Дарсхойи муқаддамотий/ дарси севум:
Шинохти тоғут,аввалин қадам дар такмили ақида.
Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид : Абу Хамза мухожир алхўромий.
Бисмиллахир рохманир рохим.
“Ба рости хамд ва сипос танхо лойиқи худост уро шукр мегуем ва аз у дархости кўмак ва омурзиш мекунем,ва панох мебарем ба худо аз шурури нафсхоимон ва аз бадихойи аъмолимон,хар касики худо уро хидоят кунад хеч кас наметавонад уро гумрох кунад ва хар касики худованд уро гумрох намояд хеч кас наметавонад уро хидоят дихад ва шаходат медихамки хеч илохи бар хаққи ба жузъ аллох нистки танхо ва бешарик аст,ва шаходат медихамки Мухаммад банда ва фристодайи уст.”
“Эй касоники иймон овардаид ончунонки шойиста аст,аз худо битарсид ва намирид магар онки мусалмон бошид.”
“Эй мардумон аз (хашми) парвардигоритон бипархезид,парвардигорики шуморо аз ек инсон биёфарид ва (сипас) хамсаришро аз новъи у офарид ва аз он ду нафар мардон ва занон фаровони мунташир сохт.Ва аз (хашми) худойи бипархезидки хамдигарро биду сўганд медихид,ва бипархезид аз инки пейванди хешовандиро гусихта дорид зеро бегумон худованд муроқиби шумост.”
“Эй мўъминон аз худо битарсид ва сухани хақ ва дуруст бигуйид.Дар натижа худо (тўвфиқи хейритон медихад ва )аъмолитонро шойиста мегардонад ва гунохонитонро мебахшояд.Аслан хар каси аз худо ва пайғамбариш фармонбардори кунад,қатъан ба пийрузи ва комёби бузурги даст меёбад.”
Аммо баъад:росттарин сухан ,китоби худо ва бехтарин равиш,равиши Мухаммад саллаллоху алайхи васаллам аст,ва бадтарин умур нововари дар дин аст,ва хар тоза пейдо шудайи дар дин,бидъат;ва хар бидъати гумрохий ва хар гумрохий дар оташ аст.
Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.
Аллохи мутаол рози баъсати тамоми фристодахойишро дар миёни тамоми умматхо ингуна баён мекунад:
وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ ۖ (نحل/۳۶)
Ва дар миёни хар уммати пайғамбариро барангихтемки аллохро ибодат кунид ва аз тоғут дури кунид.
Ва дар мовриди касоники ин дастуришро анжом медиханд мефармояд:
فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ(بقره/۲۵۶)
Касики ба тоғут кофар шавад ва ба худо иймон овард,ба дастгирайи мохками чанг зада астки, гусастан ва пора шудан барои он нест.
Пас,тамоми пайғамбарон дар тули торих барои ин омадандки ибтидо ба инсонхо ёд бидихандки аз тоғут дури кунанд ва куфр ба тоғут кунанд, ва ба дунболи ин амри мухим ,ибодатхойишонро ба аллох ихтисос диханд; ва медонем ибодат,хам тамоми умури зиндаги инсон аъом аз кор кардан,иқомайи намоз,жиход кардан ,садақа додан, касби илм ва …………..ва хатто шевайи мурданро нез дар бар мегирад.Ба хамин далил астки аллох мутаол амр мекунадки:
:قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ* لَا شَرِيكَ لَهُ ۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ (انعام/۱۶۲-۱۶۳)
Бигу дар хақиқат намози ман ва (соири ) ибодати ман ва зиндаги ва марги ман барои худо парвардигори жахониён аст.Уро (дар ин кор ) шарики нест ва бар ин ( кор ) дастур ёфтам ва ман нухустин мусалмонам.
Дар ин сурат, куфр ба тоғут муқаддамайи барои иймон ба аллох ва ибодати аллох мешавад.Иймон ба аллох ва ибодати аллох,табақайи дувим сохтумони ақидайи мусалмонро ташкил медихадки ,бар руйи куфр ба тоғут ва дури аз тоғут бано шуда аст; ва хамма медонемки руйи хаво наметавон табақайи дувим сохтумониро сохт.Балки ,аввал бояд пояхойи табақайи аввалро устивор кунем,ба дунболи он суроғи табақайи дувим ва жузъийёти табақайи дувум биравем.Хар чи пояхойи табақайи аввал мустахкамтар ва аз руйи илм ва огохи бано шаванд,ба хамон мезон табақайи баъди аз истехком ва амнийяти болотари бархурдор мешавад.
Пас, шинохти тоғут ва куфр ба он, амри бисёр мухимми астки бахши асосий аз ақидайи мусалмонро ташкил медихад;ва нисфи рисолати тамоми пайғамбарон дар тули торихи башарият буда аст,аммо агар хамин алъон дар бисёри аз жавомеъ биравид ва бипурсидки куфр ба тоғут чист ? Боз мумкин аст камтар каси битавонад жавоби сахих бидихад,дар холики нисфи ақидайи онхоро ташкил медихад.
Аммо агар аз хамин афрод дар мовриди он ۵۰ дар сади дигарки табақайи дувум ақида аст суол кунид,мумкин аст боз дар мовриди наздики ба ۴۰ дар сади он,мисли шинохт ва иймон ба илохики худиш худишро дар каломиш маърифий карда,шинохт ва иймон ба бехишт ва жаханнамики аллох дар шариатиш маърифий карда, жиход фи сабилиллах, лузуми тахкими шариати аллох ва хукумати исломий, жойгохи вахдат дар миёни муслимин , дуст доштани аллох ва авлиёйи аллох ,чугунаги хидояти зиндаги ва марг дар масирики аллох дуст дорад ва масоили ин чанини суъол бипурсид, боз шинохти онхо зиёд ба қуръон наздик нест, ва мумкин аст шинохти ончунони надошта бошанд ва бештар шинохтишон шинохти олуда бошад.Аммо ,агар дар мовриди одоби шахсий чун шевайи тахорат,сивок ,азкори субхгохон ва шомгохон ,азкори пас аз намоз ,намозхойи суннат,эътикоф ,риояти хижоб ,пархез аз нишастан руйи қабр ,ва садхо масалайи рези дигар аз ин мусалмон суъол шавад маъмулан иттилоати хуби дар ихтиёри шумо қарор медихад.Амалан ин банда худо ба шумо мефахмонадки масоили дигариро барояш мухимтар нишон доданд,ё худиш аз миёни ин хамма масоили шариат танхо ин масоил барояш мухим хастандки аз аллох бигирад ва ……………
Агар аз онхо бипурсид барои чи чанин амри мухимми чун куфр ба тоғут ва соири умури ақидаро намедонид аксаран бахона меоваранд ва мегуянд :
“…مَّا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ” (مؤمنون/۲۴)
“Дар миёни падарони нухустин худ чанин (чизи ) нашанидаем”.
Ингор дар ин жохилият,чун аз атрофиёни худ дар мовриди тоғут ва куфр ба тоғут ва соири лавозими иймон нашаниданд, инжури холи шудандки мафхуми куфр ба тоғут наметавонад амри мухимми бошад, ва ин хам чизи аст тақлидийки метавон аз дигарон тақлид кард ва адойи онро даровард.
Чун хар касики бо далоилики барояш тарошиданд иддао дорадки уламойи мовриди итминони у бар хақ хастанд ва имкон надорадки ин уламо ва рахбарон ба у дуруғ бигуянд, ин уламо мовриди итминони у хам дар мазхаб аз дигарон олимтар хастанд. Ин банда худо фаромуш кардаки аллох мутаол ба инсон ақл дода ва ин тавоноий хам ба у додаки дар хар радаи аз савод ё синники бошад , битавонад хақро аз ботил ташхис бидихад ва тахти хеч шароити набояд ақли худишро ба дигарон ижора дихад.
Қуръон хам бо забони возих ва ошкор ва содаи нозил шуда аст.Ақоид хам хийли сода ва ба сурати такрорий ва дар қолиби достон ва мисол ва баён шуданд, ва хар каси метавонад ба андозайи вусъатики аллох ба у дода дар он тадаббур ва таъаққул кунад ва онро ба андозайи вусъатиш бифахмад.Дар ин сурат,бахонайи барояш боқий намемонад.Вусъати хар кас бо дигарон фарқ мекунад.Қарор нест хар кас ба андозайи дигари бифахмад ,на ба андозайи вусъатиш.
Қуръон сода ва барои хамма қобили фахм аст, ва аллохи мутаол хам дар қуръон тамоми усули ақоидро ба шеваqи сода ва қобили фахм барои хамма баён фармуда, аз куфр ба тоғут ба унвони ними аз “ла илаха ” ва “иллаллох” то ним дигари он яъни :иймон ба худо ва фариштахо ,китобхоqи осмоний ,пайғамбарон ,рузи қиёмат ва тақдири хейр ва шарри хаммаро баён кардаки , мажмуъан ” иллаллох ” ро ташкил медихад. Ақида мисли усули ахкоми чун намоз ,закот ,руза , хаж ва ………нестки тафсили ин маворидро суннат ва аходис ба ухда гирифта бошанд ва инсон дар оройи мухталифи фуқахо гир кунад,балки бисёр сода ,ровшан ва комил дар қуръон баён шуда аст.
Агар ақида инқадар сода ва барои хамма қобили фахм набуд, хар каси метавонист дар қиёмат бахона биёварадки ин қуръон ва ақоиди он дар хадди фахми ман набуданд, ва танхо босаводхо ,жавонон ,дипломихо ,лисонсахо ва докторхо ,муллохо ,мавлавийхо ,шуйух ва донишмандон онро мефахмиданд. Аммо мебинемки ингуна нест, ва ақидаро хар инсони оқил болиғи ,дар хар радайи аз тааққулки бошад метавонад ба андозайи худиш бифахмад ва ба он иймон биёварад ё онро аслан қабул накунад.Дар инжо ,танхо девонахо ва кудакон узр доранд.
Нуқтайи мухимтар инки ,хар шахси танхо ва бидуни хузури каси , дар қиёмат мухосиба мешавад ва наметавонад ба бахонайи омий будан ,дар ақидаш ,ихтиёр ва ақлишро ба касони дигари ижоза бидихад, ва аз инсон будани худ сарфи назар намуда ва бо риволи оддий шариати аллох дар қуръон мухолифат кунад .
Ақида, тақлидий нест ва мо наметавонем хеч бахонайиро барои худимон қабул кунем .Барои хамин ,ночоремки ақидамонро аз масири дурусти он ёд бигирем.Касики тоғутро нашинохта ва балад нест чигуна куфр ба тоғут кунад.Дар воқеъ масирро нашинохта ва мумкин аст ба мақсад нарасад, ё дар расидан ба мақсад бо мушкилоти ва мавонеъи бузурги бархурд кунад, ё мумкин аст дар кул ,масирро гум кунад ва сар аз жохойи дигари дар биёварад ,хамчунонки хийлихо аз жохойи дигари сар даровардандки иртиботи ба дин надорад.
