امام من و تو در دارالاسلام ایران یا افغانستان و… کیست؟
به قلم: خالد هورامی
امروزه اگر به مسلمین بگوئی که امامی که باید بر دارالاسلام حاکم باشد کدام است نمی داند، و طبعاً به او بگوئی که امامی که تو از او در اداره ی زندگی دنیوی خودت و در اداره ی کشورت از او در غیر معصیت الله اطاعت می کنی کدام است، هنوز کسی را برای خود انتخاب نکرده و مثل دوران جاهلیت در سرگردانی به سرمی برد و اگر هم بدون امام بمیرد باز مثل همینها می میرد.
شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله در مورد وجوب امام و رهبر مسلمان و حکومت اسلامی از رسول الله استدلال بسیار زیبایی می کند که می فرماید: لازم است دانسته شود که ولايت امر مردم، از بزرگترين واجبات دين است. چون دين بدون آن برپا نميشود، زيرا مصلحت آدمي جز در اجتماع تحقق نمييابد و آنم به علت نياز برخي از ايشان به بعضي ديگر، و در هنگام اجتماع هم ناگزير بايد رئيسي داشته باشد؛ فَالْوَاجِبُ اتِّخَاذُ الْأَمَارَةِ دِينًا وَقُرْبَةً يَتَقَرَّبُ بِهَا إلَى اللَّهِ؛ فَإِنَّ التَّقَرُّبَ إلَيْهِ فِيهَا بِطَاعَتِهِ وَطَاعَةُ رَسُولِهِ مِنْ أَفْضَلِ الْقُرُبَاتِ. گرفتن امارت دینی (مقصود دولتی مطابق دین است) واجب است و نزدیکی است که نزدیک می شوید با آن به الله ، پس با این (امارت دینی) به الله نزدیک شوید با اطاعت کردن از آن به اطاعت رسولش نزدیک می شوید که از بزرگترین نزدیکی هاست( به الله و رسول). (مجموع الفتاوی ۲/۳۹۰-۳۹۲)
رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید:
- لاَ يَحِلُّ لِثَلاَثَةِ يَكُونُونَ بِفَلاَةٍ مِنَ الأَرْضِ إِلاَّ أَمَّرُوا عَلَيْهِمْ أَحَدَهُمْ. جايز نيست براي سه نفر که در بياباني بسر برند، مگر آن که بايد يکي از آنان برايشان امير گردانيده شود.(مسنداحمد۲/۱۲)
- إِذَا خَرَجَ ثَلاَثَةٌ فِى سَفَرٍ فَلْيُؤَمِّرُوا أَحَدَهُمْ. هرگاه سه نفري به سفر رفتند، بايد دو تنشان يکي را بر خود امير سازند. ( شعيب الأرناؤوط، تخريج مشكل الآثار ۴۶۱۹)
ابن تيميه در شرح این حدیث می گوید: فَأَوْجَبَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ تَأْمِيرَ الْوَاحِدِ فِي الِاجْتِمَاعِ الْقَلِيلِ الْعَارِضِ فِي السَّفَرِ تَنْبِيهًا بِذَلِكَ عَلَى سَائِرِ أَنْوَاعِ الِاجْتِمَاعِ. آنحضرت – صلى الله عليه وسلم – امير گردانيدن يک نفر را در اجتماع کوچک مؤقتي در سفر واجب گردانيده، تا بدين ترتيب به انواع اجتماعات ديگر اشاره فرمايد.( مجموع الفتاوی۲/۳۹۱)
امام شوکانی هم در شرح این روایت می فرماید: وَإِذَا شُرِّعَ هَذَا لِثَلَاثَةٍ يَكُونُونَ فِي فَلَاةٍ مِنْ الْأَرْضِ أَوْ يُسَافِرُونَ فَشَرْعِيَّتُهُ لِعَدَدٍ أَكْثَرَ يَسْكُنُونَ الْقُرَى وَالْأَمْصَارَ وَيَحْتَاجُونَ لِدَفْعِ التَّظَالُمِ وَفَصْلِ التَّخَاصُمِ أَوْلَى وَأَحْرَى. و در ادامه همین مطلب می فرماید: إنَّهُ يَجِبُ عَلَى الْمُسْلِمِينَ نَصْبُ الْأَئِمَّةِ وَالْوُلَاةِ وَالْحُكَّامِ(نیل الاوطار۹/۱۵۷) قطعا برمسلمین نصب امامان و ولاه امور(امورداران) و حاکمان واجب است.
فقیه زاهد ابوالمعالی الجوینی ملقب به إمام الحرمين (المتوفى: ۴۷۸هـ)می فرماید: فَنَصْبُ الْإِمَامِ عِنْدَ الْإِمْكَانِ وَاجِبٌ. تعيين و گماشتن امام(مراد امامت زمینی وشورایی تعین شده ازجانب مردم با شورای حل و عقد است)عندالامکان واجب است. (غياث الامم۱/۱۵٫باب حکم نصب الامام)
امام أبو الحسن علي بن محمد بن محمد بن حبيب البصري البغدادي، الشهير بالماوردي (المتوفى: ۴۵۰هـ) يا امام ماوردی می فرماید: وَعَقْدُهَا لِمَنْ يَقُومُ بِهَا فِي الْأُمَّةِ وَاجِبٌ بِالْإِجْمَاعِ وَإِنْ شَذَّ عَنْهُمْ الْأَصَمُّ. عقد امامت براي کسي که مسئوليت آن را به دوش ميگيرد، به اجماع امت واجب است، هرچند اصم به تنهايي با آن مخالفت کرده است. و امام ماوردی در تعریف امامت برای مسلمین می فرماید: الْإِمَامَةُ: مَوْضُوعَةٌ لِخِلَافَةِ النُّبُوَّةِ فِي حِرَاسَةِ الدِّينِ وَسِيَاسَةِ الدُّنْيَا. (الاحكام السلطانیه۱/۵) امامت براي جانشيني مقام نبوت، در پاسداري دين و سياست دنيا ( از جانب مردم و یا اهل حل و عقد) تعیین گرديده است.
پس داشتن امام و رهبر برای مسلمین یک واجب است هر چند مذهب این امام مخالف مذهب ما باشد. همچنانکه مذهب امام زمان ابوحنیفه و احمد بن حنبل و ابن تیمیه و… مخالف مذهب آنها بود.
امام کنونی من و تو در دارالاسلام ایران بر اساس منهج اهل سنت و جماعت، آیت الله خامنه ای است چه دوست داشته باشی چه نداشته باشی، همچنانکه امام کنونی مسلمین افغانستان مولوی هبه الله است و باید در غییر معصیت الله از آنها اطاعت شود.