ممنوعیت ازدواج با زنان مشرک غیر اهل کتاب (۲۷)
بر گرفته از کتاب روابط متقابل اسلام و دین سکولاریسم
مؤلف: ابوحمزه المهاجر هورامی
خداوند به صراحت در مورد ازدواج با زنان اهل کتاب می فرمایند: الْیَوْمَ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ وَطَعَامُ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ حِلٌّ لَکُمْ وَطَعَامُکُمْ حِلٌّ لَهُمْ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلِکُمْ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ وَلَا مُتَّخِذِی أَخْدَانٍ وَمَنْ یَکْفُرْ بِالْإِیمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِینَ (مائده/۵) امروزه (با نزول اين آيه) براي شما همه ی چيزهاي پاكيزه (طبع سالم پسند) حلال گرديد، و (ذبائح و) خوراك اهل كتاب (جز آنچه با آيات ديگر تحريم شده است ) براي شما حلال است و خوراك شما براي آنان حلال است، و (ازدواج با) زنان پاكدامن مؤمن، و زنان پاكدامن اهل كتاب پيش از شما، حلال است، هرگاه كه مهريّه‌ي آنان را بپردازيد و قصد ازدواج داشته باشيد و منظورتان زناكاري يا انتخاب دوست نباشد. هر كس كه انكار كند آنچه را كه بايد بدان ايمان داشته باشد (از جمله ايمان به احكام حلال و حرام برخي از خوراكي ها و ازدواج هاي مذكور در اينجا) اعمال او باطل و بي فايده مي‌گردد و در آخرت از زمره‌ي زيان كاران خواهد بود.
و در برابر، با قاطعیت اعلام می نماید که: وَلَا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکَاتِ حَتَّى یُؤْمِنَّ وَلَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَلَا تُنْکِحُوا الْمُشْرِکِینَ حَتَّى یُؤْمِنُوا وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکٍ وَلَوْ أَعْجَبَکُمْ أُولَئِکَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَاللَّهُ یَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَیُبَیِّنُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ (بقره/ ۲۲۱) و با زنان مشرك (غير اهل كتاب) تا ايمان نياورند ازدواج نكنيد، و بي‌گمان كنيز مؤمني از زن (آزاد) مشركي بهتر است، اگرچه (زيبائي يا ثروت يا موقعيّت او) شما را به شگفتي انداخته باشد (و دلباخته‌ي او بوده باشيد)، و (زنان و دختران خود را) به ازدواج مردان مشرك در نياوريد، مادامي كه ايمان نياورند. و بي‌گمان غلام مؤمني از مرد مشركي بهتر است اگرچه (زيبائي يا ثروت يا موقعيّت او) شما را به شگفتي انداخته باشد (و دل از كفتان ربوده باشد). آنان (اعم از زنان يا مردان مشرك) به سوي آتش (دوزخ) دعوت مي‌كنند (و سبب شقاوت مي‌گردند) و خدا به سوي بهشت و آمرزش به فرمان خود و توفيق خويش دعوت مي‌كند (و پيروي از دستور او، وسيله‌ي سعادت مي‌شود)، و خدا آيات خود را براي مردم روشن مي‌سازد (و احكام شريعت را با دلائل واضح تفهيم مي‌نمايد) تا اين كه (راه صلاح و سعادت خويش را بشناسند و) يادآور شوند.
