چته هاي سکولار و مرتد پ.ك.ك، کردستان سوریه و پيري زودرس
به قلم : احسان هورامی
این روزها ، همچون کارنامه ی تمام دروغگویان بی حیا ء ، شاهد دروغپراکنی احزاب سکولار و مرتد کوردستانات و علی الخصوص دروغپراکنی چته های مرتد پ.ک.ک و نوچه هایش در رسانه ها بر علیه مجاهدین شریعت گرا ی کورد و عرب و متحدینشان در کوردستان سوریه هستیم . قصد ما در اینجا جواب دادن به این دروغپردازیها نیست چون با وجود بیانیه های موجود مسلمین شریعت گرا هرکسی که خداوند به وی عقلی سالم و قلبی آگاه داده باشد می فهمد که این چته های مرتد چقدر بی اخلاق و دروغگو هستند .
به عنوان مثال جنگی را که خودشان به دستور اربابانشان بر علیه مسلمین شریعت گرا در سریکانی شروع کردند را جنگ برادران ما بر علیه « ملت کورد» می دانند !! این در حالی است که خود آنها آغازگر جنگ بوده اند و در تمام بیانیه های مسلمین این جنگ بر علیه « چته های مرتد پ.ک.ک و نوچه هایش » اعلام شده است نه « ملت کورد » ، چون اکثر این مسلمین شریعتگرا خودشان کورد هستند . اما در کمال بی شرمی« چته های مرتد پ.ک.ک و نوچه هایش » جنگ علیه خودش را جنگ علیه «ملت کورد » می داند ! یعنی خودش = ملت کورد و غیر خودش ملت کورد نیستند! . قبلا کومله ها و دمکراتها در ایران نیز جنگ کوردهای مسلمان حکومت مرکزی بر علیه خودشان را جنگ بر علیه ملت کورد می دانستند و… این دروغهای آشکار را هر انسان سالمی می تواند تشخیص دهد .
بعد از آن اعلام می دارند که ، همین مسلمین شریعت گرا خون و مال و ناموس کوردهای مسلمان را حلال دانسته اند! در حالی که شیطان و اربابانشان نیز به این دروغ آشکار آنها می خندند ،حالا چه رسد به مردم مسلمان سوریه که غیر از پاکدامنی و عدالت چیزی از این برادران ما ندیده اند و کارنامه ی سیاه این سکولاریستها نیز جلو چشم مردم است و علاوه بر آن ، بیانیه های مختلف برادران ما در برابر تمام گروههای مسلح سوری، تمام این دروغپردازیهای مرتدین اجیر شده را بر ملا نموده اند .
و یا اینکه همچون تمام رژیمهای توتالیتر چند جوان اسیر شده را وادار به اعترافات تلویزیونی نموده و در کنارش به سیاه نمائی مجاهدین می پردازند ، اما خداوند در اولین اقدام آنها ، رویشان را سیاه نمود ، چون جوانها می گفتند که ما وابسته به ارتش آزاد و گردان فاروق بوده ایم؛ اما این مرتدین بی چشم و روی بی حیاء در کمال بی شرمی هماهنگ با سخنان این چند جوان اسیر شده می گفتند که اینها وابسته به برادران ما هستند !! توضیح اینگونه رسوا شدنهای مرتدین نیازی به صرف وقت ندارد ، هر کوردی که زبان مادریش را می دانست ، می تواند ببیند که خداوند چگونه اینها را رسوا نموده است و این به اصطلاح مدافعان مردم چقدر بی ارزش ، فاسدالاخلاق و ماکیاولیست هستند . پس در اینجا ما خود را به جواب دادن به ترهات چته های مرتد پ.ک.ک و نوچه هایش مشغول نکرده و به اصل مطلب می پردازیم .