Тоғут ,дар содатарин маъни он яъни ; чизи ё касики аз хадди маъмули худ тажовуз кунад . Чи худиш тажовуз кунад ,чи дигарон ин хақро барои у қоил шаванд ва у рози бошад.Рудхонаки аз хадди маъмули худ фаротар меравад мегуянд туғён карда, ва инсонки махлуқ аст ва бояд дар хадди махлуқ будан боқи бимонад мехохад адойи кори холиқро дарбиёварад ва мехохад кори холиқро анжом дихад ва аз хадди худиш фаротар меравад ,ин хам туғён карда аст.
Тоғут,масдар аст аммо маънийи фоили дорад ; яъни тоғий .Ин калама ,хашт бор дар қуръон омада ва мурод аз он худоёни дуруғин ва инсонхойи мутажовизи хастандки аз хад ва марзики бароишон таъйин шуда тажовуз карданд.Тоғут ,сийғайи муболаға аз модайи туғён ба маънийи таъаддий ва тажовуз аз хад ва марз аст,ва ба хар чизики аз хад ва марзики барояш таъйин шуда фаротар бибаранд гуфта мешавад. Мисли санг,сохта шудаки аз он чизи сохта шавад; масалан бо он хона бисозем ва корхойимонро бо он анжом дихем аммо каси ба он санг еки аз вижагихойи махсуси аллохро медихад, хок ва чўп хам хамин тур.Руйи он даст мекашанд ё корхойи анжом медихандки онхоро мебинем ва аз хаддики худо барои он таъйин карда фаротар мераванд.Дар ин сурат ,ин санг ва чўп ва хок аз хаддики аллох барояш таъйин карда болотар бурда шуданд ва онхоро аз худдишон тажовуз доданд.Дар ин сурат , инхо табдил мешаванд ба тоғут ва илох.
Касони метавонанд малоика ё пайғамбар , еки аз пайғамбарон ,авлиёи мурда ,инсони солихи зинда ё хар махлуқи дигариро аз хаддики барояш таъйин шуда болотар бибаранд ва онхоро ба тоғут табдил кунанд.Дар ин сурат , тоғут луғати аст умумий ва фарогир ва барои хар махлуқики еки аз вижагихойи хосси аллох ба он дода шуда ва дар ин вижагий мисли худо тасаввур шуда ва мисли аллох аз он пазирофта мешавад.Хамин пазириш яъни ибодат кардани ин махлуқ дар ин вижагий ва сифатики махсуси аллох аст,мисли касики дар баробари қонуни аллох ,қонуни дуруст мекунад ва адойи аллохро дар қонунгузори дармеоварад ва ба худиш сифати аллох медихад,яъни сифати қонунгузориро ; дар ин сурат ,чанин шахси мисли хамон санг ,чўп ва хок табдил шуда ба тоғут.
Тоғутхо хийли зиёд хастанд, уламо тоғутхойи зиёдийро баршуморданд аммо ,бузургтарини онхо панж мовриди зер хастанд :
Аввал :худи шайтон.
Дувум: касики хукми аллохро бо хукми дигари аваз мекунад.
Севум: касики бо қонуни ғейри аз қонуни аллох хукм мекунад.Қолаллоху таала :
:يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُواْ إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُواْ أَن يَكْفُرُوا ْبِه(نساء/۶۰)
(Эй пайғамбар !) оё таажжуб намекуни аз касоники мегуяндки онон бидончи бар ту нозил шуда ва бидончи пеш аз ту нозил шуда иймон доранд, мехоханд довариро ба пеши тоғут бибаранд ( ва хукми уро ба жойи хукми худо бипазиранд ?! ) ва холо онки бадишон фармон дода шуда астки ба тоғут куфр биварзанд ва онро бовар накунанд ва шайтон мехохадки онхоро баси гумрох кунад ( ва аз рохи хақ ва хақиқат ба дар ) кунад.
Чохорум : касики иддаойи илми ғайб дорад .
Панжум : касики мардум ибодати (даруний ё зохирийки бояд мухтасси аллох бошад ) ро барои у анжом медиханд ва у бу ин кор рози аст.
Инхо хатарноктарин ва вайронгартарин тоғутхойи хастандки ба “руусит тавоғит ” маъруф шуданд ва истодаги ва бароат аз онхо бар хар мусалмони вожиб аст ва бояд дар баробари онхо боистад.Бебовар шудан ва куфр ба тоғут нисфи ” ла илаха иллаллох ” аст, ва хар касики бихохад мусалмон шавад аммо нисбат ба тоғут бебовар ва мутанаффир набошад боз ғейри мусалмон аст ва вориди доирайи ислом нашуда аст.Ба хамин далил уламо гуфтанд : чугунаги бебовар шудан ба тоғут ингуна астки ба чанин бовари бирасики ибодат барои ғейри аллох ботил аст ва ба дунболи он ,чанин ғейруллохиро бояд рахо куни ва аз он мутанаффир ва безор боши ва пейравони онро кофар бидони ва бо онхо душмани куники дар инжо куффори асл ва муртаддини хастандки аз доирайи ислом хориж шуданд.
Табдил ба тоғут кардан яъни шахсиро ,қонун ё барномайиро ,ё махлуқиро ,жойгузини зот ,сифат ,афол ё еки аз вижагихо ва ибодати мухтасси аллох кунид ; холо ин жойгузини дар баъзи маворид бошад ё дар тамоми маворид.Яъни фақат еки аз вижагихойи мухтасси аллохро ба махлуқотиш бидихид ,ё чандин вижаги ,ё тамоми вижагихойи аллохро ба махлуқ бидихид, дар хар сурат он чизро дар он мовриди хос жойгузини аллох карди ва пейруйи тоғут шуди.
Дар заминайи тоғутсози ,лозим аст тўвзихи мухтасари дода шавадки аллохи бар хақ кист ? ва худойи ботил чист ?Чигуна хар чизики табдил ба тоғут мешавад дар воқеъ вижагихойи аллох ба он дода шуда, ва аллох ва худойи ботил мешавад .Дар кинори аллохи мутаолки дар куфр ба тоғут ва қисмати аввали шаходатайн яъни ” ла илаха” бояд рад шавад ва зери по гузошта шавад.Қаблан хам гуфтемки каламайи тоғут хашт бор дар қуръон омада ва муроди аслий аз он худоёни дуруғин аст.Барои хамин астки дар хамон ибтидойи амр ,боисти худоёни дуруғин бо лафзи ” ла илаха ” рад шаванд ва зери по гузошта шаванд ва ё ба истелох ба онхо куфр шавад.
Мумкин аст алъон барои баъзи аз хохарон ва биродарон суъол пеш биёядки худо чист ? Магар худойи дуруғин хам доремки аллох дастур дода онро инкор куним ва ба он куфр куним ?
Дар кул ,худо яъни он сарчишмайики манхаж ва қонуни зиндагитро аз он гирифтаи ё еки аз ибодатхоитро барояш анжом додаи, холо он илох ва худо ,илох ва худойи хақ бошад ё ботил .
Худойи хақ яъни аллох ; зотики ман ва шумо ва тамоми мовжудотро халқ карда ,молики тамоми жахон ва молики рузи қиёмат аст ,розиқ ,идора кунанда ва хоким ва қонунгузор аст, миронанда ва зинда кунандаи хаммаи мо ва тамоми махлуқоти астки бояд бимиранд ва дубора зинда шаванд, ва хисоб ва китоб , жазо ва подош ,бехишт ва жаханнам хам дар ихтиёриш қарор дорад ва бар хамма чиз ,қудрати мутлақ ва номутанохий дорад.Ва хаққи қонунгузори ва таъйини хукмро хам дар инхисори худиш қарор дода аст.
Дар ин сурат, худойики сохиби он хамма азамат ва қудрат бошад ,танхо хамин худо шойистайи он астки парастида шавад ва танхо хамин худо шойистагий дорадки аз у харф шинавий шавад .Ба хамин далил , ин аллох барои офаридахо ва махлуқотиш барнома ,қонун ва шариати қарор додаки ислом аст ва ба мо амр кардаки тамоми ибодатхойимон дар ин дунё яъни кор ,зиндагийи шахсий ,зиндагийи хонуводаги ,зиндагийи ижтимоий ,хукумат ,иқтисод ,омузиш ва парвариш , ва тамоми умури зиндагийи дунёвиймон ва хатто равиши маргимон хам мухтасси у ва дар масири қавонини у бошад.
. قُلْ إِنَّ صَلاتي وَنُسُکي وَمَحْيايَ وَمَماتي لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ(انعام/۱۶۲)،
Бигу намоз ва ибодат ва зистан ва мурдан ( зиндаги ва мурдан ) ман аз он илохи астки парвардигори жахониён аст .Қавонини зиндаги ва марги ман хам дар хамон масир аст.
Дар ин сурат , хар мовжудики натавонист холиқ шавад хақ надорадки амр ( амр ва нахий кунанда ) бошад.Бояд аллох омир бошад чун холиқ аст,худиш хар чизиро ба андоза ва кейфийяти муайян халқ карда ва мушкилот ва рохи халхойи ин мовжудотро медонад ва танхо худиш чигунагийи идора ва контроли онхоро медонад ; дар ин сурат ,каси дигари ғейри аз у хаққи қонунгузори ва фармонравойи надорад.
Худойи нохақ ва ботил хам яъни : хавойи нафс ва тамоми хутувот ва қавонин ,барномахо ,конол ва ибодатхойики аз жониби ғейри аллох ба вужуд омаданд ва дар баробари қавонин ва барномахойи аллох қарор гирифтанд .Мисли :
Бисёри аз одоб ва русуми гузаштахо ё соири милал дар замони холки , мухолифати ошкори бо қонуни шариати аллох ва суннати росулуллох алайхи васаллам доранд .Дар ин сурат ,худи ин одоб ва русумки халофи шаръ хастанд,табдил ба худо шуда ва иддаи аз мардуми жохил хам бо анжом додани ин одоб ва русуми онхоро мепарастанд.Мисли сурох кардани бадан ё захмий кардани он тавассути иддайи аз мардум ба нияти зикр ва ибодат .Дар холики аллохи мутаол ба сирохат аз садама задан ба бадан нахи карда аст .Ин одоб ва русуми жохилий дар асоси тахти унвони “тойпусом ” еки аз жашнхойи хиндухостки ашхос барои инки нишон диханд чиқадар ба еки аз худоёни хиндухо тахти унвони ” муругон ” эътиқод доранд чанин корхойиро анжом медиханд .Хамин мисли хийли аз хурофоти хиндухо чандин насл аст дар баъзи аз жавомеъи мо роиж шуда ва ба унвони ек фарханги жохилий табдил ба тоғути дар баробари қонуни шариати аллох шуда аст ,қамма зани ,чоқу зани даровеш ва …………
Ё иддаи бо баргузорийи хурофот марбут ба чохоршанба сури ,ровшан кардани оташ ва паридан руйи он ё дўври он тавоф кардан ба сурати оддий ё хамрохи бо рақс ва пойкубий ё нахс донистан адади ۱۳ ва пейравий аз ийди пурями яхудийхоки рузи сездах ба дар хам берун мераванд ва ……..тавассути жохилиятики дар қолиби нўвруз табдил ба тоғут шуда хамма ва хамма мехоханд нишон дихандки барои табиат ва сарневишти инсонхо дар соли жадид ,дар кинори худованди мутаол асаргузорий бар зиндагийи онхо ва жахон вужуд дорад ,мехоханд бигуянд чизхойи дигари хам хастки метавонад дар зиндагийи онхо таъсир бигузорад ва ин яъни жохилият ,ширк ва тоғути дар кинори аллохи мутаолки парастида мешавад.
