اعتماد به آمریکا و متحدینش یا اعتماد به الله و سپس به قدرت داخلی و نظامی خود؟
به قلم: کارزان شکاک
ضمن در نظر داشتن مسائل منهجی و عقیدتی در چگونگی برخورد با یک کافر محاربی که پایبند عهد و پیمان نیست و تجربه پیمان شکنی از آن به کرات دیده شده است، تاریخ روابط سرزمینهای اسلامی نشان داده است که هر مسئول و حاکمی دست دوستی به آمریکا و متحدینش داده و مسائل کشوری را منوط به غرب کرده و به سیاستهای آنها گره زده است جز خسارت و تباهی و حتی نابودی چیزی برایش در پی نداشته است و اعتماد به غرب، تجربه شکست خورده‌ای فراملی است.
تاریخ دارالاسلام ایران هم نشان داده است هر جا از غرب قطع امید کرده و بدون اعتماد به آمریکا و غرب به صورت مستقل و با خود باوری و ضمن رعایت اصول اسلامی در روابط خارجی حرکت کرده موفق و ثابت قدم به پیش رفته است.
تخریبگرانی که در لباس اصلاح طلب، امیدوارانه پیشرفت و رشد کشور را به تصمیمات آمریکا و غرب گره زده بودند نه تنها با شکست مواجه شده اند بلکه مشکلات دامنه داری را نیز بر مشکلات مردم افزودند.
آمریکا مزدور و دست نشانده و وابسته می خواهد و کسی نمی تواند هم استقلال و عزت خود را حفظ کند هم امیدوار به خیر رسیدن از سوی آمریکا باشد؛ بر این اساس است که اصل روابط خارجی آمریکا و غرب با دارالاسلام ایران بر ضربه زدن به آن در هر مساله ای است که توانش را داشته باشد و اگر تا کنون نتوانسته در مسائلی ورود کند چون توان آنرا ندارد.
در اینجا باز به تنها عامل بازدارنده در برابر تمام این دشمنان می رسیم که الله معرفی کرده و رسولش صلی الله علیه وسلم آنرا توضیح داده و می فرماید:
وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّکُمْ وَآخَرِینَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ یَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَیْءٍ فِی سَبِیلِ اللّهِ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ (انفال/۶۰)
برای (مبارزه با) آنان تا آنجا که می‌توانید نیرو و قدرت و (از جمله) اسبهای ورزیده آماده سازید، تا بدان (آمادگی و ساز و برگ جنگی) دشمنِ الله و دشمن خویش را بترسانید، و کسان دیگری جز آنان را نیز به هراس اندازید که ایشان را نمی‌شناسید و الله آنان را می‌شناسد. هر آنچه را در راه الله (از جمله تجهیزات جنگی و تقویت بنیه دفاعی و نظامی اسلامی) صرف کنید، پاداش آن به تمام و کمال به شما داده می‌شود و هیچ گونه ستمی نمی‌بینید .
از عقبة بن عامر رضی الله عنه نیز روایت است که می گويد: از رسول الله صلى الله عليه وسلم شنيدم که بالای منبر می فرمود: «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ» [انفال: ۶۰] «آنچه از نيرو در توان تان است، برای پيکار با آنان آماده سازيد». و افزود: «أَلا إنَّ القُوَّةَ الرَّميُ، أَلا إنَّ القُوَّةَ الرَّميُ، أَلا إنَّ القُوَّةَ الرَّميُ»: «بدانيد که نيرو همان تيراندازی است؛ بدانيد که نيرو همان تيراندازی است؛ بدانيد که نيرو همان تيراندازی است».[۱]
پس عامل بازدارنده ای که پشتوانه ی دیپلماسی خارجی هم است تنها اسلحه و قدرت نظامی است و بعد از توکل و اعتماد بر الله تنها باید به قدرت نظامی و داخلی خود اعتماد کرد.
[۱] مسلم ۱۹۱۷