آغاز انقلاب در سوریه پیام نوید بخشی برای كوردها و عربهاي محروم و جان به لب رسیده از استبداد و استثمار سيستم سكولاريستي در منطقه داشت. متشکل شدن جوانان ومردم زحمتکش شهری و روستائي در شوراهای محلات و محل کار (تنسیقات)، پیوستن مجاهدين ساير سرزمينهاي مسلمان نشين تحت رهبری جماعتهاي شريعت گرا به صفوف مردم انقلابي ، منظری را نمایان ساخت که با فرجام انقلاب های منحرف شده ي مصر و تونس و لیبی متمایز می باشد . اما، و دریغا نهال انقلاب در قسمت شرقي و شمال شرقي سوريه كه اكثريت آنرا كوردها تشكيل مي دهند به گل ننشست، و سپس در سایر مناطق نیز زود پلاسیده شد!
بشار اسد با جنگی کردن فضای کشور و سپردن مناطق كورد نشين به كوردهاي سكولار سوسياليست مرتد پ.ك.ك انقلابیون شريعت گراي كورد را ناگزیر نمود تا ابتدا به منازلشان رهسپارگردند، و در حاشیه روند جاری، یا به حفظ امنیت خویش بپردازند و یا جهت دفاع از دين ، جان ، ناموس و مال خود با ديگر مسلمانان شريعت گراي عرب و تركمن و غيره متحد و ملحق شوند. چون چته هاي مرتد پ.ك.ك با انحصارطلبي و تحميل ديكتاتوري سكولاريستي خود بر مجاهدين شريعت گرا جانشينان آشكار بشار اسد در مناطق كوردنشين گشته بودند .
با چنین تغییر آرایشی بشار اسد سكولار سوسياليست کمک شایانی به حفظ موقت ساختار قدرت خویش و استمرار سلطه ي سكولاريسم بر کشور نمود. گروهای مسلح سكولاريستي چون پ.ك.ك نیز بدترین ضربه و صدمه را به موقعیت و منافع انسانهاي خواهان آزادی ، عدالت اجتماعی و قانون شريعت وارد کردند.
با انزوای كوردهاي شريعت گراي مبارز و انقلابی و فعال مایشاء شدن گروهای مسلح مرتدي چون پ.ك.ك از یک سو و پافشاری بشار اسد بر تداوم خشونت از سوی دیگر، درسوريه وضعیت پیچیده ای شکل گرفته که سرنوشت مردم مسلمان كوردستان سوريه ميان این بازی خطرناک تاب می خورد، که توصیف آن در موجزترین شکل بیانی اش، این خواهد بود که مردم به گروگان گروهای سكولاريست مسلحي چون پ.ك.ك و سایر طاغوتهای منطقه ای و ناتو و آمریکا در آمده اند! . آنهم با روالی که کشتار روزانه و آواره کردن صد ها نفراز مردم مسلمان را به بهانه هاي واهي وهابي در پیشگاه افکار عمومی جهان و چشمان به اصطلاح حقوق بشری سازمان ملل متحد سكولاريست به جنگ جایز تبدیل کرده اند.
اگر چه اخیرا با پیشروی گسترده نیروهای حکومت مرکزی و ناتو و آمریکا در شمال سوریه، پایه های فرضیه پیروزی گروههای متفرق مسلح در میان حامیانشان ترک برداشته و آنها به ناگزیر در مواضع پیشین خود بازنگری کرده اند! که شخصی چون صالح مسلم نيز در ديدار با مسئولين روسيه از آنها ضمانت پشتيباني را گرفته است و بيچاره همان ضمانتي را از روسها گرفته است كه ، بنيانگذار سكولاريستها در كوردستان ، قاضي محمد گرفت !!
بدين سان اربابان خارجي بطور تلویحی و آمیخته به تکنیک های دیپلماسی اشارت داده اند که نگرش خود را از این پس نه یک جانبه، بلکه براساس متغیر های داخل سوریه تنظیم می کنند. در این شرایط تغییر خزنده و آرام موضع پشتیبانان پ.ك.ك در كوردستان ، این نکته را خاطر نشان می کند که آنها با کنار نهادن مزدوران کورد و غیر کورد از محور معاملات و چانه زنی، حاضرند در فاز جدید با رویکردی انعطاف پذیر، فرایند توازن سنجی قوا را بپذیرند و همسنگ وزن خویش جایگاهی را در مذاکرات و تفاهم نامه ها کسب کنند.
