«افساد فی الأرض» یعنی چه و چرا اجرای احکام مفسدین در دارالاسلام ایران عده ای از مولوی ها و مُلاها را هراسان کرده است؟ (۶)
به قلم: آغسار تورکمن
کلمات دیگری که معمولاً در مورد این اغتشاشات به چشم می خورد عباراتی چون: «فتنه» خرداد۶۰ منافقین، «فتنه» تیر۷۸،«فتنه» ۸۸، فتنه۹۶، فتنه ۱۴۰۱ است که نیاز به بررسی دارد چون الله تعالی می فرماید که مومنین حتماً در معرض این فتنه ها قرار می گیرند:أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ (عنکبوت/۲) آیا مردمان گمان برده‌اند همین که بگویند ایمان آورده‌ایم به حال خود رها می‌شوند و ایشان دچار فتنه نمی‌گردند؟!
راغب اصفهانی با ذکر آیه ی «ویسعون فی الارض فساداً» می گوید: هر چند «سعی» در معانی متعددی مانند راه رفتن سریع، تلاش و کوشش کردن، کسب و پیشه، اهتمام داشتن و قصد به کار رفته است، لکن مقصود از آن در آیة شریفه جدیت و تلاش و کوشش است.[۱] در این صورت محاربه ی با الله و رسولش صلی الله علیه وسلم و برپاکردن فساد در زمین تنها برداشتن اسلحه نیست بلکه تلاش و کوششی سازماندهی و برنامه ریزی شده جهت هر نوع مخالفت با فرمانهای شریعت اسلام می‌شود، چنانچه الله تعالی رباخواری را محاربه با الله و رسولش صلی الله علیه وسلم نام برده است: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَذَرُواْ مَا بَقِیَ مِنَ الرِّبَا إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ (بقره/۲۷۸) ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از خدا بپرهیزید و آنچه از ربا باقی مانده است فروگذارید، اگر مؤمن هستید.فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ فَأْذَنُواْ بِحَرْبٍ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ (بقره/۲۷۹)پس اگر چنین نکردید، بدانید که به جنگ با خدا و پیغمبرش برخاسته‌اید.
کسانی که مشمول حکم «مفسد فی الارض» می شوند در واقع فتنه گرانی هستند که فتنه ای که تولید کرده اند شدیدتر و بزرگتر از قتل نفسی است که مشمول قصاص و کشته شدن می شود.
الله تعالی زمانی که حکم جنگ و کشتن سکولاریستها (مشرکین= احزاب) را می دهد به روشنی بیان می کند که فتنه ی حاکمیت و قوانین سکولاریستها برای مسلمین بسیار بدتر از کشتن است و می فرماید: وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَیْثُ أَخْرَجُوکُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ (بقره/۱۹۱) و هرجا آنان (سکولاریستها= مشرکین = احزاب را) دریافتید ایشان را بکشید، و آنان را که شما را از آنجا بیرون کرده‌اند بیرون سازید، و فتنه از کشتن بدتر است.
پس هر فعالیت و تلاشی که برای این باشد که مسلمین و جامعه ی مسلمین را از حالت اعتدال شرعی به سوی اختلال و تغییر و دگرگونی به فساد و مخالفت با شریعت الله بکشاند «فتنه» است و مومن با آنکه در معرض این فتنه ها قرار می گیرد اما نباید در فتنه بیافتد؛ در مثالی روشن، الله تعالی زمانی در مورد دارودسته ی منافقین می فرماید: وَمِنْهُم مَّن یَقُولُ ائْذَن لِّی وَلاَ تَفْتِنِّی أَلاَ فِی الْفِتْنَةِ سَقَطُواْ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْکَافِرِینَ (توبه/۴۹) بعضی از منافقان می‌گویند: به ما اجازه بده (تا در جهاد با رومیان شرکت نکنیم) و ما را دچار فتنه (جمال ماهرویان رومی) مساز. هان ! هم‌اینک ایشان (با مخالفت فرمان خدا) به خودِ فتنه افتاده‌اند و آتش دوزخ، کافران را فرا می‌گیرد.
