دشمن صهیونیستی تا بیخِ گوش دمشق و «مُلا عبدالرحمن فتاحی» در پناه تلبیس و نفاق
به قلم: محمد اسامه
دشمن صهیونیستی امروز در جنوب سوریه به دروازه‌های دمشق پایتخت امویان رسیده است. امویانی که باند جولانی خود را زنده کننده ی حاکمیت آنها بر سوریه می دانستند.
رژیم صهیونیستی از قنیطره تا کوه حرمون پایگاه زده، پیش‌روی کرده، و پست‌های نظامی ساخته است؛ تا جایی که گزارش‌ها می‌گویند تا نزدیکی های دمشق هم آمده و به‌صورت رسمی می‌گوید که «تا هر زمان لازم باشد» همچون فلسطین اشغالی در این بخش از سرزمین مسلمانان خواهد ماند.
این یعنی اشغال آشکارِ بخشی دیگر از زمین مسلمین.
اما سؤال بزرگ اینجاست:
پس کجاست ملا فتاحی؟
آن‌کسی که ادعای غیرت، جهاد، عدالت و دفاع از مردم فلسطین و غزه می‌کرد؟
چطور شد که وقتی دشمن خون آشام اسلام تا بیخ گوشش رسید، به‌جای فریاد زدن، به‌جای دفاع از سرزمین شام، به‌جای ایستادن برابر اشغالگران، به نفاق، دروغ، تلبیس، و سخنان منافقانه در توجیه کفرهای بواح و ارتداد جولانی در پیوستن به تحالف تحت پرچم آمریکا و عدم تشکیل حکومت اسلامی و عدم تطبیق شریعت الله و اینهمه سیاستهای ضد اسلامی جولانی پناه برد؟
فتاحی امروز نه صدای جهاد دارد، نه غیرت، نه درد امت. فقط بهانه‌های منافقین را تکرار می‌کند، به مردم همان حرف‌هایی را می‌خوراند که دشمن می‌خواهد، و هر روز با توجیهات سست، سعی در سفید شوئی جولانی و عادی نشان دادن اشغالگری کفار سکولار و محارب آمریکائی و صهیونیست و اعضای ناتو چون فرانسه و ترکیه و… دارد.
آخر شرم نداری؟
این همان روزی نیست که باید آزمایش می‌شدی؟
این همان لحظه نبود که باید صدای جهادت بلند می‌شد؟
پس چه شد؟
قدرت؟
پست؟
وسوسه؟
تجارت با جهاد؟
تجارت با خون جوانان ؟
یا همان تفکر اشتباه و انحرافی که امروز با ماندگار کردنت کنار مرتدین و خائنین به اهل دعوت و جهاد و امت رسوایت کرده؟