شرایط و اوضاع وخیم کنونی به یکسان همه مناطق سوریه را در بر نمی گیرد و استثنائاتی را بخصوص در مناطق شمال و شمال شرق کشور می توان مشاهده کرد که بکلی با دیگر مناطق متفاوت است. در آنجا از بمباران شهرها و درگیری نظامی با قوای دولتی خبری نیست و تا حدودی زندگی مردم مسلمان كورد مثل زمان قبل از انقلاب در جریان است و مردم در آرامش قبل از طوفان به سرمی برند. هرچند که ناظران سیاسی اوضاع را شکننده و ساکنان کردنشین به شرایط مذکور مظنون و نسبت به آینده مضطرب و نگرانند . مردم مثل قبل از انقلاب سوريه اجازه دارند تا مي توانند نماز بخوانند يا روزه بگيرند يا حج بروند يا زكات دهند و يا در مساجد اعتكاف كنند و يا به فقرا صدقه بدهند اينها كارهائي هستند كه مسلمين در اسرائيل و آمريكا و روسيه واروپا هم مي توانند انجام دهند ، اما در عوض ، مسلمانان حق ندارند ادعاي قانون شريعت را بكنند و يا براي آن مثل ساير گروههاي سكولاريست جماعت و نيروي نظامي داشته باشند .
در كوردستان سوريه بشار اسد علوي مذهب سكولار سوسياليست حظور دارد اما به زبان كوردي و در قالب پ.ك.ك علوي سكولار سوسياليست. بدنبال اتخاذ استراتژی جنگی بشار اسد سکولار سوسیالیست در مقابله با گروههای مسلح سوری، وی نیروهای دولتی را از کردستان خارج نمود تا نمایندگانش با پرچم پ.ک.ک به جنگ با مخالفین حکومت مرکزی بروند . از آن پس در دست گرفتن شهرهای کوبانی، عامودا، عفرین، قامیشلی و دیریک توسط “پ.ک.ک و نوچه هایش” آغاز شد. آنها طی فراخوان هایی به تشکیل کمیته هایی تحت عنوان دفاع ! توصیه کردند و با سرازیر شدن نیروی های چته ی گریلا از کوهستان های قندیل هم اکنون امور منطقه توسط شورای عالی کرد تحت رهبریت نظامی چته های مرتد پ.ک.ک اداره می شود.
شورای مزبور در جریان اختلاف و تنش بین احزاب سکولار کرد سوریه و حزب اتحاد دمکراتیک کردستان سوریه وابسته به چته های مرتد حزب کارگران کردستان ترکیه، با پا در میانی دو حزب سکولار اصلی کردستان عراق و بر اساس پیمان نامه اربیل تشکیل شد. شورا دارای ده نفره نماینده می باشد که بطور متساوی العضو از دو انجمن ملی (وابسته به جبهه احزاب سکولارکرد سوریه) و انجمن خلق (متعلق به حزب اتحاد دمکراتیک وابسته به ” چته های مرتد پ. ک. ک”) اداره می شود.
در مورد شرایط امنیتی و اداری فی الحال کردستان سوریه تحلیل و اظهار نظرهای متعددی ابراز می شود که آینده آن تحت الشعاع عوامل مفروض و مورد ادعا قرار می گیرد. عده ای از تحلیل گران براین باورند که تخلیه کردستان سوریه از نیروهای دولتی ناشی از توصیه ایران و متأثر از توافقات او با پ.ک.ک انجام گرفته است، که از آغاز بحران سوریه و حتی قبل از آن، این دو به یکدیگر نزدیک شده اند. این دیدگاه وضعیت کردستان سوریه را در تطابق با نوسانات موقعیت بشار اسد متغیر و ناپایدار می بیند.
