Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (۵) даража бандийи шаръийи душманон

Дарси панжум муқаддамотий / душманшиносийи шаръий (۵) даража бандийи шаръийи душманон.

Пиёда шуда аз навори совтийи шайх мужохид :  Абу Хамза мухожир  хўромий.

Бисмиллах валхамдулиллах.

“Ба рости хамд ва сипос танхо лойиқи худост уро шукр мегуем ва аз у дархости кўмак ва омурзиш мекунем ,ва панох мебарем ба худо аз шурури нафсхойимон ва аз бадихойи аъмолимон ,хар касики худо уро хидоят кунад хеч кас наметавонад уро гумрох кунад ва хар касики худо уро гумрох намояд хеч кас наметавонад уро хидоят дихад ва шаходат медихамки хеч илохи бар хаққи ба жузъ аллох нестки танхо ва бешарик аст, ва шаходат медихамки Мухаммад банда ва фристодайи уст.”

“эй касоники иймон овардаид ончунонки шойиста аст, аз худо битарсид ва намирид магар онки мусалмон бошид”.

” эй мардумон аз (хашми ) парвардигоритон бипархезид, парвардигорики шуморо аз ек инсон биёфарид ва (сипас ) хамсаришро аз новъи у офарид ва аз он ду нафар мардон ва занони фаровони мунташир сохт. Ва аз (хашми ) худойи бипархезидки хамдигарро биду сўганд медихид, ва бипархезид аз инки пейванди хешовандиро гусихта дорид зеро бегумон худованд муроқиби шумост.”

“Эй мўъминон аз худо битарсид ва сухани хақ ва дуруст бигуйид.Дар натижа худо ( тўвфиқи хейритон медихад ва ) аъмолитонро шойиста мегардонад ва гунохонитонро мебахшояд . Аслан хар каси аз худо ва пайғамбариш фармонбурдори кунад ,қатъан ба пирузий ва комёбий бузурги даст меёбад”.

Аммо баъад:росттарин сухан ,китоби худо ва бехтарин равиш,равиши Мухаммад саллаллоху алайхи васаллам аст,ва бадтарин умур нововарий дар дин аст,ва хар тоза пейдо шудайи дар дин,бидъат;ва хар бидъати гумрохий ва хар гумрохий дар оташ аст.

Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокатух.

Имруз ва дар идомаи дарсхои муқаддамотимон , аз дарси панжум дар мовриди душман шиносий шаръий мерасем ба бахши панжуми ин дарски ба даража банди душманони мепардоземки дар чохор бахши гузашта онхоро ба тафсил тўвзих додем.

Дар дарси шиносоий мушрикин ё хамин секуляристхои имрузин тўвзих додемки секуляристхо бо куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб мутафовут хастанд ва хар ек аз инхо қавонини хосси худишонро доранд, ва хамчунин арз кардемки мажмуъайи мушрикин ё секуляристхо хам екдаст нестанд,  аммо хаммаи онхо ин амр бо хам муштарак хастандки қонун набояд қонуни шариати аллох бошад.

Онхо қабул намекунандки қонунгузорий аз инсон гирифта бишавад ва тамоман дар ихтиёри аллох гузошта шавад, барои хамин , руйи муборазаи бо қавонини шариати аллох бо хам муттахид буданд, ва алъон хам бо диктотури хашн, тамомият хох, берахм ва созмон ёфтаи мусаллахики ба рох андохтанд, дар мубораза бо қавонини шариати аллох бо хам муттахид хастанд ва бо шадидтарин важх мумкин ба қалъи ва қамхи харгуна тахаррукики бихохад қонуни шариати аллохро ижро кунад машғул хастанд.

Аллох таоло дар тақсим бандики дар душманшиносий ва даража банди душманон ироя медихад ин секуляристхоро ба хамрохи яхудиён, душманони шимора ек муслимин мешносанд, ва насороро бо далоилики меоварад дар даражоти пойинтар қарор дода аст ва мефармоянд :

فرمایند :لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُواْ الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُواْ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَّوَدَّةً لِّلَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ قَالُوَاْ إِنَّا نَصَارَى (مائده /۸۲)

( эй пайғамбар !) хохи дидки душмантарин мардум барои мўъминон, яхудиён ва мушриконанд, ( диққат кунид бародарон : яхудиён ва мушриконанд ) ва мехохид дидки мехрабонтарин мардум барои мўъминон, касонияндки худро насроний меноманд.

Дар инжо, яхуд ва мушрикин дар радифи душмани шумораи ек боқий мемонанд, хамин мушрикин ва секуляристхо дар хамон дўвра Маккий хам душмани шумора ек муслимин буданд ва дар дўвра Маданий ва касби қудрат ва хукумат тавассути муслимин хам боз душмани шумора ек буданд, ва бо тасвиби қуръон то рузи қиёмат душмани шумора ек муслимин боқий мемонанд, ва танхо мовқеият ва мезони қудрати муслимин ва равиши бархурди онхостки таъйин мекунад хам пеймон бошанд ё душмани жангий. Чун ба сурати умум ва куллий ва бидуни дар назар гирифтани истисноот то рузи қиёмат дипломосий ва забони гуфтагуйи секуляристхо бо муслимин забони жанг ва аслахаст то замоники муслимин даст аз он ۴ мафхум ва маъни ва мухтавойи дин бикашандки қудрат ва хокимият, қонун ва шариат, итоат пазирий аз ин қонун ва хукумат ва дар нихоят мужозот ва подош бар мабнойи ин қонун ва шариат астки аз қонун ва шариати аллох мунбаъис мешавад.

 وَلاَ يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىَ يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُواْ .

Инхо то замоники мо тобеъ хукумат ва қонун ва системи мужозот ва подоши онхо нашавем ва аз онхо итоат накунем бо мо хоханд жангид.  Замоники даст аз қудрати хукумати исломий ва қонуни шариати аллох ва итоат кардан аз қонуни шариати аллох ва мужозот ва подош додан бар асоси қонуни шариати аллох кашидем онвақт астки даст аз жанг бо мо мекашанд. Чун моро чизи мисли худишон карданд ва тобеъи хукумат ва қонуни худишон карданд ва ек исломи ту холи бароимон жо гузоштанд.

Ба ин шева аллох таоло, хам душманони шумора ек моро маърифий мекунад ва хам инки баён мекунандки секуляристхоки дастаи аз ин душманони шумора ек мо хастанд ба сурати мудовим бо муслимин ” қитол” мекунанд, яъни жанг ва кушт ва куштор ; то кей? То замоники муслимин даст аз ун мафохими чохоргонаи дин ва мухтавойи дин бардоранд ва анори ба зохири солимиро дар ихтиёр дошта бошандки мухтавойишро холи карданд. Ин еки аз хамун тафовутхои асосий бейни душманони шумора ек мостки бояд ба он таважжух ва диққат дошта бошем.

Арз шудки ин секуляристхо хам худишон ба чанд даста тақсим мешавандки мумкин аст ба хотири хамин ихтилофотишон ба нисбат зарарики барои муслимин доранд тавассути рахбарият ва шўройи муслимин даража банди бишаванд. Чун арз кардем хамин секуляристхо хам худишон нохамгун ва рангоранг хастанд. Дар миёнишон коммунист ва дахрий хастки , ин коммунист ва дахрий худишон ба даххо фирқа балки садхо фирқа тақсим мешаванд, дар баробари инхо либиролихо хастанд бо садхо фирқа ва гурухи мухталиф ва мутазод. Холо мумкин аст ба мезони хатарики метавонанд барои муслимин дошта бошанд даража банди бишаванд ва дар равиши бархурд бо онхо увлавият банди бишавад. Мисли дипломоси росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар ижоди хам пеймони бо дастаи аз инхо бар алайхи дастаи дигари аз инхоки, фатхи Макка хам натижаи хамин дипломосий буд.

Албатта дар миёни муслимин касони хам хастандки дар ек мархалаи тасмим мегирандки аз ислом ба ақаб баргарданд ва муртад бишаванд. Ин муртаддин хам дар радифи секуляристхо қарор мегиранд ва мушмули хукми онхо мешаванд аммо бо сахтгири бештири дар масалаи тўвба ва ғейрих. Инхо хам мераванд дар радифи душманхои даража ек муслиминки дар дарси қаблимон дар мовриди муртаддин ва ахкоми муртаддин ба тафсил дар мовридишон сухбат кардем.

Холо баъди аз яхуд ва секуляристхоки аллох таоло онхоро сарсахттарин душмани муслимин маърифий мекуна ва дар жойгохи душман шумора еки муслимин қарор мегиранд ва муртаддин хамки ба мейли худишон ба ин даста мулхақ мешаванд, баъди аз ин мо мутаважжихи ек даста банди дигари хастемки аллох таоло дар оёти аввалияйи сурайи Рум ба он ишора мекунад. Қабли аз инки ба суроғи оёт биравем бояд бигуем: замоники шохпур мажуси шибхи ахли китоби сосоний бар Хирақлиюс ё Хирақл ахли китоби насроний хокими Рум ғалаба пейдо мекунад, хам муслимин ва хам мушрикин ва секуляристхои қурайш бетараф намешинанд ва бигуянд ба мо чи? Балки мовзеъгирий мутаносиб бо ақоидишон мегиранд ва муслимин дар баробари ин қазияйи бейналмилалий ва ақидатий мовзеъгири шаръий мегиранд ва вокуниш нишон медиханд.

Абдуллох ибни Масъуд розиаллоху анху мегуяд:

 كَانَتْ فَارِس ظَاهِرَة عَلَى الرُّوم وَكَانَ الْمُشْرِكُونَ يُحِبُّونَ أَنْ تَظْهَر فَارِس عَلَى الرُّوم. وَكَانَ الْمُسْلِمُونَ يُحِبُّونَ أَنْ تَظْهَر الرُّوم عَلَى فَارِس لِأَنَّهُمْ أَهْل كِتَاب . وَهُمْ أَقْرَب إِلَى دِينهمْ :

Форсхо бар румиён пируз шуда буданд, мушрикон дуст доштандки Эрониён бар румиён пируз шаванд, ва муслимин хам дуст доштандки рум бар форсхо пируз бишаванд, чун румиён ахли китоб буданд ва ба дини мусалмонон наздиктар буданд. Бо ин мазмун аз ибни Аббос ва дигарон хам ривоёт шуда аст.

Диққат кунид муслимини садрил ислом бо онки аксарияти қотиъи онхо бесавод буданд аз чи душманшиносий дақиқи бархурдор буданд, ва бо чи хассосияти  вақойиъ бейналмилалиру баррасий ва пейгирий мекарданд, ва мовзеъгирий ва шоди ва нигаронишон бар асоси хамин душманшиносий шаръий ва даража банди шаръий душман танзим мекарданд. Меъёр ин буд: хар чи ба мо наздиктар аст ба пирузиш хушхолтар хастем, хар чандки уро кофар хам бидонем.

Мушрикин ва секуляристхо аз замони аввалин пайғамбар душман шумора ек шариати аллох буданд, ва аз замони қурайш то кунун ва то рузи қиёмат илова бар онки аз пирузи ахли қибла нигарон мешаванд балки аз пирузи хар касики аз назари маваддах ба ахли қибла хам наздик бошад боз нигарон мешаванд, ва пирузи хар каси бар инхоро пирузи худишон медонанд ва пирузи хар каси бар ахли қибларо пирузи худишон медонанд ва ихсоси хушхоли мекунанд.

Яъни секуляристхо агар ек яхудий бар ек мусалмон пируз бишавад ихсоси хушхоли мекунанд ва хатто агар хам битавонанд ба онхо кўмак хам мекунанд. Чиро? Чун яхудро ба худишон наздиктар мебинанд. Агар боз ек мажус бар ек насроний пируз бишавад боз хушхол мешаванд ва агар аз дастишон хам сохта бошад ба мажус дар пирузи бар насоро кўмак мекунанд? Чиро ? чун мажус ба онхо наздиктар хастанд, агар бейни ек насроний бо ек фирқаи ахли бидъати исломий хам жанг бишавад боз аз насроний химоят мекунанд ва агар бейни ек фирқаи исломий поктари жанг бишавад боз аз хамон фирқаи ахли бидъат химоят мекунанд. Диққат кардид чи тур шуд? Секуляристхо агар миёни касики ба ахли тўвхид наздик аст бо касики ек ками аз ахли тўвхид дуртар аст жанг ва ихтилофи пеш биёяд аз он каси химоят мекунандки аз тўвхид дуртар аст ва ба шикасти он касики ба тўвхид наздиктар аст ризоят доранд.

Муслимин бар акси инро мехоханд, муслимин мехоханд он касики ба онхо наздиктар аст бар он касики аз онхо дуртар аст пируз бишавад хар чандки хар дуро кофар хам медонанд, аммо аз пирузи кофарики ба у наздиктар аст хушхол мешавад ва инро пирузи худиш бар душмани дуртар медонад, то мерасад ба душмани аслийки  хамон секуляристхо ва муртаддин ва яхуд буданд.

Илова бар он куффори насроний жузви шариати насх шуда осмоний ва муслимини ба инхироф рафта хастанд ва пейванди наздиктари бо ахли тўвхид доранд, ва худихои мунхарифи хастандки шойистаги онро дорандки дар баробари куффори шибхи ахли китоб аз онхо химоят бишавад холо чи расид ба жанги онхо дар баробари секуляристхо. Ин еки аз хамон мавориди астки муслимини аксари босаводи имрузий мо аз дарки он дар даража банди душманонишон ва дар танзими мовзеъгирихоишон ва танзими  шоди ва нигаронишон дар рувидодхои бейналмилали ва хатто мантақаий ва махаллий хам азаш ғофил ва бехабаранд ва гох бар акси инро аз худишон нишон медиханд.

Муслимини садрил ислом аз инки кофар наздиктар ба онхо аз кофари дуртар аз онхо шикаст хурда аст норохат ва нигарон буданд ва инро зарбаи ба худишон медонистанд. Аллох таоло дар посух ба ин нигарони ва вокуниши шаръий муслимин дар мовриди шикасти румихо ахли китоб аз мажуси эроний шибхи ахли китоб мефармояд:

الم * غُلِبَتِ الرُّومُ ‏* فِی أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ ‏* فِی بِضْعِ سِنِینَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ ‏* بِنَصْرِ اللَّهِ یَنصُرُ مَن یَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ‏* وَعْدَ اللَّهِ لَا یُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ ‏* یَعْلَمُونَ ظَاهِراً مِّنَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ ‏.(روم/ ۱-۶)

“алиф, лам ,мим, румиён шикаст хурданд, дар наздиктарин сарзамин, ва ишон пас аз шикастишон пируз хоханд дар муддати чанд соли ( бизъи синин : камтар аз нух сол ё бейни ۳ то ۹ сол ) хамма чиз дар дасти худо ва фармони уст, чи қабл ( ки румиён шикаст хурданд ) ва чи баъад ( ки онон пируз мегарданд ) дар он руз ( ки румиён пируз мегарданд ) мўъминон шод мешаванд, ( оре хушхол мешаванд) аз ёри худо, худо хар касироки бихохад ёри дихад. Ва у бас чира ва бисёр мехрабон аст, ин ваъда истки худованд дода аст ва худованд харгиз дар ваъдаш халоф нахохад кард ва лекин бештари мардум инро намедонанд, ( ин аксарият кутох бин ) танхо зохир ва намоди аз зиндаги дунёро медонанд ва ишон аз охират комилан бехабаранд.”

Бале, ин вокуниши ек мусалмон дар жанги бейни ек кофари ахли китоб ва ек кофари шибхи ахли китоб буд ва нигох кунидки аллох таоло нусратишро ба чи каси медихад? Ва чи каси шойистаги нусратишро дорад? Ин вокуниши ек мусалмон аст дар баробари  хамма инхо, ва нусрати аллох таоло барои кофарики бар ек кофари дигар пируз шавад, аммо он кофари насроний аз назари маваддах ба шариати муслимин наздиктар аст, ба диниш наздиктар аст, худиш инро ташхис дода, куффори шибхи ахли китоб фосила бештари бо муслимин доранд ва куффори насроний ахли китоб наздиктаранд ба хамин далил секуляристхо дар жанги равоний аз онки аз муслимин дуртар буд бар алайхи онки ба муслимин наздиктар буд химоят мекард ва муслимин бар акси онро , дар холики аз хар ду жизъя гирифта мешавад.

Дар идомаи даста банди ва даража банди душманонимон амалан мутаважжих мешавемки куффори шибхи ахли китоб хамчун мажус дар даража дувум қарор мегиранд. Ин куффор ба далили шабохати ба куффори ахли китоб шомили хамон ахкоми ахли китоб мешаванд аммо дар даража банди ва даста банди душманони ахли тўвхид хадди фосила душманони шумора ек муслимин ва насронийхо хастанд. Дар ин сурат яхуд ва секуляристхо ба хамрохи муртаддин душмани шумора ек муслимин ва куффори шибхи ахли китоб дар даража дувум қарор мегиранд ва насронийхо дар даража севум қарор гирифтанд.

Хатто мебинемки муслимин хамчунонки дар бейни секуляристхо ва яхуд фарқ мегузоранд дар миёни насронийхо хам даража банди мекарданд ва ба пирузи оники ба онхо наздиктар буд хушхол мешуданд ва хатто агар аз дастишон хам бармеомад ба оники ба онхо наздиктар буд кўмак хам мекарданд. Мисли хушхоли аз пирузи лашкари кофари Нажжоший рохимахуллох бар кудитогарон ва артеши мухолифишки ,онхо хам боз насроний буданд, аммо хохони бархурди бадтари нисбат ба муслимин буданд ва мехостанд мухдудиятхои бештари нисбат ба муслимини мухожир вужуд дошта бошад. Дар инжо, хам артеши Нажжоший рохимахуллох хаммаги куффори насроний буданд ва хам лашкари кудито гарон, аммо лашкари Нажжоший рохимахуллох аз лашкари кудитогарон ба муслимин наздиктар буданд. Илова бар он лашкари кофар тахти фармони Нажжоший рохимахуллох нийруйи боздоранда дар баробари насронийхои мухолиф буд ва озодийхои муслиминро замонат мекард. Барои хамин шикаст ва зарари лашкари кофари Нажжоший ба сурати ғейри мустақим шикаст ва зарари мусалмонон бидуни панох махсуб мешуд.

Замоники сипохи душман ба артеш ва хокимияти Нажжоший рохимахуллох хамла кард, Нажжоший шахсан барои жанг берун рафт. Сахоба бо худ машварат кардандки еки аз мо биравад ва хабари биёварад ва дар суратики ба мо ниёз бошад, мо хам ба кўмаки Нажжоший биравем. Хар чандки Зубайр розиаллоху анху аз хамма камсин ва солтар буд аммо у барои анжоми ин маъмурият эъломи омадаги кард;ба васила машкхои бодий аз руди нил абур кард ва худишро ба майдони жанг расонд. Аз суйи дигар, сахоба барои фатх ва пирузи лашкари кофари Нажжоший рохимахуллох дуо мекарданд. Баъди аз чанд руз Зубайр розиаллоху анху баргашт ва хабари пирузи артеши кофари Нажжошийро ба муслимин мужда дод. Тамоми ин рувийдодро ба сурати муфассал метавонид дар муснади имоми Ахмад бин Ханбал рохимахуллох бихонид. Албатта ибни Хишом ва ибни Саъад ва Табарий ва дигарон хам ба тафсил ин воқеияти торихийро баён карданд.

Хуб,холо замоники шахс ё гурухи аз миёни муслимин табдил мешаванд ба муртад, масалан табдил мешаванд ба кумалахо ё демократхо ё муридони ужалон мусайламаи каззоби феълий курдхо ё хар чизи дигари, инхо худишонро жузви душмани шумора ек муслимин қарор доданд, холо агар бейни ин секуляристхойи муртад ё соири муртаддин бо насронийхо ё мажус ё соибин жанг рух бидихад мо бояд ба пирузи кудом еки хушхол бошем?

Инжостки нишон медихад иймон ва валоъ ва бароъи шумо бар чи асоси аст? Бар асоси қонуни шариати аллох аст ё ба асоси тоғутхо ва ё меъёрхойи дигар? Замоники бейни ин муртаддини кумалахо ва демократхо ё хар чики бошанд бо ек насроний ё мажус жанги рух дихад ба пирузи кудом хушхол мешавем? Хар чандки ин муртаддин аз хам забонхо ва ақвом бошанд ва он насроний аз ек нажод ё қораи дигари бошад. Мушаххас астки мо ба пирузи ек насроний  бар муртаддин кумала ё демократ ё порти ва екити ва хизби муздурони ужалон ва ғейрих хушхол мешавем ва агар аз дастимон хам сохта бошад ба ин насронийхо кўмак мекунем. Ин ризоят ва химояти қалбий ё забоний ё амалий мо аз насронийхо бар алайхи муртаддин амал ба дин аст, ва амал ба дин хам яъни ибодат. Ин куфр ба тоғут аст, ин танзим кардани валоъ ва бароъ бар асоси чизи астки аллох хоста ва бар асоси шариати аллох аст на бар асоси соири илоххо ва тоғутхоики дар дарси тоғут ба онхо ишора кардем.

Мо аз насроний ё мажус ё соибий бар алайхи душманони шумора екимон чун яхуд ва секуляристхо ва муртаддин химоят мекунем ва инро ек вазифа медонем, бахши аз ақида мо аст, мо аз инхо химоят мекунем чи расид ба инки аз еки аз фирақи исломий ва хатто фирақи ахли бидъат чун хавориж ва жухайма ва равофиз ва ғейрих бошадки аз инхо дар баробари хаммаи куффори ошкор дифоъ ва химоят мекунем, ва химоят аз мазохиби исломий чун ханафий ва моликий ва шиъа ва шофеъий ва ханбалий ва салафий ва зохирий  ва ғейрих дар баробари тамоми куффори ошкор ва мазохиби ахли бидъат собиқро ек вожиб ва таклифи шаръий медонем. Мухлисина лахуд дин яъни хамин, динитонро холис кунид барои аллох ; сихати гуфтори шумо дар

« ان صلاتی و نسکی و محیا ومماتی لله رب العالمین»

Дар чанин жохои худишро нишон медихад, ин еки аз он мавориди астки шумо бо он моврид озмойиш қарор мегирид.

Ин даража банди душманон аз жониби аллох ва холиқи сурат гирифтаки бехтар аз хар мовжуди душманони ислом ва муслиминро мешносад ва мефармояд :

وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ وَكَفَى بِاللَّهِ وَلِيًّا وَكَفَى بِاللَّهِ نَصِيرًا‏ (نساء/۴۵) ‏

Худованд ( аз шумо ) бехтар душманонитонро мешносад, ва кофий астки худо сарпараст ( ва нигардоритон ) бошад, ва кофий астки худо ёвар ( ва мададкоритон) бошад. Агар мо аллохро ва қонуни аллохро рахо кунем чи каси метавонад ингуна душманони моро бо ин диққат барои мо даста банди кунад ва моро сарпарасти бикунад дар чигунаги бархурд бо онон?

«وَكَفَى بِاللَّهِ وَلِيًّا وَكَفَى بِاللَّهِ نَصِيرًا‏»،

Бале душманони моро таъйин карда; мо хам агар дар ин масир харакат кунем ёригари мо хам хохад буд. Иншааллох.

Ин душманшиносий шаръий ва даража банди душманони еки аз хамон мавориди асосий ва мухимми астки муслимин садрил ислом қабли аз соири ахкомики баъадхо нозил мешавад ёдиш гирифта буданд ва ба он амал мекарданд, аммо муслимини кунуни мо бо онки мумкин аст садхо хукм ва суннати дигарро балад бошанд аммо нисбат ба ин амри мухим жохиланд ва муртакиби аъмол ва мовзеъгирихои мешавандки рабти ба вокуниши ек мусалмони огох надорад.

Дар ин илми душманшиносий ва даража банди душманон агар каси биёяд ва аз пирузи ек мажус шибхи ахли китобки душмани шумора ду мост бар алайхи ек насроний ахли китобки душмани шумора се мост хушхол бишавад дар масири зидди исломий харакат карда аст, холо чи расид ба инки ек мажусро бар алайхи ек насроний химоят бикунад чи бо ек калама хам бошад. Ба хамин шева дар жанги бейни мажус ва секуляристхо хам бояд ба пирузи мажус хушхол буд. Ек мусалмон аз душмани шуморайи се дар баробари душмани шумора ду ва аз душмани шумора се ва ду дар баробари душмани шумора ек химоят мекунад на билакс. Дар хар сурат бояд харгуна химояти ба нафъи муслимин тамом бишавад на ба нафъи душманони шумора ек муслимин. Ин тараф муслимин хастанд ва он тараф секуляристхо ва яхуд ва муртаддин, ва бояд аз хар химоятики ба нафъи ин душманони шумора ек тамом мешавад худдори бишавад. Чун онхо хам хар химояти ва хар корики ба нафъи мо тамом шавад худдори мекунанд ва хамиша зарари моро мехоханд.

Бар акси ин, бо қалб ё забон ё даст химоят карданд яъни: дар масири зидди шариати аллох ва зидди харакати исломий харакат карданд, ва шайтонро ёри доданд, ва дастуроти шайтонро пазирофтанд, ва дастуроти аллохро кинор заданд. Ва ин барои ек мусалмони огох хийли хатарнок аст. Инхо дастуроти возих ва ровшани аллохки неъмати аст барои ек мусалмон, ва ек мусалмон пеймон баста астки ба махзи шанидан итоат кунад ва чак ва чуна назанад.

إِنَّمَا کَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِینَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ أَن یَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ(نور/۵۱)

Мўъминон хенгомики ба суйи худо ва пайғамбариш фаро хонда шаванд то миёни онон довари кунад, суханонишон танхо ин астки мегуянд: шанидем ва итоат кардем! Ва ростгорони воқеий инхо хастанд.

Аллох таоло фармудаки вазифаи мо фақат самиъна ва атоъна аст агар мехохид жуз муфлихун бошид, ростгорони воқеий бошид, аммо мумкин аст каси дар хамин жо гир кунад, барои хамин аллох ба ек сам ва бемори хатарноки ишора мекунадки ба ин дастури аллох садама мезанадки боис шавад шахсро жузви муфлихун қарор надихад ва он хам ” танаффур ва кинаи ғейри шаръий ” аст. Танаффур ва кина аз қовми мумкин аст инсонро аз ин қонун билағзонад ва инсонро дучори зулм ва беадолати кунад ва пеймонроки ба аллох дода астро бишканад. Ва ин пеймон шикани хийли хатарнок аст. Барои хамин астки аллох таоло ба сирохат ин хатарро гушзад мекунад, ва зимни ёдовари ин неъмат ,пойбанд будан ба ин пеймонро ба самъ ва тоат ва тақво рабт медихад ва мефармояд:

وَاذْکُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْکُمْوَمِیثَاقَهُ الَّذِی وَاثَقَکُم بِهِإِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ‏*یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُونُواْ قَوَّامِینَ لِلّهِ شُهَدَاء بِالْقِسْطِ وَلاَ یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ‏*وَعَدَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ * وَالَّذِینَ کَفَرُواْ وَکَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ ‏‏(مائده/۷-۱۰

Ва ( эй мўъминон !) ба ёд оварид неъмати худоро бар худ, ва ба ёд оварид пеймонроки бо шумо баст, он замонки гуфтид: шанидем ва итоат кардем. Ва аз худо битарсидки худо аз даруни синахо огох аст. Эй мўъминон ! бар адойи вожиботи худо мувозибат дошта бошид ва аз руйи додгирий гувохи дихид, ва душманонаги қовмий шуморо бар он надорадки ( бо ишон) адолат накунид. Адолат кунидки адолат ба тақво ва пархезгори наздиктар аст. Аз худо битарсидки худо огох аз хар чизи астки анжом медихид. Худованд ба касоники иймон биёваранд ва корхои шойиста анжом диханд, ваъда медихадки омурзиш ва подоши бузурги аз он ишон бошад. Ва касоники кофар шаванд ва оёти моро такзиб кунанд, онон ахли дўзах хастанд. Панох ба аллохки мо ек оя аз худовандро такзиб кунем.