2.Еки дигар аз худоёни дуруғин ,касони хастандки иқдом ба қонунгузори ғейри шаръий мекунанд.Аваз кардани қонуни аллох бо қонуни ва барномайи дигар .Қонун сохта шуда тавассути башар ё дини секуляризмки айнан чизи мисли шаръ ва дин аст.Барнома ва қонуни мактуб шудайи бар хилофи қонуни шариати аллох астки ,дар он рох ва расми идорайи зиндаги фардий ,ижтимоий ,иқтисодий ,сиёсий ,омузиш ва парвариш ,амр ва нахий ,хад ва худуд ,арзиш ва зидди арзиш ,мужозот ва тамоми умури марбут ба зиндаги дақиқан дар он мушаххас шуда аст.
Касоники чанин қонуниро невишта ва ё дар тадвини чанин қонуни мушорикат доштанд дар ин сурат,ба худ сифати худойи дода ва еки аз вижагихойи худойи доданд ва табдил ба худо шуданд,чун чанин кори танхо хаққи аллох аст ; онхойи хамки ба чанин қонуни рай доданд ,мисли ин астки бигуянд дин ва қонуни аллох ба дардимон намехурад ва онро немехохем ва ба худойи ғейри аз аллох эътироф кардандки баройишон қонун невишта аст.Дар қуръон ва суннат омада астки :
– أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمينَ (اعراف/۵۴)
Огох бошидки танхо у меофаринад ва танхо у фармон медихад .
إِنِ الْحُکْمُ إِلاَّ لِلَّهِ (یوسف/۷۶)
Танхо хукм ва фармон аз он аллох аст.
أَمْ لَهُمْ شُرَکاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مالَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ (شوری/۲۱)،
Шояд онон шурако ва маъбудхойи дорандки барои ишон диниро падид овардандки худо бидон ижоза надода астки баройишон шаръ таъйин кунад ( ва худойи аз он бе хабар аст ?)
وَاللَّهُ يَحْکُمُ لامُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ (رعد/۴۱)،
Ва худованд хукм мекунад ва фармониш хеч гуна родиъ ва монеъи надорад.
Аммо ,аъзойи порламони секуляристики аз тарафи мардуми жохилий интихоб шуданд рози нестандки аллох ба танхойи доройи ин хаққи қонунгузори бошад.Ба хамин далил бо гирифтан ва ихтисос додан хаққи қонунгузорики аз сифати аллох аст ба худ ,худро шабихи аллох жо зада ва тибқи хостахойи худ ва хавойи нафси худ ва хостахойи мардум ,шуруъ мекунанд ба қонунгузори ,халол ва харом таъйин кардан , озод ва мамнуъ кардан ,вожиб нумудан ва ижройи мужозот дар сурати сарпичи кардан аз ин озод ва мамнуъ ва халол хоромики карданд, ва барои тамоми умури зиндаги қонун таъйин мекунанд хамчунонки аллох барои тамоми умури зиндагийи мо қонун таъйин карда , ва мардумони хамки бо райи худ чанин мовжудотиро ба унвони намояндайи худ интихоб намуданд ба ин амр қонеъ набудандки фақат аллох ,худованди онхо бошад .Ба хамин далил ин худовандони дуруғинру жихати паст ва мақоми худойи интихоб мекунандки , дар ибодатгохи порламон дастуротишон содир мешавад.
Мовриди дигарики тавассути иддаи табдил ба илох ва худойи дуруғин шуда ,қонуни секуляристи созмони милали муттахид астки он хам худойи аст ва мажмуъайи аз қавонинро тадвин кардаки милал,ахзоб ва гуруххойи мутахосим жихати халли мушкилотишон ба он панох мебаранд , ба хамон шевайики муслимин дар хенгоми мушкилот ва ихтилофотишон ба қонуни шариати аллох ва суннати пайғамбар панох мебаранд.
Худованд хам мефармояд :
: يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُوْلِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌوَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا (نساء/۵۹)،
Эй мўъминин, агар дар чизи ихтилоф доштид ( ва дар амри аз умур кишмикиш пейдо кардид ) онро ба худо (бо арза ба қуръон ) ва пайғамбари у ( бо ружуъ ба суннати набавий ) баргардонид ( албатта ба шартики ) ба худо ва рузи ростохез иймон дорид .Ин кор барои шумо бехтар ва хуш фаржомтар аст.Дар инжо аллох шарт гузошта ,агар бу худо ва рузи ростохез иймон дорид. Ин бароитон бехтар аст.Агар ба чизхойи дигар иймон дорид мисли тоғутхо ин дигар хисобиш жудост.
Чун аллохи мутаол фармуда :
وَمَاكَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَامُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا (احزاب/۳۶)،
Хеч мард ва зани мўъмини ,дар корики худо ва пайғамбариш довари карда бошанд ( ва онро муқаррар намуда бошанд ва таъйин карда бошанд ) ихтиёри аз худ дар он надоранд ( ва иродаи ишон бояд тобеъи иродаи худо ва росулиш бошад ). Хар каси хам аз дастури худо ва пайғамбариш сарпичи кунад ,гирифтори гумрохи комилан ошкори мешавад . Ва дар жойи дигари мефармоянд :
فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَايَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا (نساء/۶۵)،
Аммо , на ! Ба парвардигорит сугандки онон мўъмин ба шумор намеоянд ва танхо замони мўъмин ба хисоб меояндки туро дар ихтилофот ва даргирихойи худ ба довари биталабанд ва ба дунболи ин довари хеч малали дар дили худ аз доварики ту кардаи надошта бошанд ва комилан таслим ( қазовати ту ) бошанд .Комилан таслими қазовати худо ва росулиш бояд бошид.
Барномахо ва қавонини созмони милал назди иддаи аз тоғутхойи махаллий сарзаминхойи мусалмоннишин ба чанон жойгохи расидаки хозир хастанд ба нафъи он , қавонин ва барномахойи шариати аллохро нез кинор бигузоранд ,хатто кутуби дарсий худишонро ба нафъи тоғути созмони милал тағйир диханд.Агар ним нигохи ба чигунаги татбиқи мавориди ۲۰۳۰ дар кутуби дарсий режими фосид оли саъуд биндозид ,метавонид ба умқи нуфузи тоғути созмони милал дар еки аз аслийтарин сарзаминхойи мусалмоннишин ,сарзамини вахий ,сарзамини харамайни шарифайн ,сарзамини росулуллох саллаллоху алайхи васалламки тахти ишғоли даст нишондахойи амрико ва исроил даромада пей бибарид.
Мовриди дигарики тавассути иддаи табдил ба илох ва худойи дуруғин шуда равобити хешованди аст.Назди иддаи аз мардум хешованди хам табдил ба бути шудаки парастида мешавад.Барои худиш илохи шуда аст. Бадин маъники чун фалони қовм ва хеши ман аст ва аз фомил ва тоифайи ман аст, ба хамин далил ман аз у хушам меояд ва талош мекунам пируз шавад, хар чандки кофар ва муртад хам бошад, кофар ё муртад буданиш мухим нест ва таъсири дар равобит надорад ва харгиз уро ба нафъи каси дигари хатто агар он шахс мусалмон буда ва хақ хам бо у бошад рахо намекунанд ва агар ба ин хеши золим ё кофар ё муртад чизики мустахаққи уст гуфта шавад норохат ва дилтанг мешаванд ва вокунишхойи дигариро нишон медихандки мо дидаем.Дар холики аллохи мутаол ба таъкид баён мекунад :
: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ(حجرات/۱۰)،
Ба дурусти ва ба таъкид ва дар хақиқат ,танхо мўъминон бо хам хохар ва биродаранд ,пас миёни биродаронитонро созиш дихид ва аз худо парво кунид шояд мовриди рахмат қарор гирид.
Дар рузи қиёмат хам хеч қовми ва хеши ба дарди каси намехурад ва сахнахойи қиёмат гўёйи чанин воқеийяти астки чизи дигариро ба мо нишон намедихад.Аллохи мутаол мефармояд :
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ * وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ * وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ * لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ
Рузики одами аз бародариш ,ва аз модариш ,ва падариш ,ва аз хамсариш ва аз писарониш мегурезад дар он руз хар каси аз он кори астки уро ба худиш машғул карда .( Абаса ۳۴-۳۷)
Ин вазъи астки дар қиёмат мо дар он меофтем.Оё шойиста нестки мувозиби худимон бошим ?
Еки дигар аз ин илоххо ва худоёни дуруғиники тавассути секуляристхо чанди аст дар миёни миллати мо роиж шуда ,ақидайи миллий геройи ва нацианализм аст.Он хам худойи дигари астки бисёри аз мардум онро мепарастанд.Хамчунин курдигарий ,арабгарий ,туркийгарий ,хўромийгарий ,паштунгарий ,тожикигарий ва …………
Аввалин касики иддаои бартари нажодий кард шайтон буд дар баробари одам ,яъни муассиси нажодпарасти дар баробари хукми аллох шайтон буд.
: قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلَّا تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ ۖ قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِينٍ (اعراف/۱۲)
Жихати пархез аз ин жохилият ва тоғутики иддаи ба жойи қонуни аллох онро табдил ба илох карданд ва онро мепарастанд ,аллохи мутаол мефармоянд :
: یا أیُّهَا النّاسُ إِنَّا خَلَقناکُم مَن ذَکَرٍ وَ أُنثَی وَ جَعَنَاکُم شُعُوباً وقَبَائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکرَمَکُم عِندَاللّهِ أَتقَاکُم إِنَّ اللهَ عَلیم خبیر(حجرات/ ۱۳)،
Геромитарини шумо назди худо пархезкортирини шумост.
Аммо иддаи бо пушт кардан ба асли мухимми тоғут ,қовмийят ва нажодро жойгузин мекунанд ,ва меъёри хамма чиз мешавад қовмийят ва нажод.
Барои намуна ,чун шумо курд хастид бар ту вожиб кардандки бояд курдро дуст дошта боши! Чиро ? чун курд аст, хамин .Холо ин курд мусалмон аст ё кофар ва муртад ,аллохпараст ё язидийи шайтонпараст ,покдамон аст ё бебанд ва бор ,золим аст ё одил ; ин сифат мухим нестанд, модомики курд аст аз тамоми хуқуқ бархурдор мешавад ва бояд пуштибони шавад ва ту хам бояд барои пийрузиш талош куни,холо агар касики дар муқобили ин курд қарор гирифта ,ситамдидийи ғейри курд ё муваххиди ектопарасти бошадки дар баробари ек муртади секуляри курд ё куффори секуляри жохоний қарор гирифта ва хохони татбиқи қонуни шариат дар жомеъа бошад ,боз бояд аз ин курди секуляр ва муртад химоят куни .