ترکیه نیز این اقدام را نشانه انتقام گیری بشار اسد به خاطر حمایت این کشور از اپوزیسیون سوری تلقی می کند. دیپلمات های دیگری نیز براین باورند که کنترل کردستان سوریه توسط چته های پ.ک.ک شرایطی را برای کمک به موقعیت اسد ایجاد خواهد کرد. اما بررسی و مطالعه موقعیت سوق الجیشی و آرایش نیروها و صحنه درگیری ها نشان می دهد، که مزدوری و وطن فروشی چته های سکولار سوسیالیست پ.ک.ک معتبرترین عامل تصمیم گیری بشار اسد سکولار سوسیالیست به خروج نیروهایش از کردستان بوده است. با این پیش فرض که در صورت پیروز شدن و از سر گذراندن بحران، باز پس گیری و بازیافت منطقه در معامله ای متقابل امکان پذیر خواهد بود.
در چنین فضایی خیانت آلود و پر از دسیسه ، تحرکات ملت ستمدیده ی کورد علیه حکومت بشار اسد کاهش یافت و فشار از جانب مردم ناراضی کردستان بر او به حداقل رسید. اما این انفعال برای حکومت ترکیه که تلاش می کرد با ابزارهایی چون “شورای ملی” و “ارتش آزاد سوریه” حکومت اسد را سرنگون کند، خوشایند نبود. به همین دلیل مسعود بارزانی را واسطه قرار داد تا کرد ها را به فعالیت علیه اسد وادار نماید. کنفرانس اربیل که پیمان نامه آن به تأئید احمد داود اوغلو وزیر خارجه ترکیه رسید، شکل گیری شورای عالی و برنامه هماهنگی احزاب سکولار کردستان سوریه را در بطن خود پروراند. این سند تلاش برای کنترل حزب اتحاد دمکراتیک و نحوه ارتباط و چهارچوب پشتیبانی حکومت محلی کردستان عراق به کردهای سکولار سوریه را منعکس می کند.
سوای حکومت سکولارترکیه که از وضعیت موجود کردستان سوریه به خاطر وابستگی حزب اتحاد دمکراتیک با ” چته های پ.ک.ک” و نفوذ گریلاهای این سازمان به مناطق جنوبی کشور و نیز کنترل لوله نفت میلان به حمص توسط آنها نگران است، نیروهای متنوع اپوزیسیون سوری نیز هر یک به نوعی نسبت به حضور ” چته های مرتد پ.ک.ک” به مثابه نیروی خارجی نگرانی و ناخشنودی نشان می دهند.
اپوزیسیون مزبور همچنین عملکرد و نگرش حزب اتحاد دمکراتیک در پیوند با روسیه و حمایت عملی از حفظ ساختار حکومت بعثی سوریه را به باد انتقاد می گیرند و مخالفت خود را با این دیدگاه خیانت آمیز به انقلاب مردم ابراز می دارند، در حالی که خودشان نیز به نحوی در راستای اهداف و نقشه های ناتو و آمریکا از کانال حکومت سکولار ترکیه قرار گرفته اند. مردمان مبارز شریعت گرا با دیده ظن و تردید و بدبینی به نیروهای مسلط بر این مناطق می نگرند و به همین جهت آنجا را مأمنی أمن برای پناه گرفتن نمی دانند و ترجیح می دهند به دیگر نقاط خارج از سوریه پناه ببرند.
برهان غلیون سیاستمدار سکولارسوری و رئیس پیشین شورای ملی مخالفان سوری سیاست ها و تاکتیک های در پیش گرفته از جانب احزاب عمده کُرد را خطرناک و خلاف مصالح مبارزه کنونی ارزیابی می نماید و مواضع آنها را تفرقه انگیز توصیف می کند، و در همین راستا شورای مخالفان سوری در واکنش به این موضع، عبدالباسط سیدا را که موفق به جذب گروه های عمده کرد به شورا نشده بود، از ریاست شورا برکنار کرد.
عدم سازگاری که اغلب با مهر نفوذ و تفاهم با روسیه خاطر نشان می شود، توسط صالح مسلم رهبر حزب اتحاد دمکرات با این عنوان توجیه می شود که گویا اکثریت اپوزیسیون سوری عامل و کارگزار ترکیه و مجری اوامر اردوغان یا به زبانی دیگر آمریکا و ناتو و جناح غرب هستند، و به ادعای وی این اساس و یا پایه ریزی برای همکاری را غیر ممکن کرده است. چرا غیر ممکن ؟ چون پ.ک.ک و نوچه هایش در راستای منافع جناح شرقی می جنگند . بله اینها با خون و مال و ناموس ملت کورد در دفاع از منافع اربابشان وارد قمار باخت باخت شده اند .
