شیوخ کتابخانه ای جهاد به چه قیمتی خود را تغییر داده ند؟
به قلم : ابوخالد کردستانی
برای خیلی از برادران موحد هنوز سوال است که چگونه کسانی چون ابوبصیر طرطوسی با آن سابقه ای که دارد همچون امثال قرضاوی می شود شیخ ناتو و طاغوتها؟! یا کسانی چون ابومحمد مقدسی و ابوقتاده و هانی السباعی و دیگران سابقه ی خود را به این راحتی لکه دار می نمایند؟
زمانی که ابوبصیر طرطوسی مقاله ای با عنوان ” أبو قتادة الفلسطيني يدعو الطرف الذي يُصغِي إليه في الشام إلى الغدر، والسَّرقة، والسطو!” را بر علیه ابوقتاده فلسطینی نوشت و در آن انتقادهای بی سابقه ای به ابوقتاده فلسطینی می کند و او را خائن و دروغگو و کسی که باعث شد با فتواهای او در شام دزدی و فساد زیاد شود و…و در برابر ابومحمد مقدسی افراد موجود در درع فرات تحت فرمان ترکیه را مرتدی می خواند که باید همچون بنی قریظه نابودشان کرد و ابوبصیر هم او را سردسته سگهای اهل جهنم می داند و…
عده ای باز در هاله ای تعجب و خلاء مانده اند که این شیوخ به چه قیمتی سابقه ی و گذشته ی خود را حراج کرده اند که اعمال انها سنخیتی با گذشته ی آنها در آثارشان ندارد؟
آیا جهل به واقع یا حفظ منافع دارالحربی که درآن ساکن هستند آنها را به این گونه اعمال جنون آمیز کشانده؟ یا عامل درونی چون حسد و خود بزرگ بینی اینها را به این درجه از ذلت کشانده؟ یا خدای ناکرده خود را به طاغوتها فروخته اند ؟ والله اعلم