Пойбанд будан ба ин душманшиносий шаръий, ва даража банди кардани душманон ва танзими химояти қалбий ва забоний ва амалий худ еки аз он ахкоми асосий ва мухимми астки қабли аз ахкоми марбут ба закот ва хаж ва хижоб ва мамнуъияти масрафи маст кунандахо ва садхо хукм ва суннати дигар бар муслимин вожиб шуда ва мустақиман ба самъ ва тоах аз қавонини шариати аллох ва иймони шахс бармегардад.

Аммо пойбанд шудан ба ин қонуни асосий ва зербанойи шариати аллох бидуни дардисар хам нест ва қатъан бояд мунтазири жанги равоний ва барчасб зани ва тухмат парокани он даста аз куффори будки ин даража банди ба нафъишон нест ва саъй мекунанд ин даража бандиро ба хам бизананд:

-Замоники аллох таоло яхуд ва секуляристхоро душмани шумора ек медонад ва насронийхоро наздиктар ба муслимин медонад

• –       
  (لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ
  عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُواْ الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُواْ)

-Замоники аллох таоло ба сирохат аз пирузи насронийхо бар мажуси шибхи ахли китоб хам химоят мекунад

(وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ ‏* بِنَصْرِ اللَّهِ یَنصُرُ مَن یَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ)

Дар ин миён аввалин иттихоми яхудийхо ва секуляристхо ва мажус ин буда астки пайғамбар дар ихтиёри насронийхо буда , ва ба истелох барои насронийхо кор карда , ва ё хатто гуфтанд ин динро насронийхо ба у омузиш доданд ва барои мохкам кардани иттихомот ва дуруғхоишон исми касониро хам тўлид карданд.

Мушрикини секуляри қурайш гуфтанд қадим насронийхои чун аддос, ясар, наср, абу фукайха руми ва ғейрих инхоро ба у ёд медиханд :

وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا إِفْکٌ افْتَرَاهُ وَأَعَانَهُ عَلَیْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جَاؤُوا ظُلْماً وَزُوراً * وَقَالُوا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ اکْتَتَبَهَا فَهِیَ تُمْلَى عَلَیْهِ بُکْرَةً وَأَصِیلاً ‏ ‏(فرقان/۴-۵)

Кофирон мегуянд : ин ( қуръон ) дуруғи пеш нестки худи ( Мухаммад ) онро аз пеши худ сархам карда ва ба хам бофта аст ва гурухи уро дар ин кор ёри доданд. Онон воқеан ( бо баёни ин сухан ) ситам ва бухтони бузургиро муртакиб шуданд. ( дарбора қуръон нез ) мегуянд: афсонахойи пешиниён астки ( аз дигарон ) хоста аст онро барояш бинависанд, ва чанин афсонахои сехргохон ва шомгохон бар у хонда мешавад ( то онхоро хифз кунад ва ба хотир сипорад ).

Секуляристхои кофари қурайш боз гуфтанд : инро жавони ба номи Жибрки ахли рум ва насроний буд ва дар Макка ба сохтани шамшир машғул буд ва то андозаи бо таврот ва инжил ошноий дошта ба у ёд дода ва аз тарафи аллох нест:

وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ یَقُولُونَ إِنَّمَا یُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِّسَانُ الَّذِی یُلْحِدُونَ إِلَیْهِ أَعْجَمِیٌّ وَهَذَا لِسَانٌ عَرَبِیٌّ مُّبِینٌ ‏(نحل/۱۰۳)

Мо медонемки ( куффори секуляри Макка тухмат мезананд ва ) инхо мегуянд : ( ин оёти қуръониро худо ба Мухаммад намеомузад ва балки ) онро инсони ба у ёд медихад. Забони касики ( омузиши қуръонро ) ба у нисбат медиханд, гунг ва ғейри арабий аст ва ин ( қуръон ) ба забони арабий гуё ва ровшани аст.

Баъди аз ин астки аллох таоло ба сирохат мефармоянд:

:  إِنَّمَا یَفْتَرِی الْکَذِبَ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَأُوْلئِکَ هُمُ الْکَاذِبُونَ ‏(نحل/۱۰۵)

Танхо ва танхо касони дуруғ мебандандки ба оёти худо иймон надошта бошанд. Ва дар хақиқат онон дуруғгурёни воқеий хастанд.

Бештар насронийхоики секуляристхо ва дигарон мегуянд инхо муалллими росулуллох саллаллоху алайхи васаллам буданд бардахои бечора ва бесаводи будандки дар Макка ё атрофи он пеши арбобонишон зиндаги мекарданд, ва агар рохибхои чун ( бухайро ва рохиб дир бусро )ро исм меоваранд асосан мулоқоти росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо ин ду рохиби насроний дар торих жойи шак ва шубха аст ва фоқиди манбаъи мўътабари аст. Хатто агар чанин мулоқоти хам сурат гирифта бошад магар мумкин аст  чанин қуръон ва шариати азим ва созмон ёфтаиро дар ду мулоқоти бисёр кутох ва гузаро ва шитобзада ва саррохи дар хенгоми убури корвон омузиш дод ва ёд гирифт ва хифзиш кард? Мо суръати кам ва мутавассит ва хуб хифзи қуръонро намегуем, дар суръати хийли болоки дар хар хафта ۶ варақ яъни ۱۲ сафха хифз мешавад, дар мажмуъ хифзи кулли қуръони карим дар ۵۰ хафта баробар бо худуди ек сол тул мекашад. Дигар омузиши ахком ва ровшангари дар мовриди ахком ва ризакорихои дигариш бимонад. Онвақт ин бар часбзанхо ва онгтарошони дуруғгу мегуянд дар ек таваққуф бейни рохи хаммаи инхоро ба росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ёд доданд.

Ин иттихомот тавассути секуляристхои қурайш ба росулуллох саллаллоху алайхи васаллам зада шуд, аммо инхо хаммаш дуруғ ва ифк ба росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аст ва аллох таоло ба ровшани баён мекунадки :

: وَمَا کَانَ هَذَا الْقُرْآنُ أَن یُفْتَرَى مِن دُونِ اللّهِ وَلَکِن تَصْدِیقَ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَتَفْصِیلَ الْکِتَابِ لاَ رَیْبَ فِیهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِینَ ‏(یونس/۳۷)

Ин қуръон аз суйи ғейри худо , сохта ва пардохта нашуда аст ва балки ( вахийи худо аст ва ) тасдиқ кунанда китобхои осмонийи пешин ва баёнгари китобхои гузашта аст. Шак ва тардиди дар он нест, ва аз суйи парвардигори жахониён фристода шуда аст.

Аммо секуляристхои имрузийки арабхои дўврони жохилиятро ба далили химоқатхо ва жахолатхоишон мовриди тамасхара қарор медиханд, худишон хамки доъияи илм ва донишхои рузро доранд бар хамин далоили бепоя ва асос ва дуруғин секуляристхойи қурайш такия карданд ва хамон масирро рафтанд ва мераванд.

Секуляристхои чун “исмит ” ва “родолф ” хануз хам мегуяндки омузахои насроният дар ахкоми қуръон таъсир гузошта ва қуръон манбаъиш ба насроният бармегардад. Ва дигарон хам бо баржаста кардан касони чун бахайро ва дигарон ба ин достон сароийхо доман мезананд.

Ва ё ба далили қарордод ва пеймони Мадина бо яхудиён ва онхамма имтиёзики аз тарафи хукумати исломий ба яхудиён дода мешавад ва онхамма достонхойики дар мовриди яхудиён дар қуръон вужуд дорад секуляристхойи чун ” гигер ” ва ” вул хавсин ” ва дигарон ба сирохат мегуянд Мухаммад динишро аз яхудиёни хижоз копи бардори карда аст.

Ё ба далили қарор гирифтани мажуси Эрон ва соибин ва насронийхо дар имтиёзи вижайики мушрикин ва секуляристхо аз он бебахраанд секуляристхои чун ” а хернз ” мегуянд пайғамбар аз орёнхо ва настурихо ва монувихо динишро тўлид карда аст.

Секуляристхои кунуни эроний хам мегуяндки : Салмон форсий ин мафохимро дар қолиби шеър ба пайғамбар ёд дода астки баргирифта аз фарханг ва ойини мажусияти эрониён буда, ва мегуянд қуръон сурудахои астки аз қавоиди шеъри порсий бавижа готохойи зардушт табаъият карда.

Тамоми ин иттихомот то кунун танхо танхо ба ек далил буда аст: баёни ла илаха иллалллох ва мовзеъгирий аллох таоло ва амали росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар даража банди душманониш бар асоси мезони наздики онхо ба қонуни шариати аллох ва мезони наздики онхо ба муслиминки ин хам бар асоси холоти қалбий онхо баён шуда буд.

Холо агар мо ба ин сирохат дубора ин мовзеъгири қуръониро баён кунем ба назари шумо дубора дар муъаррази анвоъи иттихомот аз тарафи хамин куффори секуляр ва яхуд ва мажус ва ғейрих қарор намегирем? Дар холики каси журъат надорад аз тарси ин иттихомот, хамин бадихиёти қонуни шариати аллох дар даста банди душманон ва мовзеъгири дар баробари мухолифинро баён кунад. Чун метарсад мисли пайғамбар саллаллоху алайхи васаллам муттахам бишавадки муздури фалон жост, аз насронийхо об мехурад, ё аз яхуд аст. Дидидки хар имтиёзироки барои гурухи қоил мешавад мухолифини ин гурух уро ба ек жойи мечаспонанд, ва алъон хам каси журъат надорадки мухлисан лахуд дин хамин масоилро баён кунад. Лозим аст шумо хуб ва комил хамин душманшиносийро дарк кунид.

Уламои Курдистонро нигох кунид: чанд то невишта ва навори совтий ва тасвирий дар радди фалон фирқа ва тафсири исломий доранд? Даххо ва балки садхо моврид. Аммо чанд то невишта ё навори совтий ё тасвирий дар радди бутхои секуляристхои муртади курдистон чун қози Мухаммад муртад ва Қосимлу ва ужалон ва Толибоний ва борзоний ва ғейрих доранд? Ками фикр кунид баъад жавоб бидихид.

Ин секуляристхои муртад вориди хонаи мо шуданд ва хатто куффори секуляри хорижий ва сехюнистхоро хам вориди хонаи мо карданд,хийлихо гузоштанд хамма қиср дар бираванд. Ин барои ин уламои бидуни шак айб аст. Айб ин нестки ғоротгарон ва дуздон вориди хонат бишаванд, айб ин астки хеч вокуниши дар баробаришон нишон надихид дар холики метавони ва аз дастит бармеояд кори куни, ва айб ин аст гох ижоза бидихи инхо ба мейли худишон хар чи хостан бикунанд ва баъад ба саломат аз хонат хориж бишаванд, ин айби бузурги аст.

Аммо хам акнун ин нанг бар пешони бисёри аз уламойи мо боқий мемонадки , ин дуздон ва ғоротгарони секуляр вориди хонашон шуданд ва бо онхо хам хамкори карданд , ва лав бо хиёнати сукут ва ё бо бетараф нишон додани худишон , ва ё хатто бо химояти таблиғий ва мушоракат дар барномахо ва системи ин ғоротгарон буда бошад. Нанги болотар аз ин наметавонад барои ек инсони солим вужуд дошта бошадки бо душмани шумора еки дин ва миллат ва хонуводаш хамкори дошта бошад ва лав бо сукут кардан хам бошад дар холики метавонад сукут накунад ва метавонад вокуниш нишон бидихад.

Дар чанин фазойи масмумики динфурушон ва уламои суъ фарохам карданд холо агар шумо ба табаъият аз каломуллох ва суннати сахихи росулуллох шуруъ кардид ба шикастани ин бутхои дини секуляризм ва мубораза бо ин жинояткорон ва дуздоники ба химоят аз душманони ошкор ва даража ек аллох ва мо , вориди хонаи мо шуданд , ба назари шумо чи иттифоқи меофтад? Бояд мунтазири жанги равоний бадтар аз они бишавемки секуляристхои қурайш ва яхуд бар алайхи росуллуллох саллаллоху алайхи васаллам рох андохтанд. Чун секуляристхои асри мо аз бисёри аз меъёрхои ахлоқий секулярихои қурайш хам тухи шуданд ва аз тамоми хутути шайтон ва тажрубиёти фосиди соири милал истефода мекунанд ва бо истефода аз анвоъи расонахои совтий ва тасвирий бесобиқа жанги равоний ва нарми худишонро бар алайхи мужохидин ва озодийхохони маъосир ба пеш мебаранд. Пас, мунтазири чанин жанги равоний бошид агар мехохид дини хидитонро мухлис барои аллох кунид, агар мехохид валоъ ва бароъитонро холис кунид барои аллох, агар мехохид бигуйид инна солати ва нусуки ва махя ва мамати лиллахи роббил аъламин бояд мунтазири чанин барчасбхо ва чанин жанги равоний бошид.

То инжо даража банди душманон ва равиши бархурд бо ин куффори ошкори яхудий ва секуляр ва муртад ( душмани шумора ۱) ва мажус ва соибий ( душмани шумора ۲ ) ва насронийхо ( душмани шумора ۳ ) бисёр сода аст, ва фақат кофие ба шахси бирасад онвақт дигар каси наметавонад фарибиш бидихад ва рохат метавонад вокунишхо худишро мутаносиб бо ончи аллох таоло хоста танзим кунад ва тибқи пеймоники бо аллох таоло баста ” самиъна ва атоъна ” дар хидмати авомири аллох бошад. Ин душманони шумора ек ва ду ва се хаммаги дар доираи жомеъайи куффор хастанд.

Мо  дар дарсимон арз кардем меъёр даража банди ин душманон мезони дури ё наздики онхо ба қонуни шариати аллох , чи чизи боис мешавад инсон ба қонуни шариати аллох наздик бишавад? Набуди такаббур аст. Дар миёни ин куффор ё ин душманони мо чи чизи боис мешавад аз қонуни шариати аллох дуртар бишавад? Вужуд ва мезони такаббур. Барои хамин дар даража банди душманон омил таъйин кунанди андозаи ” маваддах ” нисбат ба муслимин  ва мезони такаббур аст, ан андоза ва сангини куфр. Мумкин аст каси куфри бузурги дошта бошад ва ахли такаббур набошад ва ба махзи расидани хақ даст аз душмани бо шумо бардорад, дар аваз мумкин аст каси куфриш кучактар бошад аммо мутакаббир бошад ва бо лажбози таслими хақ нашавад ва дар душмани  бо шумо шадид ва шадидтар бошад.

Барои хамин астки аллох таоло маваддахро дар баробари адавах ва такаббур қарор медихад ва иллати инки насороро дар даражаи баъдий қарор медихид мезони маваддах онхо нисбат ба муслимин ва дури онхо аз такаббур аст.

. لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِینَ آمَنُواْ الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُواْ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَّوَدَّةً لِّلَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ قَالُوَاْ إِنَّا نَصَارَى ذَلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسِینَ وَرُهْبَاناً وَأَنَّهُمْ لاَ یَسْتَکْبِرُونَ ‏(مائده/۸۱)

«عَدَاوَةً لِّلَّذِینَ آمَنُواْ»

Аз инжо хам гуфта

«أَقْرَبَهُمْ مَّوَدَّةً»

Маваддахро дар баробари адавах гуфта аст

«وَأَنَّهُمْ لاَ یَسْتَکْبِرُونَ»

Иллатишро хам гуфта аст

«بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسِینَوَرُهْبَاناً وَأَنَّهُمْ لاَ یَسْتَکْبِرُونَ»

Замоники маваддах бошад ва такаббур ва истикбор набошад инсонхо ба махзи шанидани қонуни шариати аллох таслими хақ мешаванд ва мусалмон мешаванд ва даст аз душмани бармедоранд ва душманишон муваққати ва ба хотири жахл аст, ва ба хар мезони такаббур ва истикбор вужуд дошта бошад ва маваддах заифтар бошад ё набошад мезони гироиш ба қонуни шариати аллох камтар мешавад ва ба жойи маваддах, такаббур ва истикбор жойгузин мешавад ва душмани шадидтар ва бодавомтар мешавад.

Маваддах ва такаббур ва адавах хам умури қалбий хастанд ва танхо аллох аз мезони онхо хабар дорад, ва танхо худиш метавонад ташхис бидихад мезони душмани ё маваддах ва такаббури ашхос чиқадар аст, ва танхо худиш астки метавонад инсонхоро бар дар ин замина даража банди ва даста банди кунад. Инсонхо фақат метавонанд бар асоси зохир қазоват кунанд, ва инхо умури зохирий нестанд, балки қалбий ва пинхон хастанд, ва танхо аллох аз онхо хабар дорад ва аллох бехтар аз хар каси медонад душманони диниш ва бандахоиш чи касони хастанд. Ва метавонад онхоро даража банди бикунад :

وَاللّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِکُمْ وَکَفَى بِاللّهِ وَلِیّاً وَکَفَى بِاللّهِ نَصِیراً ‏(نساء/۴۵)

Худованд ( аз шумо ) бехтар душманонитонро мешносад, ва кофий астки худо сарпараст ( ва нигахдоритон) бошад, ва кофий астки худо ёвар ( ва мададкоритон ) бошад.

Барои хамин астки хеч инсони наметавонад касиро дар фалон даража қарор бидихад магар инки аллох уро қарор дода бошад ва инсонхо танхо метавонанд хукми аллох ва ташхиси аллохро баён кунанд ва худишон наметавонанд хукм бидиханд ё худишонро сохиби ташхис бидонанд.

Вақти аллох фармуда аст ин мусалмон аст ва ин кофар , хукм танхо моли худиш аст ва каси наметавонад алакий ахли қиблаиро модомики муртад нашуда бошад ва иртидоди он баъди аз гузар аз он чохор мархала ва филтери пичида ташхис дода нашуда аст, уро дар радифи куффор қарор бидихад ; замоники аллох таоло фармуда аст бадтарин душманон яхуд ва секуляристхо хастанд дигар каси наметавонад бигуяд : на , ба назари ман мажус ё насоро бадтар аз яхуд ё секуляристхо хастанд. Ё бигуяд ба назари ман фалон фирқаи ахли бидъати мусалмон дар даражаи болотар аз яхуд ва насоро бо мажусс ва секулярхо ва ё хатто хам даража бо ин куффор хастанд. Каси наметавонад ин корро анжом дихад ин кори нест чизи нестки махлуқ дар он дахолат кунад, ин табақа бандиро аллох худиш анжом дода аст ва дар тахассуси хеч махлуқий нест, хеч махлуқи наметавонад дар ин замина раъй дихад, дар сурати огохи агар каси бигуяд ба назари ман ин фирқа аз насоро ё мажус дар душманишон дар даража бадтари аз яхуд ё секуляристхо хастанд, дар сурати огохи ва илм , чанин сухани мухолифати сарих бо қазоват ва хукми аллох ва мухолифати сарих бо қавонини шариати аллох.

أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِینَ کَالْمُجْرِمِینَ*مَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ (قلم/۳۵-۳۶)

Оё муслиминро хамчун мужримин ексон мешморем? Шуморо чи мешавад ?! чигуна довари мекунид ? ( читун шуда ? чи жури хукм мекунид? )

Мушаххас астки инсон дар ин даража банди наметавонад дахолат дошта бошад ва ижтиходи инсон дар ин моврид жойгохи надорад. Чун бар асоси амали қалбий танзим шуданд ва табақа банди қалбхо кори махлуқот нест.

Холо аллох таоло дар кинори ин душманони мушаххас ва маълум ва ошкори даража ек ва ду ва секи хаммаро бо хам жузви жомеъайи куффор маърифий карда аст, дастаи дигар аз душманони муслиминро маърифий кардаки онхоро жузви жомеъайи муслимин қарор дода. Ин даста аз душманон мунофиқин хастандки дар дўвраи бо исми зандиқ ва золлин , музиллин ва ғейрих ва дар асри мо хам бо исми секулярзадахо шиносонда мешаванд. Аллох таоло ба сирохат онхоро душман номида аст, ва дастур дода астки бояд аз онхо хазар бишавад

«هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ»

Ин даста аз душманон бо вужуди хатароти сахмгиники доранд ва бо вужуд жойгохи бадики дар жаханнам доранд, аллох таоло онхоро жузви муслимин хисоб карда аст на жузви куффор, ва мо наметавонем дар дунё онхоро аз муслимин жудо бидонем, яъни набояд онхамма хатари инхо ва он жойгохи бадики дар жаханнам доранд боис бишавад мусалмонро дучор иштибох ё гунох кунад ва онхоро дар кинори соири куффори ошкор қарор бидихад магар инки шахси мисли соири муслимин бо тей кардан марохил ва филтерхои чохоргона муртад шуда бошад, то замоники шахс муртад нашуда аст намешавад уро дар жомеъайи куффор таъриф кард ва уро дар даража онхо ва дар табақа онхо ва дар даражоти ек ва ду ва се қарор дод. Барои хамин мо чанин иштибохи муртакиб намешавем, ва тибқи қонуни шариати аллох онхоро аз хуқуқи зохирий муслимин бархурдор мекунем то инки худишон бихоханд ба мейли худишон сафи худишонро аз муслимин жудо кунанд ё корро ба жойи бирасонандки хукумати исломий онхоро биндозад берун ва ошкоро дар баробари муслимин қарор бигиранд.

Замоники инхо аз сафи муслимин ба хар далили жудо шуданд, дар ин сурат инхо хам машмули хукми муртаддин мешаванд ва дар сафи яхуд ва секуляристхо қарор мегиранд ва жузви душманони даража аввали муслимин мешаванд. Аммо то замоники ба сурати ошкор сафишон жудо нашуда аст бо тамоми мушкилот ва мафосидики аз лахози фикрий ва ақидатий ва рафторий ба бор меоваранд, боз душманони даража чохоруми хастандки жузви муслимин махсуб мешаванд ва танхо бояд аз онхо хазар бишавад ва эхтиёт кард ва мувозиб бошид.

Бо таважжух ба инки аллох таоло инхоро аз он душманон даража ек ва ду ва се пойинтар дониста метавонем инхоро душманони даража чохор муслимин бидонем, инхо мумкин аст жараёни номуназзам бошанд ё мумкин аст дар дорудастаи хосси мисли ек опозисион дар дохили муслимин худишонро нишон бидиханд. Мо танхо каси ё чизиро метавонем даста банди ва саф банди ва даража банди кунемки бароимон ошкор ва маълум бошад, ва наметавонем чизхои нопейдо ва мажхулро дар кинори чизхои ошкор  ва пейдо даста банди кунем. Аллох таоло инхоро душман дониста аммо душмани пойинтар аз душмани даража ек ва ду ва се, чиро? Чун теъдоди афроди мунофиқики ин жараёнро хидоят мекунанд хийли кам хастанд ва аксаран муслимини хастандки гули инхоро хурданд ё муслимини заифул иймони хастандки ба худишон зулм карданд ва эхтимоли баргашти инхо хийли зиёд аст барои хамин аллох таоло инхоро жузви муслимин хисоб карда аст. Душманони дар дили муслимин.

Мо хам самиъна ва атоъна онхоро аз хуқуқи дунёвий муслимин бархурдор мекунем ва мисли муслимини бемор ва олуда танхо аз онхо хазар мекунем. Ва ин кор хийли пичида  ва хассосиеки ниёз ба бархурдори аз илми мудирияти шаръий ва басират ва сабри болойи дорадки хар каси аз чанин басират ва хикмати бархурдор нест, ва маъмулан хийли хам меоваранд ва дар равиши бархурд бо ин жараён ва душманони даража чохор дучори иштибохоти фохиши мешаванд. Хийлихоро дидаем.

Дар дарси муфассалимон дар мовриди ин жараён тўвзих додемки инхо чи мусибатхои ба бор меоваранд ва чи жури бояд бо онхо бархурд бишавад ва дар инжо лозим ба такрор намебинам. Фақат бояд ёдовари кунамки танхо абзорики метавонад инхоро махор кунад ва жилови мафосидишонро бигирад ” қудрат ” аст ва бахусус қудрати хукумати исломий аст. Хар чи қудрати хукумати исломий ва муслимин бештар бошад контрол ва махори инхо рохаттар аст ва хар чи ” қудрати ” муслимин кохиш пейдо мекунад доираи фаолияти инхо ва тахриботи ақидатий ва рафторий инхо хам бештар мешавад.

Замоники муслимин аз неъмати хукумати исломий махрум шуданд ва қудрати хақиқий худишонро аз даст доданд ба тадриж доманаи фаолияти инхо хам афзойиш пейдо кард, ва танхо қудрати умумий муслимин дар баробари инхо монеъ дуруст мекардки маъмулан уламои хар асри ба сурати ғейри расмий ин қудрати мардумийро хидоят мекарданд, ва хукуматхо танхо замони вориди амал мешудандки ин дорудастаи мунофиқинки гох ба шикли ғуллот хам дар меомаданд барои қудратишон тахдиди ба хисоб биёянд , ё афкори умумий муслимин ва фишори уламо ин хуккомру мажбур ба дафъи инхо бикунад. Албатта мавориди хам буда астки хоким ба хотири дифоъ аз ислом бо инхо жангида аст, тобеъи мазхаби хосси буда ва ба хотири дифоъ аз ислом бо инхо жангида аст, аммо фазойи умумий хоким бар ин ۱۴ қарни гузашта хамин буда астки қаблан арз шуд.

Холо ин мунофиқин ва секулярзадахо дар ин холаъи қудрати хукумати исломийки ба вужуд омада аст ва шўрои улил амри вохиди хам нестки бар фаолиятхои онхо назорат дошта бошад муваффақ мешаванд бо фариби муслимин ,фирақи ахли бидъати зиёдиро тўлид кунандки , хатто дастаи аз ин фирақи бидъий аз тарафи хукуматхо хам химоят шуданд.

Суъолики барои хийли аз бародарони мо пеш меояд ин астки жойгохи ин фирақи ахли бидъат дар даража банди душманони ислом кужост? Оё мешавад инхоро дар радифи еки аз куффори ошкор  ва мушаххас қарор дод? Посух ба ин суъол метавонад кўмаки бузурги ба даража банди инхо ва даража банди душманон дошта бошад.

Қабли аз посух бояд барои чандимин бор ёдовари кардки жавомеъи руйи замин ду даста бештар нестанд, ё мусалмон хастан ва кофар ва дастаи севуми вужуд надорад.