Паёми қуръон ин астки дусти бо дустони аллох ( мўъминин ) ва душмани бо душманони аллох ( кофарон ) дар холики ,нацианализм мубтани бар қовмийят ва нажодпарасти мухолиф бо дастури парвардигор аст ,алъон бояд ба ин тарафдорони жохилият ва тоғуттарошон бигуем :
«قُلْ أَأَنْتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ» (بقره/۱۴۰)
Бигу оё шумо донотар хастид ё аллох ? “
Чун аллох таоло бидуни дар назар гирифтани нажод ва қовм ва хеши мефармояд :
:«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَاتَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّکُمْ أَوْلِیَاءَ تُلْقُونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ»(ممتحنه/۱)،
Эй касоники иймон овардаид ! Душмани ман ва душмани худитонро дуст нагиридки нисбат ба онхо изхори мухаббат кунид .
. «وَمَنْ یَفْعَلْهُ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِیلِ» (ممتحنه/۱)،
Ва хар кас аз шумо чанин кунад ,қатъан рохро гум карда аст “.
Чун аллохи мутаол ба сирохат фармуда :
:«لَا تَجِدُ قَوْمًا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ کَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ» (مجادله/۲۲)،
Хеч қовмиро намеёбики ба аллох ва рузи охират иймон оварда бошанд дар холики бо касоники бо аллох ва росулиш мухолифат карданд дусти кунанд, хар чанд онхо падарон ё писарон ё биродарон ё хешонишон бошанд “.
Дусти бо куффори секуляр дар нихоят боиси пейравий кардан ва итоат кардан аз ахзоб ва хукуматхойи секуляр ва куффор ва тоғути махаллий шуда ,ва инхамма мусибатики ақвоми мухолиф чун курдхо онро мушохада намуданд натижайи хамин дусти ва дар нихоят итоат аст . Аллохи мутаол муфармоянд:
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تُطِیعُوا الَّذِینَ کَفَرُوا یَرُدُّوکُمْ عَلَی أَعْقَابِکُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِینَ» (آل عمران/۱۴۹)،
Эй мўъминон ! агар аз кофарон пейравий кунид ,шуморо ба ақаб бармегардонанд ва онгох хесоратзада бозмегардид .
«بَلِ اللَّهُ مَوْلَاکُمْ وَهُوَ خَیْرُ النَّاصِرِینَ» (آل عمران/۱۵۰)
Балки ,фақат аллох мовлойи шумост ва хам у бехтарин ёри кунандагон аст”.
Дар сунани Аби Довуд омадаки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармояд :
لَیسَ مِنّا مَن دَعا إلی عَصَبِیةٍ، و لَیسَ مِنّا مَن قاتَلَ (عَلی) عَصَبِیةٍ، و لَیسَ مِنّا مَن ماتَ عَلی عَصَبِیةٍ[۱]،
Аз мо нест касики ба қовмгиройи даъват кунад , ва ё дар ин рох бижангад ва ё бо чанин тафаккури бимирад ва аз дунё биравад.Ин калом рохматул лилъаламин аст барои чанин касоники чанин тоғут ва илохиро барои худ тарошиданд.
Замоники бейни ду нафар аз мусалмонон ,ек мухожир ва ек ансор мушожарайи дар гирифт ва хар кадом қовми худишро ба кўмак талабид ,росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фармуд :
«أَبِدَعْوَی الجَاهِلیةِ وأنا بَیْنَ أَظْهُرِکُمْ[۲]»
Оё дар холики ман бейни шумо хастам фарёди жохилона сар медихид?
Мо аз қовми худ дифоъ мекунем то замоники дар масири шариати аллох бошанд ва гунохкор набошанд ва худимон бо ин дифоъ гунохкор нашавем.Дар хамин сунани Аби Довуд омадаки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармоянд :
«خَیرُکمُ المُدافِعُ عَن عَشیرَتِهِ ما لَم یأثَمْ»[۳]،
Бехтарини шумо каси астки аз аширайи худ дифоъ кунад,ба шарти онки бо ин кор муртакиби гунохи нашавад.
Оё шумоки аз куффор ва муртаддини секуляри чун Туркия ( узви ното ) ба бахонайи ихвониш шайотин ва турк буданиш химоят мекуни,муртакиби гунох нашуди ? Оё шумоки аз ахзоби кофар ва муртади секуляри чун кумалахо ,демократхо ,пас мондахойи толибоний ва гурухи борзоний ва коммунистхойи хизби коргарони ужалон ва соири ахзоби хоин химоят мекуни,дучори бузургтарин гунохи дар шариат нашуди ? Оё медоники хеч гунохи дар шариат ба пойи ин гунох ,химоят аз куффори секуляр ва муртаддини махаллий намерасад?
Бечора ,агар дуст дори гунох бикуни буру гунохи букунки дар дунё суди барот дошта бошад ва бо он кофар нашави ,тамоми гунохони кабира мисли : нушидани шароб ,дузди ва моли мардум хурдан ,рибохўри ,инхирофоти жинсий ва ……..ро анжом бидихи модомики онхоро халол надони кофар намешави ва дар нихояти амр ,иншааллох ,ахли бехишт хохи буд ; аммо агар муртакиби ин гунох ва журм химоят аз куффори жахоний ва муртаддини секуляри махаллий шави ,аз доирайи ислом хориж мешави .Ками фикр кун ,бибин арзиши онро дорад ? Арзиши онро дарадки дунё ва қиёмати худро ба хотири иймон ба тоғути миллийгаройи ва нацианализм бибози ?
Ёдам меояд дар ин дидори охарий бо еки аз наздикон ,ишон ба сирохат мегуфтки барои ман миллийят ва нажод матрах аст ва фалон баччайи курдро аз фалон сахобайи пайғамбар бештар дуст дорам.Онхам фақат ба хотири нижоди курдийяш.Сухбатхойиш бисёр хашин ва бисёр дур аз веқеийятхо , ва танхо мубтани бар дуруғхойи конолхойи мохворайи секуляристхо ва тоғутхойи махаллий ва жахоний буд,бо шинохтики аз ин банда худо доштам ,таржих медодам вориди бахс нашавам, чун тамоми маълумоти амсоли инхо бар асоси дуруғи расонахо бано шуда ,аммо ин банда худо то онжо пешрафтки лозим буд ривоятхойи Убай ибни Каъаб аз росулуллох саллаллоху алайхи васалламроки имом Ахмад ва Насоий ривоят карданд, ва Албоний онро оварда ,барояш бихонемки амри аст аз росулуллох саллаллоху алайхи васалламки бояд дар марохили хосси ба хар касики чанин ба суйи жохилият даъват мекунад бояд гуфта шавад : буру олати падаритро гоз бигир.
Пайғамбарики аллохи мутаол дар мовриди ахлоқи пасандидаш мефармояд :
وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ (قلم/۴)،
Ва қабли аз баъсат хам куффор ба ахлоқи никуйи ин пайғамбар гувохий доданд ,чигуна мумкин аст чанин каламайиро бар забон биёварад ?
Замоники зулми шахс ба худиш ва шумо ва дигар муслимин ба хадди мерасадки намешавад
«بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ»
бо у муомала ва бархурд кард , дар марохили лозим мешавадки жихати бедори шахс бу у шўки ворид кард ва бадихояшро барояш ба забон биёвари то бифахмадки чи хаст ва дар чи жойгохи қарор гирифта аст.Аллох мутаол мефармоянд :
لَّا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَن ظُلِمَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا (نساء/۱۴۸)،
Худованд дуст надорад (ки афроди башар пардадари кунанд ва уйуби хамдигарро фош созанд ва )забон ба бадгуйи ва гуфтори зишт бикушоянд ,магар он касики мовриди ситам қарор гирифта бошад (ки метавонад аз шахси ситамгар шикоят кунад ва бадихойи уро баён дорад ва уро дуо ва нафрин намояд ) ва худо шинавойи (дуойи мазлум ва )огох (аз кори золим ) аст.
Ин қовм ва хеши наздики бандаки –аз аллохи мутаол хосторам бо ин ақидаш уро накушад ва бу у фурсати товба бидихад ва хидоятиш кунад – дар жавоб гуфт : ман чанин пайғамбариро қабул надорам.Ба хамин рохати.Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ро рад кард,онхам ба нафъи дуруғхойи мохворахойи секуляристхойики хеч мусалмони шак дар кофар будани онхо надорад,бахусус секуляристхойи мусаллахи курдистон ва соири секуляристхойики мусаллахона алайхи муслимин межангад ва наметавон хеч хабари дар мовриди ислом ва муслиминро аз онхо қабул кард.
Чунонки гуфта шуд ,шайтон муассиси нажодпарасти буд ва ин пешниход ва сифориши росулуллох саллаллоху алайхи васаллам паёми ба тамоми нажодпарастон ва пейравони шайтон астки бо зинда намудан ва ёри расондан ба фарханги жохилият ,тоғути нажодро дар баробари хукми аллох мепарастанд ва нажодроки аз вижагихойи жохилият аст , меёр қарор медиханд ,на қонуни шариати аллохро.Чун қонуни шариати аллох мегуяд «انّما المؤمنون اخوة»
Дусти барои дустони аллох ва душмани барои душманони аллох на барои нажод.
Бале ,табдил кардани нажод ва қовмийят ба тоғут ва илох , инсони намозхон ва хажруро ба чанон даражайи мерасонадки Мухаммад росулуллох саллаллоху алайхи васалламро рад кунад. Аммо ,ин тамоми ончи нестки росуллуллох саллаллоху алайхи васаллам дар мовриди касони гуфтаки нажод ва насабро бартар аз хамма чиз медонанд ва он ифтихор хам мекунанд:
Термизий аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар мовриди ононки насабро мояйи ифтихор медонанд ривоят мекунадки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармоянд:
:«لَیَنْتَهِیَنَّ أَقْوَامٌ یَفْتَخِرُونَ بِآبَائِهِمْ الَّذِینَ مَاتُوا… أَوْ لَیَکُونُنَّ أَهْوَنَ عَلَی اللَّهِ مِنْ الْجُعَلِ الَّذِی یُدَهّدِهُ الْخِرَاءَ بِأَنْفِهِ»
Касоники ба падарон ва ниёкони мурдайи худ ифтихор мекунанд ,ба қовмийят ва нажоди худишон ифтихор мекунанд, бояд аз ин кор даст бикашанд ва тамомиш кунанд, ва дар суратики дастбардор набошанд ,назди аллох таоло аз сускики саргин ва касофатро бо бини худ меғалтонад , пасттар хоханд буд.Ин харфи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аст.
Нажодпарасти ва қовмгаройи аз вижагихойи жавоме ақабмонда ва аз сифати инсонхойи жохил ва нодони махсуб мешавадки жойгохи ва арзишишон бештар аз ин набудаки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ба онхо сифориш мекунад ва он корро бо олати таносули падаришон анжом бидиханд , ва онхоро ба суски ташбих мекунадки саргин ва касофатро бо бини худ меғалтонанд балки ,аз ин суск хам назди аллох пасттар медонад.
