اولویت اول دعوت؛ اسلام ساده و نیرومندی که به امثال سمیه و یاسر و نجاشی رضی الله عنهما رسید
بسم الله و الحمد لله؛ اما بعد: السلام علیکم و رحمه الله و برکاته
الله تعالی می فرماید: وَ لَقَدْ بَعَثْنا في کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ (نحل/۳۶) ما به میان هر ملّتی پیغمبری را فرستاده‌ایم (و محتوای دعوت همه پیغمبران این بوده است) که الله را عبادت کنید و از طاغوت دوری کنید.علاوه بر این الله تعالی می فرماید: فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انْفِصَامَ لَهَا (بقره/۲۵۶) بنابراین کسی که کفر به طاغوت کند و به الله ایمان بیاورد، به محکم‌ترین دستاویز درآویخته است اصلاً گسستن ندارد.
طاغوت در قرآن و سنت یعنی کافر و بعد از شیطان، طاغوتهای میان انسانها که باید به آنها کافر شویم و آنها را با عبارت «كَفَرْنَا بِكُمْ» (ممتحنه/۴) مورد خطاب قرار دهیم ۵ دسته اصلی هستند: ۱- الَّذِينَ هَادُوا (یهودی ها)۲- وَالصَّابِئِينَ (مندائیان) ۳- وَالنَّصَارَىٰ (که مردم به آنها می گویند مسیحی) ۴- وَالْمَجُوسَ (مردم به آنها می گویند زرتشتی)۵- وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا (حج/۱۷) (سکولاریستها یا احزاب یا مشرکین).
دین در ادبیات عرب و آیات قرآن نیز یعنی ۴ معنی و مفهوم ۱- قدرت حکومتی ۲- قانون و برنامه ۳- اطاعت کردن ۴- مجازات و پاداش، حالا شما این ۴ معنی و مفهوم را به اسلام می دهید یا به یکی از طاغوتها؟
این ۴ معنی و مفهوم یا حتی جزئی بسیار ریز از این ۴ معنی و مفهوم را اگر ۱- آگاهانه ۲- عمداً ۳- به میل خودتان و اختیاری به هر دسته ای غیر از شریعت پیامبر خاتم صلی الله علیه وسلم بدهید در واقع به طاغوت ایمان آورده اید که امر شده است «وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ»(نساء/۶۰) باید به آن کفر شود نه اینکه به آن ایمان آورده شود.
دانلود به صورت ورد :
دانلود به صورت pdf:
کسانی که این ۴ معنی و مفهوم را به صورت «کامل» به شریعت پیامبر خاتم صلی الله علیه وسلم می دهند و به این شکل «وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ»(نساء/۱۴۶) دین خود را برای الله خالص می کنند، جزو مومنینِ مسلمان می شوند که در طول تاریخ بشریت تنها یک اسم داشته اند: مسلمان،«هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِن قَبْلُ وَفِي هَٰذَا» (حج/۷۸). الله تعالی به پیروان پیامبر خاتم صلی الله علیه وسلم نیز امر کرده است: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (آل عمران/۱۰۲) ای کسانی که ایمان آورده‌اید آن چنان که باید از الله پرهیز داشت پرهیز کنید و نمیرید مگر آن که مسلمان باشید.
این افتخار مسلمان شدن و با مسلمانی مردن هم گاه از همسر پیامبران مثل همسران نوح و لوط و از پدر پیامبران مثل پدر ابراهیم و از فرزندان پیامبران مثل فرزند نوح و از عمو و اطرافیان پیامبران مثل ابولهب عموی رسول الله صلی الله علیه وسلم گرفته شد پس هر کسی لایق آن نیست که با مسلمانی بمیرد.
عده ای در میان مسلمین وجود دارند که ممکن است به راحتی بگویند ما: ۱- الَّذِينَ هَادُوا ۲- وَالصَّابِئِينَ ۳- وَالنَّصَارَىٰ ۴- وَالْمَجُوسَ را قبول نداریم و به آنها کفر کرده ایم اما برایشان بسیار سخت است که به ۵- وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا (حج/۱۷) یا احزاب یا سکولاریستها یا مشرکین نیز کفر کنند و همچنانکه به سایر کفار کفر می کنند به این دسته از کفار سکولار نیز کفر کنند و دین خود را برای الله خالص کنند، به این شکل دینی ناقص را انتخاب می کنند که در صورت آگاهی سودی برایشان ندارد. چون الله تعالی می فرماید: أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ (زمر/۳)هان! دین خالصانه برای الله است و بس.