قُلۡنَا ٱهۡبِطُواْ مِنۡهَا جَمِيعٗاۖ فَإِمَّا يَأۡتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدٗى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ* وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِ‍َٔايَٰتِنَآ أُوْلَٰئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ (بقره/۳۸-۳۹

Хаммаги аз он фуруд ойид! Пас хар гох хидояти аз тарафи ман барои шумо омад,касоники аз он перавий кунанд, на тарси бар онон хохад буд ва на ғамгин хоханд шуд ва касоники кофар шуданд ва нишонахои моро дуруғ пандоштанд онон ахли дўзаханд, ва хамиша дар он хоханд буд.

Хуб, пас жавомеъи инсоний ду даста бештар нестанд. Холо агар ин ашхоси ахли бидъат ва фирақи ахли бидъаро бо тей кардани тамоми он марохили чохоргона онхоро аз ин чохор филтер: ۱- исботи журм, ۲- таъйиди журм тавассути аллох ва росулиш, ۳- шурути такфир, ва ۴- мавонеъи такфир абур дода шуданд, ва боз бо яқин ва бидуни кучактарин шак ва шубхаи олуда ва фосид ва кофар ташхис дода шуданд дар ин сурат ин шахс табдил мешавад ба ек кофари ошкорки унвони мусалмон аз у бардошта мешавад, ва мешавад кофари ва муртади ошкори мисли соири муртаддинки саффи худишонро ошкоро аз саффи муслимин жудо карда буданд, дар ин сурат метавон ин муртаддинро дар радифи яхуд ва секуляристхо ба унвони душмани шумора ек ахли қибла қарор дод.

Аммо агар ин мужримин ва ахли бидъат ба даражаи иртидод нарасида бошанд, тахти хеч унвони наметавон ек мусалмони ахли бидъатро дар радифи ек кофари аслий қарор дод балки дар хамин доираи ислом боқий мемонад ва бояд ба сабки исломий ва бо пуштивонаи қудрати исломий ва находхои тахти амр он чун шўрои улил амри вохиди муслимин ва ижмоъи вохиди ноши аз он ба контрол ва дармонишон машғул шуд. Мо алъон танхо метавонем онхоро сарпойи понсимон кунем ва дармони аслий замони астки қудрати хукумати исломий ва қудрати шўроро дар ихтиёр дошта бошем, то бо ин қудрат ба сурати ғейри мустақим онхоро контрол кунем, инхо аз қудрат метарсанд, қудратки вужуд дошта бошад дучори журмхои ошкор ва аланий хатарнок намешаванд.

То он замон мо бо табъият аз қонуни шариати аллох аз тамоми ин мунофиқин ва фирақи ахли бидъатики тўлид карданд бар алайхи тамоми куффори аслий ва муртаддин химоят мекунем, ва ба пийрузийи ин фирақи ахли бидъат бар куффори аслий ва муртаддин хушхол мешавем ва чунончи кори аз дастимон бар биёяд дар химоят аз ин фирақи ахли бидъат анжом медихем. Ин хам ек вазифа аст. Аллох инхоро дар дохили доира муслимин қарор дода аст ва мо хам дорем ба хамон вазифаики аллохо таоло дастур дода амал мекунем.

Инхо бо вужуди ахли бидъат будан ва душмани даража чохор буданишон боз мусалмонанд ва химоят аз инхо химоят аз ек мусалмон аст, холо фарқи надорад ек мусалмони солим бошад ё бемор. Ахли қиблаи солим бошад ё бемор, мухим ин астки ин шахс мусалмон аст ва ахли қибла аст ва химоят аз он дар баробари куффори аслий ва муртаддин ек вазифа аст ва касики бар акси инро “ огохона ва ба мейли худиш” анжом бидихад ва аз куффор ё муртади бар алайхи ин муслимини ахли бидъат химоят ва пуштибоний кунад, бидуни шак чанин шахси дар куфр ва иртидод офтода аст. Холо фарқ намекунад ин мусалмони ахли бидъат аз кудом фирқа ва мазхаби ахли қибла бошад.

Бидуни шак хар кофари аслийки аз душмани даража ек табдил бишавад ба душмани даража ду, ек имтиёз барои муслимин аст ва агар аз душмани даража ду табдил бишавад ба душмани даража се боз имтиёзи хуби аст, холо агар хар ек аз ин душманон даража ек ва ду ва секи кофаранд табдил бишаванд ба душмани даража чохор ва еки аз ин фирақи бемор ва олуда ва ахли бидъат боз имтиёзи ба нафъи муслиминки шакки дар он нест.

Диққат кардид? Муодила хийли сода аст. Инхо хар чи пойинтар меоянд ба муслимин наздиктар мешаванд ва аз яхуд ва секуляристхо ва муртаддин фосила мегиранд ва ин ек имтиёзи бузурги аст. Холо агар хар чи ин фирақи олуда ва бемор тасфия бишаванд ва аз бадтарин табдил бишаванд ба бадтар ва ин бадтар хам табдил бишавад ба бад боз имтиёзи ба нафъи ахли қибла ва муслимин аст то замоники ин ахли бидъат бад хам табдил бишаванд ба хубки ин пийрузи бузург ва хадафи мубораки аст.

Ибни Таймия рохимахуллох мегуядки агар ек кофари аслий табдил бишавад ба ек “ мусалмони “ рофизий ё “ мусалмони” жахиймия ё соири фирақи ахли бидъат мовжуд дар миёни муслимин, бехтар аз они астки бар куфри худиш бимонад, агар ин кофар табдил бишавад ба ек мусалмони ахли бидъат бехтар аз они астки ек кофар бошад.

  وقد ذهب كثير من مبتدعة المسلمين من الرافضة والجهمية وغيرهم إلى بلاد الكفار فأسلم على يديه خلق كثير، وانتفعوا بذلك، وصاروا مسلمين مبتدعين، وهو خير من أن يكونوا كفارا [۱]

Яъни хийли аз хамин муслимини ахли бидъат рафтанд ва куффорро табдил карданд ба ек мусалмони ахли бидъат, ва табдил шудани ек кофар ба ек мусалмони ахли бидъат бехтар аст. Бовар кунид сарзаминхои зиёдий хастандки тавассути хамин фирақи ахли бидъат аз ек кофари ошкор табдил шуданд ба ек мусалмони ахли бидъат ва баъадхо фарзандони онхо ислох шуданд ва алъон мужохидини ахли тўвхиди бузурги аз онхо тўлид шудандки дар мавориди бар бисёри аз муслимини жазиратул араб хам бартарихои доранд. Ин хамон оянда нигари астки иддаи аз танг назарони махдудбини мо наметавонанд даркиш кунанд.

Барои хамин аст боз ибни Таймия рохимахуллох дар мажмуъул фатово дар жавоби касоники яхуд ва насороро бар фирақи хамчун хавориж ва муржиъа ва шиъа ва жахиймия , мўътазила ,ашоира, мотрудия ва ғейрих бартари медиханд мегуяд:  

 كل من كان مؤمنا بما جاء به محمد فهو خير من كل من كفر به، وإن كان في المؤمن بذلك نوع من البدعة، سواء كانت بدعة الخوارج والشيعة والمرجئة والقدرية أو غيرهم[۲]

Хар касики мўъмин бошад ба ончи Мухаммад оварда бехтар аз тамоми касони астки ба ончи Мухаммад оварда кофар хастанд, хатто агар оники ба у иймон оварда аст дорои бидъат хам бошад, фарқи надорад бидъати хавориж бошад ё бидъати шиъа ва муржиъа ва қадария ва ё хар гурухи дигари бошад.[۳]

Хуб, холоки ибни Таймия ва амсоли ибни Таймия ба табъият аз қонуни шариати аллох ва ба табъият аз душманшиносий шаръий ва даража банди шаръий душманон, ин фирақ ва гуруххойи ахли бидъатро дар радифи куффори аслий қарор намедиханд, ба назари шумо инхо жахиймия – ба унвони бадтарин фирқайи ахли бадъат –шуданд? Ё хавориж ва қадария ва ғейрих шуданд? Ё тарафдори онхо шуданд? Ё доранд ба шариати аллох дар хидмат ба бандагони аллох хидмат мекунанд? [۴]

Яъни диққат кунид дустон ибни Таймия рохимахуллох ин гуруххои ахли бидъатки баъзи аз онхо чун жахиймияки тавассути иддаи аз аимма такфир хам шуда будандро дар радифи куффори аслий чун насоро душманони даража се хам қарор намедихад,холо чи расид ба инки ин гуруххои мунхарифи ахли бидъати мусалмонро дар радифи душманони шумора ду мисли мажус ва собиин ва ё дар радифи душманони шумора ек мисли мушрикин ва яхуд ва муртаддин қарор бидихад, дар холики хам акнун касони хастандки ба рохати ин муслимини ахли бидъатро жузъви мушрикин ва душманони шумора ек қарор медиханд. Ками фикр кунид бибинид чи иштибохи бузургиро муртакиб мешаванд.[۵]

Мебинемки дар хамлаи муғулхои секуляр хам ибни Таймия меравад тахти парчами хамин хукумати ахли бидъат, ва фатво медихад ба жиходи тахти парчами ин амири ахли бидъатки, самара он хам вахдати амал ва мутаваққиф кардани тахожумоти муғулхойи секуляр буд. Жанги дар Афғонистон ва тахти парчами гуруххои ахли бидъат бар алайхи коммунистхойи шўравий ва секуляристхои Амрико хам дар хамин росто сурат гирифта ва мегирад.[۶]

Аммо дар пеш гирифтани ин равия аслан ба нафъи душманони ахли қибла ва бахусус ба нафъи душманони шумора ек ахли қибла яъни яхуд ва секуляристхо ва муртаддин набуда ва нест. Барои хамин астки зуд даст ба кор мешавандки бо тўлид ва химоят аз уламои суъ варрувайбиза ижоза надиханд муслимин ба ин даража аз шуъур ва фахм бирасанд, ё агар расиданд ба нахви онхоро аз коноли шубхот ва дин фурушхо ва ё аз коноли муслимини жохили содиқ ба роххойи инхирофий бикашонанд.

Намунаи наздикики холати фаромантақаий ба худиш гирифтаро мо дар чанд дахайи гузашта аз коноли хукумати фосиди оли саъуд мушохида кардемки (хамма ба нахви бо он даргир будем ва хамма ба нахви садамоти аз он хурдем) салафияти дарборий ва вобастаи оли саъуд астки қабли аз жанги дувуми халижи форс ва дар чанд соли охари жанг бар алайхи секуляристхойи социалисти шўравий дар қолиби жомигарий ва баъадхо мадхализм ва ғейрих тавассути  созмони иттилоати оли саъуд ва созмони жосусий амрико ва режими сехюнистий шикл гирифта буд, тарх ва тўвтиъаиро дар либоси даъват ва тўвхид дар миёни мужохидини Пешовар мунташир кардки, хадафи умдаи ин тарх сард кардани жавонон аз жиходи мусаллахона бар алайхи ишғолгарони секуляр ва кофари хорижий, ва дар мархала дувум агар муваффақ нашуданд, хадафишон ба рох андохтани жанги мазхабий ва жанги дохилий миёни муслимин ва мунхариф кардани масири аслий жиход ва муборизоти мусаллахона буд, хатто агар ин жанг ба самти насронийхо ва яхудийхои ғейри мухориб хам бошад, мухим набуд ин лулаи тўфанг ба кудом су хадафгирий мекунад мухим ин будки ба самти яхуд ва секуляристхо ва муртаддини душманони шумора еки муслимин набошад. Агар танхо ба тафсири “ фи зулали суратут тавба” доктор Абдуллох Изом рохимахуллох нигох кунид мутаважжих мушавидки ишон чиқадар аз дасти салафийхойи тўлидий дастгохи оли саъуд ва амрико менолид ва гила дошт. [۷]

Ин салафиюни тўлидий дастгохи оли саъуд ва созмони жосусий амрико, ба тадриж дар тамоми кишвархоики амрико ва соири тоғутхо дар он қудрат доштанд, нуфуз карданд, ва манобир ва мохворахо ва курсихои дарс дар мадорис ва донишгоххо ва ифто ба онхо дода шуд, ва бахусус дар кишвархои арабий хошияйи халижи форс  фаолияти густарда доштанд ва дар солхои поёний жангки амрикоиён ва ғарбийхои секуляр ва либирал ташхис дода буданд жанг бар алайхи шўравий дар холи итмом аст, ин мухаддирхо ва сохирони мазхабий бо овардани бахонахо ва шубхоти мутаъаддиди мисли:

-мардуми Афғонистон мушрик хастанд, қабрпараст хастанд, ахли бидъат ва хурофий ва ғейрих хастанд.

-жанги Афғонистон жанги исломий нест.

-бисёри аз рахбарони жанги Афғонистон аз назари ақида солим нестанд ва ё бо баъзи аз кишвархойи хорижий дар иртибот хастанд.

Ва бо тўлиди даххо шубхаи дигар хатто муслиминро аз додани кўмакхои моддий ба мужохидини Афғонистон дар баробари коммунистхои шўравий хам мунсариф мекарданд, ва асбоби шудан барои сард кардани бисёри аз муслимин ва бахусус жавонхо аз пуштибоний кардан ва ёри расондан ба жиходи Афғонистон дар солхои поёниш, ва бадтар аз он тўлиди жўжа салафиюни мусаллахики хаммаро мушрик ва қабрпараст ва ахли бидъат ва ахли залолат ва муртад ва ғейрих медонистанд, ва кори инхо ба жойи расидки доктор Абдулллох Изом ва баъадхо шайх Усома бин Лодин тақаббалахумаллохро хам такфир карданд, ва хатто иддаи бар ин бовар будандки тархи терори Абдуллох Изом тақаббалахуллох хам кори хамин гурухи ғуллоти такфирий буда, чун таблиғоти ин гурух бисёр шадид ва хатто тахдид омиз шуда буд. Хатар инжост.

Ин хамон хатари астки хатто касони чун Турк бин Али ва Қахтоний ва садхо нафари дигар хам дар Алжазоир ва Чечен ва Афғонистон ва Ироқ ва Сурия ва ғейрихро ба коми худиш кашонда аст.

Ин хамон хатари астки шахрхои Раққа ва Букамол ва соири шахрхоро аз дарун фалаж кард ва ду дасти тахвили муздурони Амрико дод.

Ин хамон хатари астки қиёми чанд қарнаий муслимини Чечен бар алайхи Русияйи насроний ва шўравий секуляри социалист ва Русияйи секуляри либирал нобуд кард ва касони чун шайх Абу Умарус Сайф хам натавонистанд жилови хатари инхоро бигиранд, инхо мардумро аз мужохид ва нехзат жудо карданд, обро аз мохи гирифтанд ва мохиро хафа карданд ва мардумро залил ва ба суйи дажжолхо кашонданд. Хидматики инхо ба системи хукумати Русия карданд каси натавониста буд букунад ва зулмики инхо ба жиход ва нехзати муслимини Чечен карданд то ба хол каси натавониста буд букунад. Инхо иймон ба жиходро аз мардум гирифтанд ва мардумро аз жиход дилзада карданд дар холики қарнхо куффори рус танхо жисми инхоро нобуд карда буданд, иймон ба жиход боиси тадовуми жиход буд, аммо инхо иймони мардумро хадаф қарор доданд ва жиходро хафа карданд ва худишон хам ками баъад рохи кишвархойи чун Туркияйи секуляр шуданд. Ва хийли аз хаминхо хам мусибатхоиро дар дохили Сурия ба бор оварданд.

Инхо дар тамоми сарзаминхои мусалмоннишин ба сурати ғейри мустақим мужриёни тўвтиайи хастандки мухаддирхо ва сохирони оли саъуд ба дастури амрико ва яхуд таррохиш карда буданд ва бозигарони сенориойи хастандки душманони шумора ек тамоми ахли қибла бароишон невиштанд.  [8]

Дар баробари инхо агар шумо бигуйидки набояд жангро бар муслимини мусибатзада ва олуда ба хурофот тахмил кард, зуд мегуянд тавохили бидъат шуди ва дар вало ва баро ва куфр ба тоғутит мушкил дори, ё мегуйид: набояд жангро бар фалон ханафи мотрудий тахмил кард зуд мегуянд ту мотрудий шуди, ё агар бигуйи ин сахих нест бар шиъа ё суфийхо ё ғейрих жангро тахмил кард зуд мегуянд фалоний шиъа ё хавориж ё суфий ё ғейрих шуда ва жангро бархудит хам тахмил мекунанд. Агар натавонанд жанги мусаллахонаро бар ту тахмил кунанд қатъан жанги равонийро бар ту тахмил мекунанд.

Агар бигуйи бародари ман, аллох таоло яхуд ва насоро ва мажус ва собеинро харгиз жузви мушрикин қарор надода аст ва хукми инхо бо мушрикин фарқ мекунад холо ту читури ек суфий ё диюбанди ё шиъа ё мотрудий ё ашъарий  ё дарвиш ва ғейрих аз ахли қибларо мушрик медони? Ту читур ин ижозаро ба худит медихи? Зуд даст ба такфир мешаванд ва ба жойи жавоби шаръий аз қуръон ва суннати сахих худитро бо ижтиходи ашхос муттахам ба диюбанди будан ё шиъа будан ё ашъарий будан ва ғейрих мекунанд ва билофосила хукми мушрик будани худитро хам содир мекунанд. [۹]

Агар бигуйи дар Курдистон бар пояйи аснод ва мадорики мустанад ва ғейри қобили инкорики худит хам қабулишон дорид холо сехюнистхо ва секуляристхо ва муртаддин бо хам жибхаи муттахидийро бар алайхи ахли қибла ташкил доданд, ва душманони шумора еки мо хамма бо хам ек жибхаий муттахидиро бар алайхи мо ва шумо ташкил доданд, ва бо ман ва шумо эъломи жанг карданд ва набояд бар душманони шумора ду ва душманони шумора се ва ё бар душманони шумора чохор ва гуруххои ахли бидъат жангро тахмил кард, ва набояд оғозгари жанг бар алайхи онхо буд, фовран ек барчасби бароитон омада мекунанд ва бар алайхи шумо жанги равоний барои саркуб карданитон рох меандозанд.

Арз кардем инхо ду гурух хастанд, гурухики дар дорудастаи мухаддирхо ва сохирони салафий фосид оли саъуд хастанд, ва коришон хамин аст, ва барои хамин кор тўлид шуданд то фишори жангро аз душманони шумора еки мо бардорандки секуляристхо ва яхуд ва муртаддин хастанд, гурухи дигари душманони оли саъуд ва душманони арбобони кофари оли саъуд чун амрико ва исроил ва русия хастандки нохоста бо нақшахои оли саъуд ва арбобхои оли саъуд ба пеш мераванд. Дар хар ду холат инхо хар ду ба ек вазифа машғул хастанд ва хамма ба сурати хоста ё нохоста фишори жангро аз душманони шумора еки ахли қибла бу душманони шумора ду ё се ё шумора чохор ва фирақи ахли бидъати миёни муслимин  ва хатто соири фирақики ахли бидъат нест аммо дар ижтиход ва татбиқи хукми бо инхо ихтилоф доранд мунтақил мекунанд. Ин хамон хидмати бемузди астки  нохоста баъзи аз бародарони мо ба нафъи душманони мо ва душманони худишон мекунанд.

Бале, мумкин аст мо ба хотири амал ба ин сиёсати дақиқ ва асосий қонуни шариати аллох, аз тарафи секулярхои бумий ва хатто жахоний дар муъаррази анвоъи иттихомот ва барчасбхои қарор бигиремки, инхам агар аз жониби душмани тамоми шариатхои осмоний яъни диктоторий секуляризм барои дуруст кардани жанг ва ошуби мазхабий ва ё жудоийи сафи мо бо дигар шариатхои насх шуда ё мазохиби исломий ва хатто ахли бидъат бошад,жойи хеч ишколи нест; чун сифати гург дарандаги аст ва агар ин сифатро аз у бигирем дигар хайвони мешавад мисли саг ё рубох ва дигар намешавад ба у гуфт гург. Аммо агар ин иттихомот ва барчасбхо аз тарафи бародарони номутаодил ва номезон ва фариб хурдаи жохили худи мо бошад бидуни шак ишкол дорад ва хатари астки намешавад ба хамин содаги аз кинориш гузашт.

Тўвтиъайи душманон дар тўлиди душмансози ва ижоди таваххум дар муслимин.

Ин таваххумот бо бакоргири тамоми хутувотиш шайтон ва барчасбзанихо ва ангзанихо метавонад дар сурати адами диққат, амалан муодила ва системи даража банди душманон тавассути аллох назди шахсро бахам бирезад, ва шайтон ва муридониш аз коноли кина ва нафрат ва жахлики бар шахс хоким шуда аст даража банди маснуъий ва тақаллубийро бар у тахмил кунанд, ва ин даража банди тақаллубий ва жаълий хам шахсро дар масири шикаст ва зиллат ва зулм ба худ ва амрофиёниш ва хидмат ба душманони аслий у қарор бидихад.[۱۰]

Дар мовриди токтики барчасбзани ва тухматзани фақат кофий аст диққат кунидки хамин амрикойи секуляр дар соли ۱۹۳۰ барои барчасбзани бар алайхи хукумати секуляри гитлер ек муъассасаий ба номи “ тахлили таблиғот” рох меандозад, ва дар соли ۱۹۳۹ аз натижаи корхои ин муъассаса китоби тахти унвони “ хунари зарифи таблиғот” ро нашр медихад. Холо тасаввур кунидки барои барчасбзани ва ангзани бар алайхи муслимин чанд муъассаса дар холи фаолият хастанд?   [11]

Тоғутхо аз хутуватиш шайтон ва барчасб задан ва анг задан ба унвони ек абзор барои тахриби ек шахс ва ақида ва жанох ва гурухи хос ва мухолифатишон барои омада сози жомеъа ва умуми мардум барои саркуби ек шахс ё ек андиша ё ек ақида ё ек хизб ва жамоат аз он суд мебаранд.

Ин хукуматхо аз тариқи расонахоики дар ихтиёр доранд ба андозаи ек сифат мовриди танаффури мардумро дар мовриди шахс ё гурух ва хизб ва ақидаи такрор мекунандки ба тадриж афроди ун жомеъа ин сифатро дар мовриди он шахс ё ақида ё гурух мепазиранд ва бароишон даруний мешавад, замоники мардум ба ин даража расиданд хукуматхо метавонанд ба рохати он шахс ё гурух ё ақидаро бидуни камтарин мақовамати мардумий саркуб кунанд. Монанди хамон корики фиръавн бар алайхи Мусо кард ва бақия хам то кунун дар баробари муслихин карданд.

Тамоми тоғутхо ва тамоми ахзоб ва гуруххойи секуляр ва муртади махаллий аз чанин хутуватиш шайтон ва токтики  фосидий ақаб намонданд, ва ин равияйи оддий таблиғотхойи онхо шуда астки муслимин шаби руз бо он мувожиханд ва амри оддий барои хамма шуда аст. Аммо мутаассифона ба баъзи аз гуруххо ва жамоатхои номезон ва номутаодили исломий хам расида аст, ва онхоро хам ба нисбатхои мухталифи олуда карда аст, ва ба унвони абзори барои омадасози жихати саркуб ва жанг бо гурухи мухолифишон ё хукумати мухолифишон ё ашхоси мухолифишон ё ақоиди мухолифишон истефода мекунанд. Фалоний муртад нест таблиғ мекунанд хаст, хавориж нест таблиғ мекунанд хаст, рофизий нест таблиғ мекунанд хаст, муздур нест мегуянд хаст ва даххо барчасб дигарки барои тўвжихи саркуб ва жанги бар алайхи шахс ё гурух ё ақидаи мухолифишон истефода мекунанд. Замоники шумо ба ек шахс ё гурухи барчасби ғалат ва анги ғейри шаръий мезанид се иттифоқи умда меофтад:

-еки инки ин шахс мефахмад шумо чиқадар дуруғгу ва ахмақ ва золим хастид ва дар душманиш бо шумо мохкамтар мешавад. Ту агар ба ек мажус хам бигуйи яхудий дар холики набошад аз шумо мутанаффир мешавад ва дар душманишон бо шумо харистар мешавад холи чи расид ба инки ба ек бегунох тухмати мушрик будан ва хавориж будан ва рофизий будан ва муртад будан ва арбакий будан ва ғейрих бизани дар холики инчанин нест.

-иттифоқи дигар инки ин барчасби шумо боис мешавад хийли аз мардум, нисбат ба он барчасб ва анги шумо вокуниш нишон бидиханд на ба он шахс ё гурухики ба у анг часпонданд, ва ин мумкин аст дар кутох муддат ва ба сурати муваққат ба нафъи шумо бошад. [۱۲]

Аммо ин холат то замони боқий мемонадки мардум воқеияти шахс ё гурухро мефахманд ва мефахмандки шумо чи дуруғи бузурги ба онхо гуфтид ва чи кулохи саришон гузоштид, онвақт астки тарафдори он шахс ё гурухи мухолифи шумо мешаванд. Хатто иддаи бидуни таважжух ба соири нуқоти заъфи он шахс ё гурухи мухолифи шумо ба у малхақ мешаванд ва бар алайхи шумо мешаванд.

Инхо ба сурати соддаш мухолифи дуруғи шудандки шумо гуфтид ва кори ба соири заъафхо надоранд, жахолат боиси давоми ин сехри шумо мешавад ва огохи ва илм онро ботил мекунад. Дар ин сурат шумо бо ин барчасб задан ва дуруғ пардози ва иттихомоти ғалатитон ек душмани сарсахт барои худитон тўлид кардид. Замоники ба фалон гурух мегуйид муртад аммо нест ту барои худит душман тарошиди, замоники ба фалон шахс ё гурух мегуйи хавориж ё рофизий ё сахва ё арбакий ва жош аммо нест ту барои худит душман тарошиди.

Алъон бояд фахмида бошидки барои чи дар қуръон хатто ек барчасб ва дуруғ дар мовриди касифтарин душманони мо аз шайтон гирифта то соири куффори пинхон ва ошкор вужуд надорад ва инро жузви хутуватиш шайтон маърифий карда аст.

-ва охарин иттифоқ ин астки ба унвони ек мужрим бояд посухгу бошид ва натижаи барчасб зани ва тухматики ба харими ашхос ва гуруххо ва жомеъа задидро тахаммул кунид. Бале, ту ек мужримики бояд хад бар шумо ижро бишавад.

Ин барчасбзани ва ангзани еки аз сифати нопасанди душманони ошкор ва пинхони мо бар алайхи муслимин буд, нигох кун аллох таоло баъди аз он ифк ва тухмат ва барчасбики ба модаримон уммул мўъминин Оиша розиаллоху анху заданд чи фармуд?

  إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ(نور/۱۹)

Бегумон касоники дуст медоранд гунохони бузурги дар миёни мўъминон пахш шавад, инхо дар дунё ва охират, шиканжа ва азоби дарднок доранд. Худованд медонад ва шумо намедонид. Ба дунболи ин тахдид астки муслиминро сифориш мекунадки:

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ وَمَن یَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَتُهُ مَا زَکَا مِنکُم مِّنْ أَحَدٍ أَبَداً وَلَکِنَّ اللَّهَ یُزَکِّی مَن یَشَاءُ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ‏(نور/۲۱)

Эй мўъминон! Гом ба гоми шайтон, рох наравид ва ба дунболи у рох наёфтид, чун хар каси гом ба гоми шайтон рох биравад ва дунболи у рох биёфтад ( муртакиби пасти ва зиштихо мешавад). Чироки шайтон танхо ба зиштихо ва бадихо фаро мехонад ва фармон меронад. Агар тафаззул ва мархамати илохий шомили шумо намешуд харгиз фарди аз шумо пок намегардид, ва ле худованд харкиро бихохад пок мегардонад, ва худо шинавойи огох аст. Бале тўвба кунид то худованд шуморо пок кунад ва ла таттабиъу хутуватиш шайтон.

