در مسیر حرکت رو به جلو دارالاسلام ایران به حکومت اسلامی بر منهاج نبوت عجله نکنیم
به قلم: مسعود سنه ای
انقلاب اسلامی سال ۵۷ ایران در وضعیتی اتفاق افتاد که نه تنها مردم ایران بلکه اکثریت مطلق سرزمینهای اسلامی تحت اشغال کفار سکولار جهانی قرار گرفته بودند و در نوعی خلاء هویتی و محرومیت تحمیلی فکری و سپس اقتصادی قرار گرفته بودند.
انقلاب ایران در همان قدم اول باعث فروریختن ابهت پوشالی آمریکا و متحدینش و سپس باعث بیداری ملتهای مختلف اسلامی و ایجاد اعتماد به نفس در میان مسلمین شد به نحوی که کل نظام کفری آنزمان به رهبری آمریکا و شوروی و تمام دول خائن عرب منطقه و خائنین محلی چون گروه رجوی و کومله ها و دمکراتها و… از کانال صدام حسین سعی در نابودی این انقلاب کردند اما با آنهمه تکنولوژی و امکاناتی که داشتند این جبهه ی گمراهی و توحش با تمام جنایات و توحشی که آفریدند شکست خورده و به نتیجه ی دلخواه خود نرسیدند.
مردم ما در این دوران بدترین جنایات را توسط این جبهه متحمل شد اما با پشت سر گذاشتن این دوران، پیشرفت رعد آسای قدرت نظامی و علمی ایران شروع و به جای رسیده که هم اکنون دارالاسلام ایران قدرت برتر خاورمیانه شده است و همچنانکه رسول الله صلی الله علیه وسلم با اتحاد داخلی و سپس با متحد شدن با کفار یهودی اطراف مدینه و نصرانی های نجران و مجوس الاحساء و مشرکین بنی خزاعه و بنی ضمره و… جهت تمرکز بر دشمن اصلی یک جبهه ی واحدی در برابر کفار مشرک قریش تشکیل داده بود و در نهایت به ثمرات این جبهه و نابودی دشمن اصلی و فتح مکه رسید، دارالاسلام ایران نیز با تشکیل جبهه ی مقاومت از یمن تا غزه و با اتحاد با کفار روسی و چینی، بر دشمن اصلی یعنی آمریکا(قریش مشرک زمان) تمرکز کرده است و در مسیر پیروزیی قرار گرفته است که رسول الله صلی الله علیه وسلم در آن قرار گرفته بود، اما عده ای عجله می کنند.
خبّاب رضی الله عنه می گوید: شکایت خود را نزد پیامبر صلی الله علیه و سلم بردیم – در حالی که او در سایه کعبه به بالش خود تکیه داده بود – به او گفتیم: آیا برایمان طلب یاری نمی کنی؟ آیا برایمان دعا نمی کنی؟
پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود : قدْ كانَ مَن قَبْلَكُمْ، يُؤْخَذُ الرَّجُلُ فيُحْفَرُ له في الأرْضِ، فيُجْعَلُ فيها، فيُجاءُ بالمِنْشارِ فيُوضَعُ علَى رَأْسِهِ فيُجْعَلُ نِصْفَيْنِ، ويُمْشَطُ بأَمْشاطِ الحَدِيدِ، ما دُونَ لَحْمِهِ وعَظْمِهِ، فَما يَصُدُّهُ ذلكَ عن دِينِهِ، واللَّهِ لَيَتِمَّنَّ هذا الأمْرُ، حتَّى يَسِيرَ الرَّاكِبُ مِن صَنْعاءَ إلى حَضْرَمَوْتَ، لا يَخافُ إلَّا اللَّهَ، والذِّئْبَ علَى غَنَمِهِ، ولَكِنَّكُمْ تَسْتَعْجِلُونَ.[۱] قبل از شما افرادی بودند، که زمین را برایش حفر می کردند و در آن می گذاشتند، و ارّه ای می آوردند و بر سرش قرار می دادند و او را دو نصف می کردند اما این کار او را از دینش باز نمی داشت، و شانه های آهنین را در گوشت و استخوانش فرو می بردند اما این کار او را از دینش باز نمی داشت، سوگند به الله این موضوع بزودی خاتمه می یابد، تا اینکه فرد سواره از صنعا تا حضرموت سفر می کند و هیچ ترسی ندارد مگر از الله ، یا ترس از گرگ نسبت به گوسفندانش، اما شما عجله می کنید.
برای انسانی که قصد رسیدن به مکه دارد مهم این است که در مسیر صحیح قرار گرفته باشد، برای حاکمیتی هم که قصد دارد به حکومت اسلامی بر منهاج نبوت و بازگرداندن عزت و تمدن اسلامی دست پیدا کند مهم این است که در مسیر صحیح قرار گرفته باشد.
رشد یک حاکمیت مثل رشد یک انسان نیست، گاه چهل سال یک انسان با ۵ سال یک حاکمیت برابری نمی کند، پس اینکه ما مثل رسول الله صلی الله علیه و سلم و آنهمه صحابی از دنیا برویم و مومنین در زمان ابوبکر و عمر رضی الله عنهما به وعده هایی که رسول الله صلی الله علیه وسلم داده بود دست پیدا کنند مهم نیست، برای ما مهم این است که صبورانه مثل صحابه در مسیر صحیح حرکت کنیم و با الله معامله کنیم و بهشت را از الله بخواهیم همچنانکه الله می فرماید: إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ ۖ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ ۚ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ ۚ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (توبه/۱۱)
[۱] بخاری ۶۹۴۳-۳۶۱۲