حالا اگر کسی زبانی بگوید به تمام شریعت الله تعالی باور دارد و تمام شعائر اسلامی را نیز رعایت کند اما ۱- آگاهانه ۲- عمداً ۳- به میل خودش و اختیاری تنها یکی از قوانین شریعت الله را قبول نداشته باشد و به جای آن قوانین یکی از کفار۵گانه ی اصلی را قبول داشته باشد با این کارش اسلام را با بخشی از قوانین کفار مخلوط کرده و با پذیرش بخشی از سخنان الله و بخشی از سخنان طاغوت، به الله و رسولش صلی الله علیه وسلم «کافر» شده است. الله تعالی در مورد این دسته می فرماید: إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَیُرِیدُونَ أَن یُفَرِّقُواْ بَیْنَ اللّهِ وَرُسُلِهِ وَیقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَیُرِیدُونَ أَن یَتَّخِذُواْ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلاً (نساء/۱۵۰) کسانی که به خدا و پیغمبرانش ایمان ندارند و می‌خواهند میان خدا و پیغمبرانش جدائی بیندازند و می‌گویند که به برخی ایمان داریم و به برخی دیگر ایمان نداریم، و می‌خواهند میان آن (کفر و ایمان) راهی برگزینند.أُوْلَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ حَقّاً وَأَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ عَذَاباً مُّهِیناً (نساء/۱۵۱) آنان جملگی بیگمان کافرند، و ما برای کافران عذاب خوارکننده‌ای فراهم آورده‌ایم .
الله تعالی بعد از آنکه می فرماید: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن کُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِکَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلاً (نساء/۵۹) ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از الله (با پیروی از قرآن) اطاعت کنید، و از پیغمبر (با تمسّک به سنّت او) اطاعت کنید، و از اولی الامر و متخصصین امر از میان خودتان اطاعت کنید، و اگر در چیزی اختلاف داشتید آن را به الله (با عرضه به قرآن) و پیغمبر او (با رجوع به سنّت نبوی) برگردانید اگر به الله و روزقیامت ایمان دارید. این کار برای شما بهتر و خوش عاقبت تر است.
می فرماید: أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُواْ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْکَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِکَ یُرِیدُونَ أَن یَتَحَاکَمُواْ إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُواْ أَن یَکْفُرُواْ بِهِ وَیُرِیدُ الشَّیْطَانُ أَن یُضِلَّهُمْ ضَلاَلاً بَعِیداً (نساء/۶۰) آیا تعجّب نمی‌کنی از کسانی که می‌گویند که آنان بدانچه بر تو نازل شده و بدانچه پیش از تو نازل شده ایمان دارند (ولی) می‌خواهند حکم و داوری را به پیش طاغوت ببرند (و حکم او را به جای حکم الله بپذیرند؟!). و حال آن که بدیشان فرمان داده شده است که به طاغوت کفر بورزند. و شیطان می‌خواهد که ایشان را بسی گمراه کند.
پس اگر الان می بینی کسی تو را به ایمان به الله و انجام هزاران حکم موجود در قرآن و سنت و فقه مذاهب اسلامی دعوت می کند اما در کنارش تو را به سوی یکی از احزاب سکولار دعوت می دهد شک نداشته باش که می خواهد اسلام تو مخلوطی از ایمان و کفر و مخلوطی از ایمان به الله و ایمان به طاغوت و مخلوطی از اسلام و یکی از احزاب دین سکولاریسم و معجونی از اسلام و غیر اسلام «وَیُرِیدُونَ أَن یَتَّخِذُواْ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلاً (نساء/۱۵۰)» باشد و تو اگر هزاران بار و دم به دم بگوئی و قسم بخوری که جزو مومنین هستی اما در صورتی که به هر بهانه ای ۱- آگاهانه ۲- عمداً ۳- به میل خودت و اختیاری یکی از قوانین شریعت را رها کنی و در پیروی از قوانین یکی از احزاب سکولار از این موجود پیروی کنی بدون شک توسط شیطان «یُضِلَّهُمْ ضَلاَلاً بَعِیداً» (نساء/۶۰) بسیار سرگردان و گمراه شده ای و اگر جزو «المَغضُوبِ عَلَیهِمْ» و یکی از احزاب سکولار و مرتد و منافقین آشکار شده نشده باشی قطعاً جزو «الضَّالِّینَ» و دارودسته ی منافقین یا سکولار زده های سرگردان هستی و از «الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ» و «الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ» بسیار فاصله گرفته ای.
در میان مسلمین تنها دارودسته ی منافقین یا سکولار زده ها «المُنافِقونَ وَالَّذينَ في قُلوبِهِم مَرَضٌ» (احزاب/۶۰) هستند که به سادگی زیر بار کفر به سکولاریستها یا احزاب یا مشرکین یا ۵- وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا (حج/۱۷) نمی روند و مردم را به پذیرش اسلام و سکولاریسم دعوت می دهند که معمولاً جهت فریب مومنین دلایل نژادی و ملی گرائی و قومیتی و اقتصادی را عَلَم کرده اند، مثل مالاوی گری، اویغوری گری، یا ازبکی گری، یا تاجیکی گری، بلوچی گری، فارسی گری،عربی گری، کوردایه تی، هورامی گری، ترکی گری، طوارق گری، امازیغی گری و… این در حالی است که الله تعالی انسانها را بر اساس عقایدی که دارند تقسیم کرده است نه بر اساس نژاد و قومیتی که دارند و می فرماید: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (حج/۱۷) قطعاً الله میان مومنین و یهودیان و مندائیان و نصرانی ها و زردشتیان و مشرکان، در روز قیامت جدائی و داوری خواهد کرد. مسلّماً الله بر هر چیزی حاضر و ناظر است.