Пас ин хутуватиш шайтон ва барчасбзанихо ва ангзанихо марбут ба шайтон ва муридони шайтон аст на муслимин. Марбут ба касони астки дар масири шайтон қадам бармедоранд на касоники дар масири аллох ва авлиёйи аллох дар харакат бошанд ва бихоханд аз ин барчасбзанихо бар алайхи муслимин истефода кунанд.

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам мефармоянд:

 كُلُّ أُمَّتِي يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ إِلا مَنْ أَبَى قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَمَنْ يَأْبَى قَالَ مَنْ أَطَاعَنِي دَخَلَ الْجَنَّةَ وَمَنْ عَصَانِي فَقَدْ أَبَى”[۱۳].”

Хаммаи уммати ман вориди бехишт мешаванд магар касики худ нахохад. Гуфтанд: ва чи каси астки нахохад?!! Фармуданд: хар каси аз ман итоат кунад вориди бехишт мешавад ва харкаси аз ман сарпичи кунад нахоста аст – ки вориди бехишт шавад. Шуморо ба аллох қасам медихам хейф нест бо дасти худитон ва бо пейравий аз шак ва гумон ва буғз ва кина ва барчасбзани ва соири хутуватиш шайтон худитонро аз неъмати бехишт махрум кунид? Воқеан хейф аст ва зарари бузурги аст.

Дар ин замина барчасбзани ва хутуватиш шайтон намунахо зиёд хастанд аммо фикр кунам Усома бин Лодин рохимахуллох ба нисбати наздик будиниш ба асри мо метавонад намунайи хуби дар ин замина бошад. дуруғсози дар мовриди Усома бин Лодин рохимахуллох ва новкари у барои шиъа ва даст нишонда будани у тавассути шиъаёни Эрон еки аз ин иттихомот ва барчасбхои роижи секуляристхо ва хуккоми тоғут ва муллохойи динфуруш буда ва хастки хатто даххо филми мустанад ва садхо тахлил ва мизгарди мохвораий ва хатто бейнал милалий хам барои жо андохтани ин тухмати ошкор рох андохтанд, ва миллиярдхо доллар дар таблиғи ин дуруғ ва ифки ошкор харж карданд. Чиро? Чун Усома бин Лодин рохимахуллохки душмани шумора ек шариатхои осмоний ва муслимин яъни амрико ва сехюнистхо ва муртаддинро нишона рафта буд, харгиз бар алайхи хукумати шиъа мазхаби Эрон фатво надод, ва харгиз бар алайхи шиъаён ба сурати ом фатво надод, дар баробари бар алайхи тамоми муттахидини амрико ва ното чун режими фосиди оли саъуд ва иморот ва Миср ва Иордания ва Покистон, Афғонистон ва ғейрих фатвойи жиход ва жанги мусаллахона содир кард.

Аммо ин ба дили амрико ва исроил ва муртаддин ва муттахидиниш ва бахусус режими фосид ва жинояткори оли саъуд ва новчахояш набуд. Барои хамин ибтидо тобеъияти саудий уро ботил карданд ва уро ба шиъа будан, ва даст нишонда будани хукумати шиъа Эрон, ва  новкари барои шиъаёни Эрон муттахам карданд, ва хатто алқоидаро сохта ва пардохтайи хукумати шиъа мазхаби Эрон маърифий карданд. Ва алқоидаро муздури Эрон маърифий карданд.

Ин хамон барчасби астки ба мо ва амсоли мо заданд ва мезананд. Чиро? Чун мо хам душмани шумора еки тамоми ахли қибла яъни куффори секуляр ва яхуд ва муртаддини махаллийро нишона рафтем ва хаммаро ба дури аз тафарруқ ва хаммаро ба вахдат бар алайхи  ин  душмани муштарак ва шумора ек даъват мекунем. Ва ба дилишон нест ва бароишон зарар дорад ва фишори жангро бар онхо мутамаркиз мекунад. Барои хамин аст мехоханд ин фишорро бо хар дуруғ ва иттихом ва тўлиди сенориохои дуруғин ва тўвтиъахои хисоб шуда ба пойинтар аз худишон ба душманони шумора ду ё шумора се ё шумора чохор ва фирақи ахли бидъат ва ё соири фирақи исломий мунтақил кунанд, ё агар натавонистанд “ кулли” ин фишорро мунтақил кунанд хаддиақал “ ками” фишорро бар худишон “ кам” кунанд ва ин фишорро бар дигарон хам тўвзиъ кунанд ва нафаси рохати бикашанд.

Вижаги умдайи куффори секуляри жахоний ва соири душманони шумора еки мо ва бахусус секуляр шудахои бумий хам хиёнат, дуруғ, макр ва фариб, тафрақа афканий, жиноят пешаги, мардум фуруший ва тамоми сифатхои палиди инсоний аст, ва агар ин сифатхоро аз онхо бигирем қатъан чизи мешаванд шабихи онхоики бахраи аз ахкоми илохий бурданд, ва агар чанин сифати фосид ва фосид кунанда набуданд қатъан бо ахком ва дастуроти худо ва росулиш эълони жанг ва мубораза намекарданд, пас барчасбзани ва пейравий аз хутуватиш шайтон равиш ва суннати инхост, аммо агар ба хотири амал ба ин сиёсати дақиқ ва асосий  қонуни шариати аллох дар заминаи душманнишосийи шаръий ва даража банди душманон, аз тарафи мусалмонони фариб хурда мовриди иттихом ва барчасбхои қарор бигирем, қатъан жойи нигарони аст ва бояд ислох бишавад.

Ин хатар ва инхирофи бузурги астки ошкоро ба тафарруқ миёни ахли қибла доман мезанад ва вахдат ва қудрати муслиминро хадаф қарор медихад, ва амал ба сенорио ва нақшайи астки душманони ахли қибла барои  хидмат ба ахдофишон таррохий карданд. Ин сенориойи астки душманони ахли қибла дунболи бозигарониш мегарданд ва нақшаи астки дар жихати ахдофишон таррохий карданд. Барои ек мусалмон айб аст ва хатто нанг астки ба далили танаффур аз фалон қовм ё мазхаби исломий ахли бидъах қонуни шариати аллохро кинор бизанад ва тибқи нақшайи куффор ва душманони қонуни шариати аллох ва бар асоси хутуватиш шайтон ба пеш биравад ва амал кунад.

Бояд касони чун имоми Шофеъий рохимахуллох биёянд ва касони чун яманийхо ба сабки исломий мутаважжих кунандки ин барчасбхоики заданд сахих нест, на имоми Шофеъий рофизий аст ва на шумо рофизий хастид, ин ек тўвтиъа аз тарафи душманони муштараки ман ва шумост. Бигуйид на ман ваххобий хастам на шумо , на ман рофизий хастам  на шумо, на ман хавориж хастам на шумо, на ман муртад хастам на шумо балки хаммаи мо ахли қиблайи хастемки дорои душманони муштарак ва дорои нуқоти муштарак ва манофеъи муштараки бисёр зиёд ва ихтилофоти фиқхий жузъий бисёр ночизи хастемки танхо шўройи вохид бо ижмоъйи вохид метавонад аз бейнишон бибарад ва бояд хавли муштаракимон бо хам бар алайхи душмани муштаракимон муттахид бишавем.

Нуктаи зарифи ва хассосики дар ин замина мумкин аст баъзи аз бародарони моро дучори иштибох кунад ин астки дида шуда астки уламойи дар дўврайи хос ва дар макони хос бар алайхи душманони шумора чохор ва еки аз ин фирақ ва мазохиби ахли бидъат фатовойи жанг дода бошанд. Аммо ин хам дорои шурути хосси худиш аст, уламо жанг бар алайхи каси ё гурухи аз ахли бидъатро содир кардандки ин шахс ё гурухи бар хокими шаръий муслимин хуруж карда бошад ва бар алайхи хокими шаръий муслимин қиём карда бошад, ё душманони кофарро бар алайхи муслимин ёри дода бошад ва мавориди инчанини; ва ин жанг ба далили ин астки инхо бағий карданд ва шўриш карданд ва хиёнат карданд ва муслиминро куштанд, на ба далилики инон кофари мухориб бошанд.

Инжостки ба ду нуктайи асосий мерасем:

-еки инки яхуд ва секуляристхо бидуни шак душманони шумора еки мо хастанд, аммо мумкин аст дастахои аз онхо дар холи жанг бо мо набошанд ва қарор нест мо хамиша бо яхудийки то рузи қиёмат душмани шумора еки мост дар холи жанги мусаллахона бошем. Чун мумкин аст ахли зимма бошанд ё пеймони бо мо дошта бошанд ва жанги мо бо онхо танхо мунхасир бишавад ба жанги сард ва равоний ва жанги нарм. Бар халофи секуляристхоки дар мовқеиятхои зарурат ва истисноий ва ба ташхиси рахбарияти жомеъа исломий набошад, намешавад бо онхо пеймони баст ва харгиз ахли зимма хам намешаванд ва чорайи жуз жанги мусаллахона ё пазириши ислом надоранд чун равиши гуфтамоний онхо хам бо муслимин танхо аслаха аст.

-нуктайи дигар инки ба хамон масалайи душмани соил мерасемки чандин бор дар мовриди он сухбат кардем. Ва ин душмани соил кори ба мазхаб ва дин ва нажод ва қовм ва хеш ва бегона надорад.

Ва мумкин аст он касики алъон омада жилови шумо истода ва жангро бар шумо “ тахмил” карда аст қовм ва хеши худитон, ва хам махаллайи ва хамшахри ва хам мазхаби худитон бошад, ва туро “ мажбур” карда бошадки бо у бижанги, мисли жанги жамал ва сиффийн ва нахравонки бар амирул мўъминин ва рахбари муслимин “ тахмил” шуд ва “ чорайи жуз” дафъи инхо набуд, дар холики душманони даража аввал ва дувум ва севум ва чохорум хам аз дур инхоро нигох мекарданд ва душманони дохилий ва даража чохор хам ба ин жангхо доман мезаданд. Бале жанг бар рахбари муслимин тахмил шуд жангро бар муслимин тахмил карданд.

Ё мумкин аст ек насроний худишро душмани соили шумо карда бошад, ва “ чорайи жуз” жангидан бароитон нагузошта бошад. мисли жангхои салибий. Дар ин сурат астки метавон гуфт: аъмоли душманон алайхи муслимин гохи боис мешавадки муслимин дар “ холати изтирор” қарор бигиранд ва аз он холати оддий ва табиияш муслиминро хориж кунанд, ва ба хукми “ аззарурот тубихул махзурот” душманони даража аввал ва дувум ва севумро рахо кунанд ва машғули дафъи ек жанги “ тахмилий” ва “ изтирорий” бишаванд. Касони жангро бар муслимин тахмил кардандки набояд мекарданд ва хадафи муслимин нест ин жанг, ин жанги хосси муслимин нест ва ле онон тахмил шуда дар инжо ек душмани даража чандум мумкин аст худишро ба даражоти болотари барасонадки муслимин “ мажбур бишаванд” бо инхо бижанганд, ё хатто мумкин аст ек душмани болотар бо вужуди душман будани худишро аз инки дар увлавияти жанги мусаллахонайи муслимин қарор бидихад ба даражоти пойинтари бирасонад ва худишро аз увлавияти жанг бо муслимин бикашад кинор.

Масалан ек яхудий ё насроний ё мажус ё собеий метавонанд худишонро хам пеймон, зиммий ва мустаъминин қарор бидиханд ё дар холи жанги мусаллахона бо муслимин. Албатта мушрикин ва секуляристхо хам мумкин аст дар марохили ба ташхиси рахбарияти хукумати исломий жузви хам пеймонхо қарор бигиранд ва увлавияти жанги муслимин набошанд. Мисли қабилайи Хузоъа ва ғейрихки муттахид ва хам пеймони росулуллох саллаллоху алайхи васаллам будан бар алайхи хукумати марказий секуляристхои жазиратул араб яъни қурайш. Дар ин сурат ғейри аз секуляристхо, худи душманон хастандки таъйин мекунанд муслимин читури бо онхо бархурд кунанд ва амали муслимин вокуниши ба дархост ва амали онхост.

Ё мисолики дар мовриди салафиюни тўлиди дастгохи оли саъуд таъсироти манфийи он дар Афғонистон ва соири сарзаминхойи мусалмоннишин овардем бояд то кунун мутаважжих шуда бошемки яхуд ва секуляристхо хаминтури сокит намешавандки муслимин бо хиёли рохат мисли насли аввали сахоба хар чи дилишон хост бар саришон дар биёваранд ва муслимин ба онхамма қудрат ва убухат ва бузурги бирасанд, барои хамин вориди хийла ва макр мешаванд ва мехоханд муслиминро гич кунанд ва муслиминро ба жангхои инхирофий бикашонанд.

Қоидайи куллий жанг хам хамин аст: “ алхарбу худъатун” яъни жанг фариб аст. Нуъайм ибни Масъуд бо ижозайи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам тавонист бо жанги равонийи худиш дар ғазвайи ахзоб, хам иттиходи миёни сипохи муттахиди секуляристхои қурайшро бахам бизанадки муташаккил аз қурайш ва ғатфон ва ғейрих буданд, ва хам тавонист иттиходи ин секуляристхоро бо яхуд бахам бизанад. Ин кори хийли бузурги буд ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ба ин сахобайи геромий таррох ва мужрийи сенориойи жанги равоний ва жанги сард дар миёни душманони муттахид фармуда будки:  

 «إِنَّمَا أَنْتَ رَجُلٌ وَاحِدٌ، فَخَذِّلْ عَنَّا مَا اسْتَطَعْتَ، فَإِنَّ الْحَرْبَ خُدْعَةٌ».

“ ту ек марди танхои, харчи дар тавон дорид ба суди мо азми душманро суст кунки; жанг саросари нейранг аст!” ва ба у ижоза дод харчи мехохад бигуяд хатто барои шикасти азм ва иродайи душманони муттахид метавонад дуруғ хам бигуяд.

Нуъайм ибни Масъуд розиаллоху анху бо муваффақият ин сенорио ва жанги нарм ва равонийро ба пеш бурд то инки ба хадафи худиш расид, ва у хам ижоди тафарруқ дар миёни душманон буд. Тафарруқики ба унвони омили аслийи шикаст дар миёни хар қовми аст. Бале, у муваффақ шуд тафарруқро дар миёни инхо ба вужуд биёварад ва вахдатишонро аз бейн бибарад ва бо аз бейн рафтани вахдат, душманон қудратишон хам аз бейн рафт, ва ба ин шева азм ва иродайи душманони ахли қибла суст шуд ва шикаст хурданд.

Хуб худъах ек аслаха астки муслимин дар жанги равоний ва жанги нарм ва сардишон бар алайхи душманони мусаллахишон ба кор бурданд, ва табиий астки интизор дошта бошемки душманони мо хам аз хамин аслаха бар алайхи мо истефода кунанд. Чун чанин аслахайи шамшир ва калашникоф ва норинжак ва амсолихим дар ихтиёри хамма хаст ва намешавад гуфтки фақат мо дорем ва душманонимон надоранд. Чиро доранд ва балки бо анвоъи хутуватиш шайтон хам онро парвариш доданд. Барои хамин астки душманон хам бекор намешинанд ва саъй мекунанд бо тавассул ба хазорон макр ва фариб ва дуруғ ва хийла ва хутуватиш шайтон хамин балоро бар сари муслимин дар биёваранд. Чун росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ба сурати мухтасар ва кутох жангро интури таъриф карда аст: “ алхарбу худъатун” яъни жанг фариб аст. Ин яъни, бояд мунтазири макр ва фариби душманони бошемки дар мовқеиятхои ғейри жанги хам аз хеч макр ва фариб ва хиёнат ва дуруғи дариғ намекунанд, холо чи расид ба замони жангки худи жанг бар асоси макр ва фариб таъриф шуда аст. Холо чи расид ба ин замоники дар жанги мусаллахона бошем.

Дар ин сурат хамчунонки бояд дар баробари гулулахои душман рохи чора пейдо кард ва омузишхои лозим ва пешгирихои лозимро барои мухофизат аз жисми сарбозон ва мужохидин анжом дод, ба хамин шева, ва балки хассостар, бояд дар баробари макр ва фариб ва жанги нарм ва сард ва хутуватиш шайтони душманон омузишхои лозим ва пешгирихои лозимро барои мухофизат аз иймон,ва мухофизат аз ирода ва вахдати суфуф ва пархез аз тафарруқ анжом дод.

Арз кардемки: вужуди куффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб ва бахусус вужуди мунофиқин ва секулярзадахо дар миёни муслимин хукми коргоххои омузишийро дорандки ин фурсатро ба муслимин медихандки дар фазойи боз ва созмондехи шуда иймонишро дар баробари анвоъи шубхот обдида ва қавий кунад. Мусалмон вақтики ғалати онхоро мебинад ва дурусти худишро ламс мекунад яқин ва иймониш бештар мешавад.

Аз миёни душманони ахли қибла куффори пинхони дохилий ё мунофиқин ё секулярзадахоки дар даражайи чохори душманони мо қарор гирифтанд бузургтарин абзоришон ин буда астки худишонро шабихи муслимин дар биёваранд, ва саъй кунанд ахдофи худишонро пушти шуорхойи исломий, ва дар қолиби исломий ва диний ба пеш бибаранд то ба ахдофишон мерасанд, ва барои хамин бештар жангхои худишонро ба номи дин ва хатто дифоъ аз дин ба пеш бурданд. Тамоми ин хийлахо барои радгумкуни буда астки иддайи зиёди аз муслимин хам то кунун фирибишонро хурданд.

Куффори пинхони дохилийки хамон мушрикин ва секуляристхои беурзайи ва беғайрати хастандки дар дорудастайи мунофиқин ва секулярзадахо худишонро қоим карданд, ин тарфандишон буда ва хохад буд, куффори секуляр ва мушрикини ошкор хам саъй хоханд кард аз хамин тарфанд хамкишони беурзашон барои ижоди жанги равоний ва инхирофий лулахои аслахайи муслимин ва хадар додани энержийи мухолифинишон истефода кунанд.

Боризтарин намунайи ин тарафанд дар асри мо Жорж Даблю Буш шайтон парасти секулярист ва узви анжумани устухон ва жумжума ва намояндайи мушрикини секуляри дунё будки хеч эътиқоди ба насроният надорад, аммо меояд ва  жанги худишро бар алайхи муслимин “ жанги салибий” маърифий мекунад. Ва хатто алъон хам дар хийли аз хавопиймохои бидуни сарнишинишон ва хатто баъзи аз гулулахоишон унвони жангхои салибийро меоваранд.

Дар холики барои хамма комилан ровшан астки ин чизи жуз худъа ва фариб ва хутуватиш шайтон ва чизи жуз тўвтиъайи азими алайхи шариатхои осмоний ва мунхариф кардани муборизоти муслимин нест; ин рахбари куффори секуляри дунё бо ин тарфанди касиф саъй кардки муслиминро дар баробари насронийхо қарор бидихад на дар баробари секуляристхо, ва душмани муслиминро насроният маърифий кунад на дини секуляризм; ва ба муслимин бигуяд манки омадам бо шумо бижангам душмани шумора се шумо хастам на шумора ек, пас шумо хам биравид бо шумора се бижангид ва ахамият надихид ба инки секуляристхо душмани шумора еки шумо дар хаммайи дунё рахбарияти жанг бо муслиминро дар ихтиёр доранд, ва ахамият надихидки дар тамоми дунё муслимин бо восита ё бевосита тавассути секуляристхо душманони шумора еки шумо қатли ом мешаванд, ва ахамият надихидки дар тамоми дунё дин ва номус ва мол ва сарзаминхои муслимин тавассути секуляристхо душманони шумора еки шумо аз бейн меравад!! Ва ахамият надихидки шумо тавассути секуляристхои махаллийитон дорид саркуб мешавид, ва ахамият надихидки хаммайи ин секуляристхойи жинояткорро худам идора мекунам, ва аслан ахамият надихидки мо секулярист ва душманони шумора еки шумо хастем, биравид бо насронийхо бижангид. Хатто нагуфт биравид бо яхуд ё муртаддин бижангид. Чиро? Чун яхуд ва муртаддин ба худишон наздиктар хастанд ва хамма бо хам душмани шумора еки муслимин хастанд.

Хадафи ин рахбари секуляристхои жахон ин буд насрониятро ба унвони душмани муслимин маърифий кунадки қарнхост хукумат ва тасаллутишро бар жомеъа аз даст дода аст, ва аслан хукумати насроний вужуд надорадки биёяд ба муслимин бижангад ва худи насронийхо хам қурбонийи секуляристхо шуданд. Аммо Буш ва дунёйи секуляр қасд доштанд то дар ек тўвтиъайи хисоб шуда муслиминро ба жони насронийхо биндозанд, ва худишон дар амон бимонанд ва худишон аз дур судишро бибаранд ва ба риши хамма биханданд.  [14]   

Иддайи аз муслимин хам фариби инхоро хурданд ва даххо калиса ва маркази ибодий насронийхоро сирфан ба далили насроний будан мунфажир карданд, ва садхо насроний мовжуд дар онро қатли ом карданд чун хиёл мекардандки раис жумхури секуляр ва мушрики амрико ростгу аст ва ё насроний аст ва инхо насронийхойи мухориб хастанд. Ва ба хамон шевайики нийрухойи муттахиди секуляри жанги ахзоб фариби Нуъайм ибни Масъудро хурданд ин муслимин хам ба хамон шева фариби касони чун Жорж Бушро хурданд, ва хануз хам даст бардор нестанд ва намедонанд чи кулохи бузурги саришон рафта аст.

Дар холики ба фарзи махол агар амрико ва русия ва герман ва фаранса ва ғейрихки тахти ек парчам бар алайхи муслимин жамъ шуданд секуляр ва мушрик набуданд ва ек кофари ахли китоб хам буданд, боз мунфажир кардани маконхои ибодий онхо ва куштани онхамма инсон дар онхо наметавонад амри шаръий бошад. чун еки аз ахдофи жиход хифзи ин  амокин қабли аз хифзи масожиди муслимин аст. Ин амр дар аввалин оётики ижозайи қитол ва жанги мусаллахона дар ислом дода мешавад омада аст, диққат кунид аввалин оёт:

 أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ ‏* ‏ الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ کَثِیراً وَلَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ ‏(حج/۳۹-۴۰)

‏Ижозайи жанги мусаллахона ба касони дода мешавадки ба онон зулм шуда ва худованд тавоно аст бар инки ишонро пийруз кунад. Хамон касоники ба нохақ аз хона ва кошона худ ихрож шуданд ва танхо гунохишон ин буда астки мегуфтанд парвардигори мо аллох аст! Аслан агар худованд баъзи аз мардумро ба васила баъзи дафъ накунад, дейрхойи ( рохибон ва торикони дунё) ва калисахойи ( насронийхо) ва канисахойи ( яхудиён), ва масжидхойи ( мусалмонон) ки дар онхо худо бисёр ёд мешавад, тахриб ва вайрон мешавад. Ва ба тури мусаллам худо ёри медихад касонироки ( бо дифоъ аз ойин ва маобид) уро ёри диханд. Худованд нийруманд ва чира аст.

Диққат кардид чи шуд? Ин аввалин оёти астки аллох таоло дастури жанги мусаллахонаро ба муслимин дода ва ахдофи ин жанг хам таъйин карда аст, ва хифзи ин маконхоро ёри аллох маърифий карда аст, ва ёри ва нусрати худишро хам таъйин карда аст, ва хифзи ин маконхоро ёри аллох маърифий карда аст, ва ёри ва нусрати худишро манути хифзи ин амокин ва жиловгирий аз тахриби ин амокини ибодий дониста аст. Чун ин амокин харгиз тахриб намешаванд хатто агар мардуми он диёр хам мусалмон бишаванд боз ин амокин табдил ба масжид мешаванд ва боз ба равиши сахихтар он дар ибодоти аллох мешавад. Мисли аксари оташкадахои эронийки баъди аз мусалмон шуданд эронийхо табдил ба масжид шуданд ё калисахойи чун оёсуфиё дар Туркия ва ғейрих хаммайи инхо дар асос барои ибодоти аллох сохта шудан аммо ба тадриж чизхои дигари ғейри аз паёми аллох дар ин амокин таблиғ шуда аст.

Ин таблиғи ғалат боиси инхидоми ин амокин намешавад. Балки бояд ба сабки исломиш таблиғи дурустро жойгузини таблиғи ғалат кард. Тасаввур кунид худи каъба хам хамин дўвронро тей карда аст. Магар чандто бут дохили каъба ва атрофи каъба вужуд доштанд? Магар чи касоники ғейри аз Абу Лахаб ва заниш ва амсоли он ухдадори хифзи ин макон буданд. Холо вужуди ин бутхо  ва амсоли Абу Лахаб боис мешавад ин маконро манфажир кард? Дар холики дар он замон қиблайи муслимин хам набуд ва муслимин ба суйи байтул муқаддас намоз мехонданд. Пас намешавад шубха парокани кунанд ва бигуянд  онжо қиблайи муслимин буда аст. На набуда,балки қиблайи мушрикин ва куффори душманони шумора еки мо дар он замон буд.

Табарий матни сулхномайи Умар ибни Хаттоб дар соли ۱۵ хижрий бо насронийхоро меоварадки дар он омада аст: бисмиллахир рохманир рохим. Ин муохидайики хаст бар асоси он бандайи худо Умар ибни Хаттоб ба ахли ийлиё амони молий ва жоний дода аст, хамчунин ибодатгоххо ва салиби онон ва соири миллатхоишон дар амон хоханд буд ва ба хотири ойини худ мовриди озор қарор нахоханд гирифт.”

Диққат кунид дустон: дар инжо он иборатхойи даст ва погир қабли аз исми хукком вужуд надорад танхо мегуяд бандайи худо Умар ибни Хаттоб, баъдан фовран ба дунболи амони молий ва жоний, илова бар онки замонати хифзи макони ибодийи насронийхоро медихад замонати хифзи салиби онхоро хам медихадки, бидуни кучактарин шакки аз нигохи ислом ин салиб бути астки насронийхо нигах медоранд, ва ба дунболи ин астки мегуяд ба хотири динишон мовриди азият ва озор қарор намегиранд. Инхо чи маохид бошанд ва чи набошанд ва хатто дар хенгоми жанг хам бошанд ин амокини мазхабий онхо бояд хифз бишаванд, ва бар халофи буткадайи мушрикин, хифзи ин амокин еки аз ахдофи жанги мусаллахона ва жиходи муслимин астки қабли аз хифзи масожид ба у дастур дода шуда аст.

Яъни хар маконики қаблан мутаъаллиқ ба шариатхойи осмоний буда аст ва баъадхо да далоили куффор сохибиш шуданд ва куфрро дар он таблиғ карданд набояд хароб бишавад балки бояд дубора ба сабки исломий ва ба тадриж тўвхидро ба он баргардонад. Каси хаққи тахриби хеч ек аз хонахойи аллохро надорад хатто агар ин хона тавассути куффор ишғол шуда бошад ва табдил шуда бошад ба хар чизи.

