آسیب شناسی بسیج در مناطق اهل سنت غرب ایران(۱- خالی کردن و فرار از سنگر مسجد)
به قلم: عبدالغفار بیسارانی
در این بحثها ما از سابقین بالخیرات اهل سنت در اوایل انقلاب اسلامی ۵۷ ایران سخنی نمی گوئیم که هر یک از آنها مجاهدینی مومن و داعیانی عملگرا بودند که نه با کلام، بلکه با عمل و خون خود معلمینی برای جامعه ی اهل سنت غرب ایران بودند.
این بزرگواران زمانی اسلحه برداشتند و جان خود را سپر آرمانهای اسلام کردند که در آن زمان اهل سنت مورد تهاجم احزاب سکولار قرار گرفته بود و به انواع مفاسد عقیدتی و اخلاقی و رفتاری احزاب مختلف سکولار کومله ها و دمکراتها و دهها حزب سکولار غیر بومی متحد با این دو حزب آلوده شده بود.
معمولاً کسی که اسلحه بر می دارد و جان خود را در راه اسلام و عقیده اش سپر قرار می دهد و در معرض انواع تهدیدات و خطرها قرار می دهد قبل از آن خودش را برای الله و شریعت الله خالص کرده است و نفس خودش را تعلقات دنیوی مثل زن و فرزند و مال و تمام خوشی های دنیا پاک و تزکیه و پاک کرده است.
با آنکه من بر اساس دستور الله تعالی که می فرماید:
- فَلَا تُزَکُّوا أَنفُسَکُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى (نجم/۳۲) پس از پاک بودن خود سخن مگوئید ، زیرا که او پرهیزگاران را ( از همه ) بهتر می‌شناسد .
- أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یُزَکُّونَ أَنفُسَهُمْ بَلِ اللّهُ یُزَکِّی مَن یَشَاءُ (نساء/۴۹) مگر آگاه نیستی از کسانی که خویشتن را پاک می‌شمارند (و با لاف و گزاف خود را متّقی قلمداد می‌نمایند ؟) . بلکه ( این تنها) خدا است که کسانی را که خود بخواهد پاک می‌دارد.
کسی را تزکیه نمی کنم بر اساس تفسیر رسول الله صلی الله علیه وسلم: أحْسِبُ فُلَانًا، واللَّهُ حَسِيبُهُ، ولَا أُزَكِّي علَى اللَّهِ أحَدًا، أحْسِبُهُ كَذَا وكَذَا، إنْ كانَ يَعْلَمُ ذلكَ منه(بخاری/۶۰۶۱-۲۶۶۲) این بزرگواران اوایل انقلاب را اینگونه اهل تقوا و اخلاص و مجاهدِ در راه الله می دانم که مجری و مبلغ شریعت الله بر اساس مذهب خود و سپری در برابر دشمنان اشغالگر خارجی و مزدوران محلی آنها بودند که مساجد را با حضور خود آباد کرده بودند و…. حساب می کنم و کسی را برای الله تزکیه نمی کنم و الله هم چنین اشخاصی را اینگونه حساب کند.
پس در مورد این اشخاص وارد بحث نمی شویم که اکثریت مطلق آنها یا در راه دین الله و محافظت از مسلمین جانشان را فدا کردند و رفتند یا آنعده هم که شهادت نصیبشان نشد هم اکنون بازنشسته شده و با حسرت از دور به وضع موجود نگاه می کنند و گاه در تنگاههائی هم قرار می گیرند که ناشی از جنگ روانی احزاب سکولار و مرتد محلی و فعالیتهای تخریب گرایانه ی آنهاست.
در این جلسه در مورد پایبندی اعضای بسیج به نماز درمساجد و حفظ این پایگاه و سنگر مهم و اصلی به عنوان اولین سنگر جنگ با تهاجمات عقیدتی و فکری و نظامی دشمنان وارد بحث می شوم و سعی می کنم به دور از خیالپردازی بر واقعیت موجود تمرکز کنم که از نزدیک آن را می بینم.
در این روستای بیساران که به عنوان بزرگترین روستای غرب ایران بر سر زبانها افتاده است، در این فصل، روستا اکثریت جمعیت خود را در خود گرفته که به دلیل سرما و شرایط فصلی اکثریت مردم هم بیکار هستند. مسجد جامعی هم داریم که این مسجد به دلیل حضور گسترده ی مردم در گذشته به وسعت آن اضافه شد و… اما این روزها با وجود برداشته شدن شرایط کرونائی در باشگاههای ورزشی و زمینهای چمن و… مساجد را خالی کرده اند. حتی گاه دیده می شود که روزها در هر سه مسجد این روستا اذان هم داده نمی شد و همه ی مردم با این جرم گناهکار می شوند.
اگر در این مساجد تنها اعضای بسیج حضور پیدا کنند مساجد ما آباد شده و ظرفیت آنها تکمیل می شود اما عملاً ما پایگاه و سنگر مساجد را برای نماز و مسائل عبادی خالی می بینیم، در حالی اگر همین بسیج بخواهد مسئولی را دعوت کند یا مراسمی برگذار کند در همین مساجد حضور پیدا می کنند و….
به نظر شما مشکل از کجاست؟
ادامه دارد ….. ان شاء الله.