند.
آنها تا کی باید منتظر بمانند؟ آیا فریادرسی نیست که به دادشان برسد؟
زندان الهول در شمال سوریه، اردوگاه های چینی ها که زنان اویغور در آنجا به سر می برند و … نمونه ای از زندان هایی است که زنان مسلمان در بدترین شرایط ممکن به سر می برند و سکولارها هر بلایی که بخواهند بر سرشان می آورند تا آن ها را از عقیده ای که دارند دور کنند.
دقت کردید اگر برای زن بی حجاب مشکلی پیش بیاید به بهانه ی آن از انواع ابزارهای تبلیغاتی و رسانه ای استفاده می کنند و سروصدای زیادی راه می اندازند تا به اسلام و مسلمین ضربه بزنند ولی برای زن با حجاب و پای بند به شریعت چه می کنند؟
دکتر عافیه به ۸۶ سال زندان محکوم شد و تازمانی که در سن نزدیک به ۵۰ سالگی وفات یافت حدود ۲۰ سال از عمرش در زندان های آمریکا گذشت و اگر تلاش روزنامه نگار بریتانیایی، ایوان ردلی نبود شاید همچنان مجهول و ناشناخته باقی می ماند مانند صدها زن دیگر که کسی از وضعیت آن ها هیچ اطلاعی ندارد.
خواهر و برادر مسلمان تا حالا از خود پرسیده ای چه کاری می توان برای این زنان مسلمان انجام داد؟