Инхо каъбаро пур бут карданд ва табдилиш карданд ба маркази барои таблиғи бутпарасти ва жохилият ва парастиши тоғутхо, насронийхо ва яхудийхо ва дигарон хам хонахойи махаллийи парастиши аллохро барои таблиғи куфргуйи худишон табдил карданд, ва муғулхо ва фотихини андалус хам масожидро табдил карданд ба истабли асбхоишон, ва секуляристхойи чун отатурк хам онхоро табдил карданд ба муза мисли оёсуфиё, ва секуляристхойи европо хам онхоро табдил карданд ба марокизи фахшо ва рақс ва машруб фуруший ва ғейрих ва баъзи аз онхо тавассути муслимин харидори шуданд ва дубора табдил шуданд ба масжид ва маркази барои ибодоти аллох.

Хуб, холо ин муслимин ба далили гуш додан ба макр ва фариб ва дуруғи ошкори Жорж буши секуляр ва танаффур аз насронийхо чандто иштибох муртакиб шуданд ва чиқадар аз адолат дур шуданд? Худитон бишморид. Ба назари шумо аллох таоло фатх ва пийрузийро ба ин фариб хурдахо медихад? Жанг фариб аст, “ алхарбу худъатун” фарибки хурди шикаст мехури. Замоники росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ин қоидаро баён мекунад яъни еки аз суннатхойи аллох аст. Муслимин дар ухуд фариб бихуранд шикаст мехуранд, ва куффори муттахид жанги ахзоб хам фариб бихуранд боз шикаст мехуранд. Гуфтем ин ек аслаха аст ва хар каси метавонад ва ижоза дорад аз ин аслаха бар алайхи душмани худиш истефода кунад ва онро бар алайхи душмани худ ба кориш бибарад.

Холо куффори секуляри жахоний ба хамрохи яхуд ва муртаддин барои инки жараёни жангки бар алайхи муслимин рох андохтандро аз тарафи муслимин ба инхироф бикашонанд, ва шариатхойи осмонийро ба хам машғул кунанд ва ё фирақи исломийро ба хам машғул кунанд ва фишори жангро аз руйи худишон сабуктар кунанд, аз хар коноли ва бахусус аз коноли уламои динфуруш ва хоин ва муфтихойи китобхонаий ва муслимини жохил саъй мекунанд масири жангро ба онжойи хидоят кунандки ба нафъишон аст, ва бароишон мухим нест дар ин миён насроний бо насроний қурбоний мешавад ё насроний ва муслимин қурбоний мешаванд ё шиъа ва салафий ва ханафий ва шофеъий ва ғейрих. Хаммайи инхо бароишон ексонанд. Дини секуляризм ва секуляристхо ба қавонини хеч кудомишон иймон надоранд ва бо қавонини хаммайи онхо саржанг доранд. Ин чизи астки хануз иддайи аз ахли қибла муваффақ ба фахм ва даркиш нашуданд ва мужриён бидуни музди сенориохои пур аз макр ва фариби душманонишон шуданд, ва дучори чанон зулм ва беадолати дар хаққи бандагони аллох шудандки ин зулм онхоро ба хар чизи наздик карда аст жуз нусрат ва ёрийи аллох таоло ва пийрузи бар душманони аслийшон. Ин хийли хатарнок аст ва муслимин бояд ба худ биёянд.

Ижоза бидихид дарсимонро бо ду тасвири торихий идома бидихем то мутаважжих бишавид ин бародарони золими номезон ва номутаодил ва аксаран жохил ва бадур аз адолати мо замоники даража банди шаръий душманон тавассути аллохро бахам мезананд ва ба жойиш аз даража банди жаълий ва тақаллубийи тўлид шуда тавассути инсонхо пейравий мекунанд доранд чи балойи сари худишон ва зер дастонишон меоваранд:

Рустами Фарахзод фармондайи хукумати мажусий сосониён қабли аз инки ба қодисия барасад ек асир аз муслиминро пеши у меоваранд ва ба у мегуяд:” чи боис шудаки шумо ба ин сарзамин биёйид ва чи мехохид?” он асири мусалмон посух медихад: “ мо инжо омадемки ваъдайи худовандро анжом бидихемки агар мусалмон нашавид, мо сарзамини шуморо молик хохем шуд” Рустам гуфт: “ агар пеш аз расидан ба ин орзу кушта бишавид чи мегуйи?” асири мусалмон гуфт: “ харки аз мо кушта бишавад дохили бехишт мешавад ва харки зинда бимонад аллох ваъдайи худишро нисбат ба у анжом медихад. Мо ба ин ваъда яқин дорем”. Рустам гуфт: мо ба дасти шумо табох мешавем ( бо ин иймонки дорид). Он асири мусалмон дар жавобиш мегуяд: “корхойи зишти шумо боиси табохийи шумо мешавад. Худованд шуморо ба хақиқати корхойи зишти худитон дучор карда аст”. Рустам аз ин гуфтагу хийли асабоний мешавад ва дастур дод он мусалмонро шахид кунанд.  

  نحسبه كذلك والله حسيبه.

Сипохони Рустам Фарахзод ба масиришон идома доданд ва замоники ба мантақайи наздики қодисия расидандки жузви хоки Эрон буд даст ба фасод ва чоповул заданд. Амвол ва фарзандони мардумро аз онхо гирифтанд. Иффати занонро табох карданд, шуруъ карданд ба шароб нушидан ва арбада кашидан. Мардумки худишон табъайи Эрон хам буданд бо гиря ва зори пеши Рустам омаданд ва шикоят карданд. Рустам Фарахзод миёни сипох омад ва гуфт:” эй мардуми порс! Ба худо сўганд он асири араб рост мегуфт! Ончи боиси табохийи мо шуда корхойи зишти мост. Ба худо сўганд, аъроб бо онки бо ин мардум дар холи жанг хастанд, рафтори бехтари бо онон доранд. Сирайи онхо бехтар аз кордори шумост”. Бале артеши мажус қабли аз жанг бо муслимин, ба мардуми Эрон хам рахм накард ва амвол ва навомиси мардумро мовриди таъарруз ва хаттоки қарор дод ва ин амри астки дар мутуни торихий мухталиф сабт шуда аст.[۱۵]

Он мужохиди асир рохимахуллох рост гуфт: корхойи зишти сосониёни мажус табохи онхо шуд ва аллох хам онхоро ба хақиқати корхойи зиштишон мубтало кард.

Холо ба сахнайи дигари таважжух кунидки читури корхойи зишти муслимин хам боиси табохишон мешавад: замоники охарин шохи аббосий ба дасти холокухони муғул меофтод холокухон бар сари халифа аббосий фарёд мезанад:” дар хар отоқи аз ин қаср, дах канизаки нозуки бадан хазиданд. Магар ту чанд зан метавони ихтиёр куни? Дар ошпазхонат чанд ошпази мохир таом мепазанд? Аз ин сақфхойи боланд ва деворхойи мохкам ва саропардахойи махмалин чи хосил? Ман, холоку,сардори муғул аз хамон ғазойи мехурамки сипохиёнам мехуранд ва бар хамон асб менишинамки сарбозонам менишинанд ва бар хамон замин мехобамки сарбозонам мехобанд.

Пийрамарди дар жавобиш мегуяд: агар ин набуд, ту имруз ба содаги бар дорул хилафайи муслимин даст пейдо намекарди ва онро ба рохати фатх намекарди.

Дидид? Онжо сипохи порс ба хамон далоили фуру рехт ва шикаст хурдки сипохи аббосий фуру рехт ва шикаст хурд. Пас ек муодилайи дар кор астки бояд ба он диққат кард. Тамоми гуруххо ва фирақ бояд мувозиб бошандки корхойи ғейри шаръий ва зишти анжом надихандки ин корхо боиси табохийшон мешавад ва аллох таоло хам онхоро ба хақиқати корхойи зиштишон мубтало кунад.

Дар ин мовқеиятки ахли қибла дар чанин бухрони нисбат ба душманони то дандон мусаллах чанд сад миллион нафарий қарор гирифтанд, харгуна жанги мазхабий миёни шариатхойи осмоний хатойи фохиш ва инхирофи ошкор дар масири муборизоти ислом махсуб мешавад ва харгуна жанги мазхабий миёни ахли қибла хам инхирофи вахшатнок, ва хадар додани энержийи муслимин, ва хидмат ба душмани муштарак ва хаммасир шудан бо нақшахойи душманон ва ижро кардани хутуватиш шайтон ва сенориохойи пур аз макр ва фариби яхуд ва секуляристхо ва муртаддин душманони муттахиди шумора еки мо махсуб мешавад, ва зулми ошкори аст ба дини аллох ва бандагони аллох ва худимон, ва набояд мунтазири чизи ғейри аз натижайики сипохи сосоний дар баробари сипохи ислом ба он расид ва ончи охарин шохи аббосий дар баробари секулярхойи муғул ба он расид бошем. Баёни ин хақоиқ ва суннатхойи собити аллох дар мовриди бандахояш бехтар аз лопушоний он аст. Нанг ин астки инхоро китмон бикунид ва баъад дубора ин иштибохот ва ин гунохонро такрор куни ва худованд ба хотири хамин гунохон дучори мусибатит кунад.

Алъонки ислом дар дўврони ғурбати худиш ба сар мебарад ва аксарияти қотиъи сарзаминхойи мусалмоннишин аз неъмати хукумати исломий ва қудрати хукуматий ва шўройи улил амр ва ижмоъи вохиди махрум шуданд, ва сарзамминхоишон аз тарафи куффори секуляри хорижий ва даст нишондахойи инхо ишғол шуда аст, ва муслимин ба жиход ва муборизоти парокандайи машғул хастанд ва анвоъи зулмхо ва кушторхо ва оворагихо ва вайронихоро аз тарафи хамин душманони шумора еки худишон мутахаммил мешаванд, афрод ва гуруххо бо чи истидлоли ғейри шаръий худишонро қонеъ кардандки ба жанги бо куффори насроний ва шибхи ахли китоб ва ё мазохиби исломий ва хатто гуруххойи ахли бидъати онхо бираванд?

Алъонки диктотори секуляристи жахоний ба химоят аз муртаддини секуляри махаллиш хатто то сари суфрахойи ғазоий мо нуфуз карданд, ва дар бисёри аз хонуводахо афроди хастандки ба хаводори ва хатто ба тарафдори ва пуштибоний аз дини секуляризм вало ва дусти худишонро но мухтарамона рубаруйи мо эълом мекунанд, ва тамоми фарханг ва бовархойи тануманди исломий миллати худишонро зерипойи секулярхойи кофари жахоний ва муртаддини махаллий пахн карданд, ва барои ижроий шудани диктотори секуляризм бар ман ва шумо ва зан ва бачча ва хонувода ва миллати мо сийна чок карданд ва чашм қирмиз мекунанд, дар ин сурат кудом тафсири фирқайи ножия ва салафи солихи ин уммат астки ба ту ижоза медихадки аввалан душмани наздик ба худитроки душмани шумора еки тамоми шариатхойи осмоний ва душмани шумора еки тамоми фирақ ва мазохиби исломий аст ва мустақиман аз тарафи куффори секуляри жахоний химоят ва хидоят мешавандро рахо кунид, ва дар баробари он, нуки тизи жумалот ва аслахатро ба суйи насронийхо ё мажус ва собеийхо ё ахли бидъат ва фирақи инхирофий дохили ислом ё хам масиронит хадаф бигирид?

Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо онки медонистки яхудиён душманони шумора еки онхо хастанд, аммо танхо бо он даста аз яхудиёни межангидки бо секуляристхойи қурайш муттахид шуда буданд ва дучори хиёнат шуда буданд ва харгиз жангро бар тамоми яхудиён тахмил накард. Яъни росулуллох саллаллоху алайхи васаллам миёни яхудийхо хам даста банди дуруст карда буд ва танхо бо онони межангидки бо у межангиданд. Яъни замоники бани қайнақоъ пас аз жанги бадр хиёнат кард танхо бар алайхи ин тоифа жангид на қабоили дигар, ва замоники бани назир хам муртакиби хиёнат шуд боз танхо бар алайхи инхо жангид, ва ба хамин тартиб замоники бани қурайза дучори ғадр ва хиёнат шуданд танхо бар алайхи хамин қабила жангид, ва замоники яхудиёни хайбар хам дар жанги ахзоб ба муслимин хиёнат карданд танхо бар алайхи инхо эъломи жанг шуд на бар алайхи кулли яхудиён.

Тамоми ин қабоили яхудий дар атрофи Мадина сокин буданд ва жузви Мадина махсуб мешуданд. Яъни хамма жузви ек шахр буданд, бо онки хамма жузви ек шахр буданд ва бо онки хамма душманони шумора еки муслимин буданд ва ба шикасти муслимин хушхол мешуданд, аммо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам танхо бо он гурухи аз яхудийхо межангидки муртакиби журми ғадр ва хиёнат шуда буданд на тамоми яхудиён. Аммо имруза касони ёфт мешавандки ба журми фалон яхудий ё фалон насроний ва ё фалон фирқайи ахли бидъати муслимин ё фалон фирқа ва мазхаби исломий хаммайи хам мазхабхойи онхоро дар саросари дунё мовриди хадаф қарор медиханд. Жахолатро нигох кунид.

Медонидки чиро росулуллох саллаллоху алайхи васаллам яхудийхойи хоини атрофи Мадинаро ба журми ек гурух ва тоифайи онхо мужозот намекард? Чун аввалан тахмили жанг бар касоники бо ту нажангиданд ва танхо иштирокишон бо мужримин дар мазхаб аст кори ғейри шаръий ва ғейри исломий ва бар халофи қонуни шариати аллох. Сониян: ин кор яъни муттахид кардани тамоми яхудиён, ва ин кори хеч инсони огохи дар жанг нест. Инсони огохи мехохад душманонишро тажзия ва мутафарриқ кунад то суст ва заиф ва беубухат бишаванд, на онхоро муттахид ва бо убухат ва қудратманд ва бо иззат кунад. Чун тафарруқ залилий ва сустий меоварад ва иттиход қудратро хадя медихад.

Замоники ек гурухи аз насронийхо дар фалон мантақа бо шумо межанганд танхо бар алайхи он гурухи мушаххас жанг кун на бар алайхи тамоми насронийхоки садхо фирқа ва мазхаби мухталиф хастанд ва дар хар мазхаб ва фирқа хам хар кудом ек сози мезананд ва хар кудом он екиро кофар медонанд. Дурустеки се фирқа бузургтарин фирқахо хастанд аммо дар кинори инхо ва ба баракати секуляризм ва демокрасий секуляристхо то ба хол садхо фирқайи дигар тўлид шуданд, ва руз ба руз хам тахти унвони озодийхойи шахсий ва ақида дар холи тўлид шудан хастанд. Замоники шумо жохилона бар алайхи тамоми насронийхо эъломи жанг мекунид яъни тасмим дорид хаммайи инхоро бо хам муттахид кунид ва ин зулми ошкори аст ба муслимин ва хидмати ошкори аст ба насронийхо, хамин корхо боис шудки хамин имсол ортодоксхо ва котоликхо пас аз хазор сол жанг ва даргирий ва тафарруқ бо хам муттахид шаванд.

Аллох таоло возих ва ровшан душманонро даража банди ва даста банди карда аст, сийраи амали росулуллох саллаллоху алайхи васаллам хам хаминро нишон медихад, раъйи аимма ва бузургони ислом хам дар хамин масир буда аст, холо ту чиро масирро иштибох мерави? Барои чи дар масири меравид ва табқи нақшайи амал мекунидки душманон бароитон таъйин карданд? Хаммасир шудан бо хутуватиш шайтон ва тўвтиъа ва фарибкорихои амсоли Жорж буш ва муфтихойи хоин ва дарборий оли саъуд ва муфтихойи хоин ва дарборий оли саъуд ва муфтихойи морензи ното ва амрико ва Иордания ва ғейрих чун Абу Басирки душмани худишонро даххо бо нишон доданд кори оқилонайи нест. Инхо мехоханд тибқи қоидайи “ алхарбу худъатун” жанги мазхабийро бар шумо тахмил кунанд, вазифайи шумо хушёри аст ва бояд тамоми хутуватиш шайтон ва нақшахойи инхирофийки секулярхо барои чанин жанги таррохий мекунандро хунсо ва нобуд кунид, на инки худит мужрийи хутуватиш шайтон ва сенориойи хунини онхо бишавид ва тибқи нақшайи онхо муфт ва мажжоний пеш биравид ва нохоста онхоро дар расидан ба ахдофишон кўмак кунид. Ин мунсифона нест, ин оқилона нест, ин ба дур аз дарк ва шуъури ек мусалмони озодийхохи инқилобий аст.

Нуктаики ёдам омад инки: агар фалоний ба исми хизби исломий ё жамоати исломий ё хар исми дигари аз миёни фирақи маъруф ба ахли суннат боланд шуда аст ва дар хидмати манофеъ ва порламони қонуни жохилият ва диктотори дини секуляризм анжоми вазифа мекунад, ё ба номи ахли байт ё хар исми дигари аз миёни ташайю бархоста аст ва ба хамин диктотори мухожими дини секуляризм ёри мерасонад, агар муслимин бо инхо даргир бишаванд ва мубориза кунанд ба хотири мазхаби ханафий ё шиъа ё моликий ва шофиъий ва ханбалий ва салафий будани онхо нест, балки ба ин далил астки инхо хам чун фуқахойи моренз дар жанги равоний бар алайхи муслимин,сарбози аз сарбозони ин диктотори мухожими секуляристий ва ишғолгар хастанд.

Инхо бахши аз сарбозони амрико ва тахти мудирияти амрико ва соири муттахидиниш хастанд. Хисоби инхо жудост. Инхо расман ва ошкоро ва бидуни кучактарин шак ва шубхайи бароимон ровшан аст ва яқин доремки сафи худишонро жудо карданд ва бахши аз артеши амрико ва соири муттахидиниш шуданд. Чи каси шак дорадки созмони мужохидини халқи эронки иддаойи ташайю ва ахли байт дорад дар сафи амрико ва оли саъуд нест? Чи каси шак дорадки Ёсирул хабис кувайтий ва донишганди эроний ва шайтон ёри афғоний ва мушобихини инхо дар сафи англиз ва амрико нестанд? Чи каси шак дорадки Абдуробба Мансур муздури яманий ва гурухиш ва муфтихойи хоини оли саъудки иддаойи ахли суннат будан доранд дар сафи амрико ва ното нестанд? Чи каси шак дорадки ихвонуш шаётини туркия ба рахбарийи Ардуғон ва Ғунуший ва мушобихин дар сафи амрико нестанд? Хеч каси дар инхо шак надорад, пас хисоби инхо жудост ва жанг бар алайхи инхо жанг бар алайхи мазохибики инхо аз он берун омаданд нест.

Нуктаи дигар инки: диққат кунид, дастан банди душманон аз жониби аллох таоло ва сийрайи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва амали аимма ва бузургони муслимини дар гузашта ва хол харгиз ба маъни вало ва адами куфр ба тоғут набуда ва нахохад буд, ва набояд иддайи ноогохи аз стротежихойи калон ва токтикхойи ба рузи муборизотий исломий, боиси саргардоний ва инхирофи дар масири куллийи муборизайи муслимин бишаванд ва энержийи муборизотий муслимин ва хосили захамоти озодийхохони шариатгаро ва мужохидинро дар ин дунё зойеъ кунанд ва боис шавандки самарайи хуни муслимин ба жиби душманони муслимин биравад.

Насроний дар хар сурати кофар аст, мажус хам кофар аст , яхуд хам кофар аст, мушрикин хам кофар хастанд; аммо хаммайи ин куффор дар ек даража нестанд, хатто хаммаги машмули ек хукм хам намешаванд инро дигар хамма медонанд. [۱۶]

       Мо замоники куфр ба тоғут кардем яъни ба хаммайи инхо ва хаммайи тоғутхо куфр кардем, аммо ба дунболи ин куфр ба тоғут ба аллох хам иймон овардем, ва иймон ба аллох яъни пойбанд будани мухлисона ба қонуни шариати аллох ва холис кардани дин барои аллох. Холо хамин аллох душманонишро даража банди карда аст ва амр карда астки бояд бо хар кудом ба он шевайи бархурд бишавадки ман гуфтам, ва танхо корики барои ек мусалмон мемонад самъ ва тоах аст на чак ва чуна задан бо аллох ва чуна задан бо оёти аллох:

 إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِینَ إِذَا دُعُواْ إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ لِیَحْكُمَ بَیْنَهُمْ أَن یَقُولُواْ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا وَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ .

Огох бошемки мо хам акнун наздиктарин куффорики шабона руз хамчун тухфайи палид ва номубораки онхоро мебинем секуляристхойи хастандки бо пуштибонийи мусаллахона ва бо хамоханги хамма жониба иттиходия жахоний секуляристхойи муттахиди олам хамчун ек шикорчи дар камини шикори муслимини шариатгаро ба сар мебаранд, ва бепарво ва бешармона ва бидуни тарс ахдофи зидди исломий ва секуляристий худишонро дар сурати тасаллут ва чийра шудан бар мо баён мекунанд, ва агар мебинемки масалан дар курдистони эрон инхо бо ту намежанганд далил ин нестки инхо ахлий шуданд ё масалан риояти қовм ва хеший ва хам забоний ва хам ватаний туро мекунанд. На . далилиш ин астки алъон наметавонанд ва хануз арбоби надоранд ва хануз арбобишон аслаха дастишон надода аст, ё арбоби хорижий доранд аммо алъон ба далили вужуди хукумати шиъа мазхаби эрон наметавонанд. Барои хаминхост бо хасрат ва танаффур ба ту нигох мекунанд ва мисли сагхо бо хашм ғур ғур мекунанд, дидид сагхо гохи овқот аз дур ғур ғур мекунанд хаминтури ба шумо нигох мекунанд, ва дар мажолисишон ва дар расонахойи мохворашон аз дур бароят порс мекунанд, ва хамиша дар орзуйи ин хастандки фурсат ва фазойи чун Ироқ ё Сурия бароишон боз бишавад то нобудит кунанд, ва хамон балойиро сари худитон ва зан ва баччахоитон биёварандки дар Сурия ва Ироқ сари зан ва баччайи муслимин дароварданд ва доранд меоваранд.

Инхо хамчун арбоби аслийшон амрико феълан рахбарияти мубориза бо муслиминро бар ухда гирифтанд, ва аслан барои онхо мухим нестки бо чи каси межанганд, ва аслан барои онхо хам мухим нестки арбобонишон инхоро чун қози Мухаммад муртад ва борзоний муртад ва ужалон муртад пас аз итмоми кор онхоро рахо мекунанд ё на?

Магар надидем читури қози Мухаммад муртадро рахо карданд то эъдом шуд борзоний муртадро рахо карданд ва он бало сариш дар омад ва ужалони муртадро рахо карданд ва баъди аз ин хамма муздури барои русия барои тамоми дунё хеч жо қабулиш накарданд  ва охари сар уро ду дасти тахвили хукумати секуляри туркия доданд, магар дар хамин чанд мох пеш надидемки тоғутхойи иқлими курдистони Ироқро читури дар баробари хашди шаъбий рахо карданд ва хамин чанд руз гузашта хам надидемки чигуна муздурони ужалони мусайламайи каззоби курдхоро барои хукумати секуляри туркия рахо карданд ва дуришон андохтанд?

Ин муздурони муртадоники интури барои мо порс мекунанд ин оқибатхо ва ингуна масоил бароишон мухим нест чун медонанд саранжом хар касики ба дин ва миллат ва ватан ва номуси худиш хиёнат мекунад чизи жуз ин нест, мухим бароишон ин астки бо тўвхиди ту ва бо қонуни шариати аллох бижанганд, хатто агар ба қиймати нобуд шудани худиш ва тамоми хам ватанхо ва хамзабонхояш хам тамом бишавад. Ин он чизи астки секуляристхойи муртадди атрофи мо дунболиш хастанд ва қаблан амсоли Абу Жахл ва мусайламайи каззоб дунболиш буданд.

Инхо душманони шумора еки мо хастанд, ва мо дар ин мархала ба иттиходи хамма жониба бо насроният, шибхи ахли китоб ва тамоми мазохаби исломий ниёзмандем. Ва агар хамчун жанги қодисия қудрати иттиход бо насрониятро надорем хақ надорем жангро бар онхо тахмил кунем. Ва хақ надорем гули дасисахо ва домхойи диктотори секуляризмро дар жанг алайхи дигар мунхарифини насроний ва шибхи ахли китоб ё мазохиби исломий то замоники дар сафи секуляристхо қарор нагирифтанд бухурем, ва набояд энержимонро хадар бидихем. Ин харгиз ба маъни вало ва таъйиди инхирофоти ақидатий ва рафторий онхо набуда ва нахохад буд балки амал ба нақшайи рохи астки аллох барои харакатимон ва расидан ба ахдофимон дар ихтиёримон қарор дода аст. Мо ба ин нақша рохи аллох эътимод дорем.

Фаромуш накунидки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бо яхуди ахли китоб ва хатто мушрикин ва секуляристхойи чун хузоъа бар алайхи душмани аслий муслимин яъни секуляристхойи қурайш муттахид шуд, ва сахоба хам бо насронийхо бар алайхи мажуси эронки шибхи ахли китоб буд муттахид шудандки вақойеъи жанги қодисия ва фатхи соири манотиқи эрон намунайи боризи ин иқдом аст, ва хеч ек аз инхо ба маъни вало ё таъйиди бовархойи ғалати онхо набуда ва нест, балки касби қудрати бештар барои пешравий бештар ва озодсози бештар аст.

Дар воқеъ мешавад гуфт еки аз авомили асосий пийрузий муслимин дар жанги қодисия ва пас аз онки ба фатхи эрон анжомид ба коргири сиёсатхойи шаръий муслимин дар даража банди душманон ва тажзияйи душман ва жазби онхо ба худишон буд. Вақти даража банди карданд тамоми онхойики бо ахдофи онхо наздик буданд онхоро ба худ жазб карданд; еки еки онхоро тажзия карданд, даража банди карданд, ва то хадди мумкин онхоро мутафарриқ карданд, ва то хадди мумкин онхойики шойистаги доштандро ба худишон жазб карданд.

Возих астки муслимин бар алайхи тамоми мажустхо эъломи жанг накарданд балки танхо бар алайхи хуккоми мажус ва муттахидини онхо эъломи жанг карданд ва бақияро дар интихоби жанг ё иттиход озод гузоштанд. Ва хатто муттахидини хукумати мажусро хам озод гузоштандки метавонанд бо муслимин муттахид бишаванд ва даст аз химоят аз хукумати фосиди худишон бардоранд. Аввалин нийрухойики ба муслимин жазб шудан насронийхо ва кишоварзон ва марзбонони мажусий буданд, бо хамкори ин нийрухойи жазб шуда, хам душман тажзия ва мутафарриқ шуд ва аз убухат ва қудратиш коста шуд, ва хам ба қудрат ва нийрухойи муслимин афзуда шуд ва рохи фатх ва озодсози бештарро хамвор кард.

Ин нийрухойи жазб шудайи эроний аз тариқи:

-хабаргири ва хабаррасоний, аз жумла расондани ахбори тахаррукоти мухим, нишон додани роххо, пулхо ва бозорхо ба муслимин кўмак карданд.

-кўмакхойи молий ва пуштибоний, хамчун сохтани пул, расондани ғазо, пазироий ва мехмоний, ийфойи нақш ба унвони мутаржим.

