نمونه‌ای از نظام کامل اسلامی
زندگانی خلیفهٔ راشد، حضرت عمر بن عبدالعزیز – رحمه الله – بعد از نشستن بر کرسی خلافت، معجزه‌ای از معجزه‌های تاریخ امت اسلامی است.
ایشان در مدت کوتاهِ دوونیم‌سال حاکمیت خویش، مسیر تاریخ را عوض کردند. حکومتی را که خلفای قبل از ایشان – بعد از خلفای راشدین – به‌سوی ملکیت‌های فردی سوق داده بودند و به امور دینی و مصالح ملت مسلمان توجه لازم را نکرده بودند، ایشان با راه‌کارهای عملی خویش، به‌سوی عدالت اسلامی، امنیت کامل، رفاه و آسایش عمومی، بردند.
خلافت ایشان نمونه‌ای بارز از تطبیق شریعت بر نظام حکومت بود. در واقع می‌توان گفت که: خلافت ایشان خط بطلانی را بر افواهات کسانی کشید که حکومت‌کردن بر اساس قوانین شرعی را موجب بروز کردن مشکلاتی عمده در باب اقتصاد، علم و پیشرفت می‌دانند!
عمر بن عبدالعزیز رحمه الله توانستند چنان امنیت و عدالتی را احیا بکنند که یک پیرزنی ناتوان و تنها می‌توانست کیلومترها مسافت را بدون کدام دلهره‌ای از جانب دزدان، راهزنان و غیره، به‌پیماید.
ایشان در باب اقتصادی نیز چنان نظام مالی را با امانت کامل براه انداختند که توانستند در مدت کوتاه خلافت خویش، مردم را توانگر و غنی بسازند؛ چنانچه به‌روایت یحیی بن سعید آمده است که : جناب عمر بن عبدالعزیز – رحمه‌الله – بنده را برای جمع‌آوری صدقات و اموال زکات به آفریقا فرستادند؛ زمانی‌که اموال را جمع‌آوری کردم، فقیرانِ آنان را طلب کردم تا اموال زکات را در میان شان تقسیم کنم؛ اما فقیری وجود نداشت تا به آنها بدهم و کسی یافت نشد تا این اموال را از من تحویل بگیرد. عمر بن عبدالعزیز – رحمه الله – با حکومت قرآنی و عدالت اسلامی، همهٔ مردم را غنی و ثروتمند ساخته بود، تا جاییکه کسی پیدا نمی‌شد تا مستحق زکات باشد.
آری، ایشان حاکمیت اسلامی را ابتدا بر زندگی خود به‌صورت عملی، آغاز کردند و زندگی فقیرانه‌ای را شروع کردند؛ اما رعیت و ملت خود را چنان غنی و ثروتمند ساختند که فقیری زیر حاکمیت آن یافت نمی‌شد.