پخشان عزیزی کسیت که ماموستاهای رسانه ای و سرگردان کُردستان از آن حمایت می کنند؟
به قلم: مسعود سنه ای
پخشان عزیزی یکی از اعضای حزب کمونیستی پ.ک.ک و با نام حزبی «پخشان روژهلات» در مجموعه ی جامعه زنان آزاد شرق کوردستان (کژار) سازماندهی می شود و به تبلیغ تفکرات کمونیستی عبدالله اوجالان و مبارزه با فرهنگ اسلامی مسلمین می پردازد.
این شخص یکی از کادرهای فعال جنگ روانی و رسانه ای پ.ک.ک در بخش زنان بود که کفار سکولار جهانی و احزاب سکولار محلی و دارودسته ی منافقین بومی دست به فضاسازی رسانه‌ای زده اند تا او را یک مددکار اجتماعی و فعال مدنی جا بزنند.
پخشان عزیزی در تبلیغ تفکرات کمونیستی پ.ک.ک و حمله به ارزشهای اسلامی مردم مسلمان کُردستان تلاش عجیبی داشت و حتی در زمان اغتشاشات «زن، هرزپی، فاحشگی» در سال ۱۴۰۱ش شخصاً به عنوان یک لیدر وارد تهران و البرز می شود که توسط نیروهای امنیتی کشور دستگیر می شود.
فقط کافی است به چند گزارش و مصاحبه ی این شخص نگاه کنید تا بدانید این شخص دارای چه عقاید و افکاری است که به میل خود و آزادانه اسلام را رها کرده و به تفکرات آتئیستی و کمونیستی اوجالان پیوسته و به میل خودش ابتدا وارد حزب دمکرات کُردستان و سپس وارد پ.ک.ک شده است.
پس اعترافات فکری و عقیدتی این شخص زمانی که آزادانه نزد پ.ک.ک بود و در رسانه های آنها آزادانه این عقاید و افکار را بیان می کند کافی است تا در مرتد بودن این شخص یقیین پیدا کنید آنهم نه مرتدی ساده و عادی که از اسلام خارج شده و دنبال زندگی شخصی خودش است بلکه مرتدی مغلظه و شدید که در گروهی مسلح معاند به جنگ روانی هم مشغول است و یکی از فعالین بخش جنگ روانی مرتدین سکولار بر علیه ارزشهای اسلامی و مبلیغ تفکرات کفری در میان مردم مسلمان کُرد است.
با آنکه تمام مذاهب اسلامی به دلیل حدیث «مَا كَانَتْ هَذِهِ لِتُقَاتِلَ»[۱] بر این متفق هستند که اگر زن در جنگ مسلحانه شرکت کند باید کشته شود اما امام شافعی رحمه الله چه در ارتداد ساده چه در مغلظه بر این باور است که به دلیل شمولیت حدیث«مَنْ بَدَّڵ دِینَهُ فَاقْتُلُوهُ» مرتد در هر دو حالت باید کشته شود. امام شافعی به دو شبهه در این زمینه اشاره می کند و در جواب این دو شبهه آرای خودش را هم بیان می کند. شبهه ی اول روایتی از ابن عباس است رضی الله عنه که می‌گوید: «لاتقتل النساء اذا هن ارتددن عن الاسلام ولکن یحبس و یدعین الی الاسلام و یجبرن علیه»[۲]زنان اگر از اسلام برگردند کشته نمی‌شوند بلکه حبس می‌گردند، دعوت به اسلام شده و بر آن مجبور می‌شوند. امام شافعی رحمه الله این روایت را اینگونه پاسخ می دهد و می فرماید: برخی از طرفداران این نظر که زن مرتد کشته نمی‌شود این روایت را پیش من قرائت کردند و من از گروهی از آگاهان به حدیث که در جلسه حضور داشتند از این روایت سؤال کردم، همه گفتند روایت غیرصحیح است و راوی آن مورد اعتماد نیست.
شبهه ی دوم قیاس است. کسانی که می‌گویند زنان مرتد کشته نمی‌شوند آنان را به زنان کفار اهل حرب مقایسه کرده‌اند، زیرا پیامبر کشتن زنان اهل حرب را نهی فرموده است. وقتی کشتن زنانی که هیچ سابقه‌ای در اسلام ندارند جایز نباشد، قتل زنان مرتدی که سابقه در اسلام دارند به طریق اولی جایز نیست و نام این قیاس، قیاس اولویت است. امام شافعی رحمه الله این شبهه را اینگونه جواب می دهد: اگر به این قیاس بتوان استناد کرد باید شامل پیرمردان، مزدبگیران و راهبان نیز شود زیرا از قتل آنان نیز در دارالحرب نهی شده است. مضافاً اینکه اگر دلیل ما «قیاس» باشد پس، دلیلی بر زندانی نمودن زن مرتد نیست زیرا زن حربی زندانی نمی‌شود بلکه به بندگی درمی‌آید. پس بر اساس این نص «مَنْ بَدَّڵ دِینَهُ فَاقْتُلُوهُ». تفاوتی بین زن و مرد قائل نمی‌شود.[۳]
رسول الله صلی الله عليه وسلم در هنگام فتح مكه دستور قتل دو زن را صادر کرد كه عليه اسلام و مسلمین جنگ روانی و تبليغی می کردند. ساره از کنیزان بنی عبدالمطلب یکی از اینها بود که قبلاً مرتد شده بود. رسول الله صلی الله عليه وسلم امر کرد حتی اگر این زنان خودشان را به پرده ی کعبه هم آویزان کرده باشند باز باید کشته شوند.
این ماموستاهای رسانه ای را خوب بشناسید که از یک مرتد در برابر قانون شریعت الله و مذهب امام شافعی رحمه الله که مذهب تمام کُردهای اهل سنت است حمایت می کنند.
[۱]– صححه الألباني في صحيح أبي داود (ح۲۶۶۹)
[۲] جزیری، عبدالرحمن، الفقه علی المذاهب الاربعه، ج ۵، ص ۴۲۶٫
[۳]– شافعی، ابی عبدالله محمد ادریس، الام، ج ۶، ص ۱۸۱