تحکیم قوانین شرکی سکولاریستها، ترویج عقاید شرکی سکولاریستی در میان مسلمین و باز کردن انواع فاحشه خانه ها و میخانه ها و سایر مصادیقی که اهل علم برای «فتنه»بیان کرده اند که تمام این مصادیق فتنه از قتل انسان نیز بدتر هستند؛ بر این اساس است که الله تعالی با ذکر مصادیقی، در مشروعیت جنگ با کفار سکولار (مشرک) می فرماید: یَسْأَلُونَکَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِیهِ قُلْ قِتَالٌ فِیهِ کَبِیرٌ وَصَدٌّ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَکُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَکْبَرُ عِندَ اللّهِ وَالْفِتْنَةُ أَکْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ یَزَالُونَ یُقَاتِلُونَکُمْ حَتَّىَ یَرُدُّوکُمْ عَن دِینِکُمْ إِنِ اسْتَطَاعُواْ وَمَن یَرْتَدِدْ مِنکُمْ عَن دِینِهِ فَیَمُتْ وَهُوَ کَافِرٌ فَأُوْلَئِکَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ (بقره/۲۱۷) از تو درباره جنگ‌کردن در ماه حرام می‌پرسند. بگو: جنگ در آن (گناهی) بزرگ است. ولی جلوگیری از راه خدا (که اسلام است) و بازداشتن مردم از مسجدالحرام و اخراج ساکنانش از آن و کفر ورزیدن نسبت به خدا، در پیشگاه خداوند مهمتر از آن است، و فتنه بدتر از کشتن است. (مشرکان = احزاب= سکولاریستها) پیوسته با شما خواهند جنگید تا اگر بتوانند شما را از دینتان (محتوای ۴گانه ی دینتان یعنی : ۱- قدرت حکومتی ۲- قانون و برنامه ۳- اطاعت کردن ۴- مجازات و پاداش) برگردانند، ولی کسی که از شما از دین خود برگردد و در حال کفر بمیرد، چنین کسانی اعمالشان در دنیا و آخرت بر باد می‌رود، و ایشان یاران آتش (دوزخ) می‌باشند و در آن جاویدان می‌مانند .
در اینجا الله (ج) ادامه ی جنگ با این سکولاریستها(مشرکین= احزاب) را تا زمان از بین رفتن «فتنه» می داند و امر می کند: وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَکُونَ فِتْنَةٌ وَیَکُونَ الدِّینُ کُلُّهُ لِلّه(انفال/۳۹)/ وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَکُونَ فِتْنَةٌ وَیَکُونَ الدِّینُ لِلّهِ (بقره/۱۹۳) و با آنان (سکولاریستها) بجنگید تا فتنه‌ای باقی نماند و دین (با هر ۴ معنی و مفهوم کامل آن تماماً) از آن الله گردد.
در این صورت افساد فی الارض از مصادیق «فتنه»است و باید قبول کنیم اگر کشتن یک شخص مجازاتش مرگ است پس لیدر و برپا کننده ی «فتنه» قطعاً سزاوارتر است به کشته شدن و مرگ. الله (ج) در مورد این فتنه گران می فرماید: إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ (بروج/۱۰) بی‌گمان کسانی که مردان مؤمن و زنان مؤمن را دچار فتنه می کنند و سپس توبه نمی‌کنند، قطعاً عذاب دوزخ دامنگیر ایشان خواهد شد و همچنین عذاب آتش سوزان بهره آنان خواهد بود.
پس انتظار مومنین در دارالاسلام ایران محاکمه و مجازات شرعی فتنه گران است چه در قالب آخوند و مولوی و شیخ و ماموستا خود را نشان دادند یا در قالب یک شخص سکولار.
ادامه دارد … ان شاء الله
[۱] راغب اصفهانی، ۱۴۰۴: ۲۳۳