-ва ироя кўмакхойи низомий мисли хамрохи бо муслимин ба сурати нийруйи жанги, аом аз фармонда ё нийруйи жанги, сохтани абзорхо ва васоили низомий ва амсоли он ва дар мавориди мухталифи бо муслимин хамкори мекарданд.

Саъад ибни Аби Ваққос розиаллоху анхуки дар жанги қодисия аз махори филхойи сипохи сосоний ожиз шуда буд ва ин филбонхо садамоти зиёдий ба муслимин ворид карда буданд аз эронийхо кўмак гирифт ва саворкорони эроний таноби кажовахойи филхоро қатъ  мекарданд ва филбонхо баъдан ба рохати кушта мешуданд. Дар набурди жиср, Абу Салубо, насроний хийра, баруйи хар ду тарафи рудхона пул баст. Дар набурди бавайб, жавони насроний худишро ба Мехрон фармонда мажус расонд ва уро кушт. Эрониён дар сохтани абзорхойи жанги хам муслиминро ёри карданд. Ширзод, дехқони бехрисир, барои мусалмонон манжаниқ сохт.

-Тулайха хамонийки қаблан иддаойи пайғамбар дошт ва баъдан тўвба кард, дар жараёни қодисия, фардиро асир кард ва аз у иттилоати дар мовриди теъдоди сипохиён ва хадама ва хамрохони онон ба даст овард. Ин шахси асир, мусалмон шуд ва исмишро ба муслим тағйир дод ва ба унвони волийи муслимин бар Мусел хам мансуб шуд.

-Чохор хазор сарбози диламий лашкари Рустам Фарахзод хам дар қодисия ба сипохи ислом пейвастанд. Инон дар фатхи Мадоин ба Саъад хамрох буданд ва дар фатхи Жаловлоъ хам бо мусулмонон хамкори карданд. Қуббоди хуросоний хам бо лашкари худиш ба муслимин пейваст ва мусалмон шуд ва волийи онхо бар Хулвон шуд.

-Сипохи асвори фармондайи Яздгурдки тирандозони мохир ва коркуштайи буданд хам ба муслимин мулхақ шуданд ва ба хамрохи ибни Омир дар фатхи Хуросон кўмакхойи шоёний карданд.

-Хурмузон сардори эроний хам бо онки ду нафар аз асхобро кушта буд аммо худишро таслими муслимин кард ва дар умури низомий ва назоири он ба муслимин мушовара ва ёри медод. Пешниходи фатхи Исфахон ва ташкили девон хам дар замони Умар ибни Хаттобро ба Хурмузон нисбат доданд.

-дар сипохи ۵۰۰۰ нафарий Ахнаф ибни Қайс ۱۰۰۰ эроний нав мусалмон вужуд доштанд.

-тасаввур кунидки дар навард бо Ғузак,шахриёри Суғд,Ғузак ба Қутайба мегуяд, ту бо бародарони ажами ман бо ман межанги. Яъни аксарияти сипохро эронийхо ташкил медоданд. Ва ин эронийхо будандки бар алайхи Ғузак шахриёни Суғд межангидандки у хам эроний буд.

-дар замони Қутайба лашкари аз эрониён ташкил шудки теъдоди он,хафт хазор жангжу буд ва фармондехи онхоро Хайён набтий бар ухда дошт.

Дар соири манотиқи Эрон,хамчун Хамадон, Дарбанд, ва Форс ва Шопур ва Жибол хамки имруза ба он мегуянд Курдистон, сардорон ва нийрухойи низомий ба муслимин пейвастанд ва бо онон хамкори карданд. Барои хамин астки мебинемки теъдоди нийрухойи муслимин пас аз наварди қодисия ба сурати ажиби чанд баробар мешаванд. Қабл аз хаммайи инхо Жобон алкурдий розиаллоху анху ба хамрохи чанд нафари дигар аз тарафи миллати худишон барои тахқиқ дар мовриди дини ислом ва ончи аз адолати он шанида буданд хидмати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам расида буданд ва мусалмон шуда буданд.

Бале, мусалмонон агар масири сахихи таъмини  

  «أَطْعَمَهُمْ مِنْجُوعٍوَآَمَنَهُمْ مِنْخَوْفٍ»

ро барои фарохам кардани заминахойи

«فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ »

Биравад ва бар асоси стротежикхо ва душманшиносий шаръий ва даража банди шаръий душманон ба пеш биравад, ва аз хутуватиш шайтон ва тўвтиъа ва фарибкорихойи яхуд ва секуляристхо ва муртаддини махаллий дури кунад, қатъан метавонад дар масири хидмат ба дини аллох ва бандагони аллох ба пеш биравад ва аллох таоло хам нусратро барояш мефрестад.

Муслимин дар масир рафтанд ва тавонистанд хатто яхуд ва баъзи аз мушрикин ва насронийхо ва мажус ва собеинро бо худишон хамрох кунанд ва ба он иззат ва фатх ва пийрузи ва хилофат дар замини даст пейдо кунандки аллох ваъдашро ба онон дода буд, аммо имруза кор ба жойи расида астки муслимин наметавонанд худишонро бо хам муттахид кунанд ва  рохкори барои иттиход надоранд.

Мо алъон даххо гурухи салафий дарборий ва хукуматий ва китобхонаий дорем, ва дар баробар, даххо гурухи салафий жиходий хам доремки хамма бо хам даргиранд, холо чи расид ба соири гуруххо ва тафосирики хам худишон бо худишон даргиранд ва хам ба даргирий бо соири гуруххо ва тафосири исломий машғул хастанд ва душманони аслийро рахо карданд. Бидуни кучактарин шакки ин нишонайи беморий ва инхирофи ошкор аз манхажи муборизотий қонуни шариати аллох махсуб мешавад ва инон шойистаги хилофат бар заминро надоранд. Инсонхойи мутафарриқ ва заиф ва беубухат ва залил шойистаги хар чизиро доранд ғейри аз хилофат ва дар даст гирифтани қудрати ижроий ва хукуматий жомеъа:

 وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُم فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ ‏(نور/۵۵)

Худованд ба касони аз шумоки иймон оварданд ва корхойи шойиста анжом доданд, ваъда медихадки ононро қатъан жойгузини дар замин хохад кард хамонгунаки пешиниёнро жойгузини қабли аз худ карда аст.[۱۷]

Муслимин бояд аз худ бипурсандки чиро бояд то ин андоза бо танаффури ғалат ва жахолатишон умри тоғутхо ва куффори хоким бар муслиминро тулонийтар кунанд? Бале, ваъдайи хилофат моли касони астки дар заминайи касби қудрати хукуматий аъмоли солихи анжом диханд. Аз аъмоли носолих дури кунанд, ва ибтидоийтарин амали солих дар замина пархез аз тафарруқ ва харакати дар масири вахдат аст ва бадтарин амали носолих хам тафарруқ ва бархам задани даража банди душманон ва ба коргири танаффур ва дур андохтани адолат астки боис мешавад танаффур хоким бар аъмоли муслимин бишавад ва муслимин дучори аъмоли шавандки натижаш заиф ва сусти ва беубухати аст.

Аллох таоло ваъда хилофатро ба инхо надода аст, замоники муслимин мехоханд аз худишон бипурсанд чиро бояд муртаддини муттахиди хизби коргарони ужалон бар онхо пийруз шаванд? Чиро бояд яхуд бар онхо пийруз шавад? Чиро бояд секуляристхо бар онхо пийруз шаванд? Бояд жавобишро инжо пейдо кунем. Чиро онхо хилофатро ба даст намеоваранд дар холики аллох таоло фармуда астки қатъан онхоро жойгузин дар замин мекунад

«لَیَسْتَخْلِفَنَّهُم فی الارض»

Бояд бипурсандки чи амали носолихи анжом доданд? Чун аллох таоло фармуда аст:

   وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ

Бибинанд дар замина касби қудрати хукуматий, дар заминайи хилофат дар замин аъмоли носолихи худишонро нигох кунанд, ва аз худишон бипурсанд чиро мо на? Чиро муслимин на? Чиро насиби муслимин залилий мешавад? Залилий азоб аст тафарруқ азоб аст ва аллох таоло азобро барои бандагони солихиш намехохад. Худитон хастидки бар худитон ин азобро нозил мекунид, худитонки азобро мехохид тафарруқ мояйи азоб аст, ва вахдат мояйи қудрат, убухат ва шукух аст.

Ек нуктайи асосийки дар бахси вахдат ва ба коргирий бештарин нийрухойи мумкин матрах мешавад, масалайи ба коргирийи таввабин астки қаблан муртад буданд. Дар ин замина муслимин илова бар насронийхо ва соирин , метавонанд бо муртаддиники тўвба карданд хам муттахид бишаванд аммо хамчун мунофиқин ва секулярзадахо набояд ба онон рахбарият ва мақом ва масъулияти бузурги дода шавад. Абу Бакр Сиддиқ розиаллоху анху дар жангхойи маъруф ба ридда ва хамчунин дар жараёни футухот аз муртаддини тўвбакор истефода накард, аммо Умар ибни Хаттоб розиаллоху анху аз муртаддиники тўвба карданд ва ислох шуданд дар жангхо истефода кард; ва ле ба онхо масъулият вогузор намекард. Ва ижоза намедод бар гурухи ексад нафара амир ва  фармонда шаванд.

Инхам ба ин далил астки муртад қабли аз иртидод жузви дорудастаи мунофиқин буда аст ва дар он замон қабли аз иртидод хам ба у масъулият ва мақоми мухимми дода намешавад, холоки муртад шуда ва дубора ба  хар далили аз иртидодиш тўвба карда ва дубора ба миёни муслимин баргашта боз ба далили хассосияти жойгохи иморат ва фармондехи ва масъулиятхойи ижтимоий муслимин , боз эхтимоли мафосиди рафторий ва ақидатий онхо вужуд дорад, ва инки мумкин аст барои касби пост ва мақом ва рахбарий тўвба карда бошад дар ин сурат бояд мисли дорудастаи мунофиқин ва секулярзадахо бо онхо муомала шавад ва аз онон дар ин мақомхо ва масъулиятхойи хассос “ хазар” бишавад.

Вужуди ек секулярзада дар иморат ва пости мудирият ва фармондехи боиси наздик шудани мунофиқин ба онхо ва дур шудани мўъминини воқеий мешавад, ва ба тадриж хидоят ва рахбарияти он мажмуъа ба дасти мунофиқин меофтад ва жохилият бар он бахш аз жомеъайи муслимин ва мажмуъайи исломий хокимият пейдо мекунад.

Адами ба коргирий инон дар масъулиятхойи хассоси жомеъа чи замоники дар дорудастайи мунофиқин буданд ва чи замоники баъди аз иртидоди дубора тўвба карданд барои мухофизат аз жомеъа ва мўъминин воқеий аст. Ижозайи ширкати ин таввабин дар жиход фурсати талоий ва арзишманди барои онхо астки иймони худишонро тақвият кунанд, ва олудагихойи нифоқ ва сифати палиди мунофиқинро аз худишон пок кунанд, чун жиход еки аз озмойишгоххо ва жохойи астки нопокихоро хийли рохаттар аз жохойи дигар метавонад пок кунад ва инхо метавонанд бо пок кардани худишон  ва бо исботи тўвба ва иймони хақиқий худ жойгохи бехтари дар миёни муслимин пейдо кунанд ва мисли мўъминини воқеий бимиранд.

Қоидайи асосий ин астки муслимин бояд хушёр бошанд ва зийракона аз тазодхойи даруни суфуфи душмани мухожими мусаллах барои тафрақа афкани бейни онхо ва тажзияйи онхо истефода кунанд, бояд ононро даста банди кунанд ва бо ек чашм ба онон нигох накунанд ва хатарноктарин душманонро комилан мунфарид кунанд, ва бо бехтаринхойи онхо бар нуқоти муштарак ва манофеъи муштараки чун  

«أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآَمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ»

Муттахид шаванд ва ба коришон гиранд; аммо дар баробар бояд асбоб ва шароитро барои хифзи вахдат ва истихкоми нийрухойи мужохид ва хамдард фарохам кунанд.

Мо дар ин сатх аз дониши инқилобий ва жиходи исломий, хашм ва нафратимонро парварда ва хифз мекунем то замоники шамшири муттакий ба қудрати вахдатимон тиз ва барандатар бишавад, то он замон бо сабри хадафманд дар айни амал, хар захри кушандаро мечашем то натижа они бошадки моро русафид даргохи аллох кунад, ва мутаносиб бо замони ва макон боиси пушаймонимон нашавад, ва нафрати наслхойи баъдийро бароимон ба хамрох наёварад, ва болотар аз хамма матлуби аллох жалла жалалах ва дар хидмати қонуни шариати аллох ва бандагони аллох бошад.

Ахамияти пойбанд будан ба иттиход бар алайхи душмани шумора еки тамоми шариатхойи осмоний ва тамоми ахли қибла яъни иттиход ва пеймони мубориза ва жиход бо дини секуляризм ва секуляристхойи жахоний ва махаллий.

Шакки нестки акнун ниёз рузи мо ва ниёзи рузи тамоми фирақи исломий ва хаммайи шариатхойи насх шудайи осмоний ин астки бар алайхи душмани муштарак ва даража еки хаммайи мо бо хам пеймони бибандем. Дар хенгоми зарурат ва набуди заминахойи иттиходи фарогир ва мунсажим хаддиақалиш ин астки пеймонхойи махаллийи мо ба хусус миёни муслимин бар алайхи дини секуляризм ва мазохиби мухталифи он дархадди халфул фузули қабл ва баъди аз баъсати росулуллох саллаллоху алайхи васаллам бошад:

Медонемки росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар манзили Абдуллох ибни Жудъан дар пеймони дар дифоъ аз мазлумин ширкат кардки ба он мегуфтанд халфул фузул, чизи шабихи сандико ва синфи имрузий аммо бо қудрати  ижроий. Росулуллох саллаллоху алайхи васаллам фармуд агар ба рузгори исломий маро ба чанин  пеймони даъват мекарданд чанин даъватиро қабул мекардам.

Навайи ишон Хусайн ибни Али розиаллоху анхума хам идома дихандайи хамин манхаж ва масир буд. Замоники Валид ибни Утба ибни Аби Суфён фармондори Муовия дар Мадина ба далили қудрати фармонравойиш мехост хаққи аз Хусайро бухурад ва зургуйи мекард, Хусайн ба у гуфт: сўганд ба худо ё хаққамро медихи ва дороимро ба ман бармегардони ё инки дар масжиди росулуллох саллаллоху алайхи васаллам  шамшир мекашам ва хаммаро ба “ пеймони фозилон” даъват мекунам. Абдуллох ибни Зубайр розиаллоху анхума хамонжо буд ва гуфт: агар манро даъват кунад ман даъватишро қабул мекунам ва дар кинориш хастам то ба хосташ барасад ё дар ин рох бимирам. Чанд сахоби дигар хам хаминро гуфтанд ва Валид аз тарс таслим шуд ва хаққи Хусайнро дод.

Бале, замоники барои бардоштани зулмики аз лахози моддий ва молий бар инсонхо меравад, чи қабли аз ислом ва чи баъди аз ислом, бастани чанин пеймонхойи ва муқовамат ва мубориза то сари хадди марг барояш жоиз ва раво шуда аст, барои хифозат аз қонуни шариати аллох ва ижроий шудани ахкоми худованд дар замин, набояд бо хамёри бародарони ахли қиблайи худ чанин пеймонхойиро бо хуни худимон ва мубориза то сархадди марг бар алайхи секуляристхойи кофар ва ишғолгари хорижий ва муртаддини махаллий бибандем? Пас шакки дар бастани ин пеймонхо нест.

Иддайи аз дустонки тоза дар жаласоти мо омаданд ва дар дарсхойи гузашта моро хамрохи накарданд мумкин аст бипурсанд: хуб чиро ибтидо алайхи дини секуляризм? Магар мардум, душманони дигари ғейри аз секуляристхо надоранд? Ин хамма коффори ахли китоб ва шибхи ахли китоб ва дигар гуруххойи исломий ахли бидъах читур?!

Ба шаходати қуръон секуляристхо ба хамрохи яхуд  сарсахттарин душманони ахли тўвхид ва душмани шумора еки онхо ба шумор мераванд. Ин душманони шумора ек, мутаъассифона, алъон ба хамрохи муртаддин наздиктарин душманон ба мо хам махсуб мешавандки амрико рахбарияти онхоро ба ухда гирифта ва хам акнун бахшхойи зиёдий аз сарзаминхойи мусалмоннишинро хам ба хамрони секулярхойи махаллий ва даст нишондагони бумий тахти ишғоли худ дар оварда ва дар бихи гуши мо ва рударруйи мо қарор гирифтанд. Фишор ва тахожумоти низомий ва фархангишон дар васиътарин шева мумкин дар тули торихи башарият бар миллати бедифоъ ва мазлуми мо борида ва жараёни номуборак ва хашини дигариро боис шудаки дар миёни хонуводахо ва тоифахойи мусалмон иддаиро алайхи идда дигари ба душмани кашонда аст ва хатто боиси тафрақа миёни хохар, бародар, падар ва фарзанд шуда аст. Ва онхам жараёни номубораки иртидод ва муртад шудани астки хамин секулярхойи жахоний ва секулярхойи муртад ва хоини махаллий боис ва бонийи он шуданд.

Аллох таоло мефармояд:

 الله تعالی می فرماید: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ الْکُفَّارِ وَلْیَجِدُواْ فِیکُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ (توبه/۱۲۳)‏

Эй мўъминон! Бо кофарони бажангидки ба шумо наздиктаранд, ва боядки ( дар жанг) аз шумо шиддати вахдат ( ва журъат ва шахомат) бибинанд. Ва бидонидки худованд ( ёри ва лутфиш) бо пархезгорон аст.

Бале, секуляристхойи ишғолгари хорижий ва жараёни номубораки иртидод ва муртад шудан ба дини секуляризм, ба унвони душмани соил, ва наздиктарин куффор ба мо дини секуляризм ва муртаддин ва муридони дини секуляризм хастандки рударруйи мо қарор гирифтандки илова бар тахриб ва нобудий сарзаминхойи муслимин ва хоким гардондани тоғутхойи жинояткор боис шудандки идда касири аз бачча мусалмонон хамзабон ва хаммахалла ва шояд хам аз аъзойи хонувода худи моро ба коми иртидод кашондаандки , хар кудом худро тобеъ еки аз мазохиб, барномахо ва исмхойи жараёни номубораки диктотори дини секуляризм алайхи ахкоми шариати аллох медонанд.

Дини секуляризмки мушаххас шуд дорои чи жойгохи дар душмани бо дини ислом аст, холо муртаддин хам ба он изофа шуданд ва қудрати бесобиқаиро ба вужуд овардандки танхо бо қудрати вахдат мешавад бо он рубару шуд. Агар дини секуляризм ва муртаддини маъосир “ душманони муштарак ва соил” тамоми шариатхойи осмоний ва мазохиби ахли қибла хастанд, ва мумкин аст мо бо соири мазохиб ва фирақи ширк олуд ва шариатхойи насх шуда душманони муштарак ва манофеъи муштараки дошта бошем, харгиз ба маъни инхироф аз масири мубориза набуда ва нахохад буд, балки ба маъни тажзия душманон, ва пейдо кардани хадди аксари қудрат, ва хамвор кардани масир ва ба суйи пийрузий, ва гузар аз ин мархалайи комилан хассос ва хатарнок, ва болотар аз хамма, пейравий аз қонуни шариати аллох ва дастури шариати аллох дар даража банди душманон аст.

Хамин алъон агар саритонро боланд кунид ва ба дур аз нафрат ва асабияти жохилий рубару ва атрофитонро нигох кунид хохид дидки тамоми зилилий ахли тўвхид ва дигар балохойи кучак ва бузургики бар сари муслимин меояд, ноши аз хамин бало ва мусибати бузурги астки дини секуляризм ва мазохиби мухталифи он бар сари муслимин овардандки , еки аз инхо ташкили ахзоб ва хукуматхойи тоғутий ва секуляр дар миёни муслимин астки хамчун ек уммул фасод амал мекунанд. Вақтики хукумати фосид ва золим бар муслимин хоким шуда тамоми находхойи тахти хокимияти он хам дар ихтиёри ин жохилият қарор мегирад. Инхо уммул фасоди хастандки ба жони муслимин ва ақидайи муслимин офтоданд.

Тамоми душманоники маърифий кардем ба сурати мустақим душмани онхо бо ахли тўвхид ба далили пейравий аз шайтон аст, чун бунёнгузори дини мушрикин ё хаминики имруза ба секуляризм машхур шуда аст шайтон аст, шайтон будки ба далили такаббур ва бартари нажодий дар баробари хукм ва қонуни аллох истод ва қонуни дигариро жойгузиниш кард ва бунёнгузори дини мушрикин ё хамин секуляризм шуд ва тамоми инсонхо ба хар андозаки қавонини шариати аллохро кинор заданд ва қавонини дигариро ба жойиш гузоштанд ба хамин андоза олуда шуданд ва ба дини секуляризм наздик шуданд. Барои хамин астки аллох таоло ба сирохат хушдор медихадки: [۱۸]

اِنَّ الشَّیْطَانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوّاً إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَکُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ ‏(فاطر/۶)

Бегумон шайтон душмани шумо аст, пас шумо хам уро душман бидонид. У пейравони худро фарор мехонад то аз сокинони оташи сузони жаханнам шаванд.

Дар ин сурат мухолифат бо дини секуляризм яъни мухолифат бо шайтон ва мубориза бо дини секуляризм  ва хар касики ба хар нисбати ба секуляризм олуда шуда бошад яъни мубориза бо шайтон. Ва ин ниёз ба эъдод ва заминасозихойи дорадки аллох таоло мефармояд:

وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّکُمْ وَآخَرِینَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ یَعْلَمُهُمْ (انفال/۶۰)

Барои мубориза бо онон то онжоки метавонид нийру ва асбхойи варзида омада созид, то бо он душмани худо ва душмани хувишро битарсонид, ва касони дигари жуз ононро нез ба харрос андозидки ишонро намешносид ва худо ононро мешносад. Ва росулуллох саллаллоху алайхи васаллам қувва ва нийруро ба аслаха тафсир карда

« أَلا إِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ، أَلاإِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ، أَلا إِنَّالْقُوَّةَ الرَّمْيُ”

То жойи хеч шакки боқий намондаки душманони ошкори аллох ва муслимин ва душманони пинхонки мунофиқин хастанд танхо аз қудрати аслахайи мо метарсанд на қудрати илмий ва молий ва фархангийи мо. Фариби хеч касиро нахурид фариби ихвониш шаётин вуозис салотин дар ихтиёри дини секуляризмро нахурид, онхо аз қудрати илмийи мо наметарсанд, онхо аз қудрати молийи мо  наметарсанд, душманони мо аз қудрати фархангийи мо наметарсанд чизики душманони моро метарсонад танхо ва танхо қудрати аслаха аст, ва қудрати илмий ва моддий ва фархангий хам танхо бо пуштивонайи аслаха маъни пейдо мекунад, ва ин мухим ба сурати фардий ба натижа намерасад ва муқаддимайи он иттиходи хавли халф ва жамоат ва шўройи мужохидин ва хукумати исломий анжом мегирад. Мо дар баробари фард нестем то фардий мусаллах шавем, мо дар баробари жамоат нестем то жамоати мусаллах шавад, мо дар баробари хукуматхойи муттахиди хастемки танхо бо қудрати хукуматий мешавад бо он жангид, ва ин аслаха танхо бояд дар ихтиёри чанин хукумати қарор гирад; танхо хукумати исломий ё бадили изтирорий он астки метавонад ин хукмро ба мархалайи ижро дар биёварад.  [19]

Пас иттиход ва пеймоники бояд тавассути муслимин баста бишавад бояд дар ростойи вахдат бо тамоми мухолифини дини секуляризм, ва мухофизат аз вахдати амал ва харакати ба самт ва суйи вахдати фармондехи ва ташкил ё тақвияти хукумати исломий ва дар нихоят ташкили шўрои улил амр ва уммати вохид ва ижмоъи вохид бошад.

Бо иродайи пулодин, ва мубориза то сари хадди жон, ва душманшиносий шаръий ва даража банди шаръий душманон ва бо барномайи ровшан ва хадафманд, пеш ба суйи дур рехтани тафарруқ ва асбоби тафарруқ ва залилий ва харакати ба самти вахдат, қудрат, иззат ва касби еки аз ду хубихо, ё пийрузи ва хукумати екпорчайи исломий дар ин дунё, ё касби шаходат дар рохи аллох. [۲۰]

Посух ба бахши аз суъолоти ин дарс:

۱-Ассаламу алайкум. Чиро баъзи аз бародарон мегуянд: фалон гурух ахли бидъат ахли қибла аз яхуд ва насоро бадтар хастанд? Оё даража банди душманон жузви масоили ижтиходий аст ва инсонхо метавонанд дар он ижтиход кунанд? Жазакумуллоху хойрон.

Ин бародаронимон иштибох мекунанд. Агар бародархойи мо бошанд на душманойи мо ба назарам танхо иллатиш танаффур ва жахл ба душманшиносий шаръий ва даража банди шаръий душманонимон аст. Даража банди куллий душманонимон ижтиходий нест ва шумо наметавонид даражайи ек душманроки аллох таъйин карда аст аваз кунид. Танхо метавонид бар асоси завохири душманро дар хамон даражайики аллох таъйин карда даража банди кунид. Масалан мо мегуем насронийхо душманони даража се мо хастанд аммо худи насронийхо ба даххо фирақ тақсим мешаванд холо мо метавонем инхоро бар асоси ончи мебинем даража банди кунем. Дар хар сурат наметавонем насороро аз даража се будан бибарем ба даража ду ё даража ек ё даража чохор. Даража инхо собит аст ва тағйири даража инхо кори башар нест. Балки кори холиқи башар аст ва ижтиходпазир нест. Магар инки худиш билижбор ва дар холати зарурат мисли тамоми мазохиб ва фирақи исломий худишро душмани соили мо қарор дихад; ин хам дубора боис намешавадки мо даража онро аваз кунем ек холати изтирорий аст, холати изтирор тамом шуд дигар онхо дар хамон даража худишон мемонанд.

۲-салом. Шумоки худитонро пейру Усома бин Лодин медонид аввалан бин Лодин марбут ба замони худиш буд ва алъон вазъ аваз шуда аст. Дувуман, бин Лодин аз куштори шиъахойи Ироқ дар амокини умумий ва масожид ва хусайнияхо тавассути Зарқовий ирод мегирифт ва чандин бор ба у тазаккур дод аммо жолиб инжост вақтики Абу Мусъаб Зарқовий кушта шуд барои у расойи суруд ва барояш азодори кард.

Дусти геромий устод Саййид Қутб чандин даха қабл аз шайх Усома бин Лодин амрикоро шайтони бузург ва душмани шумора еки муслимин маърифий карда буд, бо марги Саййид Қутб боз мебинемки амрико хамчунон парчамдор ва рахбарияти жанги бар алайхи қонуни шариати аллохро бар ухда дошт то замони Усома бин Лодин, баъди аз марги Усома хам то кунун боз парчамдор ва рахбари тамоми ахзоб ва гуруххойиро дар жанги бо қонуни шариати аллох бар ухда дорад. Хамин алъон хам дар тамоми сарзаминхойи мусалмоннишиники бар алайхи муслимин жанг мешавад хам пойгохи низомий дорад. Хам рахбарияти тамоми кишвархойи секуляри хорижий ва муртаддини махаллийро бар ухда дорад. Пас душмани Саййид Қутб ва Усома бин Лодин ва мо бо марги ин азизон ва ба тағйири авзоъи жахоний тағйир накарда аст балки душмани шумора ек хамчунон собит аст ва душманони бештарро бо худиш муттахид карда аст ва хашинтар шуда аст.

Аммо дар мовриди иқдомоти иштибохи Зарқовий дар мовриди шиъаён ва бароати Усома бин Лодин дар мовриди чанин иқдомоти ва тазаккуроти у бояд ба нуктайи асосий таважжух кунидки мо дар мовриди муслимин, холо фарқи намекунад ин мусалмон аз чи фирқа ва мазохиби бошад, мо аз аъмоли ғалати онхо бароат мекунем на аз худи онхо ва мазохибишон ва ғейрих. Мо аз аъмоли ғалати шиъаён эъломи бароат мекунем ан аз худи онхо. Ин нуктаи астки хийли аз бародарони мо дар он иштибох мекунанд. Замоники росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ба Усома бин Зайд дар мовриди иштибохи у гуфт:

 أَقَتَلْتَهُ بَعْدَمَا قَالَ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ؟

Ва аз ин кор ва аз ин феъли Усома розиаллоху анху эъломи бароат кард аз худиш эъломи бароат накард балки дар авохири умриш хамин Усомаро рахбари артеши кардки зери дастхойи Усома касони чун Абу Бакр ва Умар ва Усмон ва Али ва Саъад ибни Аби Ваққос ва Або Убайда бин Жаррох ва соири сахоба бузургвор буданд дар холики синни Усома аз ۲۰ хам тажовуз намекард.

Ё замоники Холид ибни Валид дар мовриди қабилайи бани жузайма дучори иштибох шуд, росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дастхояшро боланд кард ва дубор гуфт:

 اللَّهُمَّ إِنِّي أَبْرَأُ إِلَيْكَ مِمَّا صَنَعَ خَالِدٌ .

Дар инжо росулуллох саллаллоху алайхи васаллам аз он кори Холид эъломи бароат кард на аз худи Холид.

Ин бояд барои дустон дарси бошадки агар ек шиъа дар Ироқ дучори иштибох ва жинояти мешавад аз кори хамон шиъа эъломи бароат бишавад на аз тамоми шиъаёни жахон. Ва хамон шиъа мужозот бишавад на шиъаёни жахон. Мо дустони аз салафиюн ва ахнофро дидемки ба журми ек шиъайи ироқий омаданд ек шиъайи афғонийро куштанд, ё ек шиъайи кашмирий ё покистоний ва ғейрихро куштанд. Хуб холо тасаввур кунидки хамин алъон ек шиъа биёяд ва шуморо ба журми фалон сунний ироқий ё афғоний ва нигерияий ва яманий ва ғейрих жарима кунад. Чи хисси пейдо мекунид? Диқ мекунид. Маъқул нест чи расидки шуморо хам жарима бикунад ба жаримаки он банда худо туйи ек кишвари дигар ё хатто ек махалла дигари анжом дода аст. Аслан агар ба хотири ек қовм ва ё хеши дигари масалан биёянд туро ба журми писар аммуйит бигиранд бароят маъқул нест. Чи хисси пейдо мекунид? Албатта касони аз шиъаёни Ироқро дидемки ба журми Язид дар ۱۴ қарни гузашта омаданд суннийхойи алъон Ироқро ба интиқоми Хусайн куштанд. Ё ба журми Муовия суннийхоро куштанд.

Ин кор дури аз равиши росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва омузахойи қуръон ва жинояти махз аст, холо чи тавассути ек фирқайи маъруф ба ахли суннат бошад ва чи тавассути ек фирқайи марбут ба шиъа анжом бишавад. Мо аз фалон кори Абу Мусъаб Зарқовий ва аз фалон кори шиъаён ё аз фалон кори салафийхо ва ахноф ва шофеъийхо ва ғейрих эъломи бароат мекунем на аз худи онхо ва агар аз онхо дучори журми шуд хамон шахсро мужрим медонем ва аз хамон шахс эъломи бароат мекунем ва хамон шахсро дар сурати даст ёфтанд ба у жарима мекунем на кулли ақвом ва хамватанхо ва хаммазхабхояшро.

۳-Салом бародар, иддайи аз уламойи мо аз толибоний муртад ирод мегирандки шиъаёни эронро бар алайхи муртаддини демократ химоят карда аст то чи хадди ин ирод метавонад сахих бошад? агар бейни шиъахо ва ё хаворижи доиш бо секуляристхойи муртадди курдистон ва махаллайи шумо жанг бишавад шумо аз кудом жибха химоят мекунид?

Аввалан довла хавориж нестанд ва ман инро чанд бор ва дар муносабатхойи мухталифи арз кардам. Ин калама доиш хам муносиб нест дустони геромий хар гурухи ва хизби мусалмони худишро читур маърифий карданд шумо хам хамонгуна ном бибарид, хамонтурики худишонро маърифий карданд хамонтур ном бибарид, тухмат ва барчасби хавориж бар довлат барчасби дуруғини астки аз тарафи мужриёни жанги равоний ва фуқахойи морнез бар алайхи онхо тўлид шуда ва хеч асоси шаръий надорад. Хар чандки мумкин аст афроди дар миёни онхо вужуд дошта бошандки бовархойи ғуллотро дошта бошанд ва ин хам мухтасси ба онхо ё хатто асри росулуллох саллаллоху алайхи  васаллам нест. Онхо мумкин аст иштибохоти дошта бошанд хамма мо иштибох дорем мумкин аст сифоти аз хавориж дар дохили онхо бошад, каси хавориж астки мажмуъайи он сифатро дошта бошад на инки ек сифатро дошта бошад, каси жуз дор ва даста мунофиқин астки мажмуъа он сифати мунофиқинро дошта бошад на еки аз онхоро.

Дар мовриди секуляристхойи иттиходияи махиний толибоний ва демократ борзоний инхо муздуранд ва корики эрон ба онхо сипорда анжом доданд.

Мо тибқи душманшиносий шаръий ва даража банди шаръий душманонки ироя додем возих астки аз пийрузий ек насроний ва мажус ва собеий бар алайхи секуляристхойи муртад хушхол мешавем ва бидуни кучактарин шакки аз шиъаён бар алайхи муртаддин химоят мекунем ва инро дастури дин ва ақида медонем ва бидуни кучактарин шакки аз хавориж хам бар алайхи муртаддин ва соири куффори аслий химоят мекунем ва ин хам вазифайи шаръий медонем, чун аз ек мусалмони мужрим ва номезони чун хавориж дар баробари ек кофари аслий ва муртад химоят мекунем ва ин амал ба шариат астки шакки дар он нест.

Дар жанги довла бо куффори секуляри ишғолгари хорижий ва муртаддиники дар ихтиёри ин куффори ишғолгари хорижий хастанд, бидуни кучактарин шакки ва шубхайи аз довла химоят мекунем. Мо аз довла дар баробари тамоми куффори ишғолгар ва муртаддини махаллий ва фирақи мунхарифи чун язидийхойи ва ғейрих химоят мекунем ва аз инки аз довла ё хар фирқайи исломий дар жанги инхирофий бо муслимин химоят кунем ба аллох панох мебарем ва мо харгиз аз довла ё хар фирқайи дигари дар жанг бо соири фирақ химоят накардем ва нахохем кард, балки ба сурати возих ва ровшан онхоро хам нақд кардем ва аз ин аъмолишон эъломи бароат ва безори кардем. [۲۱]

Бале мо хам аз довла ва хам шиъа ба сирохат ва ошкоро дар баробари куффори ишғолгари хорижий ва муртаддини махаллий химоят мекунем ва инро вазифайи худимон медонем ва хамчунонки қаблан аз толибони ханафий мотрудий дар баробари социалистхойи шўравий ва дар жангиш бар алайхи амрико ва англиз ва фаранса ва герман ва ғейрих химоят кардем. Ин ек вазифа аст ва мо аз анжоми хеч вазифайи шаръий ва диний шарм надорем балки бо ифтихор баёниш мекунем ва анжомиш медихем.

 وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ،  وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ و ولو كره المجرمون ، ولو كره الجاهلين.

Ва дар баробар, пуштибоний аз хар кофари аслий ва муртади бар алайхи хар ек аз фирақи ахли қибларо хуруж аз ислом ва иртидод медонем. Пас мовзуъ шўхи бардор нест ва мустақиман ба ақида муртабит мешавад барои хамин аст қабли аз нузули хар хукми фиқхий асхоби росулуллох саллаллоху алайхи васаллам инро ёд гирифта буданд ва ба рохати метавонистанд мовзеъи худишонро дар баробари жанги эрон ва рум нишон бидиханд.

Мо бар хамин мабнойи душманшиносий шаръий ва пойбанди ба усули вало ва баро ва куфр ба тоғут астки солхост аз шиъаёни эрон дар баробари секуляристхойи муртадди махаллий чун кумалахо ва демократхо ва хизби муздурони ужалон масайламайи каззоби феълий курдхо химоят мекунем ва дар ин рох хам чандин нафар аз бародаронимонки танхо таблиғ мекарданд тавассути ин муртаддини секуляр шахид шуданд.

  نحسبهم شهیدا ولا نزکی علی الله احدا .

۴-Уламо дар мовриди фирқахойи ахли бидъати сухбат кардандки куфри онхо аз куфри насронийхо бадтар буда пас чиро онхоро душмантар аз насоро бидонем.

Мо шак надоремки яхудийхо аз назари ақидатий ба мо наздиктаранд то мушрикин, ва дар бисёри аз ахкоми аллох таоло имтиёзоти зиёдийро барои яхудий қарор дода астки барои мушрикин қарор надода, аммо мебинемки дар хамон душманони шумора ек хам исми яхудро зудтар аз мушрикин меоварад. Яъни мезони даража банди ба андозайи куфр барнамегардад балки андозайи маваддах ва такаббур бармегардадки ташхиси ин андоза хам кори холиқ аст на махлуқот.

۵-Салом. Хукумати яхудий исроил душмани шумора еки муслимин аст чиро арабистон ва туркия ва  миср бо он иртибот доранд, чиро арабистон ба он кўмаки моддий мекунад ва чиро хукумати туркия бо он пеймони низомий ва амниятий дорад ва муслимини мухожирро ба он тахвил медихад?

Аввалан хукумати исроил хукумати яхудий нест балки хукумати секуляр аст ва бар асоси қавонини секуляристий идора мешавад. Чанд бор мақомоти сехюнист хостанд онро хукумати яхудий эълом кунанд аммо созмони милал ва соири созмонхо мухолифат карданд. Ин чизи астки хийли аз бародарони мо намехоханд ба он таважжух кунанд. Секуляристхойи сехюнист бо михварияти нажодгароий ва секуляризм бар яхудиён хукумат мекунанд, ва дар ин хукумати секуляр, хам аз яхудийхо истефода мешавад хам аз насронийхо ва хам аз муслимин ва аз хар се гурух ба нисбати жамиатишон дар артеши исроил истефода мешавад.

Хуб туркия хам аз хамин ақида пейравий мекунад хар чанд аз коноли ихвониш шаятин онро ижро мекунанд, миср хам секуляр аст ва хаминтури аст. Инон хамма ек дин доранд ( секуляризм) ва бародарони хамдигар хастанд ва харгуна хамкори бейни онхо табиий аст. Мухим ин астки онхоро хуб бишносем, воқеиятхоро бибинем ва тибқи воқеиятхо пеш биравем ва хукм дихем.

Хукумати фосиди оли саъуд хам боз хукумати секуляр аст на салафий ,аммо секуляризм ба андозайи сарзамини туркия ва миср дар харамайн пеш рафта ва мумкин аст ба тадриж пештар пеш биравад. Чун медонемки секуляризм мутаносиб бо вазъи мардум пеш меравад, ихтилофи секуляризм донморк ва суейд ва ғейрих бо секуляризми англиз ва амрико ва ғейрих возих аст.[۲۲]

Хар чанд мардум мазхабийтар буданд ва муқовамати бештари нишон доданд секуляризм бо эхтиёт пеш рафта ва кутох омада аст ва тейи пружайи секуляризоцион ба тадриж пеш рафта аст. Холо дар режими фосиди оли саъуд хам солхостки оли шайх ба масоили фиқхи шахсий машғул хастанд ва шох онхам ба масоили идорий ва хукуматий машғул аст, ва ба сурати возих дастгохи дин аз дастгохи хокимият ва хукмроний жудост, ва дастгохи хокимият танхо замони бихохад дастурики аз амрико ва англиз ба у расида астро ба мардум бигуяд аз забони онхо мегуяд ё аз онхо барои басижи умумий ва истихмори мардум истефода мекунад ва аз онхо барои жанги равоний бар алайхи мужохидин ва мухолифинишон истефодайи абзорий мекунанд. Ин дастгохи равоний ва ин омили динфуруш аслан дар чизи марбут ба умури ижроий омузиш надиданд дар умури хукуматдорий ва қудрати хукуматий ва находхойи хукуматий омузиш надиданд, чизи хам балад нестанд, барои хамин мебинем шабакахойи форсий забон ё араб забонки аз коноли онхо барои мардуми мо рох андози мешаванд замоники дар ин заминахо бихоханд сухбат кунанд хамон харфхойи секуляристхоро мезананд бо адабиёти дигар мехоханд онро тури дигар баён кунанд хамон барнома секуляристхо барои мо ижро мекунанд инро мо возих дар шабакахойи калама ва нур ва амсолихим мебинемки ба сирохат ба самт ва суйи секуляризм ва демокрасий ва озодийхойи демокротик даъват мекунанд. Дар хар сурат хамма бо хам бародаранд ва хамкори низомий ва моддий ва амниятий ва ғейрих бейни инхо амри табиий аст.

۶- Ассаламу алайкум. Созмони жосусий амрико ۴۷۰ хазор санадро дар хусуси Усома бин Лодин мунташир карда аст ва рузномайи гардиани англиз ек санади ۱۹ сафхайиро мунташир карда аст ва аз нишонда будани Усома бин Лодин барои шиъахойи эрон хикоят дорад. Магар мешавад инхамма мадорикро инкор кард?

Дусти геромий, инхоро англиз ва амрикойи секуляр ва кофар мунташир карданд. Аслан он хамки бармегардад ба амрико мунташир карда аст ва англиз дубора боз пахш карда аст. Аллох таоло дар мовриди мусалмоники ростгуйи ва садоқатиш жойи шак ва шубха бошад ва ба истелох фосиқ бошад мефармояд:

 یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن جَاءکُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍ فَتَبَیَّنُوا أَن تُصِیبُوا قَوْماً بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِینَ (حجرات/۶)

Эй касоники иймон овардаид! Агар шахси фосиқи хабариро ба шумо расонд дарборайи он тахқиқ кунид, мабодо ба гурухи – бидуни огохи ( аз хол ва ахволишон ва шинохт ростини ишон) осиб бирасонид, ва аз карда худ пушаймон шавид.

Хуб, холо ин хабарро куффори секуляр овардандки хеч шакки дар дуруғгу будани онхо вужуд надорад. Вужуд дорад? Шумо на ба саломати хабар итминон дорид ва саломати хабар бароитон ровшан нест, хам ба адами садоқат ва ахдофи фосиди хабар диханда илм ва басират надорид. Пас бидуни тахқиқ ва табайюн чиро ба ахбори инхо эътимод дорид? Хадафи ин куффор бар хам задани хамон системи даража банди муслимин аст. Инхо бо ин барчасбхо ва ангзанихо фақат қасди терори шахсият ва фарохам кардани заминахойи саркубро доранд. Холо чи саркуби алқоида бошад чи шиъаёни эрон бошад. Магар вокунишхойи Абу Басир тортусий нисбат ба алқоидаро дар хамин еки ду соли гузашта намебинид? Лутфан фариб нахурид. Инхо душмананд пас ба унвони душман ба онхо нигох кунид.

 إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا ۚ إِنَّمَا يَدْعُو حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِيرِ (فاطر/۶)

Бегумо шайтон душмани шумо аст, пас шумо хам уро душман бидонид. У пейравони худро фаро мехонад то аз сокинони оташи сузони жаханнам шаванд.

На Усома бин Лодин ва алқоидайи Усома бин Лодин новкари шиъаёни эрон буд на мо хастем. Мо танхо ба даража банди душманон тавассути аллох эътимод ва яқин дорем. Ва тибқи хамин яқиники дорем амал мекунем. Мусалмонро мусалмон медонем ва кофарро кофар ва ту куффор хам жойгохи душманони даража ек ва ду ва серо бо хам қотиъ немекунем ва хар мусалмониро бар алайхи хар кофари химоят мекунем ва ба пийрузий хар мусалмони аз хар фирқайи бар куффор хушхолем. Ва аз дастимон сохта бошад кўмакишон мекунем хамчунонки муслимини мухожири хабаша хамин вокунишро нисбат ба артеши кофари нажжоший дар баробари артеши мухолиф анжом доданд мо дар баробари мусалмон бояд чигуна бошем вақти инхо интури хастанд, бо дуо ё бо даст ё бо забон хар кори аз дастимон сохта бошад анжом медихем. Иншааллох.

 Усома бин Лодин рохимахуллох душмани шумора ек шариатхойи осмоний ва муслимин яъни амрико ва сехюнистхо ва муртаддинро нишона рафта буд хамин боиси хашми онхо аз Усома ва идома дихандагони рохи Усома шуда, барои хамин хам Усомаро муздури хукумати шиъа эрон медонанд. Ва хатто сохта ва пардохта довлати эрон бидонанд алқоидаро сохти эрон бидонанд ва Усомаро муздури эрон медонанд инро дигар мо ба каррот расонахойи мухталифи хукуматхойи тоғутхо ва муздурон мешнавем ва хануз хам дар осоришон аст муфтихоишон хам хаминро гуфтанд. Биравид нигох кунид хайати куббори уламоъи оли саъуд дар борайи Усома чи мегуянд.

۷- Оё химояти шумо аз шиъахо бар алайхи кумалахо ва демократхо ва пикакахо боис намешавад ба шумо тухмати шиъа буданд бизананд? Ё бигуянд ин новкари эрон аст?

Бале, мумкин аст, ин тухматхо ва барчасбхо табиий аст. Магар ба Усома бин Лодин назаданд? Магар қаблан ба Шофеъий нагуфтанд ин рофизий аст? Магар секуляристхо ва яхуд ба росулуллох нагуфтандки новкари насронийхост ва насронийхо ба у омузиш медиханд? Магар баъди аз он секуляристхо нагуфтанд ин аз яхуд динишонро гирифта ва сохта ва пардохта яхуд аст? Магар баъди аз он ин секуляристхо нагуфтандки он сохти мажус аст? Чиро? Чун риояти мажусро карда аст ва Салмони форсий хамон шеърхойи готохоро оварда аст ва ба хамин шева инхоро ба росулуллох  ёд дода аст ва …….. мо тибқи қонуни шариати аллох ва бар асоси душманшиносий шаръий ва бар асоси даража бандики аллох карда  амал мекунем. Холо мо азизтар аз росулуллох саллаллоху алайхи васаллам нестем. Хар инсони солихи мумкин аст агар вориди ислохгари нашавад битавонад аз баъзи аз иттихомот дур бимонад аммо агар табдил ба муслих шуда дигар вужуди ин иттихомот чизи табиий аст. Мо бар асоси қонуни шариати аллох амал мекунем, афрод танхо метавонанд бар асоси қонуни шариати аллох ба мо ирод бигиранд на бар асоси қавонини дини секуляризм. Яъни афрод замони метавонанд ба мо ирод бигирандки бар асоси шариати аллох бошад на қонуни секуляризм ё соири хавохойи нафсонийки хеч мабнойи шаръий надорад.

Аммо дар хусуси барчасбзанихойи секуляристхойи муртадди курдистон чун кумалахо ва демократхо ва толибонийхо ва муздурони ужалон мусайламайи каззоби феълий курдхо бояд арз кунамки инхо:

-Аввалан секулярист ва муртад хастанд ва хеч кофари муртади наметавонад бар асоси ақоиди худиш ба ек мусалмон ва ақоиди исломий ирод бигирад балки танхо метавонад жанги равоний рох биндозад ва дуруғсароий кунад ва барчасб ва анг бизанад.

-Сониян: инхо худишон хар ек ба новбат новкари ва муздури тамоми дунёро карданд аз Саддам Хусайн ноцианал социалист бигирид то туркия ва баъси Сурия ва хатто новкари онхо барои исроил хам возих ва ровшан аст ва хаммайи мадорики мубин ин новкари аз замони мустафо борзоний то кунун аст. Хам акнун хам дар холи новкари ва муздури барои амрико ва фаранса ва герман ва англиз ва ғейрих хастанд. Кофар намонда астки барояш новкари накарда бошанд ва кофар намонда астки миллати худишонро барояш қурбоний накарда бошанд ва дин ва номус ва сирватхойи миллатро бароишон зерипояш нарехта бошанд. Ин барои хамма ровшан аст. Пас инхо бояд дахонишонро бибанданд ва наметавонанд дар ин замина чизи ба мо бигуянд.

Аммо ба нисбати хукумати шиъа мазхаби эрон, инки онхо моро муттахам кунандки мо мисли Усома бин Лодин сохта ва пардохта довлати эрон хастем инхо бояд шарм кунанд албатта инхо хаё надоранд ва пайғамбар фармуда касики хаё надорад хар ғалати мехохад бикунад, инхо хаё ва шарм надоранд аз дуруғгуйи ва иттихомзани. Дар мовриди хукумати эрон хам бояд гуфта шавад эрон хам хамчун ек муздур ва коргар ба онхо нигох мекунад ва хам аз онхо саворий гирифтанд ва хамма ба нахви дар масири ахдофи хукумати шиъа мазхаби эрон ба кор гирифта шуданд. Новкари ва муздурийи ужалон ва дорудастайи мофиёяш бар каси пушида нест ва ниёз ба тўвзихи бештар надорад хар чандки дар расонахоишон хорт ва пурт мекунанд ва бар алайхи эрон аз дур порс мекунанд. Аммо ба нисбати кумалахо ва демократхо бояд гуфта шавад: магар ин кумалахо ва демократхо хар кудом аз коноли екити хуқуқи худишонро дарёфт намекунанд? Магар намедонемки екити новкар ва муздури эрон аст ва аз эрон дастур мегиранд? Чи каси хастки инро надонад? Пас кумалахо ва демократхойи урдугохнишин дар воқеъ хуқуқ бигирони эрон хастанд ва новкари новкарони эрон хастанд. Пас ин новкархо хам хақ надоранд чизи бигуянд ва бояд дахонишонро дар мовриди эрон бибанданд. Алъон хам дастайи аз ин секуляристхойи кумалахо ва демократхо худишонро новкари борзоний карданд, борзоний хам новкари новкарони туркия ва хатто новкарони эрон аст, ин хам ек коргари аст муздур, инхо ин хастанд, пас дахонишонро бибанданд ва дар жойгохи нестандки дар ин замина харф бизананд.

Ин қуръон, ин суннат ва ин хам имомони ахли суннат, хар каси дуст дорад дар ин замина ба мо ирод бигирад бифармойид мо хийли хушхол мешавем каси биёяд моро бар асоси манобеъи шаръиймон нақд кунад. Нақд барои мо еки аз абзорхойи бузурги рафъи айбхоимон ва еки аз абзорхойи пешрафти мо махсуб мешавад. Аммо агар мебинанд масири мо тибқи қонуни шариати аллох ва амали росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва аиммайи ахли суннат аст пас лозим аст бо мо хаммасир шаванд ва моро дар жанг бо душманони муштаракимон кўмак кунанд ва лав бо ек калама хам бошад.

۸-Салом. Аммо дар Африқойи марказий насронийхо доранд бо муслимин межанганд. Читури шумо мегуйид насронийхо бо муслимин дар холи жанг нестанд?

Бале дар Африқойи марказий насронийхо бо муслимин дар холи жанганд. Аммо на хаммайи насронийхо. Насронийхо худишон ба садхо мазхаби кучак ва чанд бузург мисли прутисон ва котолик ва ортидокс тақсим мешаванд. Инхо бузургтарин фирқахойи онхо хастандки қаблан хам буданд ва ба баракати дини секуляризм ва озодийхойики матрах карда садхо фирқа дигар ба вужуд омаданд.

Ту бояд бидони бо кудом фирқа межанги? Агар еки бо ту жангида ту хам бо еки бижанг на бо хамма. Пайғамбар вақти ек қабилайи яхудийхо бо у межангид у танхо бар алайхи хамон қабила межангид на тамоми қабоили Мадина. Диққат кунид. Агар одоби тахорат ва ғейрих суннати росулуллох хастанд ин хам суннат аст, увлавият банди вақтики мекуни увлавияти ин болотар аст.

Вақти ба далили хиёнат еки бо хамма эъломи жанг кардид яъни дар воқеъ қасд дорид инхоро бо хам муттахид кунид. Абу Мусъаб бо ин кор тамоми шиъахоро муттахид кард холо ту барои чи мехохи чунин хидматиро ба насронийхо бикунид? Барои чи ба насронийхо хидмат мекунид? Буру хамин хидматро ба ханафийхо ва шофеъийхо ва еки аз фирақи ахли қибла бикун хамчунонки Абу Мусъаб кард, барои чи ба насронийхо хидмат мекуни? Чиро ба куффор чанин хидматиро мекуни?

Ин ек нукта. Нуктайи дигар инки дар хамон Африқойи марказий гурухи онти болокоро секуляристхо дар рохи ахдофишон контрол ва хидоят мекунанд. Инхо баъди аз руйи кор омадани Мишел Жудутия созмондехи шуданд ва жанг замони шуруъ шудки секуляристхойи вобаста ба насронийхо ва секуляристхойи вобаста ба муслимин дар интихоботи секуляристий бо хам дучори ихтилоф шуданд ва алъон доранд бо хам тасвия хисоб мекунанд. Бале ин жанг бейни гуруххойи мисли ихвониш шаётин астки вориди интихоботи секуляристий шуданд бо секуляристхойи аз насронийхо ва алъон тасвия хисоби насронийхо бо хамин бечорахоки фариби ихвониш шаётинро хурдандки хатто тавони муқобила бо худишонро хам надоранд шуруъ шуда. Чун ихвониш шаётин инхоро интури тарбият карда аст инхо ба қовли доктор Абдуллох Изом мехоханд бо пари кох душманонишонро сар бибуранд гарданишонро бибуранд дар таваххум хастанд. Дар инжо қурбоний мухим нест аз кудом фирқа ва мазхаб бошад, мухим ин астки рахбариятиш бо секуляристхост ва манофеъиш хам барои секуляристхост. Хамин алъон чанд нафари аз ин жинояткорхойи Африқойи марказийро мухокама карданд ва дар намойиши екиро ба жинояткор будан ва хибси абад махкум карданд ек женерол буд пас рахбарияти онхоро секуляристхо бар ухда гирифтанд ва аз ин фирқахо дар рохи ахдофишон истефода мекунанд мисли алъон Ардуғонки хамин алъон аз фатвойи муллохоиш дар рохи ахдофи ното ва жанг бар алайхи куффори пикака истефода мекунад, ё оли саъуд аз фатвойи муфтихояш истефода мекунад бар алайхи яман ва боқий ахли суннат дар дунё. Рахбарияти жанг бар алайхи секуляристхост ва насронийхо ва муслимин танхо хўрок ва хизуми жанг хастанд .

