حتی کاندیداهای انتخابات ایرانی اینهمه عیب و ایراد از سیاستهای مسئولین می گیرند، اما دریغ از یک نقد ساده از سوی شما. دلیلش چیه؟ 

حتی کاندیداهای انتخابات ایرانی اینهمه عیب و ایراد از سیاستهای مسئولین می گیرند، اما دریغ از یک نقد ساده از سوی شما. دلیلش چیه؟ 

الله تعالی امر می کند: وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (آل عمران/۱۰۴) باید از میان شما «امت»ی باشند که دعوت به نیکی کنند و امر به معروف و نهی از منکر نمایند، و آنان خود رستگارند.‏

این امر به معروف و نهی از منکر نیز بر تمام مومنین به اندازه ی علمی که دارد و«با رعایت حد و حدود خود» فرض عین است که از خانواده و اطرافیان خود شخص شروع یم شود تا به بالاترین مقام دارالاسلام یعنی رهبر می رسد. و این یعنی اصل نظارت عمومی که به همراه اصل شورا پایه ها و مشخصات «خلافةً على مِنهاجِ نُبُوَّةٍ»(مسند أحمد/ تخريج مشكاة المصابيح ۵۳۰۶)است.

اما این امر به معروف و نهی از منکر نیز تابع قوانین و شرایط خاص و کانالهای ویژه ی خودش است و مومن برای تمام مومنین حکم آینه و: «الْمُؤْمِنُ مِرْآةُ الْمُؤْمِنِ» (الترمذي۱۹۲۹) می شود و در قالب «مشاوره» و «مناصحه» اصلاحگری می کند.  

در این صورت ما از کانال شرعی آن قطعاً به این فرض عین خود عمل می کنیم و این را نیز می دانیم که هیچ شخص و حاکمیت و جماعت و گروه و کیانی خالی از انحراف و مفاسد فکری و رفتاری و اداری نیست و هر نقد سازنده ای که سبب نابودی از این انحرافات باشد برای چنین شخص و حاکمیت وفرقه ای حکم یک نعمت را دارد.

اما اگر نقدی از کانال شرعی آن صورت نگیرد و سبب شود قبح مفاسد شکسته شود و یا اینکه سبب فزونی قدرت طرف مخالفی گردد که از حق دورتر و انحرافاتش بیشتر است مسلما چنین نقدی مذموم و مغایر حکمت است.

کسانی که امروزه در قالب آزادی بیان و رسانه و غیره در حال بیان و حتی بزرگنمائی مشکلات و انحرافات موجود در خانواده ی خودشان و رسانه ای کردن این مشکلات برای عموم هستند و نقطه ضعفهای خانواده ی خود را علنی کرده و در اختیار دشمنان خانواده ی خود قرار می دهند چنین اشخاصی نه تنها خدمتی به رفع عیبهای خانواده نکرده اند بلکه باعث تضعیف خانواده شده و دشمنان خود و خانواده را نیز تقویت می کنند

  یا کسانی که در قالب آزادی بیان و رسانه و غیره در حال رسانه ای کردن همین مشکلات و نقایص و حتی مفاسد اجرائی در نظام حاکم بر دارالاسلام هستند در واقع بخشی از جنگ روانی دشمنان و بخشی از سپاه جنگ سایبری دشمن بر علیه خانواده و مومنین و دارالاسلام خود شده اند که نه تنها باعث رفع صحیح مشکلات نمی شوند بلکه به تقویت جبهه ی کفار سکولار جهانی و احزاب سکولار و مرتد محلی و دارودسته ی منافقین و سکولار زده های بومی نیز یاری می رسانند .

امروزه و در این جنگ بی سابقه ی روانی دشمنان بر علیه دارالاسلام و در این اتحادیه های بی سابقه ای که از کفار جهانی بر علیه دارالاسلام شکل گرفته است باید مواظب گفتار و رفتار خود بود و ببدانیم هر سخن یا حرکتی که منجر به تضعیف دارالاسلام و تقویت جبهه ی دشمنان شود خیانت به اسلام و مومنین و دارالاسلام  محسوب می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *