جنگ بین رسول الله صلی الله علیه وسلم با کفار سکولار قریش بر سر چه بود؟
به قلم: محمد قطب رحمه الله
محمد قطب رحمه الله در ” کیف ندعو الناس” می گوید:
صراع و كشمكشِ حاصل بین قریش و بین مؤمنان نه به خاطر سلطه بر تکه‌ای خاک بود و نه به خاطر سلطه‌ی سیاسی (و سلطه‌ی سیاسی به رسول خدا صلی الله علیه و سلم پیشنهاد شد اما از پذیرش آن خودداری کرد، و بر دعوتش به لا إله إلا الله اصرار كرد، و مؤمنان هم كه در پیرامون قریشیان بودند یک قدم نیز برنداشتند که هدف از آن تسلط و نفوذ سیاسی باشد.)
صراع و نبرد بين آنان نه براى به دست آوردن شَرَف عُهده‌دارى خانه‌ى خدا و نه مكانتِ خدمت به حاجيان بود.
همچنین این صراع بر سر قدرتِ اقتصادى كه قریش ثروتمند بودند و از خلال آن با تحریم و گرسنه کردن به جنگ اهل ایمان می پرداختند نبود، و مؤمنان نه از نزدیک و نه از دور به این قدرت و نفوذ اقتصادی آنان متعرض نشدند.
این صراع و نبرد همه‌اش بر سر بزرگترین قضیه بود – که واجب است پیوسته قضيه‌ى اول و بزرگترین قضیه در زندگی انسان باشد – این قضیه که چه کسی معبود است؟ (اصل توحید)
و بر همین اساس چه کسی صاحب امر است؟ و قانونگذار کیست؟ چه کسی منهج و برنامه زندگی را وضع می کند؟
قریشیان هوا و هوس‌ها و خیالات و میراث پدران و رسم و رسوم‌هایشان را معبود، صاحب امر و قانونگذار می‌خواستند، اما مؤمنان در پیرامون رسول خدا صلی الله علیه وسلم این‌ها را برای خداوند می‌خواستند.