ممنوعیت ازدواج با مشرکین غیر اهل کتاب (نگاه شیعه ی ۱۲ امامی) :
به اجماع مسلمین ازدواج مرد مسلمان با مشرک غیر اهل کتاب مطلقاً ممنوع است. در صحت ازدواج زن مسلمان نیزکفو ایمانی شرط است، حداقل کفو ایمانی توحید است. شرک مانع صحت ازدواج زن مسلمان با غیر مسلمان است. در این میان فتوای چند مرجع شیعه در مورد ازدواج مرد مسلمان با مشرکین غیر اهل کتاب را ذکر می کنیم:
آیت ا… خمینی: برای مرد مسلمان جایز نیست که غیر از زن کتابی از اصناف کفار و نه مرتد و نه فطری یا ملی ازدواج کند.[۱] آیة ا… اراکی: جایز نیست برای مرد مسلمان ازدواج با کافره ی غیر اهل کتاب.[۲] آیة ا… بهجت: مرد مسلمان هم نمی تواند با زنان کافری که اهل کتاب نیستند ازدواج کند.[۳] آیة ا… تبریزی: جایز نیست برای مرد مسلمان که با کافره ی غیر اهل کتاب ازدواج کند.[۴] آیة ا… خویی: جایز نیست برای مرد مسلمان که با زن غیر اهل کتاب ازدواج کند.[۵] آیة ا… فاضل لنکرانی: برای مرد مسلمان جایز نیست که با زن کافر، غیر اهل کتاب ازدواج کند.[۶] آیة ا… گلپایگانی: مرد مسلمان جایز نیست با کافر غیر اهل کتاب ازدواج کند.[۷] آیة ا… مکارم شیرازی: مرد مسلمان نمی تواند بنا بر احتیاط با زن کافر غیر کتابی ازدواج کند.[۸] آیة ا… نوری همدانی: مرد مسلمان هم نمی تواند با زن های کافره ی غیر اهل کتاب ازدواج کند.[۹] آیة ا… وحید خراسانی: برای مرد مسلمان جایز نیست که با کافره ی غیر اهل کتاب ازدواج کند.[۱۰]
[۱]– روح الله خمینی، تحریرالوسیله، تهران، انتشارات موسسه تنظیم ونشر آثار امام خمینی، ۱۳۷۹،ج۲، ص ۲۵۶، القول، فی الکفر، م۱
[۲]– اراکی، مسائل الواضحه، ۱۳۷۲، ج۲ ، ص ۸۵ ؛ نیز: اراکی، توضیح المسائل، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه قم، ۱۳۷۲، ص ۴۴۴، م ۲۴۱۱
[۳]– بهجت، توضیح المسائل، قم، انتشارات دفتر بهجت، ۱۳۸۱، ص ۳۸۲ ؛ نیز: بهجت، جامع المسائل، ج۴، ص ۶
[۴]– تبریزی، منهاج الصالحین، ۱۴۲۶، ج ۲ م ۱۲۸۸
[۵]– ابوالقاسم موسوی خویی، منهاج الصالحین، قم، انتشارات مدینه العلم، ۱۴۲۶، ج۲، ص ۲۶۳-۲۶۵؛ نیز: ابوالقاسم موسوی خویی، توضیح المسائل، ۱۴۲۲، ص ۴۲۹ م ۲۴۰
[۶]– فاضل لنکرانی، احکام الواضحه، ۱۴۲۲، ج ۳، ص ۲۸۴؛ نیز: فاضل لنکرانی، توضیح المسائل، ج۲، ص۱۴۲، م۳۸۱
[۷]– محمد رضا موسوی گلپایگانی، هدایه العباد، قم، انتشارات دارالقرآن کریم، ۱۴۱۷، ج ۲، ص ۳۴۷ ؛ نیز: محمدرضا موسوی گلپایگانی، مجمع المسائل، قم، انتشارات دفتر ایه الله حاج شیخ حسین ایوقی، ۱۴۱۷، ج ۲، ص ۱۴۲، م ۳۸۱
[۸]– مکارم شیرازی، توضیح المسائل، ۱۳۸۳، ص ۳۹۶، م ۲۰۴۸
[۹]– نوری همدانی، توضیح المسائل، ۱۳۸۱، ص ۴۷۶، م ۲۳۹۳
[۱۰]– حسین وحید خراسانی، توضیح المسائل، قم، انتشارات مدرسه باقرالعلوم، ۱۴۲۹، ج ۳، ص۳۰۶-۶۶۰