اعلام جنگ علیه مشرکین سکولار قریش(۱۴۲)

اعلام جنگ علیه مشرکین سکولار قریش(۱۴۲)

بر گرفته از کتاب روابط متقابل اسلام و دین سکولاریسم

مؤلف: ابوحمزه المهاجر هورامی

مشرکین سکولار قریش تصمیم قاطع گرفته بودند که با تمام توان خود جنگ خانمان سوزی را علیه پیامبرصلی الله علیه وسلم  تدارک و نبرد سهمناکی را علیه مسلمانان مدینه سازماندهی کنند. به همین دلیل می بینیم سال اول هجرت به طور کلی سال هجوم به کاروان های مشرکین سکولار قریش است. پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم  هشت سریه (گروه گشت) را تدارک دید و جز یکی از آن گروه هاکه در مقابل هجوم کُرز بن جابر فهری تدارک دیده بود، هفت سریه ی دیگر هجوم به کاروانیان مشرکین سکولار قریش بود و این سریه ها از رمضان سال اول تا رمضان سال دوم هجرت ادامه داشت. ناگفته نماند فرماندهی تمامی این سریه ها را مهاجرین برعهده داشتند و خود این برنامه ریزی جنگی دارای تحلیل و بررسی ویژه ای است که در چند نکته آن را بر می شماریم :

۱-         مبنای پیمان انصار حمایت از پیامبر صلی الله علیه وسلم  و یارانش در مدینه بود و حال آن که گروه های گشتی، کاروان های قریش را در خارج از مدینه هدف قرار دادند …

۲-         جوانان دعوت اسلامی سیزده سال از روزهای مکه را در ذلیلی و عدم مقابله و پاسخ گویی دشمنان سپری کرده بودند و اینک دوران ذلیلی مکی سپری شده و دوران آموزش نظامی و فرار از ذلت فرا رسیده است.

۳-         باید مهاجرانی که زیر فشار مشرکان سکولار مکه دیار خود را پشت سر نهاده و سرزمین غربت را انتخاب کرده بود به مشرکان سکولار درس مهمی می دادند تا ثابت شود که اکنون آنان آوارگان ضعیف و ذلیل نیستند، بلکه هنگام نبرد قهرمانان سهمناک و شکوهمندی هستند که دشمن باید قبل از فراخواندن آنان به جنگ حساب آنان را در دست داشته باشد ..

۴-         مشرکان سکولارقریش می بایست جزای مواضع و مرارت برخوردهای ناعادلانه خود را می چشیدند و می بایست بپذیرند در قبال ظلم هایشان، اینک مسلمانان بر شاهرگ حیات آنان که عبارت است گذرگاه کاروان های بین شام و مکه چیره شده اند و اینک سرمایه و ثروت آنان در معرض نابودی قرار گرفته و امید و آرزوهایشان با ناکامی مواجه شده است.

استفاده از نیروهای هر قومی بر علیه همان قوم آثار داخلی و خارجی مفیدی برای جریاننوپای مسلمین در برداشت، از نظر داخلی دشمنان را در برابر نیرویی داخلی قرار می داد نه خارجی، و از اتحاد آنها بر اساس خون و قبیله گری ممانعت به عمل می آورد و جنگ برای دشمنان به جنگی داخلی شبیه بود تا جنگی که از خارج بر آنها تحمیل شده باشد .

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *