مذاکره کننده های ایرانی بدانند، الله ضعف را برکت نمی دهد
به قلم: فضل احمد هراتی
ایران یکی از قدرتهای بزرگ جهان و در بعضی موارد قویترین قدرت منطقه است. آنچه که آمریکا را وادار به این گفتگوها و مذاکرات کرده است همین قدرت نظامی آن است نه حتی قدرت علمی یا نفت و گاز و … آن.
در این زمینه ی مشخص لازم به ذکر یک تجربه ی تاریخی می دانم که در جریان مذاکرات ۲۰۲۰ در دوحه ی قطـر، نماینده آمریکا از ا.ا.افغانستان خواست تا برای ادامه مذاکرات، سلاح های خود را زمین بگذارندو پای میــز مذاکره بنشینند.
ذبیح الله مجاهد سخنگوی ا.ا.افغانستان پاسخ داد:
«اگر این قدرت و ســلاح و ایستادگی مجاهدین نبود، سخنی از اجلاس از ابتدا وجود نداشت.»
این سخن سخنی است که میزهای مذاکرات را می لرزاند و ثابت می کند و بدانید حیثیت و عزت مسلمان فقط با زور و قدرت قابل بازیابی است.
باید بعد از تقویت ایمان، به قدرت نظامی و اسلحه فکر کرد، قدرت نظامی، قدرت نظامی، چون للّٰه جل جلاله ضعف را برکت نمی دهد.
ایران هم کشوری اسلامی است که مثل ا.ا.افغانستان بر اساس فقه یکی از مذاهب اسلامی اداره می شود و مذاکره کننده باید بدانند آنچه به آنها در برابر آمریکا قدرت مانور داده است قدرت نظامی ایران است نه فقط توانایی دیپلماسی آنها.
پس در مذاکرات خود همیشه این قدرت برتر نظامی ایران را در نظر داشته باشند تا مرعوب تبلیغات پوشالی و گنده گویی های امثال ترامپ نشوند و با اراده و توان مستحکمتری مذاکرات را به پیش ببرند و اینهم بدانند که مذاکره هم جنگی است آشکار که آمریکا آنرا در قالب خدعه و نیرنگ به پیش می برد به همین دلیل از قدرت نظامی قوی پشتوانه آن نباشد هر آن احتمال غدر و خیانت آمریکا می رود.
در این صورت می توان گفت در هر حالتی قدرت نظامی ایران نقش اول را در این مذاکرات بازی می کند چه این مذاکرات طبق میل ایران پیش برود چه آمریکا دوباره دچار غدر و خیانت شود.