زمانی که این ۴ معنی و مفهوم دین ۱- قدرت حکومتی ۲- قانون و برنامه ۳- اطاعت کردن ۴- مجازات و پاداش را به صورت «کامل» از تمام این کفار۵گانه ۱- الَّذِينَ هَادُوا ۲- وَالصَّابِئِينَ ۳- وَالنَّصَارَىٰ ۴- وَالْمَجُوسَ ۵- وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا (حج/۱۷) گرفتی و «تنها» به شریعت پیامبر خاتم صلی الله علیه وسلم دادی در این صورت هم کفر به طاغوت کرده ای و هم جزو مسلمین و وارد دایره ی خاص مومنین شده ای.
زمانی که به این ۵ طاغوت میان انسانها کفر کردی، به صورت خودکار تمام الهه ها و جبتها و صنمها و وثن ها و سایر خرافات و شرکیات تولید شده توسط اینها را رد می کنی و «لا إلهَ» متحقق می شود و زمانی که «سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا»( بقره/۲۸۵) به «تمام» آنچه که در آخرین شریعت نازل شده است ایمان آوردیم «وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ» (بقره/۲۵۶) بخش دوم «إلَّا اللهُ» را تحقق بخشیده ایم و وارد دایره ی مومنین مسلمان شده ایم. این یعنی توضیحی مختصر بر این ندای رسول الله صلی الله علیه وسلم که می فرمود: قولوا: لا إلهَ إلَّا اللهُ، تُفلِحوا.[۱] و کفار از چنین «لا إلهَ إلَّا اللهُ» گفتنی ترس و هراس داشته و دارند و همیشه در طول تاریخ با آن و پیروان آن جنگیده اند.
پس این اسلام ساده ای که به امثال سمیه و یاسر و نجاشی و سایر صحابه ی صدر اسلام می رسید این بود، و عده ای از این مومنین با همین اسلام شهید شدند یا وفات کردند قبل از آنکه سایر احکام شریعت تکمیل شود. این مومنینِ اکثراً بی سواد با شناخت این اولویت جزو علما «لَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ» (قتال/۱۶) شدند؛ این اولویتی است که الان نیز باید بیان شود و مومنین باسواد یا بی سواد را با آن جزو علماء کرد. تمام دشمنی های کفار و بخصوص کفار سکولار ۵- وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا (حج/۱۷) از زمان اولین پیامبر تا روز قیامت بر سر همین مساله بوده است.
علم به این اولویت و رعایت این اولویت یعنی کمک به زنده شدن اسلامی که امثال ام المومنین خدیجه و سمیه و یاسر و نجاشی و ابوبصیر الکوردی و آنهمه صحابی را تولید کرد که پس از آنها و تنها در یک نسل آنهمه سرزمین را از وجود حکمرانان ظالم کفار۵گانه پاکسازی کردند.
- هم اکنون که احزاب مختلف سکولار، دیکتاتوری خودشان را در اکثریت زمین و حتی در اکثر سرزمینهای اسلامی بر تمام مخالفین خود تحمیل کرده اند و در صف اول جنگ روانی و مسلحانه بر علیه مومنین و دارالاسلام قرار گرفته اند.
- و هم اکنون که احزاب و سکولاریستها در برابر دارالاسلام مجبور به تحمل شکست و عقب نشینی هائی شده اند و باذن الله «نَغْزُوهُمْ، ولَا يَغْزُونَنَا»[۲] ما به جنگ آنان می‌رویم، و آنان دیگر به جنگ ما نمی‌آیند؛
- و این روزها که زمزمه های جنگ داخلی مسلحانه ی میان این احزاب سکولار به گوش می رسد، همان دعای رسول الله صلی الله علیه وسلم به هنگام جنگ احزاب= سکولاریستها = مشرکین را می کنیم که فرمود: اللَّهُمَّ مُنْزِلَ الْكِتَابِ، سَرِيعَ الْحِسَابِ، اللَّهُمَّ اهْزِمِ الْأَحْزَابَ، اللَّهُمَّ اهْزِمْهُمْ وَزَلْزِلْهُمْ.[۳] «یا الله! ای نازل کننده کتاب و ای سریع الحساب! یا الله! سکولاریستها(احزاب) را شکست بده. یا الله! آنان را شکست بده و متزلزل بگردان».
سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ .
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
[۱] شعيب الأرناؤوط، تخريج سنن الدارقطني۲۹۷۶ / ابن حزم، المحلى ۹/۱۱۲ / ابن الملقن، البدر المنير ۱/۶۸۰
[۲] بخاری۴۱۰۹-۴۱۱۰
[۳] بخاری ۲۹۳۳ و مسلم ۱۷۴۲