Абу Довуд аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ривоят мекунад аллох мутаол муслиминро аз таассуб ба нажод ва қовмгаройи ва ифтихор ба ниёкони мужрим ,дур карда ва инсонхо ё мўъмин ба қонуни шариати аллох хастанд ё фожири бадбахтики ба чизхойи дигари дилхуш карданд мефармоянд :
: «إِنَّ اللَّهَ قَدْ أَذْهَبَ عَنْکُمْ عُبِّیَّهَ الْجَاهِلِیَّهِ وَفَخْرَهَا بِالْآبَاءِ، إِنَّمَا هُوَ مُؤْمِنٌ تَقِیٌّ وَفَاجِرٌ شَقِیٌّ، النَّاسُ کُلُّهُمْ بَنُو آدَمَ وَآدَمُ خُلِقَ مِنْ تُرَابٍ»،
Аллох таоло таассуби жохилият ва ифтихор ба падаронро аз шумо дур карда аст; фард ё мўъмини пархезкор аст ; ё фосиқи бадбахт ,мардум хамма аз фарзандони одам хастанд ва одам аз хок офарида шуда аст.
Инсонхо ё мўъмин ба қонуни шариати аллох хастанд ва кофар ба тоғут , ё мўъмин ба тоғут хастанд ва кофар ба қонун ва шариати аллох, ва насаб ва нажоди уро ба жойи намерасонад.Чунончи Муслим аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ривоят кардаки меформояд :
«مَنْ بَطَّأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ یُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ»،
Касики амалиш уро ба ақаб биндозад ,насабиш уро ба жойи намерасонад,қовмийят гаройи шуморо ба жойи намерасонад.
Намунайи айни ин қонун ва суннати аллохро дар ду аммуйи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мебинем ; Хамза саййидиш шухадо ва Абу Лахаб ,нафрин шуда дар қуръон ва манфур назди тамоми мўъминин ва бандагони аллох дар хамин дунё то рузи қиёматки , дар хамин дунё ваъдайи оташи жаханнам хам бу у дода мешавад.
Насаби хар ду аммуйи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам еки аст,аммо Хамза куфр ба тоғут мекунад ва ба қонуни шариати аллох иймон меоварад аммо ,Абу Лахаб ба тоғут иймон меоварад ва ба қонуни шариати аллох кофар мешавад.Насаби Абу Лахаб аммуйи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам уро ба жойи нарасонд ва нажотиш надод балки хор ва залилиш намуд аммо ,куфр ба тоғут ва иймон ба аллох ба касони чун Салмон форсий ва Жобон курдий иззат ва шарофат дод; хатто Салмон форсийро жузъи ахли бейти пайғамбар саллаллоху алайхи васаллам қарор дод.
Секуляристхойи қовмиятгиро ва нажодпарасти атрофи мо ба ниёкони хуби худ ,чун Салмони форсий ё Жобон ё Салохиддини Айюбий ё солихони қовми худ ифтихор накарда ва намекунанд.Хатто исми хам аз падар ё падарбузурги солихи худ хам намеоваранд.Оё дадаид исми аз падарбузурги худ биёваранд хатто агар инсон солихи буда аст ? На ;балки ниёкони инхо куффори мажхули дар миёни қовми мод ,ашкониён ,сосонихо ва осори ба жой монда аз қобли ва баъад аз онхо жустажу мешавад ва қовмийяти хиёлий тасаввур мешавадки дар шайтонпарастони язидий ва ғуллоти алиюллохий ва муртаддини секуляри маосир хулоса шуда аст.Ин мухтавойи хамон қовмгаройи ва нажодпарасти астки секуляристхойи муртад аз тариқи расонахойи мохворайи ва конолхойи ижтимоий вориди халқуми муслимин карданд,ва муслиминро вориди доирайи иймон ба чанин тоғут ,бут ва илохи карданд.
Мовриди дигари ватанпарасти ва шоунизмки ин хам табдил ба тоғут ва илохи шуда аст.Сарзамини аз нигохи шаръий ё дорул ислом аст яъни сарзаминики бар асоси қонуни шариати аллох идора мешавад ,холо ин шариати аллох ё барасоси шўрост ва тамоми фуруқи исломий дар он дахолат доранд ва ижмоъан вохиди муслимин аст ё барасоси еки аз мазохиби исломий; ва рахбари чанин сарзамин хам бояд мусалмон бошад.Чанин сарзамини дорул ислом аст; ё дорул куфр яъни сарзаминики барасоси қонуни куфрий идора мешавад.Меъёри дорул ислом ва дорул куфр , қонун аст.Дар инжо мухим нестки сокинони дорул ислом хамма мусалмон бошанд ё на.Дорул куфр хам хамин тури аст.Мухим қонуни асосий хоким бар он жомеъа мебошад ,на афроди он жомеъа ва хукм шомили сарзамин мешавад на афроди жомеъа.Замоники мегуем дорул куфри Туркия ,манзур ин нестки мардуми хамма кофар хастанд,дорул куфри курдистони Ироқ манзур ин нестки мардуми он кофар хастанд балки ,қонуни асосийи он бар асоси секуляризм ва куфр бано шуда аст.
Холо шумо ватанитро бу унвони ек ниқоб бар чехра мезани ва ахзоби секуляр ва динфурушоники бо секуляристхо хастанд ва дини секуляризмроки дар пушти ин ниқоб худро махфий намуданд нодида бигири, ва вало ва дустийи худро ба гунаи ба ин ватан олуда мебахшики хозир мешави жон ва моли худро қурбониш куни,хатто динитро дар рохиш медихи, онро муқаддас медони то онжоки иддаи аз хамин ифротихо ба номи ватан қасам мехуранд.Масалан мегуянд ба Курдистон қасам , ё ба хоки фалон жо қасам .Бидуни таважжух ба хақ ва ботил ,ислом ва куфр ,қонуни шариат ва қонуни дини секуляризм ва ……….аз душманониш бадит биёяд ва аз дустони чанин ватани хушит биёяд ;бидуни дар назар гирифтани ислом ва куфр. Қонуни шариати аллох ва қонуни куфр ва секуляризмро дар назар нагирид аз дустони ин ватани хушит биёяд ва аз душманониш бадит биёяд хар чандки дустони ин ватан ,малик товус (шайтон ),язидийхо ,амрико ва ё еки аз хукуматхойи кофар ва жинояткори мантақайи ё жахоний бошад.
Ин мусалмон магар намедонадки секуляристхо душмани шумора еки онхо хастанд.Аллохи мутаол ба сирохат дар ин замина мефармояд :
«لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُوا وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَی» (مائده/۸۲)
Бидуни шак ва ба таъкид,яхудиёни ва мушрикон (ғейри ахли китоб ё секуляристхойи имрузий ) ро аз хаммайи мардум дар душмани бо мўъминон сахттар хохи ёфт.
Ва хамин секуляристхо ба сурати мусаллахона то рузи қиёмат бо мо межанганд то мо аз маъонийи дин ва мафохими динимон даст бардорем. Аллохи мутаол мефармоянд:
«وَلَا یَزَالُونَ یُقَاتِلُونَکُمْ حَتَّی یَرُدُّوکُمْ عَنْ دِینِکُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا وَمَنْ یَرْتَدِدْ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَیَمُتْ وَهُوَ کَافِرٌ فَأُولَئِکَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَأُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ» (بقره/۲۱۷)
Ва онхо пейваста бо шумо межанганд то агар битавонанд ,шуморо аз динитон бозгардонанд ва хар ки аз шумо аз дини худ баргардад ва кофар бимирад ,онон аъмолишон дар дунё ва охират табох шуда ва онхо ахли дўзаханд ва хамиша дар он хоханд монд.
Диққат кунид, аллохи мутаол дар инжо нагуфта яхуд ва насоро пейваста бо мо межанганд балки , гуфта секуляристхо ва мушрикини ахли китоб хастандки пейваста бо мо межанганд.Магар надидаем дар тули торих баъди аз ислом ва аз замоники ислом омада токунун секуляристхо бо мо жангиданд.Дар атрофи чин ва хинд ё дар хар жойики буда ва ле дар марохили дидаемки насоро бо мо нажангиданд ва яхуд хам дар марохили нажангиданд, яъни қитол накарданд на инки дар забон бо мо нажангида бошанд.Аммо ,секуляристхо тахти унвонхойи мухталиф ,пейваста бо мо жангиданд ва то рузи қиёмат хам бо мо хоханд жангид то мо аз динимон ( хамон мафохими чохоргонайи дин ) даст бикашем.
Ватан барои секуляристхо табдил ба тоғут ва илохи шуда ,то дар пушти ин тоғут оммапасанд ,қавонин ва ахдофи дини секуляризмро ба пеш бибаранд .Ин воқеийяти астки мо солхост дар курдистони Ироқ тавассути дору дастаи маздур ва секуляр борзоний ва хам акнун дар курдистони Сурия тавассути маздурони секуляри хизби коргарони ужалон бо он даст ва панжа нарм мекунем. Ек чашм банди ва сехрики иддаи зиёдийро ба коми жохилият ва парастиши тоғут ва пойбанди ба қавонини дини секуляризм кашонда аст ва ин комилан бо ватан дусти тафовути жўхари дорад.
Ватан дусти ек ихсос аст,аммо мухтавойи ватанпарастийи кунунийи секуляристхо ек қонун ва барномайи аст дар баробари қонун ва хукми аллохи мутаол.Бо инки хар шахси нисбат ба махалли таваллуд ва рушди худ ихсоси хосси дорад аммо,ин ихсос боис намешавадки аз куффори хоким бар он сарзамин хамоят кунад.Замоники ин куффор ё диктатори секуляристи худ монеъи зиндагийи исломий ту мешаванд , ва замоники дастури хижрат содир мешавад ,ин хок монеъи намешавадки натавонид онро тарк кунид балки ,бо вужуди ихсосики нисбат ба он дорид ,ватани шумо жойи астки қонуни шариати аллох дар он пиёда ва татбиқ мешавад. Ва фарқи намекунад ин қонуни шариат тавассути еки аз фирақ ва мазохиби исломий татбиқ ва ижро мешавад ё тавассути шўройи тамоми фирақ ва мазохиби исломий ва ижмоъан вохиди муслимин .Медонемки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам чи ихсоси нисбат ба ватаниш ,Макка дошт бо инки мардуми Макка ва Мадина араб буданд.Аммо ин боис нушудки аз куффори хоким бар ватани худиш дифоъ кунад. Балки , зиндагий дар дорул исломро дар он шароит пазирофт ва ватанишро рахо кард .Инсонхо ду даста бештар нистанд ё дустони аллох ё душманони аллох хастанд ; ва ватан ва нажод наметавонад мохияти онхо ва равиши бархурди мо бо онхоро тағйир дихад.
