نیاز اهل جماعت به مجاهد
به قلم: م.د. مهاجر
امروزه مسلمین دچار دو مصیبت بزرگ شده اند یکی تفرق و دیگری اشغال سرزمینهای آنها توسط کفار سکولار جهانی و مرتدین سکولار محلی.
در مان این دو بیماری هم تنها بوسیه اهل جماعت شدن و دوری از فرقه بازی و تفرق و سپس انجام جهاد تحت پرچم این جماعت صورت می گیرد.
در این جماعت و دارالاسلام که هم اکنون دارالاسلام ایران و جبهه ی مقاومت تحت پرچم آن پرچمدار بزرگ جهاد مسلحانه با کفار اشغالگر است همانگونه که امت ما نیاز دارد تا در شعبه‌های گوناگون شریعت، رجالی داشته باشد؛ مانند اینکه محدث باشند، مفسر قرآن باشند، داعی و تبلیغی باشند، ادیب باشند، نویسنده و مؤلف باشند؛ به همان اندازه و بلکه بیشتر از آن نیاز دارد تا مردانی آراسته با لباس علم و دانش، در میدان‌های نبرد با طاغوتیان باشند و دکترای علم و تجربهٔ جهادی را عملا حاصل کنند؛ تا بتوانند کشتی شکستهٔ امت اسلامی را که در بحبوحه‌ٔ غرق شدن است، نجات دهند.
مادران جماعت ما باید به جای لالایی‌خواندن و زمزمهٔ آن در گوش‌های فرزندان‌شان، کلماتی چون «الله اکبر»، «زنده باد مجاهد» و همانند آن را نجوای گوش‌های آنان کنند؛ تا در آغوش مادران خود با نام جهاد و بودن راهی سخت و طاقت‌فرسا در مسیر دین، آشنا گردند.
همانگونه که ما نیاز به تالیف کتاب داریم، بیشتر از آن، به تصنیع رجال محتاجیم.
همانگونه که به امور مختلف سیاست، اجتماع، طب و زراعت توجه داریم، به همان اندازه به متخصصان ساخت بم، ساخت نارنجک، متخصص جنگ‌های چریکی، متخصص جنگ‌های جبهه‌ای و مهندسان ساخت تانگ ضرورت داریم؛ به مردانی جنگ‌جو و شجاع در میدان‌های عشق و ایثار.
بسیاری از دوستانم در زمان طلبگی مجاهد بودند و اراده‌ای قوی برای پیشبرد اهداف جهادی در ادامهٔ حیات شان داشتند؛ اما نتوانستند مقاومت کنند و بعد از فراغت، مشغول به شعبه‌های دیگر دینی شدند!
لذا جهاد، همت بلند و استقلال اراده می‌خواهد. جهاد، قبولیت به درگاه احدیت می‌خواهد. جهاد، یعنی خود را در دریای سختی‌ها انداختن؛ سختی‌هایی که برای امت ما آسانی خواهد آورد. باید کسانی خود را بسوزانند تا دیگران از نورشان بهره ببرند.
یاران جان‌نثار پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم) حیات خود را وقف راه دعوت و جهاد کردند تا اینکه مشعلی برای هدایت نسل‌های آینده شدند.
بیاییم و پس از اهل جماعت شدن خود را وقف جهاد کنیم. بیاییم و در این دارالاسلام و جماعت مردانی پرورش دهیم که هدف‌شان فقط جهاد و سنگر‌های گرم مبارزه با طاغوتیان و خائنان باشد؛ کسانی که همتی والا و فولادین داشته باشند تا هر دشمنی را با شکست روبرو کنند.
علم جهاد را به صورت درست یاد بگیریم و در این باب تخصص بدست بیاوریم و شوق و حماسه آفرینی‌های جوانان مسلمان را به سوی راه درست جهاد، رهنمون باشیم.
ما امت دعوت و جهادیم و زمانی این جهاد ما به ثمر خواهد نشیت که اهل جماعت هم باشیم چون: الجَماعَةُ رَحمَةٌ و الفُرقَةُ عَذابٌ.[۱] جماعت رحمت است و جدائی و تفرق عذاب. چون رسول الله صلی الله علیه وسلم باز می فرماید: إِنَّمَا أَهْلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمُ الْفُرْقَةُ.[۲] در حقیقت آنچه که امت‌های پیش از شما را هلاک ونابود گردانید جدائی و تفرق (از جماعت مومنین) بود.
[۱] مسند أحمد، حديث رقم: ۱۹۳۵۱ / الألباني، السلسلة الصحيحة ۶۶۷
[۲] مسند أحمد ۱۵۳۹