داعی باید اصطلاح مصلحت دعوت را از فرهنگ لغت خود پاک کند
اثر: شهید سيد قطب رحمه الله تعالی
داعی باید این اصطلاح را که مصلحت دعوت نامیده می شود از فرهنگ لغت خود پاک کند زیرا شیطان از همین جا حمله می کند، از این جا داعی لغزیده و سقوط می کند، از همین جا شیطان راه مفاد و مصالح شخصی را به نام دعوت و منفعت دین به او نشان می دهد، به این ترتیب مصلحت دعوت به چنان بتی تبدیل می شود که این متدینین آن را پرستش می کنند در حالی که آن ها دعوت اصلی و منهج واضح را فراموش می کنند .
بر مبلّغ دین لازم می باشد که خود را بر راه اصلی دعوت این دین که پروردگار فرستاده است، پیوند دهد.
بر آنها واجب می باشد که فقط بر این منهج گامزن باشند و نبینند که عواقب آن چه خواهد شد زیرا بدترین خطری که در این راه می تواند وجود داشته باشد این است که داعی از راه صحیح دعوت منحرف شود.
این انحراف فاجعه حقیقی است چه بزرگ و چه کوچک و به هر دلیلی که باشد زیرا سود و زیان دعوت به دست الله متعال می باشد.
الله تعالی داعی را به هیچ فایده ای که الله به او امر نکرده مقید نکرده است، الله متعال داعی را به یک چیز مکلف و پایبند کرده و آن عدم انحراف از مسیر اصلی دعوت می باشد و حتی یک لحظه نیز از آن جدا نشود .
پاورقی: ……………………………
یکی از دعوتگران شیعه مذهب ایران قبل از انقلاب اسلامی ۵۷ در این زمینه می گوید:
خدایا: مرا از این فاجعه پلید مصلحت پرستی که چون همه گیر شده است، وقاحتش از یاد رفته است و بیماری شده است که، از فرط عمومیتش، هر کس از آن سالم مانده باشد بیمار می نماید مصون بدار، تا، به رعایت مصلحت، حقیقت را ذبح شرعی نکنم.