Мовриди дигарики табдил ба тоғут шуданд марзхойи астки тавассути сойкс ва пику таррохи шуданд, ва парчамхойики бар ин сарзаминхо тахмил шудандки , бониёни жиноят ва тақсими сарзаминхойи муслимин ва хатто ақвоми ек мантақайи мушаххас шуданд. Ақвоми чун курдхо ,тожикхо ,балужхо ва ……….Жолиб аст бидонидки намоди аксари парчамхойи ин кишвархо хам нишони аз новъи таваттум парасти жохилият аст. Еки буз ва еки уқоб гузоштанд хамон чизхойики бу унвони таваттум мепарастидандки дар жохилияти худишон ба он эхтиром мегузоштанд. Мисли намодики курдхойи секуляри Эрон ва Ироқ ва …….аломат ва намоди шайтон парастхойи язидийки бар сар дар лолиш истеъфода мекунандро расман намоди парчами худишон карданд ва ин расман намоди шайтон парасти аст.Хамон шиклироки ба шикли хуршид дар оварданд дақиқан бар сар дар лолиш қарор дорадки қиблайи шайтон парастхойи язидий аст ва хам акнун ,мусалмон бечора хамонро дар хонаш нигах медорад ва гохи ба он таъзим мекунад ва эхтиром мегузорад ва онро ба унвони намоди ватани худиш ба жойи аллох мепазирофта аст.
Мовриди дигари табдил намудан авлиёи аллох ва солихин ба тоғут ва илох мебошад.Дар холики инхо аз чанин тоғутсози бехабар буда ва рози ба он нестанд. Мисли Исо ибни Марям ва соири пиёмбарони алайхимус салам ва бисёри аз обидин ва авлиёи солихи аллох.Инхо ба чанин тоғутсози рози нестанд ва рузи қиёмат хам аз чанин касони бароат мекунанд. Аммо касони дар хамин дунё онхоро табдил ба худо ва илох карданд.
Хизб ва маромномайи хизбийки тавассути иддаи табдил ба илох ва худойи дуруғин ва тоғут шуда аст,хизбики он хам мисли аллох ,шариат ва барномайи вижа ,он хам бар хилофи қонуни шариати аллох ,барои худиш қонун невишта ва мардумро ба суйи хизб ва маромномайи худ даъват мекунанд. Мардумони хамки ин бахши аз қавонинишро пазирофтанд. Ба хамон андоза аз қавонини аллох худишонро дур карданд , ва бидуни таважжух ба қонуни шариати аллох банда ва абди хизб ва маромномайи хизби шуданд ва дар рохи хизб ва қавонини куфрий ва секуляристий он нез хозир хастанд мушкилоти зиёдийро тахаммул кунанд ва хатто худишонро дар рохи хизб хам бидиханд. Барои мо оддий шудаки хийли аз атрофиёни мо ба хотири фалон хизби секуляр аз мо ,аз хохар ва бародаришон ва қовм ва хеши худишон хам мегузоранд ,фард аз иймониш ба нафъи дини секуляризм мегузорад.
Хамчунонки ошкор аст ,шаб ва руз хам хизбишонро зикр мекунанд ва бо мухолифини хизбишон хам мухолифат ва душмани мекунанд. Магар мо жангхойи бейни секуляристхойи кофар ва муртади кумала ва демократ дар хамон авоили инқилоби ۵۷ Эрон дар хўромонот ва соири манотиқро надидаем ? Ва жангхойи хамин секуляристхо ва хизби коргарони ужалон ,екитий ,борзоний ва ………. надидаем ?Магар хамин алъон тарафдорони жохил ва гумрохи онхоро намебинем ?
Вало ва баро онхо хавли михвари хизбишон мечархад ,агар имруз хизбишон аз хизб ё хукумати хушиш омад ,онхо хам хушишон меояд ва агар рузи баъад равобити хизб бо хамон хизб ё хукумат бад шуд, онхо хам эъломи бароъат ва безорий мекунанд, ва чунонки бо дигар хамзабонон ё хам мазхабхойишон иддаои бародари ва баробари кунанд, танхо дар қолиби шуор боқий мемонад.Барои инхо дуст ва душман ,хуб ва бад ,ахдоф ва орзухо ва ……..ро хизб ва маромномайи хизбий таъйин мекунад, на аллох ва қонуни аллох. Хизб барои мушти инсон гумрохи жохил , ба илох ва тоғути табдил шудаки амалан парастида мешавад.
Мовриди мухимми дигарики табдил ба тоғут ва илох шуданд ,босаводхойи диний хастандки ба унвони ахбор ,рохбон ,кохон ,шайх ,мавлавий ,мулло ,мамуста ва ………дар миёни мардум шинохта шуданд. Бадин маъники чун фалон шайх ё мулло гуфта пас комил ва тамом аст. Дар холики ,мусалмон тобеъ далили ашхос аст, он хам бо далоили аз қонуни шариати аллох ,на тобеъ худ ашхос . Инки фалони гуфтаки ман тобеъ қуръон ва суннатам ва риш дирози дорад , ё почайи шалвориш кутох аст ва сивок истефода мекунад , ё назди фалон шайх дарс хонда ва суханронихойи зиёди дорад,ё дар мохворахо барнома дорад ва хамма уро мешносанд , ё осори мутаъаддиди дорад ва …………танхо бо дар назар гирифтани ин маворид ,ашхос ро муфти ва хамма чизи худ бидонад ва ба бахонайи инки ман хўвсалайи гаштан дунболи далил надорам худишро муқаллиди ин ашхос кунад ,дар холики тавони гаштан ба дунболи далилро хам дорад ; хеч ек аз инхо наметавонанд жойгузини далил ва бурхони шавандки ин босаводи дини бояд ироя дихад.
Қарор нест хар чи инхо бидуни далил гуфтанд халол аст , ту хам онро халол бидони ; ё хар чиро харом карданд ту хам харомиш бидони. Ин ашхос маъсум нестандки хар чи гуфтанд хамони бошадки аллох дастури онро дода аст.Хеч ек аз инхо пайғамбар нестанд ва аллох ва росулиш ба мо дастур надодандки тобеъ бидуни далил фалон шахси шавем ,агар дучори ин иштибох шудем дар ин сурат онхоро худо кардаем чи бихохем чи нахохем.
Имоми Шофеъий рохимахуллох дар ду жо дар китоби ” Аррисалах” и худ гуфтанд :
: «لیس لأحد دون رسول الله صلی الله علیه وسلم أن یقول إلا بالإستدلال»،
Ғейри аз росулулллох саллаллоху алайхи васаллам хеч шахси дигари хақ надорад бидуни ирояи далил назар бидихад. Яъни эътибори шаръий оро ва фатово мубтани бар далил аз аллох ва росулиш мебошад на ашхос ; ва баъди аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хеч шахси чанон жойгохи нахохад доштки шахсиятиш пуштивонайи сихати назаротиш бошад.Мо метавонем бигуем чун росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фармуда пас хақ аст, хақ хам хамин аст ва ниёзи ба далил надорем аммо хеч шахси дигари ингуна нест ва бояд хатман далил ироя дихад.
Ек рувидоди торихийро дар суннати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бароитон баён мекунам .Диққат кунид :
Муфассири бузурги имоми Фахриддин розий дар тафсири худиш меоварадки Адий ибни Хотам мегуяд : назди росулуллох омадам дар холики дар гарданиш салиби буд ; пайғамбар ба ман фармуд : эй Адий ин чист ? Ин бутро дур биндоз ,сипас шанидамки ин ояро мехонд :
«اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ»
( онхо ) донишмандон ва рохбони хувишро маъбудхойи дар баробари худо қарор доданд ,ва ( хамчунин ) Масих фарзанди Марямро. Гуфтам мо ахбор ва рохбонро намепарастем,росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фармуд : бале (мепарастид ) харгох онон халолиро харом мекарданд ва ё харомиро халол мекарданд ,ишон ба гуфтахойи онон эътимод ва яқин мекарданд ; ин ибодат кардани онхост.
Ширк дар тоат яъни қарор додани қонунгузори баробар бо аллох таоло ё қарор додани ширки дар ташриъ ва қонунгузори барои аллох таоло ( мисли тавоғити секуляри асри моки порламони секуляри ба рох андохтанд ва дин фурушоники ба нафъи инхо фатво тўлид мекунанд) ,ширк дар тоат яъни рози шудан ба хукми чанин тавоғити ва бо мейли худ ахкоми инхоро дар мовриди озод ва мамнуъ,халол ва харом ,хал намудани мушкилоти қазоий ва ………пазирофта шаванд ва бидуни ижбори тан ба ин қавонини зидди шаръий дода шавад ва аз онхо эъломи ризоят шавад.Дар ин сурат боз аз итоат аз аллох ширк тўлид шуда тоғут ва илохи тарошида шуда аст дар баробари аллохи мутаол.
Инхо ба изофайи хавойи нафс (ки шахс худишро ба воситайи ончики дорад бениёз аз аллох донад ) бахши аз бутхо ,тоғутхо ,илоххо ва худоёни хастандки дар фарханги жохилий мардум роиж шуданд ,ва аллохи мутаол хам ба хамрохи ин худоёни дуруғин ,тавассути иддаи касири аз мардум парастида мешавад !
Аллохи мутаол дар мовриди секуляристхойи дахрий ( ё ба қовли имрузи мо коммунист ,материалист ,атеист ва амсоли он ) ки хавойи нафси худишонро илох ва маъбуди худ қарор доданд мефармояд :
: أفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَن يَهْدِيهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (جاثیه/۲۳)،
Оё панд ва тазаккур намегирид .
Баъзи вақтхо инсонхойи вужуд дорандки чанд худоро ба сурати хамзамон мепарастанд ,чанд тоғутро ба сурати пейваста барои худ тарошиданд ,худойи миллийят ва нажод ба хамрохи худойи ватан ,ба хамрохи худойи хизб ва маромномайи хизбий ,ба хамрохи худойи созмони милал ,ба хамрохи худойики аз авлиёи худо ва малоика ва …………..барои худ тарошиданд.Инхо чандин худоро ба хамрохи аллохи мутаол мепарастанд .”Ла илаха иллаллох ” хаммайи ин илоххоро рад мекунад.
Инсон замоники пей набурда аст ибтидо чигуна аз тамоми ин худоёни дуруғин бароат кунад ва куфр ба онхо дошта бошад ва онхоро рад кунад хануз натавониста худишро ба мафоди ” ла илаха ” пойбанд кунадки , аввалин қисмати ” ла илаха иллаллох ” аст.Барои хамин астки наметавонад мисли ек муваххид дар зиндаги шахсий ва ижтимоий,сиёсий ,иқтисодий ,фархангий ,омузиший, тарбиятий ва соири умури зиндаги моддий ва маънавияш ,аллох ва қонуни шариати аллохро ба танхоий ба кор бибарад ,наметавонад ва тавоноийи анжоми онро надорад чун кор накарда аст ва наметавонад бу мафоди тааххудики дар намозиш тахти унвони : ” ийяка наъбуду ва ийяка настаъин ” дода пойбанд бошад.Ба ин тааххуд хам наметавонад пойбанд бошад.
Шарти астки ибтидо шахс бояд тамоми худоён ва қавонини башарийро нафий ва рад кунад, бо той кардани ин мархала астки новбат ба исботи аллох ва қонун ва шариати у мерасад ; ва то замоники шахс ин шартро анжом надода наметавонад иддао кунадки исломи комилро пазирофта аст.
