نگاه کلی حکومتهای کمونیستی به شریعتهای آسمانی (۲۱۰)
بر گرفته از کتاب روابط متقابل اسلام و دین سکولاریسم
مؤلف: ابوحمزه المهاجر هورامی
با تعریفی که از دین سکولاریسم ارائه گردید به این نکته ی اساسی می رسیم که سکولاریسم به تعبیر بسیارى از جامعه شناسان یک گرایش شریعت ستیزانه است که در مواردى که ممکن باشد، معتقد به حذف دین اسلام از زندگی بشربه طور کلّى و استغناى آدمى از وحى و شریعت است.
قدر مشترک همه حکومتهای سکولار این است که مبنای قانون چیزی غیر از خواست دین ماورأ طبیعی باشد؛ یعنی دموکراسی می‌گوید: مبنای قانون، خواست اکثریت مردم جدای از دین ماورأالطبیعی است. در فاشیسم، خواست افرادِ حاکم بر حزب بدون در نظر گرفتن دین ماورأالطبیعی، مبنای اصلی است، دیکتاتوری پرولتاریا هم می‌گوید: خواست دفتر سیاسی حزب بدون مسائل ماورأالطبیعی .
در نگاه کلی به دین سکولاریسم روشن می گردد که جدا شدن دین اسلام از زندگی بشری هدف اصلی آنها نیست بلکه یکی از پایه‌های دین سکولاریسم است؛ یعنی هیچ‌وقت کسانی نمی‌آیند یک نظام دیکتاتوری سکولاریستی برپا کنند تا به این هدف برسند. یکی از پایه‌های دموکراسی لیبرال ممکن است مبارزه با شریعتهای اسلامی باشد، ولی هدف اصلی‌شان نیست، مگر این که حکومت‌الحادی باشد، چون در حکومت‌های‌الحادی – مثل شوروی سابق، چین، کره ی شمالی و غیره – گاهی مسئله مبارزه با دین اسلام به صورت یک هدف در می‌آید آنها می‌گفتند: تا شریعتهای آسماآسمانی و دین متکی بر وحی از سر راه برنداشته نشود به اهدافِ خود نمی‌رسیم.