دارودسته ی منافقین و حقوق خویشاوندان شبهه ای در توجیه ناسیونالیسم
به قلم: صلاح الدین عبدالرحمن
خداوند تکالیفی را بر مسلمین نسبت به حیوانات و محیط زیست و همسایه و جامعه و … واجب کرده است و علاوه بر این مسلمین خودشان نیز به تناسب توانائی هائی که دارند مسئولیتهائی را می پذیرند که بعد از پذیرش این مسئولیتها در واقع بر تکالیف خود اضافه کرده اند.
یکی از این وظایف و مسئولیتها به خانواده و نزدیکان و اقوام و خویشان شخص برمی گردد که الله تعالی برای پوشش دادن به حقوق محارم و نزدیکان از دو عنوان:
- « ذِي الْقُرْبَىٰ » (بقره-۸۳ – ۱۷۷-نساء/۸۰ – 236- اسراء۲۶- نحل۹۰- انفال ۴۱ و…)
- « أُولُو الْأَرْحَامِ » (انفال/۷۵)استفاده کرده است.
اگر دقت کنید در مساله ی نزدیکان، همیشه به معنی هم نژاد بودن نیست. چون ممکن است پدر شما از نژادی باشد و مادر شما هم از نژاد دیگری و خود شما هم دو رگه باشید به همین ترتیب ممکن است در خانواده ای چندین نزاد مختلف مسلمان وجود داشته باشد.
علاوه بر این حتی به معنی هم مذهب بودن نیز نیست چون ممکن است پدر مسلمان باشد و مادر کافری از اهل کتاب با نژادی موافق یا مخالف با پدر.
پس به صورت مطلق نمی توان گفت مساله ی نژاد و زبان مطرح است و به خاطر نژاد و زبان این محارم و نزدیکان مشمول حقوقی می گردند بلکه اینها صرفاً به دلیل حکم الله و قانون شریعت الله مشمول این حقوق می گردند چنانچه اگر پدر یا برادر یا خواهر و عمو و دائی و سایر اقوام غیر از مادر جزو کفار باشند اگر چه هم زبان و هم نژاد هم باشند از بسیاری از حقوق اسلامی که الله تعالی برای مسلمین قرار داده است محروم می شوند.
پس نقطه مشترک بین ما و اطرافیان ما نژاد نیست که از طریق آلت تناسلی پدران منتقل می شود بلکه نقطه مشترک ما با اطرافیان و سایر افراد جامعه قانون شریعت الله است.
مثلاً زمانی که در مورد غنیمت صحبت می شود بخشی از آن به « ذِي الْقُرْبَىٰ » (انفال/۴۱) تعلق می گیرد، اما همه می دانیم که به کفار غنیمت داده نمی شود هر چند پدر یا برادر یا خواهرو سایر بستگان و نزدیکان بالاتر از آنها باشند.
یا زمانی که در مورد ارث صحبت می شود نه مسلمان از کافر آشکار یهودی و نصرانی و مجوس و صابئی و سکولار ارث می برد و نه آنها از مسلمان ارث می برند هر چند پدر یا برادر و سایرین باشند که ذکر شد.
پس در اسلام حقوق نزدیکان را قانون شریعت الله تعیین می کند نه نژاد و قومیت و جاهلیت و نژادگرائی و قومیت هیچ جایگاهی در شریعت اسلام ندارد.