Худованди мутаол мефармоянд :
«فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لاانفِصَامَ لَهَا» (بقره/۲۵۶)،
Ва аллох дар жойи дигири барои мо ровшан мекунадки тамоми пайғамбаронишро барои ин фристодаки ба мардум эълом кунанд ибтидо худишонро аз тоғут дур кунанд ва ба дунболи ин мархала ибодатхоишонро ( яъни тамоми умури зиндаги дунёвий ва дарунишонро ) мутаважжихи аллох кунанд ва мефармоянд :
«وَلَقَدْ بَعَثْنا فيکُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوااللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ» (نحل/۳۶)،
Танхо дар ин сурат астки ” ла илаха ” ва ” иллаллох ” сурати воқеий ва айний ба худиш мегирад.Дар оёти қуръон ,каламот :
«لَا تُطِعْ» (احزاب/۱)، «لاتُطیعُوا» (شعراء/۱۵۱)، «لاتَتَّبِع» (مائده/۴۹) و «لاتَتَّبِعُوا» (بقره/۱۶۸)
Бисёр ба чашм мехурадки дастур ба адами пейравий аз тоғутхост.
Хамчунонки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармоянд :
: «مَنْ قال لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ محمدا رسولُ اللَّه، وَكَفَرَ بِما يُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ، حَرُمَ مالُهُ وَدَمُهُ، وَحِسابُهُ على اللَّه تعالى»[۴]
Хар каси бигуяд ла илаха иллаллох ва Мухаммадур росулуллох ( хамин кофий нест ) сипас кофар ва бебовар гардад нисбат ба тамоми ончи ғейри аз аллох ибодат мегардад ,дар ин сурат астки хун ва молиш бар муслимин харом мешавад ва даруни қалбиш хам амри аст марбут ба аллохкм мо чизи аз он намедонем.
Диққат кунид дар мовриди ек кофар сухбат мекунем на мусалмоники олуда шуда аст.Кофарики бигуяд ла илаха иллаллох ва Мухаммадур росулуллох аммо нисбат ба тамоми ончи ғейри аз аллох ибодат мешавад яъни куфр ба тоғут надошта бошад дар ин сурат,хун ва молиш бар муслимин харом намешавад ва метавон хунишро рехт ; чун чанин шахси аслан вориди ислом нашуда аст. Аммо агар вориди ислом шавад ва бебовар хам набошад ва ле надонем дар қалбиш чи мегузорад мисли мунофиқин ё куффори пинхони дохилий; дар ин сурат ,росулуллох саллаллоху алайхи васаллам гуфта дар қалбиш амри марбут ба худост ва мо чизи аз он намедонем ва кори ба қалбиш надорем.Аммо ,агар зохиран дар ибодатхояш куфр ба тоғут надошта бошад наметавонем чанин шахсиро вориди доираи ислом кунем.Мо кофариро наметавонем вориди доираи ислом кунем ва ин қовли росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар мовриди куффор астки мехоханд вориди доираи ислом шаванд.
Куфр ва бебовар шудан ба тоғут нисф ,муқаддима ва аввалин пилла ва склети аввалин табақайи ақида ва ислом будаки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам муддати ۱۳ сол дар макка ба он даъват кард ; ва хамма медонистандки гуфтан ” ла илаха иллаллох ” танхо ба забон овардани ек жумла бо теъдоди каламот бекорбурд нест, ин каламот корбурд доранд . Чун қуръон ба забони онхо нозил шуда буд ва медонистандки “ла илаха ” ва ба дунболи он ” иллаллох ” аз онхо чи мехохад ?
Пас агар кофари қасд дорад мусалмон шавад ,ибтидо бояд ” ла илаха ” ро бар забон биёварад ва аз тамоми худоёни дуруғин ва ботил бароат ва безори кунад , ва ба тоғут кофар ва бебовар шавад, ва ба дунболи он ” иллаллох ” ро ба забон биёварад ва ахли тўвхид шавад.Замоники таслим чанин қонуни шуд ва аз тоғут дури кард ,он вақт астки мархалайи баъди пеш меояд ; яъни иймон . Ва худованд ба чанин бандагони башорат додаки :
:«وَالَّذينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوها وَأَنابُوا إِلَي اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْري فَبَشِّرْعِبادِ» (زمر/۱۷)،
Касоники аз ибодати тоғут дури мекунанд , ва ба суйи худо боз мегарданд ,ишонро башорот бод ,пас мужда биде ба бандагонам.
Мисли хамонки Адий гуфт аз муллопарасти ,ватанпарасти ,нажодпарасти ва …………ба инхо худованд мужда додаки аз чанин тоғутхойи дури кунанд.
Ровшан шудки тоғутсози яъни хар махлуқи ё барномайиро жойгузини аллох ва қонун ва барномаш куни холо ин жойгузини дар баъзи аз маворид вижагихо бошад ё дар тамоми вижагихоки , баъзихо зоти аллохро жойгузин мекунанд ё қавонинро жойгузин мекунанд . Дар хар сурат ,аввалин қадам ,куфр ва бебовар шудан ба тоғут аст.Аммо ,куфр ба тоғут хам ба хамин содагихо нест ва касони хастандки саъй мекунанд нагузоранд мардум ба даражайи куфр ба тоғут бирасанд ва ё агар ба ин даража расиданд аз тоғутхо химоят кунандки уламои бузургвор ,баржастатарин пуштибонони тоғутхоро дар мусалласи “зару зур ва тазвир ” ном бурданд. Аз ” зару зур ва тазвир ” ба унвони бузургтарин хомиён ва пуштибонони тоғутхо ном бурда шуданд.
Зар : дар қуръон яъни малаъ ва сармоядорон ,сирватмандони хастандки шуракои воқеий тоғутхо дар чопавули сирватхойи мардуманд.Имруза ба унвони кортелхо ,трасетхо ва ….ва ……дар буржуажи ,копитализми новин ва хатто самоядори довлати мисли : Чин ,Куба ,Кареа шимолий ва амсоли он мушохада кардаид.
Зур : аз ториқи низомиён ,пуштибонони тоғутхо ,низомиён хам мудофиъини тоғутанд ва дар рохи онхо межанганд.Ба хамин далил ,дар қуръон ба унвони кофар маърифий шуданд ва худованд мефармоянд :
«الَّذينَ آمَنُوا يُقاتِلُونَ فيسَبيلِ اللَّهِ وَالَّذينَ کَفَرُوا يُقاتِلُونَ فيسَبيلِ الطَّاغُوتِ فَقاتِلُوا أَوْلِياءَ الشَّيْطانِ إِنَّ کَيْدَ الشَّيْطانِ کانَ ضَعيفاً» (نساء/۷۶)،
Касоники иймон оварданд ,дар рохи аллох межанганд ва касоники куфрпешанд ,дар рохи шайтон межанганд.Пас, бо ёрони шайтон бижангид ,бегумон найранги шайтон хамиша заиф буда аст.
Яъни онхоики кофар хастанд бо кофарон дар рохи тоғут межанганд , ба хамин далил астки уламои қадим ва жадид ба дор ва даста ва сарбоз ва пейравони тоғут гуфтанд : ансорут тавоғит ё аъванут тавоғит ;барои мисол фиръавн ва сарбозониш ро овардандки аллох дар мовридишон мефармояд :
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتادِ (فجر/۱۰)،
Ва фиръавники дорои миххо буд.
Яъни фиръавники сохиби сарбозони будки мисли мих ,хукм ва қудратишро дар хамма жо мохкам карда буданд.
Табақайи севум ё золъи севумро тазвир ташкил медихадки гох аз зар ва зур хам хадамотиш барои тоғутхо ва зарариш барои мўъминин бештар буда аст.
Тазвиргарон ,босаводхойи шариатхойи осмоний ва секуляристхо ( ба истелох дарс хондахойи секуляр ва босаводхойи секуляр хастандки ба унвони ахбор ,рохбон ,хохом ,кохон ,мовлавий ,шайх ,мулло , мамусто ,устод ,доктор ва ………..қарнхост дар миёни мардум шинохта шуда хастанд.Қуръон ба равшани ва ба тафсили дар мовриди ин динфурушон ва авомфарибони секуляр сухбат карда аммо достон ва хотироти торихий еки аз пизишкони миср хам хастки ин рузхо миёни иддаи шойеъ шуда аст ва метавонад дар шинохти еки аз ин мусибатхойики дар ихтиёри секуляристи мисли фиръавн буданд дар шинохти ин мовжудот ба мо кўмак кунад.Достони тахти унвони синуха ё синухики дар қуруни дахум қабли аз торихи насроний ,яъни хули ва хуши се хазор сол пеш мезист.
Дар бахши ин хотироти синуха ,мо ба тоғути секуляр ба номи ” эмфисис ” ва трожди зиндагийи еки аз бузургони ва ашрофи миср ба номи ” ахнотун” бар мехурем :
“Синухи ” дар қисмати аз хотироти худ чанин менависад : рузи машғули қадам задан дар хиёбонхойи миср будамки дар ин замон ” ахнотун ” роки марди ник сурат ,шариф ва сирватманд буд дар холики дар хуни худ меғалтид ва даст ва пояшро қатъ карда ва бинийи вайро барида буданд ,нақш бар замин дидам .Дар бадани вай жойи солимики аз захми тиғ ва ё зарбахойи шаллоқ дар омон монда бошад ёфт намешуд . Ва бо марг хам фосилайи чандони надошт .Чун “ахнотун ” ро бадин холат мушохада намудам ,уро ба маризхонаи худ бурдам то уро аз марг нажот дихам ва мугуяд наздик ба ду мох у ба хуш наёмад. Вақтики ба хуш омад достони худро ингуна бароям баён намуд:
” Фиръавни ( эмфисис ) аз ман хоста будки аз куллияи заминхо ва хар чи дорад хаммаро бу у бидихад ва хамчунин занон ,ғуломон ,канизон ва хаммаро ба у бибахшад. У хам аз ахнотун мехохадки ек дахум аз сирватишро бу у бибахшад то битавонад гузарони зиндаги кунад аммо ,ин фиръавни секуляр рози намешавадки худишро худо медонист рози намешавад. Ва дастхо ва похояшро мебурад ва уро шаллоқ зада ва лахт дар хиёбон рохо мекунад.Рузхо мегузашт ва ахнотун дар холики бо фақр ва бенавойи даст ва панжа нарм мекард ба интиқом аз фиръавни золим ва лав ба дасти каси дигари умид баста буд. Умидвор будки интиқомишро аз у бигирад ё ба дасти худиш ё каси дигари аз у интиқом бигирад. Билахара ,фиръавн мурд .Синуха мегуяд ва ман хам ба унвони бузург ва раиси синфи пизишкон дар маросими вафоти у ширкат кардам. Кохонхо дар сугвори фиръавн ,ин рохиби бузург хутбахойи видоъ ва худохофизий мехонданд.Хануз суханонишро дар дил дорамки мегуфанд : ” эй мардуми миср ,осмонхо ва замин бо фиқдони қалби бузург рубару шуд .Қалбики ба миср ва сокинони он аъом аз инсон ва хайвон ва набот ва жимод ишқ меварзид. У барои ятимон падар ,барои фуқаро дасти кўмак ,барои мардум бародар , ва барои миср мажд ва азамат буд.У одилтарин ва мехрабонтарин худоён буд,ва пеш аз дигарон мардуми мисрро дуст медошт. Эмфисис моро тарк гуфт то ба худоёни дигар бипейвандад , ва мардумро дар торики рахо кард.
