اردوغان خلیفه ی خودخوانده ی مجازی و فرق او با یک حاکم کم سواد مسلمان
ارائه دهنده: سعید
_همگی میدانیم اردوغان چگونه زنی مسلمان را به اسرائیل تحویل داد و در این شکی نیست؛ وهمچنین حمله نکردن او به میانمار و فقط حرف های توخالی گفتنش و قتل عام اهل سنت الباب و غیره در سوریه و عراق هم بر کسی پوشیده نیست!
اما با گذری کوتاه به تاریخ ببینم حکام اسلامی آیا این چنین بودند؟
به معتصم خليفه وقت مسلمين خبر رسيد كه، زنى هاشمى به دست رومىها اسير شده، فرياد زده است: «وامعتصماه»، معتصم به دادم برس. وقتى اين جريان را براى معتصم بازگو كردند بلافاصله از تختش بلند شد و فرياد زن را جواب داد كه «لبيك، لبيك» و بلافاصله برخاست و در قصرش فرياد زد: كه حركت كنيد، سپس بر مركب خود سوار شد، سبدى به همراه داشت كه در آن توشه راه خود را گذاشته بود، عبدالرحمن بن اسحاق قاضى بغداد و شعبه بن سهل را با ۳۲۸ نفر مرد عادل فرا خواند و آنها را گواه گرفت كه او تمام دارايى خود را سه قسمت مىنمايد يك سوم، مال فرزندانش خواهد بود و يك سوم در راه خدا وقف مىباشد و يك سوم از غلامانش خواهد بود، سپس همراه گروهى از فرماندهان جنگى حركت كرد و در قسمت مغربى رود دجله اردو زد، نهايتا پس از مدتى جنگ و مبارزه با روميان، بر آنها پيروز گشت و روم را شكست داد.[۱]
…………………..
[۱] الكامل لابن الاثير ۲۴۷/۵}
حقیقتا اگر کسی بدونه این طواغیت حاکم بر سرزمین های مسلمانان چه میکنند و تکفیرشون نکنه خودش کافره چرا که به طاغوت کافر نشده
مقاله ی بسیار جالبی بود در گذشته فرماندهان وحکام وسلاطین اسلامی آیات قران را سر لوحه زندگی خود قرار داده بودند؛ معروف است «طارق بن زیاد» فرمانده لشکر اسلام که براى فتح اسپانیا رفته بود، هنگامى که خود را با انبوه دشمنان نیرومند رو به رو دید، دست به ابتکار عجیب و شجاعانه اى زد که اگر آن نبود، شاید لشکر اسلام در «اندلس» گرفتار شکست عظیمى مى شد.
دستور داد کشتى ها را که لشکر به وسیله آن در ساحل اسپانیا پیاده شده بود، آتش بزنند! و آذوقه یک روز را براى لشگر نگه داشت و گفت بقیّه را آتش بزنند! آنگاه، بر یک بلندى ایستاد و ضمن خطبه اى کوتاه و تکان دهنده گفت:
«یا اَیُّهَا النّاسُ! أَیْنَ الْمَفَرُّ؟ وَ اَلبَحْرُ مِنْ وَرائِکُمْ وَ الْعَدُوُّ أَمامُکُمْ، فَلَیْسَ لَکُمْ وَ اللّهِ إلاَّ الصَّدْقُ و الصَّبْرُ، وَ اعْلَمُوا أَنَّکُمْ فى هِذِهِ الْجَزیرَةِ اَضْیَعُ مِنَ اَلاَْیْتامِ فى مَأْدَبَةِ اللِّئامِ! وَ قَدِ اسْتَقْبَلَکُمْ عَدُوُّکُمْ بَجَیْشِهِ وَ أَسْلِحَتِهِ، وَ أَقْواتُهُ مَوْفُورَةٌ، وَ أَنْتُمْ لاوِزْرَ لَکُمْ غَیْرَ سُیُوفِکُمْ، وَ لا أَقْواتَ لَکُمْ غَیْرَما تَسْتَخْلِصُونَهُ مِنْ أَیْدى أَعْدائِکُمْ; اى مردم! راهى براى فرار نیست! دریا پشت سر و دشمن پیش روى شماست! به خدا سوگند جز صداقت و شکیبائى راهى ندارید! بدانید شما در این جزیره بى پناه تر از یتیمان در کنار سفره لئیمان هستید! دشمن شما با تمام قوا و سلاح به استقبال شما آمده و آذوقه فراوان دارد، امّا شما یاورى جز شمشیرها، و آذوقه اى جز آنچه از دست دشمن بیرون مى آورید ندارید! (اکنون بیندیشید و تصمیم بگیرید)»(۱)
این ابتکار چنان مؤثّر افتاد که در همان روز با یک حمله سنگین و برق آسا دشمن را درهم شکستند، و راه خود را به پیش گشودند، و پایه هاى حکومت اسلامى را در
«اندلس» محکم ساختند.(به کتاب دکتر محمدابراهیم آیتی هم مراجعه شود در این زمینه سخنان جالبی دارد)
۱ـ وفیات الاعیان ابن خلکان، ج ۴، ص ۴۰۴، طبع مصر ـ نفح الطیّب، ج ۱، ص ۲۲۵٫