۹- Ассаламу алайкум. Бародар шабакахойи худимон мисли калама ва  нур аз рахбари кумалахо ва  демократхо бар алайхи шиъахойи эрон химоят мекунанд ва мусохиба гирифтанд. Магар мумкин аст инхо иштибох кунанд лутфан суъоламро жавоб дихид?

Аввалан ин шабакахо моли мо ахли суннат нестанд, инхоро режими фосиди оли саъуд аз коноли касони чун Абдуллох Хайдарий гуянда родио форсий арабистон ва амсолихим рох андохта астки, хамма кормандони худишон хастанд ва хуқуқ бигиришон хастанд. Ва мустақим ва ғейри мустақим хуқуқ бигири оли саъуд хастанд. Медонемки режими фосиди оли саъуд хам новкари халқа ба гуши амрико ва режими сехюнистий аст ва душмани шумора еки муслимини шариатгарост ва хар жо мужохиди кушта мешавад ё аслахайи оли саъуд уро мекушад ё даллорхойи оли саъуд. Пас ин шабакахо моли амрико ва душманони мо хастанд.

Аммо дар шабакахо се тейф фаолият доранд: иддайи хамон ихвониш шаётин хастандки то сари устухон секуляранд ва кулли талошишон кашондани ахли суннат ба самт ва суйи секуляризм ва жомеъайи демократик ба сабки либирал ғарбий аст. Дастайи дигар аз инхо салафийхойи хайз ва нифос ва дастшуйи хастандки вазифайи аслийшон машғул кардани муслимин ба масоили риз ва жузъий ва машғул кардани муслимин ба хамдигар ва дар нихоят кашондани онхо ба хамон ахдофи секуляристий ва хукуматхойи секуляристий аст.

Ин ду дастайи ихвониш шаётин ва салафийхойи хайз ва нифос ва дастшуйи оли саъуд аз инки аз хар кофари ва муртади бар алайхи муслимин хамоят кунанд ва миёни муслимин боиси анвоъи тафарруқ ва куштор башаванд хеч шарми надоранд ва инро вазифайи аслий барои худишон нисбат ба арбобонишон медонанд.[۲۳]

Аммо дастайи дигар дар миёни ин шабакахо хастандки воқеан ахли ғадр ва хиёнат нестанд ва то онжойики ман мешносамишон ақоиди мисли ихвониш шаётин ва салафийхойи хоини хайз ва нифос ва дастшуйи оли саъуд надоранд, балки хиёл мекунанд аз ин конолхойи касиф ва аз ин абзорхойи касиф метавонанд ба ахдофи поки даст пейдо кунанд, ва хиёл мекунанд аз ин конолхойи касиф метавонанд дини поки аллохро таблиғ кунанд ва ба дини аллох ва бандагони аллох хидмат кунанд. Аммо алъон худишон хам медонандки иштибох карданд ва хоста ё нохоста дар хамон масири ахдофи душманони қонуни шариати аллох ва дар хамон масири ахдофи амрико ва режими фосиди оли саъуд қарор гирифтанд.

Холо ман аз шумо дусти аржимандики фармудид инхо аз рахбарони кумалахо ва демократхо бар алайхи шиъа химоят карданд мехохам ками фикр кунид ва бо хидит халват кунид ва бо айнаки шариати аллох ва душманшиносий шаръий ва даража банди шаръий душманон ба худитон жавоб бидихидки: кофари секуляр ва коммунисти муртади чун Умар илихонийзода рахбари еки аз шохахойи кумалаки хеч эътиқоди на ба аллох на ба пайғамбари мо ва на ба хеч ек аз ахком дорад ва ба сирохат дар хамон мусохиба хам иллати мухолифати худиш бо хукумати шиъа мазхаби эронро масоили чун қисос ва хижоб ва мамнуъияти куфргуйи ва соири ахкоми шариат медонад,холо агар каси аз ин кофари муртад дар баробари ек шиъа химоят кунад оё ба сирохат бо қонуни шариати аллох ва суннати пайғамбар ва раъйи тамоми мазохиби исломий мухолифат накарда аст? Бидуни шак мухолифат карда аст, ва ин химоятишон аз ек кофари муртад бар алайхи ек мазхабики худишон хам уро мусалмон медонанд хуружи инхо аз меъёрхойи ахли суннатро нишон медихад.

Холид Азизий рахбари ек аз  шохахойи хизби ноцианал социалисти демократи эрон хам кофари муртад аст мисли кумалахо аммо ба жойи коммунизм, иддаойи либирализм ва социал демокрасийро дорад. Инхо дастишон ба хуни садхо жавони мо олуда шуда астки гунохи ин жавонон сирфан мусалмон будан буда аст, ва корнома онхо хануз хаст жавонони мороки куштанд, тўвхиники ба шариати аллох мекунанд, фарханги моро нобуд карданд, фахшоро дар жомеъайи мо зиёд карданд, иймони миллати моро аз бейн бурданд, корики хеч душмани қабли аз онхо анжом надод ва натавонистанд бикунанд ин номардон карданд, ва ин ватанфурушхойи хоин карданд, инхо наметавонанд ин лакахойи нангишонро аз тариқи ин конолхо бипушонанд ва онхоро барои мо қиддис нишон диханд.

Химоят аз ек кофари муртад бар алайхи ек мусалмон наметавонад кори ек дуст бошад инро мутмаъин бошид. Инхо аз хар секуляристи кофари бар алайхи хар мусалмони шариатгаройи химоят мекунанд, ва фарқ надорад ин мусалмон ек мужохиди довла бошад ё ек шиъа ё ек ханафий афғоний ё ек шофеъий яманий ва сумолиёий ё курд бошад. Тўвхинхойи онхо ба шиъаён фарибитон надихад ин вазифайи астки арбобони оли саъуд барои тўлиди жанг мазхабий ба онхо сипорданд то куффори секуляри ишғолгари хорижий ба рохати битавонанд ба ахдофишон бирасанд. Хамин вазифаро ба шиъаёни занжирий чун Ёсирул хабис ва донишганд ва шайтон ёри ва амсолихим сипорданд то онхо хам аз он тараф ба ахли суннат фахш ва носазо бигуянд ва онхо хам аз он тараф тўлиди жанги мазхабий кунанд. Хар дуйи инхо коргарони ек арбоб хастанд ва барои пиёда кардани ек нақша кор мекунанд. Арбоби хар ду еки аст пас фариби инхоро нахурид.

۱۰- Бо салом. Кока Ахмад муфтизода бар асоси раъйи кудом имоми ахли суннат пешмаргони мусалмонро дар баробари ахзоби секулярист курдий ва ғейри курдий дар курдистон ташкил дод? Оё агар алъон зинда буд аз доиш ва жумхурий исломий эрон химоят мекард ё аз амрико?

Гуфтамки аз ин каламот истефода накунид хамон чизики хар мусалмони худишро хамон меномад хамон исмро ба кор бибарид. Аввалан бунёнгузори пешмаргони мусалмон ишон набуданд. Ин возих аст. Аммо дар баробар, шогирдони мадрасайи қуръон Маривонки вориди пешмаргони мусалмон шуда буданд ва дар баробари жанг талабийхойи секуляристхойи муртадди кумала ва соири муттахидини коммунисти форсий ва турк ва араб лор ва гилаки ва мозаний ва туркаман дўври худишон жамъ карданд ва баъзи аз шогирдони кока Ахмад онхо аз худишон дифоъ карда буданд ва баъадхо ба жангишон бо инхо ба нафъи хукумати шиъайи эрон идома доданд, ишон сукут карданд. Ва хатто сифориши кишвархойи муздур хошияйи халижи форс барои берун рафтан аз эронро хам напазирофтанд, ва хатто бо вужуди тамоми ихтилофотики дар масалайи шўро ва мудирияти ижроийи жомеъа ва нақдхойи бар асли ۱۲ қонуни асосий бо масъулини эрон пейдо карда буд аммо харгиз хозир нашуд хатто ек мусохиба хам бо расонахойи секуляри чун бибиси ва ғейрих анжом бидихад. Дар холики чандин бор дархости мусохиба доданд ва ишон чанин мусохибаро накард бар алайхи хукумати шиъа мазхаби эрон ишон бо нигариши мусбатики ба мазхаби шиъа дошт ва онро мазхаби исломий медонист ва шакки дар ин замина надошт, мушкилиш бо масъулини эронро, амри дохилий ва даруни хонуводагий медонист ва ижоза намедод бегонахо дар он дахолат кунанд. Бибиси ва амсоли чанин секуляристхоро бегона медонист барои хамин жанги коммунистхойи хизби кумала ва муттахидиниш бар алайхи мактаби қуръон шуруъ шуд ва он хамма жавони курдистонро зинда ба гур карданд ва қатли ом карданд ишон ба жойи инки даъвати тоғутхойи мисли кувейт ва дигаронро бипазиранд ва ба онхо паноханда шавад омад ва ба манотиқи тахти хокимияти хукумати шиъа мазхаби эрон мисли Кермоншох панох бурд.

Аммо бар асоси раъйи кудом имом амал карда аст? Бояд бигуям ишон бар халофи уламоики дар гузашта гир карданд ва ба имруз таъаллуқ надоранд қуръон ва суннат ва сийрайи салафи солихро ба забони имрузий баён мекунад ва аксаран рухи матлабро бидуни истинод ба оя ё ривояти ба хамин забоники мардум мефахманд дар қолиби суханроний ё шеър баён мекунад. Холо дар ин ижтиход ба хадаф зада ё хейр бахси жудогонайи аст.

Дар ин нигариш ман ингуна мутаважжих шудамки ишон мехостанд ин асли мухимро ба хам масирониш ёд бидиханд ва онхоро бар ин асос тарбият кунандки қуръон ва суннат ва сийрайи салафи солихро бо фахми шўро ва ба сурати ек раъй ба мардум ироя бидиханд.

Аммо агар алъон зинда буд аз довла ва жумхури исломий эрон химоят мекард ё аз ек кофари ишғолгари хорижий чун амрико? Ман бо таважжух ба корномайи ишон ва бо қиёс ба аъмоли зохирий ишон, бар ин бовар хастамки хатто бо меъёрики дар мовриди хақ ва шар дошт ва гуфтамоники дар мовриди жойгохи баъзул хақ дар баробари баъзуш шар дорад, ва хатто бо таърифики дар мовриди куфр ва иймон дорад, ишон аз довла ва хукумати шиъа мазхаби эрон дар баробари амрикойи жинояткор ва  вахший химоят мекард, хамчунонки аз Потрис Лумумбо нухуст вазири коммунисти Конго дар баробари Мусо Чамба новкари ишғолгари Белжики ва амрикоий химоят кард ва аз Ганди Барахма дар баробари англизхойи секуляри ишғолгар химоят кард.

۱۱- Ассаламу алайкум ахи. Агар ишколи надорад тўвзих бидихид рофизий будан ба чи маъност ва ба чи каси метавонем бигуем рофизий. Баъад бифармойидки оё шиъа тоифайи исломий аст ё на?

Қаблан арз кардем еки аз сифоти дорудастайи мунофиқин адами ширкат дар жанг ва танхо гузоштани рахбарият дар мовқеиятхойи хассос буд мисли жанги ухудки росулуллох саллаллоху алайхи васалламро танхо гузоштанд. Касики ин корро бикунад ба у рофизий гуфта мешавад. Баъадхо хамин гурух соири аимма ва бузургонро ба хамин сабк тарк карданд. Алъон хам ин манхаж идома дорад ва то рузи қиёмат хам идома хохад дошт. Чун то рузи қиёмат хам мўъмин вужуд дорад хам мунофиқин ва хам куффори ошкор ва ин еки аз сифоти мунофиқин ва секулярзадахо астки мумкин аст муслимин хам ба он олуда бишаванд.

Мо ба далили сирфи вужуди ин афрод дар лашкари росулуллох саллаллоху алайхи васаллам наметавонем кулли лашкари росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ё кулли муслиминро муттахам ба сифоти зишти бикунемки дар дорудастайи мунофиқин вужуд доштаки, еки аз ин сифоти зишт, рафзи росулуллох саллаллоху алайхи васаллам дар мовқеиятхойи хассос буда аст. Ин хам еки аз сифоти зишти мунофиқин ва секулярзадахо аст ва хамма медонем сирфи доро будани еки аз сифоти мунофиқин шахс мунофиқ намешавад ва аз ислом хориж намешавад.

Дар ин сурат рофизий дар миёни муслимин асри росулуллох саллаллоху алайхи васаллам вужуд дошта аст, қабли аз он хам вужуд доштанд ва пас аз он хам вужуд хоханд дошт. Албатта дар миёни тамоми миллатхо ва шариатхо ва мазохиб, рофизий вужуд дорад. Рофизий сифати хар шахси астки гурухи худиш ё рахбари худишро танхо мегузорад ва таркиш мекунад. Холо ин рахбар ва гурух ва дорудаста хуб бошанд ё бад. Ба хотири хубихоишон онхоро тарк карда бошад ё ба хотири бадихояш. Дар хар ду холат ба у мегуянд рофизий.

Дар ин сурат рофизий мисли каламайи кофар астки хам хубиш вужуд дорад хам бадиш. Инки мо куфр ба тоғут дорем хуб аст, аммо инки дигарон куфр ба ислом доранд бад аст. Инки мо тоғутхо ва тамоми қавонини куфрийро рафз мекунем хуб аст, аммо касоники росулуллох саллаллоху алайхи васаллам ва имомони бар хақ ва амирони ахли тўвхид ва бар хақро рафз мекунанд бад аст. Инки иддайи Муғийра ибни Саъидру рафз карданд ва у ба онхо лақаби рофизийро дод хуб аст, аммо агар Али ва Хасан ва Хусайн ва Абдуллох ибни Зубайр ва Зайд ибни Али ва амсолихимро дар баробари жинояткорон рахо кунид бад аст. Мо ар жаласоти қаблимон бештар ба ин жанбайи бадиш ангушт гузоштемки дар вазъи мовжуд манзури хаммайи суъол кунандахо ва нигариши мардум ба ин жанбайи бадиш аст. Мисли кофарики камтар каси ба куфр ба тоғут диққат мекунад ва бештар хамон жанбайи куфр ба исломро мебинандки ин хам иштибохи бузурги аст. Аммо барои шумоки ба сурати фарогир масоилро баррасий мекунид лозим аст ба хар ду жанба мусбат ва манфий рофизий таважжух кунид. [۲۴]

Аммо инки шиъа тоифайи исломий аст ё на? Ижоза бидид шайхул ислом ибни Таймия рохимахуллох ба намояндаги аз кулли аиммайи ахли суннат жавоби шуморо бидихад: лутфан ин жузваро ба ман бидихид…….жазакумуллоху хойрон …….ишон мегуянд:

وأما أهل السنة والجماعة والصحابة والتابعون لهم بإحسان، وسائر طوائف المسلمين من أهل الحديث والفقهاء وأهل الكلام من مرجئة الفقهاء والكرامية والكلابية والأشعرية والشيعة، مرجئهم وغير مرجئهم، فيقولون: إن الشخص الواحد قد يعذبه الله بالنار ثم يدخله الجنة، كما نطقت بذلك الأحاديث الصحيحة. [۲۵]

Ва аммо ахли суннат ва жамоат ва сахоба ва тобеин ва соири тоифахо ва мазохиби муслимин ва соири тавоифи муслимин мисли аз ахли хадис ва фуқахоъ ва ахли калом аз муржиъа чи муржиъатул фуқахо[۲۶]  ва каромийхо ва чи калобийхо ва ашъарийхо ва шиъахо чи муржиъайи онхо ва чи ғейри муржиъа, хаммаги билиттифоқ мегуянд: аллох мумкин аст ек шахси вохидро бо оташи жаханнам азоб дода ва сипас уро вориди бехишт кунад, хаминтурики аходиси сахих ба он ишора карданд.[۲۷]

Ибни Жазм Андалусий хам дар мовриди шиъа шудани мардуми кофар бахшхойи аз Гилон ва Мозандарон тавассути Носир Кабир ё Атруш мегуянд:

دخل إليها أطروش، في حدود سنة ثلاثمائة، فاسلموا كلهم على يديه، فهم كلهم شِيعة مسلمون

Хамма инхо шиъаёни мусалмон шуданд.

Ин раъйи тамоми ахли қибла дар мовриди шиъа астки иддайи беинсофи мекунанд ва шиъаро бо рофизий ва ғуллот қотиъ мекунанд ва бо ақоиди ғуллот ва бо рафторхойи равофиз ба шиъахо хамла мекунанд. Дар холики агар каси биёяд бо равофиз миёни шофеъийхо ё ханафийхо ба ин мазохиб хамла кунад мо норохат мешавем ва уро беинсоф медонем,ё агар каси биёяд амдан бо ақоиди ғуллот шофеъий ё ханафий ё салафий ба ин мазохиб хамла кунад боз назди мо кори шойиста ва худопасанди нест ва хатто мумкин аст уро ек золим ё жохил ё хатто ек душман хам бидонем.

Хуб…….боз аксари суъолот марбут ба шиъа аст ва фикр кунам жавоби инхоро ман дар дарсхойи гузашта додам. Албатта суъолоти дигари хам хастандки бештар марбут ба азизони астки дар дарсхойи гузашта ташриф надоштанд. Иншааллох ба сурати хусусий бо хам руйи суъолотишон сухбат мекунем. Дар инжо дарсимон дар мовриди душманшиносий шаръийро ба поён мерасонем ва дуо мекунем:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الجَنَّة وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ وَعَمَلٍ، وَأَعُوذُ بِكَ مَنَ النَّارِ وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ وَعَمَلٍ.

رَبَّنَا أَعِزَّنَا بِالإِسْلامِ، وَأَعِزَّ بِنَا الإسْلامَ، اللَّهُمَّ أَعْلِ بِنَا كَلِمَةَ الإسْلاَمِ، وَارْفَعْ بِنَا رَايَةَ القُرْآنِ.

سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ

Вассаламу алайкум.

---

[۱]مجموع الفتاوى : ۱۳/۹۶

[۲] مجموع الفتاوى :۳۵/۲۰۱

[۳]دوستان خیلی زیادی را دیدیم که زمانی که یک گروهی که بدعتهایی در میانشان باشد یا انحراف ها ی فکرییا رفتاری داخلشان باشد بروند ودر جایی دیگر کافری را تبدیل کنند به مسلمانی مانند خودشان ناراحت می شوند که از طرف این فرقه که مخالف انها است رفته است و اینها را تبدیل به مسلمان کرده است می گویند ای کاش اینها کافر میماندندن بهتر بود. نشنیدیم ؟خودمان صدها بار این را شنیدیم این نشان جهالت است

[۴]گفتیم که فرق اهل بدعت و گم راهی و ظلالت در همه مذاهب وجود دارد وبه نام همان مذاهب هم گرفتاریش این است که دارند تبلیغ می کنند

[۵]نشان از انتهای جهالت است الان اگر بزرگان ما اگر علمایی در نجد دچار اشتباهی شدند اجتهاد اشتباهی کردند به دلایلی ما حق نداریم الان که برایمان روشن شده است از اجتهاد و تعبیر غلط انها تبعیت کنیم و کاری را انجام دهیم که بر خلاف پیمانی باشد که به الله و رسولش دادیم که سمعنا و اطعنا در اختیار قانون و شریعتش باشیم که برایمان روشن و واضح شده است .برای همین می بینیم که در حمله مغولهای سکولار ابن تیمیه هم می رود زیر پرچم همین  حکومت اهل بدعت و فتوا می دهد به جهاد در زیر پرچم این امیر اهل بدعت که ثمره آن هم وحدت عمل و متوقف کردن تهاجم مغولهای سکولار 

[۶]این درجه بندی و اگر  مسلمان تا این اندازه هوشیاری به دست بیاورد و این رویه را در پیش بگیرد اصلا به نفع دشمنان اهل قبله و به خصوص به نفع دشمنان شماره یک اهل قبله یعنییهود و سکو لاریستها و مرتدین نبوده و نیست

[۷]متاسفانه نمی توانست ریشه را تشخیص بدهد و تنها در قالب گله کردن  نالیدن از این اشخاص اکتفا می کرد و فکر می کرد تنها با یک مسلمان نادان در گیر است و نمی دانست با یک توطئه بزرگ درگیر است

[۸] مناظرات را می توانید ببینید مناظراتی که با اینها انجام شده است نگاه کنید مناظرات ابو عمر سیف رحمه الله در چچن با اینها را.

[۹]یعنی خیلی راحت، دیگر نمی گویند که تو دشمن شماره ۳ هم هستی  نصرانی،یا ۲مجوس و صابئی؛ می گویند همان دشمن شماره یک است .یعنی سکولار مشرک هستی. خوب تو بیا ثابت کن این سکولار است. این بر علیه سکولاریسم می جنگد ای انسانِ نامیزانِ نا متعادل 

[۱۰]  اگر شخص دقت نکند اینها می توانند در نزد او سیستم درجه بندی را که الله قرار داده است به هم بریزند

[۱۱] نصرانی … چون میلادی نمی تواند صحیح باشد  و ربطی به میلاد سیدنا عیسی ندارد .

[۱۲] آنها بیشتر به برچسبی که به آن شخص زدید توجه می کنند و نه خود آن شخص 

[۱۳]بخاری

[۱۴]  با انکه در صورت کلان  3 مذهب نصرانیت تحت عناوین : کاتولیک، ارتدوکس و پروتستان  شناخته شده تر هستند و ۵ فرقه ی دیگر ان نیز تا حدودی شناخته شده تر و مشهور هستند اما بالغ بر ۲۰۰۰ فرقه و مذهب پس از روی کار امدن سکولاریستها به وجود آمده اند که هر کدام تحت حمایت قانون دین سکولاریسم مسیر خاص خودشان را طی می کنند و کاری به سایر فرق ندارند .

[۱۵] محمد بن جریر طبری، تاریخ الرسل و الملوک (مشهور به تاريخ طبری)، ترجمه ابو القاسم پاينده‏، انتشارات اساطير، تهران‏ ۱۳۷۵، ج‏ ۵، ص ۱۶۷۷ / ابن‌ اثير جزرى‏، الكامل في التاريخ، ناشر: دار الصادر، بيروت‏ ۱۹۶۵، ج ‏۲، ص ۴۵۹-۴۶۰ ؛ ابن اثير جزرى، تاريخ كامل بزرگ اسلام و ايران، ترجمه: عباس خليلى و ابو القاسم حالت‏، ناشر: مؤسسه مطبوعات علمى،‏ تهران‏ ۱۳۷۱، ج ‏۸، ص ۲۲۹-۲۲۸/ تاريخ ابن خلدون، ترجمه عبد المحمد آيتى، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى، تهران ۱۳۶۳، ج ،۱ ص ۵۱۲ ؛ ديوان المبتدأ و الخبر (تاریخ ابن خلدون)، الناشر: دار الفكر، بيروت ۱۹۸۸، ج ۲، ص

[۱۶] ما می دانیم که یهود ونصارا نی اهل ذمه هستند از اینها می شود زن گرفت ذبیحه دستشان را خورد اما مال مشرکین را نمی شود پس یک حکمی هم ندارند در یک درجه هم نیستند در دشمن شناسی

[۱۷] قطعا، لام آمده است لَیَسْتَخْلِفَنَّهُم

[۱۸] همین کفار اهل کتاب و شبه اهل کتاب اینها نمونه هایشان هستند که به میزانهای مختلفی به دین سکولاریزم الوده شدندمنافقین یاسکولارزده ها هم به میزان کمتری به دین سکولاریزم  الوده شدند

[۱۹] که ان شاء الله در درس بعدیمان بیشتر در این زمینه صحبت خواهیم کرد .

[۲۰] این آن چیزی است که باید ما در نهایت درگیر آن باشیم و این هدف بزرگ ماست و از کوتاه نظری و تنفر بی جا و تنگ نظری خودمان را ان شاءالله در امان بداریم .

[۲۱] در جنگ دوله و هر کدام از فرق دیگرچه شیعه باشند چه مذاهب دیگر، از تمام فرق اهل قبله حمایت می کنیم دربرابر تمام اشغالگران خارجی و مرتدین محلی و فرق منحرفی چون یزیدیها حمایت می کنیم  و از اینکه از تمام فرق اهل قبله هر قبله ای باشد در برابر این کفار آشکار حمایت می کنیم هیچ شرم و نگرانی نداریم، چون به شریعت عمل می کنیم. اما در برابراز اینکه از هر کدام از این فرق اهل قبله چه دوله باشد چه یک فرقه شیعه باشد چه یک فرقه حنفی باشد یا سلفی از هرکدام از اینها در جنگ انحرافی با مسلمین حمایت کنیم به الله پناه می بریم .

 ما هرگز نه از دوله ونه از هیچ فرقه شیعه سلفی یا حنفی در جنگ با سایر فرق حمایت نکردیم و نخواهیم کرد ما از تمام این جنگهایشان اعلان برائت می کنیم، از این اعمالشان اعلان برائت می کنیم همچنان که رسول الله از کار اسامه و خالد اعلان برائت کرد، بلکه به صورت واضح  و روشن آنها را نقد کرده ایم و از این اعمالشان هم اعلان برائت می کنیم علنا حتی اگر با کناره گیری هم از آنها در این عمل باشد. این دیگر کمترین مبارزه منفی بود که بعضی از دوستانمان انجام دادند که مبارزه قلبی و مبارزه با منکر با قلب حداقل ان بوده .

 ما هم از دوله هم از شیعه و هم از حنفی هم از همه به صراحت و آشکارا دفاع می کنیم و این را وظیفه خود می دانیم همچنان که قبلا از طالبان حنفی ماتریدی در برابرسوسیالیستهای شوروی و در جنگ بر علیه امریکا و انگیس و فرانسه حمایت کردیم  این یک وظیفه است وما از انجام چنین وظیفه شرعی و دینی شرم نداریم بلکه با افتخار بیان می کنیم و انجام می دهیم و لو کره المشرکون و لو کره الکافرون . در این صورت در جنگ دوله اگر تنها بر علیه کفار سکولار خارجی باشد

[۲۲] فرانسه  لائیسیته معروف است چون زبان فرانسه مثل ما به نان چیزی می گوییم و عربها خبز می گویند سکولاریزم همان سکولاریزم است ماهیتش همان است فرانسوی چیزی میگویند انگلیس زبانها چیز دیگر می گویند

[۲۳] برای اینها و ال سعود و امارات هم مهم نیست که یک مسلمان در مالی توسط فرانسه سر کوب می شود هزینه و پولش را می دهند یا مسلمان در افغانستان سرکوب می شود یا درسوریه یا در عراق یا در هر کجای دنیا یا در چچن باشد فرقی ندارد برای اینها

[۲۴] شماالان از مردم کوچه و بازرا بپرسید کفر به طاغوت چیست ممکن است نود درصد آنها شاید ندانند که کفر به طاغوت چیست و چه طوری می توانند کفر به طاغوت کنندبرای همین  در پنجاه درصد دینشان لا اله شان می لنگند

[۲۵] مجموع الفتاوى، ۷/۳۵۴

[۲۶] که امام حنفی را مرجئه الفقها می دانند

[۲۷] و می گوید سایر طائفه مسلمین شیعه را طائفه مسلمین آورده است چیزی که خیلی از دوستان در آن اشتباه می کنند و رافضی را با شیعه قاطی کردندکه ان شاءالله در درس بین فرقمان به این اشاره می کنیم