چتر ” چته های مرتد پ.ک.ک” بر سر نوچه اش حزب اتحاد دمکراتیک و انحصار طلبی این حزب در درون شورای محلی کرد های سکولار سوریه و نیز سیاست ورزی آن از زاویه دید چته های مرتد پ.ک.ک نه تنها به پیدایش تفکرات خصمانه از جانب اکثریت گروههای اپوزیسیون سوری علیه فرصت پیش آمده در کردستان سوریه دامن زده است، بلکه احزاب کوچکتر کرد و پشتیبانان آنان را نیز به حرکات تلافی جویانه و تقابل های بازدارنده واداشته است. بدین منظور تقویت نظامی دیگر گروه ها و استقرار نیروی مسلح به یک ضرورت تبدیل شده است.
به همین دلیل نیروی مسلح نوادگان ادریس بارزانی اعلام موجودیت کرد و حزب دمکرات کردستان عراق نیز با اعزام ۶۵۰ پناهنده کرد آموزش نظامی دیده به کردستان سوریه در صدد تغییر توازن نیرو به ضرر “پ.ی.د” برآمد. اتحاد دمکراتیک مانع از ورود این نیرو شد و “د.محمد رَشو” نماینده حزب اتحاد دمکراتیک در اربیل، فعالیت و استقرار گروه مسلح مذکور را فقط در تحت رهبری حزب خویش موجه دانست. مقامات حکومت محلی در واکنش به آن، راهرو مرزی به کردستان سوریه را بستند و دفتر رئیس حکومت اقلیم کوردستان عراق در بیانیه ای اعلام کرد که به گروه های خاصی که «اسلحه و مواد مخدر قاچاق می کند» ، اجازه عبور و مرور داده نمی شود.
سوای این تشنجات، درگیری مسلحانه بین گروهای کرد مسلح وابسته به صلاح بدرالدین و صلاح الدین بلال با افراد مسلح وابسته به اتحاد دمکراتیک به ایجاد فضای تنش آلود در حال و امکان وقوع درگیری های داخلی گسترده در آینده قوت بخشید. به گفته صالح مسلم نوکر حلقه به گوش ساستهای مخرب چته های پ.ک.ک و آمریکا و روسیه در منطقه کتیبه های صلاح الدین و احرار الشام هر از گاهی به پایگاه های “دفاع خلق” حمله می کنند. و قبلا نیز بین این گروه با نیروهای ارتش آزاد بویژه نیروهای مسلمین شریعت گرا درگیری هایی رخ داده است.
البته این نکته قابل ذکر است که ترکیه به علت واکنش روسیه از هرنوع حمله آشکار نظامی پرهیز می کند و مسئله مذاکره با “پ. ک. ک” را علم کرده تا بند اتصال گروه متبوعه او را با روسیه ، ایران و بشر اسد سسست کند. اما حکومت سکولار ترکیه در مقابل ادعای رهبران سکولار سوسیالیست چته های مرتد پ.ک.ک همچون مراد قریلان که “هر نقطه کردستان را خانه گریلاهای این حزب، و فعالیت درآن را بلامانع می داند!” آشکارا از تحریک احزاب وابسطه به خود و دسیسه چینی پنهان علیه حزب اتحاد دمکراتیک غفلت نمی ورزد، تا آنگاه که با تضیف تمام طرفهای جنگ زمینه و فرصت برای حمله مستقیم امپریالیستهای ناتو و آمریکا فرا برسد.
دورنما و افق آینده کردستان سوریه در صورت پیروزی مخالفان، و یا پیروزی اسد با پیش بینی بدبینانه ای توأم است. مگر آنکه فاکتورهای جدید صحنه سیاسی کردستان را بگونه دیگر تزئین کند و حزب اتحاد دمکراتیک و چته های مرتد پ.ک.ک از صحنه ی خاک کوردستان سوریه پاک و نابود شوندو یا اینکه در قالب نفاق خود فرو رفته و در لباس دیگری ظاهر شوند .
