آزادی عبدالحمید خراسانی از بند ا.ا.افغانستان نشان دهنده خواست اصلاگری است
به قلم: فضل احمد هراتی
امروز دوشنبه (۱۹سنبله) باخبر شدیم که عبدالحمید خراسانی مسوول قطعه بدری که ۱۲ روز پیش به کمیسیون نظامی کابل فراخوانده شده و سپس خلع سلاح، بازداشت و به زندان انداخته شده بود، از بند ا.ا.افغانستان رها شد.
عبدالحمید فرمانده‌ی جنجالِ طالبان می‌گوید که به ضمانت نورالدين عزیزی، وزیر تجارت ا.ا.افغانستان و مولوی قدرت‌الله امین والی پنجشیر از زندان کمیسیون نظامی رها شده است.
خراسانی می گوید«جرم‌‌اش» موقف‌گیری علیه دولت ایران و پاکستان بود و به دلیل شکایت رسمی ایران زندانی شده بود.
آزادی و سخنان عبدالحمید نشان می دهد که:
۱) ا.ا.افغانستان قصد دارد حکومت شود و سیاست واضح و آشکاری هم در برابر تشیع و ایران دارد و از اعضای حاکمیت خود می طلبد که مثل اعضای تمام حکومتهای دنیا اینها هم تابع پالسی و سیاستهای حاکمیت خود باشند و این درخواستی بزرگ نیست و مساله ای عادی برای تمام کشورهای مدرن دنیا در گذشته و حاضر بوده است.
۲) ایران کشوری اسلامی و همسایه است و با کشورهای کافر جنایتکاری چون چین و ازبیکستان و تاجیکستان و ترکمنستان فرق دارد و همچنانکه رعایت این کشورهای همسایه ی کافر داریم باید بیشتر از آنها رعایت ایران اسلامی داشته باشیم.
۳) مسئولین حکومتی ما نباید با فتواهای غیر شرعی وبا سخنان افراد وظیفه دار، امنیت ملی ایران را در معرض خطر قرار دهند و ایران را مجبور به واکنش ناخواسته کنند چون همچنانکه در افغانستان افرادی مخالف ایران وجود دارند در ایران هم افرادی مخالف طالبان وجود دارند و همچنانکه ایران این مخالفین را مدیریت می کند ا.ا.افغانستان هم لازم است این مخالفین را مدیریت کند.
۴) شیعه ها در افغانستان بیست فی صد مردم هستند و تکفیر کردن غیر شرعی و بی پایه و اساس این مسلمین آنهم از سوی یک وظیفه دار حکومتی یک فاجعه است که امیدواریم عبدالحمید مسائل را فهمیده باشد و امثال عبدالحمید هم اگر وجود دارند راهی که عبدالحمید رفته است را نروند چون ممکن است کسی در این حد نباشد که بتواند آنها را ضمانت کند و یا به شیوه های دیگری مدیریت شوند.
ا.ا.افغانستان قصد دارد یک کشور مستقل با سیاستی مستقل اقتصاد محور به پیش برود، کسانی که با چنین سیاستی موافق هستند شایسته نیست در برابر آن قرار بگیرند.
ا.ا.افغانستان عبدالحمید خراسانی را از بند آزاد کرده تا نشان دهد حاکمیتی جاافتاده و در فکر اصلاحگری است و از اخلاق عشایری و کوچی گری و قومندان بازی های گذشته عبور کرده و به دور است.