کلیت قانون امر به معروف و نهی از منکر ا.ا.افغانستان چیست؟
«قانون مذکور به “آداب و اصول احتساب” پرداخته و وزارت عدلیه هدف آن را “منع کردن از منکرات و اجتناب از گناه” ذکر کرده است. در این قانون روش هایی برای تنبیه و مجازات کسانی که از این قانون سرپیچی می‌کنند نیز تجویز شده است.
در بخشی از این قانون، احکام مربوط به حجاب زنان گنجانیده شده و تذکر داده شده است که “ستر تمام بدن زن لازمی و پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه ضروری است”.
طبق این قانون، کارمندان ادارات باید پابند “شعایر اسلامی” باشند. این قانون، رسانه‌ها و مطبوعات را نیز مکلف به “نشر مطالب مطابق شریعت، و نشر مطالبی که عکس‌های ذی روح در آن نباشد” کرده است.
همچنان بر اساس این قانون، رانندگان وسایط نقلیه از نشر موسیقی و انتقال “زنان بی حجاب” و “زنان بدون محرم شرعی عاقل و بالغ” منع شده اند.
طبق این قانون، مردان نیز از “تراشیدن ریش یا کم کردن آن از قبضه، اصلاح موها برخلاف شریعت اسلامی” بازداشته شده و به مثابهٔ “دوستی و کمک با کفار و مشابهت صورت و سیرت با آنها” خوانده شده است.
بر اساس این قانون، وزارت امر به معروف و نهی از منکر موظف “به امر کردن به معروفات و منع کردن از منکرات مطابق شریعت اسلامی و فقه حنفی” است.
روش های تنبیه و مجازات تخطی کنندگان از این قانون، شامل “نصحیت و تخویف از عذاب الهی، تنبیه و تهدید به الفاظ قهرآمیز، تعزیر مرتکب با تلف مال، حبس از یک ساعت الی سه روز در محابس عمومی” می‌باشد و بر بنیاد این قانون، در صورتی که فرد با این روش ها “اصلاح نشد” باید به محکمه برای تنبیه بیشتر معرفی گردد.»