یعنی از سیاست فرمانبرانه و دیکته شده توأم با پیرایه های جانبی فاصله گیرد و به محدوده خواست و مطالبات ملی، سیاسی و اقتصادی کردستان سوریه مقید گردد. آنگاه با اتکاء به حمایت مردم مسلمان منطقه و در همکاری و اتحاد با دیگر احزاب مخالف با آمریکا و ناتو، با هوشیاری و متکی به سیاستی آگاهگرانه و استراتژی مشخص و شفاف دستاورد موجود را حفظ و آنرا ارتقاء دهند.
اما به نظر می رسد، حزب اتحاد دمکراتیک در خلسه وابستگی به اربابانش (بخصوص آمریکا) مدهوش است و نسبت به هوشیاری برای بروز چنین ظرفیتی بی اعتنا است. در مقابل این راهبردها اگر از زاویه منافع کوردهای محروم مسلمان کوردستان سوریه راه حل ها را رصد کنیم به حقایقی می رسیم که با راه بردهای احزاب سکولار حاضر در صحنه تفاوت دارد. بر قراری روابط دیپلماتیک در مبارزه و سیاست ورزی عرف معمول است، اما دوستی و همکاری با “دوست دشمن” که موقعیت دشمن را تحکیم کند اشتباهی است که تاوان آن در آینده، آنهم از جیب مردم پرداخت می شود.
هم اکنون که سایه دیکتاتوری و حفقان آمریکا از فضای جامعه ی مسلمین در حال پاک شدن و زدوده شدن است، دیکتاتوری و خفقان مزدوران محلی و نوچه هایش بر فراز سرزمینهای مسلمان نشین ظاهرشده است، ضروری است که مردم محروم ، اعتماد و خوشباوری به اداره امور و بهبود زندگی توسط کفار سکولار جهانی و احزاب سکولار و مزدور را به کنار نهند و با جدیت تمام گام به عرصه اعمال اراده برای تعیین سرنوشت خود و آینده فرزندان خویش بر اساس قانون شریعت الله بگذارند.
اگر کوردستان سوریه دو دستی و در یک خیانت آشکار تحویل آمریکا و سایر طاغوتهای جهانی و مزدوران کورد فروش اوجالان و نوچه هیش داده نمی شد و مردم مسلمان کوردستان سوریه همچون سایر مناطق سوریه خود آزادانه مسیر سرنوشت خود را رقم می زدند و مسلمین شریعت گرا به جای هجرت به مناطق عرب نشین در عرصه سیاسی کردستان سوریه حضور برجسته و فعالی داشتند، شاید لحن خطاب با آنچه در زیر می آید متفاوت می بود.
متأسفانه، حال که طی یک توطئه ی آشکار با چنین غیبتی مواجه هستیم، ضروریست به مسلمین محروم و رنجدیده این دیار یاد آوری شود، که اگر بناست حق تعیین سرنوشت ملت کرد در سوریه متحقق شود، این امر در گرو اعمال حاکمیت قانون شریعت الله و مسلمینی است که هم اکنون به آزادی و رفاه مردم و توزیع عادلانه ثروت عمومی و تامین امنیت عمومی فکر می کنند. با ابزار شورا و از طریق دخالت مستقیم مردم در اداره امور که شامل تدوین قانون بر اساس شریعت الله و اجرا وکنترل و نظارت بر عموم مردم از کانال یکی از «۳ابزار»برتراست حاکمیتی شکل دهند که بتواند وضعیت شکننده موجود را به ثبات برساند و خطرات پیش رو ناشی از زد و بندهای گروهی و حزبی و دسیسه چینی آمریکا و ناتو (از کانال حکومت سکولار ترکیه) و سایر کشورهای دست نشانده ی منطقه و سکولاریستهای مرتد محلی را در اثر تسلط نظام حکومت اسلامی مبتنی برفداکاری عمومی و حکومت قانون الله به حداقل ممکن برساند و آینده اطمینان بخشی را نوید دهد.