نامگذاری با اسماء کفار جایز نیست
به قلم: عبدالقدوس
ابن القیم رحمه الله در کتاب احکام اهل ذمه می فرماید: همه نام ها به سه دسته تقسیم می شوند:
اول: دسته ای مختص به مسلمانان.
دوم: دسته ای مختص کفار.
سوم: دسته ای مشترک.
سپس در مورد دسته دوم می فرماید: اسمهایی مانند: جرجس، بطرس، یوحنا، متی و مانند آنها…برای مسلمین جایز نیست که این نامها را به خود بگذارند چرا که مشابهت به چیزی است که مختص کفار است.
ودر مورد نوع سوم می فرماید: اسمهایی مانند: یحیی، عیسی، ایوب، داود، سلیمان، زید، عمر، عبدالله، عطیه، موهوب و… نه برای اهل ذمه و نه برای مسلمانان نام گذاری به این اسم ها منعی ندارد.
شیخ بکر ابو زید رحمه الله در کتاب خود “تسمية المولود” می فرماید: از جمله اسمهایی شرعی اسمی است که شباهتی با نام دشمنان خدا نداشته باشد. که متأسفانه در کشور ما از این نوع اسمها زیاد به گوش می رسد که علت آن ارتباط میان کشورهای غرب با مسلمانان و همچنین رسانه های فاسد است!
اما باید بدانیم که این نوع اسمها از نظر لغوی و شرعی مردود و مخالف با سنت پیامبر و صحابه است….عجیب این است که این تأثیر پذیری در نامگذاری یک طرفه بوده و نمی توان یکی از کفار را یافت که اسمی اسلامی و مختص مسلمین داشته باشد!
پس این کار نوعی عزت و بلند کردن اسم کفار است در حالی که نزد الله متعال پست و فرو مایه می باشند. بلکه عزت مسلمان محمود و پسندیده است پس چگونه امکان دارد شخص مسلمان در این کار افراط کند و خود را متبع دشمنان اسلام قرار دهد؟
همچنین می فرماید: شریعت اسلامی به چند دلیل زیر نامگذاری خود و فرزند را حرام قرار داده است:
اینکه اگر این نام مختص به کفار باشد، و مسلمانی که نسبت به دینش مطمئن است و به آن سوء ظن ندارد از چنین اسمهایی دوری کرده و از آنها نفرت خواهد داشت و هر گز به دنبال چنین اسمهایی نخواهد بود. فتنه در زمان ما به اوج خود رسیده است و شخص مسلمان اسمهای کفار اروپا، امریکا و غیره را برای خود انتخاب کرده و آن را افتخار می داند اسمهایی مانند: بطرس، جرجس، جورج، ديانا، روز، سوزان و …
این تقلید در اسم گذاری ها، اگر تنها مجرد تقلید از آنها در این اسم و از روی هوی و هوس باشد؛ معصیت و گناهی بزرگ است اما اگر چنین اعتقاد داشته باشد که این اسمها بر نامهای مسلمانان افضلیت دارد؛ چنین شخصی بر خطر عظیمی قرار گرفته که اصل ایمان را متزلزل می کند و در هر دو حالت؛ بر شخص لازم است که توبه کند و شرط قبولی توبه او نیز تغییر دادن این اسم است. پایان کلام شیخ بکر ابوزید. ( برگرفته از سایت اسلام ویب)