فرق عمده بین مشارکت در انتخابات دارالاسلام ایران و حکومتهای سکولارو اینکه چرا باید در انتخابات دارالاسلام ایران مشارکت کرد؟ (۲)
ارائه: رحیم بخش بلوچ
وضعیت حکم کردن به غیر آنچه الله نازل کرده است تنها به قانون گذاری ختم نمی شود بلکه حکومت های کفری سکولار کنونی از سه جهت دچار کفر می شوند؛
- قانون گذاری که خود به تنهایی کفری مستقل است حتی اگر اجرا هم نشود. می فرماید: أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُم مِّنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَن بِهِ اللَّهُ وَلَوْلَا كَلِمَةُالْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴾ [الشورى: ۲۱]
- ترک حکم کردن به آنچه الله نازل کرده است و مبارزه با کسانی که قصد دارند بر اساس حکم الله حکم کنند . الله تعالی فرماید: إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَنُورُ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هَادُوا وَالرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِن كِتَابِ اللَّهِ وَكَانُوا عَلَيْهِ شُهَدَاءَ فَلَا تَخْشَوا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ﴾ [المائدة: ۴۴] (ما تورات را بر موسی) نازل کردیم که در آن رهنمودی (به سوی حق) و نوری زداینده ی تاریکیهای جهل و نادانی و پرتوانداز بر احکام الهی) بود. پیغمبرانی که تسلیم فرمان الله بودند بدان برای یهودیان حکم میکردند، و نیز الله پرستان و دانشمندانی بدان حکم میکردند که امانتداران و پاسداران کتاب الله بودند. پس ای علمای یهودیان و شما ای (مؤمنان از مردم نهراسید و بلکه از من بهراسید.)و همچون سلف صالح خود محافظان و مراقبان کتاب الله و مجریان احکام آسمانی باشید ( و آیات مرا به بهای ناچیز دنیا همچون رشوه و جاه و مقام) نفروشید و (بدانید که هرکس برابر آن چیزی حکم نکند که الله نازل کرده است و قصد توهین به احکام الهی را داشته باشد او و امثال او بیگمان کافرند».
پس همچنان که می بینیم مجرد حکم نکردن به آنچه الله نازل نموده کفر است حالا کفار اصلی (الَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا (حج/۱۷)) با حکم نکردن به آخرین قانون شریعت الله به شیوه ای کافر شده اند و مرتدین هم به شیوه ای دیگر، اما مسلمینی که به دلایل نفسانی و بر خلاف قانون اساسی اسلامی حاکم بر جامعه دچار جرمهایی مثل رشوه گیری و قضاوت غلط و غیره می شوند به قول ابن عباس این: کفر دون کفر است. یعنی با این جرمها کافر نمی شوند بلکه مسلمینی مجرم هستند.
- اجرا کردن قوانین سکولاریستی که مخالف شریعت الله است. یعنی اینکه کسانی که قوانین تصویب شده در مجالس سکولاریستی را اجرا میکنند هم دچار کفر میشوند که این کار توسط دولت ها یاهمان قوه مجریه انجام می پذیرد.
اما در دارالاسلام ایران: قانونگذار الله است و کسی حق قانونگذاری بر خلاف اسلام را ندارد و در امور اجتهادی هم طبق اصول ۵۸ و ۷۱ قانون اساسی، تصویب قوانین در انحصار مجلس شورای اسلامی (قوه مقننه) است با این وجود کلیه مصوبات مجلس شورای اسلامی باید به شورای نگهبان فرستاده شود، تا از لحاظ انطباق با موازین اسلامی و قانون اساسی مورد بررسی قرار گیرد و تا زمانی که شورای نگهبان مصوبه مجلس را تایید نکند، آن مصوبه جنبه قانونی پیدا نمی‌کند، یعنی قوه مقننه به‌عنوان تنها مرجع صاحب صلاحیت در قانونگذاری در امور اجتهادی در دارالاسلام ایران، از دو نهاد مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان تشکیل شده است و حتی در امور اجتهادی هم قانونی بر خلاف موازین شرعی تصویب نمی شود.
پس فرستادن نمایندگانی آگاه به مسائل شرعی بر اساس مذهب خودمان یک وظیفه ی شرعی است؛ اما متاسفانه سالهاست که نماینده ها بر اساس قومیت آنها به مجلس شورای اسلامی فرستاده می شوند نه بر اساس میزان تخصص آنها در فقه اسلامی و مدیرت اسلامی بر اساس مذاهب اسلامی که در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده اند به همین دلیل ما با سهل انگاری هایی که کرده ایم شریک بسیاری از نابسامانی هایی بوده ایم که توسط این نمایندگان نالایق جاهل به مذهب خودمان به وجود آمده اند.
در این صورت، مشارکت آگاهانه ی ما و انتخاب بهترین گزینه جهت خدمت به دین و ملتمان یک وظیفه ی شرعی است.