Боз синухи ё синуха интури изофа мекунадки : дар он замоники ба суханони кохинон ва дуруғхойишон гуш медодам , ва барои миср ва мардумишки дар зери шаллоқхойи фиръавн ва кохинониш камар хам карда буданд хушхол будам , ва дар замоники фуж фужи мардум ,хамон мардумики хар кадом аз онон ба сурати дарди тозиёнаи фиръавнро чашида буданд ,гиря сар дода буданд , садойи зори мардумро шанидамки монанди занон фарзанди мурда нола сар дода буданд, ва садойи гиря ва нолаи шанидамки аз садойи зори дигарон бартари гирифта буд ва сухонони номафхумиро замзама мекард ,хисси кунжкови худро бо дақиқ шудан ба чехраш сироб намудам ва дар камоли нобовари уро шинохтам .У хамон ахнотуни ожиз ва алил будки уро бар пушти алоғи баста буданд то ба замин наёфтад. Ба суйи у шитофтам то шояд уро ками ором созам ,чун фикр мекардам дар натижайи марги фиръавн гиряйи хушхоли сар дода аст аммо …….ахнотун ришта хиёламро панба кард,чун то чишмиш ба ман офтод ба садойи боланд фарёд зад : ” эй синухи !харгиз фикр намекардамки эмфисис ба ин андоза одил ва бузург ва дар хаққи мардум мехрабон бошад, то инки суханони кохинонро дар мовриди вай шанидам.Ва акнун ин манамки мегирям .Чун дар тули ин солхо кинаи худойи бузургро ба жойи ишқ ва ижлоли вай дар қалбам анбор карда будам.Эй синухи ! Ман чиқадар гумрох будам.”
Синухи мегуяд: хенгомики ахнотун ин сухононро бо иймони росих бар забон меронад ман хайрон ба даст ва пойи бурида ва сурати дар рехтайи у нигох мекардам, ва гуё у хайрати нигоххойи манро дарёфта ва фикри манро хонда буд, чун боз фарёд сард додки : эмфисис хақ доштки манро ба ин руз биндозад ,чун сазойи касики авомири худовандро ижобат накунад жузъ ин нест.Оре ,ин аст сазойи касики худованд холиқи худро нофармоний кунад .Ва чи саодати болотар аз инки шахси сазойи аъмолишро мустақиман ва ба дасти худи худованд бибинад , ва ман аз ин амр хушхолам.”
Магар мо хам акнун дар мохворахо ва конолхойи муллохойи динфуруш ва хоин чанин сенориоиро дар мовриди секуляристхойи муртади чун қози Мухаммад ,Мустафо борзоний ,Қосимлу ва ахиран Жалол Толибоний мушахада накардем? Магар хамин секуляристхо тахти унвони ровшанфикрий хамин кори кохинхоро анжом надоданд? Қози Мухаммад аз хамон ибтидо ба дастури хунхўртарин коммунисти қарни гузашта ,яъни сталин ,иқдом ба ташкили аввалин хизби секуляри иртидодий дар миёни курдхойи мусалмон намуд.Тамоми хизбхойики баъди аз у то алъон хастанд хамма пас мондахо ва иншиоботи аз хамон хизби демократи курдистони эроний хастандки хамин қози Мухаммад муртад ба дастури сталин бунёнгузори карда аст.Ба дастури сталин ва бо рохкорхойи Боқиров иқдом ба ташкили жумхурий ба сабки жумхурихойи секуляристи ва социалистий шўравийи собиқ намуд ва дар нихоят ,пас аз итмоми торихи масрафиш тавассути секуляри социалистхойи шўравий дур андохта шуд ва чун аз пуштивонайи мардумий хам бархурдор набуд дар интихойи бечораги ва ноумидий дастгир шуда ва тавассути ек секуляристи эроний дигарики аз жониби амрико химоят мешуд эъдом шуд.У каси будки вақти шўравий ба у пушт кард хийли талош намудки мардум аз у химоят карда ва ба нафъи у бижангад .Аммо ,мардум уро рахо карданд . Чун мардум мусалмон буданд ва инхоро мешнохтанд.Мулло Халил рохимахуллох алайхи инхо фатвойи жиход дода буд ва хукми иртидоди инхоро содир карда буд .
Мулло Халилийки хеч кудом аз секуляристхо қасд надоранд уро ба мардум бишносонанд ва иллати инки уро муртад донист чи будро бидонанд.Қози Мухаммад ингуна дар камоли нанги ва хўри тавассути Ризохони секуляр эъдом шуд.
Холо кохонхо ва сохирон ,ин мусайламайи каззобики аввалин хизби иртидодийро дар миёни курдхойи мусалмон дуруст кардро ба гужо расонданд?Борзоний хоин ва маздури исроилро то кужо бурданд ? Қосимлуйи коммунист ва маздури режими баъсий Саддом Хусайнро бу кужо расонданд? Шумо магар Жалол Толибоний хоин ба дин ва миллати курдро намешносид ? Дар мовриди ин жинояткорики тамоми умришро дар хиёнат ва куштори муслимин ва ривожи анвоъи фасодхо сипари карда магар намебинид пас аз маргиш ,кохонхо ва сохиронишон дар расонахойи мохворайи чикор мекунанд ? Дар мовриди тоғути миср ,Абдунносир чи ? Дар мовриди тоғути Туркия ,Мустафо Камол пошо отатурк чи ? Дар мовриди шохони фосид оли саъуд чи ?Дар мовриди тоғути коммунист ва фосид Ўзбакистон Каримов чи ? Ва садхо намунайи дигарки хамма ва хамма тавассути ин кохонхо ғусли таъмид дода мешаванд ва хар чанд вақт екбор онро мушохада мекунем.
Боризтарин такрори сенориойи Эмфисис ва кохонхойи мовжуд дар Курдистони Сурия ,Туркия ва Ироқро мо солхост дар тоғути секуляр ва коммунисти атеист ба номи Абдуллох Ужалон ва нақши расонахойи вобаста ба ин жинояткор мушохада мекунем.Фақат кофий астки шумо шинохти аз бовархо ва ақоиди ин жинояткори маздур ва таносуби он бо ақоиди муслимини курдистонот дошта бошид то ба умқи хиёнати кохонхо ва сохирони мовжуд дар расонахойики аз ин жони химоят мекунанд пей бибарид.
Бале мусибати бузургики хам акнун муслиминро гирифтор карда,пейвастани уломо ва муллохойи динфуруш ва дарсхондахойи хоин ва секуляр тахти унвони ровшанфикр ,доктор ,лисонса ,фовқи лисонс ва ………ба тоғутхойи чун фиръавн ,ахзоби секуляр ,хуккоми тоғути махаллий тобеъ секуляристхойи жахоний ба рахбарийи амрико ва ……….ва масалайи фитна дар дин ва истефодайи абзори ахзоби секуляри бумий ва жохоний, аз ихсосоти динийи мардум ва шубахоти уламои суъ аст.Уламойи суъики расонахойи мохворайи ва манобири масожидро хам дар ихтиёр доранд ва ба мейл ва орзуйи арбобони тоғути худ бо оёт,аходис ва ихсосоти диний ва ватан дустийи мардум дар ростойи ахдофи арбобонишон бози мекунанд!
Бо мутолаайи достони синуха ,ва қобли аз он ва мухимтар аз он ,бо мутолаайи қуръон ва суханони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мутавжжих мешавемки пейдоиши ин мовжудот чизи жадидий нестки моро дастпоча кунад ё натавонем офатишонро бартараф кунем,хоинини секуляр хамиша дар тули торих вужуд доштанд ва хам акнун хам хастанд .Аммо ,дар мовриди хоинини мовжуд дар шариатхойи осмоний ва бахусус охарин шариати аллохки тавассути росулуллох саллаллоху алайхи васаллам омада пайғамбар аз ин хоинин бо ановини чун уламойи суъ вар рубайбиза ( аимматул музиллин ,дуату ала абвабил жаханнам ) ёд карда , ва шариат роххойи дафъи ин офатхоро хам нишон дода аст.
Ин муллохойи динфуруш ва уломойи суъ дар жанги нарм ва равоний боиси мохкам кардани хукм ва қудрати тоғутхо шуданд, ва еки аз сарбозони жанги равоний тоғут ба хисоб меояндки , муқаддамайи жанги низомий ва тасаллути зохирий бар мардумро фарохам мекунанд.
Дар ин сурат,тафовути миёни нийрухойи мусаллах ,пиёда низом ,халабонхойи амрикоий ,исроилий ,иорданий ,арабистоний ,туркияийки ва …………..бо гулула ва бомб алайхи муслимин межанганд ,бо касики бо фатво ва сухбат кардан аз тоғут пуштибоний мекунад вужуд надорад, балки бояд гуфт жанги равоний бисёр хатарноктар ва мухаррибтар аз жанги низомий аст. Чун макони жанги равоний қалб ,иймон ва даруни инсонхост , ва замоники ин маркази фосид ва нобуд шуд,хамма чизи ек инсон нобуд мешавад ва тоғутхо ба рохати ба ахдофи худ мерасанд.
Бародарон ва хохарони гиромий ,оё аз худ пурсидаидки чиро аллох мутаол дар қуръон аз каламайи зуламот яъни тарикихо ,ба сурати жамъ истефода мекунад ,дар холики каламайи нурро ба сурати муфрад оварда ? Аллох мутаол мефармоянд :
:«الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَل الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ» (أنعام/ ۱)
Ё мефармоянд :
:«هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَى وَالْبَصِيرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِي الظُّلُمَاتُ وَالنُّور» (رعد/۱۶)
Бале ,дар жохилият тоғутхойи фаровоний тўлид мешаванд ва роххойи ботил бисёр зиёд ва рангоранг хастандки ,ба бахши аз ин тоғутхо ишора шуд ; аммо рохи хақ танхо еки аст. Танхо бо куфр ба тамоми ин тоғутхо чи мешноси ва чи намешноси ,чи онхойики дадаи ё надидаи ва бебовар шудан ба ин тоғутхо ва жохилият ва дар мархалайи дувим иймон ба аллох астки шумо ба хақ расидаид. Иймон ба аллох нур аст ва еки аст.
Аз аллохи мутаол хосторем мо ва шуморо дар куфр ба тоғут ва сипас иймон ба аллох муваффақ ва собит қадам нигах дорад ва оқибатимонро ба хейр кунад.
سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ، لاَإِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ
Вассаламу
алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.
[۱]– سنن أبی داوود، ج ۴، ص ۳۳۲، ح ۵۱۲۱
[۲]– تفسیر ابن کثیر، ۱/۳۹۰ / نیز: مجموع الفتاوی، ۲۸/۳۲۸ ، ۳۲۹
[۳]– سنن أبی داوود، ج ۴، ص ۳۳۲، ح ۵۱۲۰
[۴] رواه مسلم