چرائی سیاستهای دوگانه ی صهیونیستهای سکولار در باره تشکیل حکومت توسط فلسطینی ها و کُردهای عراق
به قلم: ابوخالد کوردستانی
کُردها از ابتدا تا زمان تقسیم آنها توسط سایکس و پیکوی سکولار همیشه به عنوان بخشی از ساکنین ایران مطرح بودند و حتی جنگهای عثمانی و صفوی نیز نتوانست به صورت ریشه ای این مساله را از بین ببرد به همین دلیل مُلا مصطفی بارزانی می گفت: هرجا کُرد هست آنجا ایران است.
پس استانهای کُردنشین ترکیه و عراق و سوریه بخشی از ایران هستند که توسط دیگران اشغال شده اند و باید آزاد شوند و دوباره به سرزمین اصلی خود ملحق شوند، اما احزاب سکولار کُرد به جای ملحق شدن به دارالاسلام ایران که دارای حکومتی مذهبی است سرنوشت خود را با کفار سکولار جهانی چون آمریکا و ناتو و کفار سکولار منطقه ای چون حکومت سکولار و اشغالگر ترکیه و صهیونیستهای سکولار و اشغالگر گره زده اند؛ احزاب سکولار با کفار سکولار.
در این بین، سالهاست که صهیونیستهای سکولار و اشغالگر با تشکیل دولتی توسط فلسطینی های مسلمان مخالفند اما بارها با تشکیل دولتی سکولار توسط کُردهای عراق اعلام موافقت کرده اند، چرا؟
بر اساس آیات قرآن انسانها تا روز قیامت ۶ دسته هستند: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ (حج/۱۷) ۱- مومنین ۲- یهودی ها ۳- مندائیان ۴- مسیحی ها ۵- زرتشتی ها ۶- سکولاریستها (= مشرکین= احزاب).
صهیونیستها سکولار(مشرک) هستند که با تمرکز بر مسائل نژادی و استفاده از احساسات مذهبی یهودی ها و با حمایت کفار سکولار جهانی چون انگلیس و آمریکا به حاکمیت رسیده اند، بارزانی ها و تمام احزاب موجود کُردستان نیز سکولار هستند که با تمرکز بر هوریت نژادی تحت عنوان «کوردایه تی» همان مسیر صهیونیستها را طی کرده اند و با مزدوری برای شوروی ها و سپس آمریکائی ها و فرانسوی ها و انگلیسی ها و … قصد دارند برای خود حاکمیتی به وجود بیاورند.
کُردهای عراق از همان ابتدا و از زمان مُلا مصطفی بارزانی (مُلائی که حتی نماز هم نمی خواند حالا چه رسد به …) در زمینه های امنیتی و نظامی و اقتصادی خود را به رژیم صهیونیستی گره زدند؛ بارزانی های سکولار از دهه ۱۹۵۰ بر اساس نظریه «دکترین پیرامون» «دیوید بن‌گوریون» اولین نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، روابط خود را با صهیونیستها شروع کردند و در سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۵ این روابط به اوج خود رسید تا به زمان حاضر رسیده است.
بر این اساس است که کُردهای سکولار کُردستان عراق و ترکیه و غیره که مدعی آزاد سازی سرزمین خود از اشغالگران هستند اما به جای حمایت از فلسطینی هایی که سرزمینشان توسط صهیونیستهای سکولار اشغال شده است از صهیونیستهای سکولار و اشغالگر حمایت مالی و تبلیغی و حتی نظامی می کنند و صهیونیستهای سکولار اشغالگرهم به صورت زبانی و ریاکارانه از این کُردهای سکولار حمایت می کنند اما در عمل و زمانی که کُردها نیاز به کمک دارند آنها را تنها می گذارد.
به عنوان مثال، از سناریوی رفراندوم برای استقلال کُردهای عراق به صورت زبانی حمایت کردند اما زمانی که حشد شعبی و حکومت مرکزی عراق به این بهانه به کُردهای سکولار حمله کرد و ۵۱درصد خاکشان را تصرف کرد، آمریکا و انگلیس و ناتو و صهیونیستها و… همگی از دور نظاره گر بودند و در معامله ای حساب شده این کُردها را فروختند.
تمام دنیا پذیرفته اند که مبارزه با اشغالگران حق مشروع مردمان هر سرزمینی است و هم اکنون که فلسطینی ها با اشغالگران صهیونیست سکولار در حال جهاد و مبارزه هستند به جای اینکه از این دفاع مشروع و حق مشروع فلسطینی ها حمایت شود تمام کفار سکولار جهانی و منطقه ای و مزدوران محلی چون حکومتهای دست نشانده ی عرب و گروهکهایی چون بارزانی های سکولار از این صهیونیستهای سکولار حمایت می کنند.
پس علت حمایت زبانی و عملی کُردهای سکولار و سایر سکولاریستها از همدیگر بر علیه مسلمین به ریشه های عقیدتی آنها برمی گردد، نباید انتظار داشت یک سکولار به نفع یک مسلمان پشت یک سکولار را خالی کند و از یک مسلمان حمایت کند؛ مسلمین هم نباید مسلمین را به نفع کفار سکولار جهانی و منطقه ای و بومی رها کنند.
جنگ، جنگ عقیده است؛ با شعارهای نژادگرائی و ملی گرایانه و اقتصادی و غیره، فریب نخوریم.