
ارزش رای اکثریت در حکومت اسلامی جمهوری اسلامی ایران
در سیستم حکومتی دارالاسلام 3 نوع رای و ۲ اکثریت وجود دارد :
- رای الله و رسولش صلی الله علیه وسلم که هرگز به رای گیری گذاشته نمی شود و هیچ مومنی حق مخالفت کردن با حکم و رای و قانون شریعت الله را ندارد که الله تعالی به صراحت و واضح می فرماید: وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ ۗ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا (احزاب/۳۶) هیچ مرد و زن مؤمنی ، در کاری که خدا و پیغمبرش حکم کرده باشند (و آن را مقرّر نموده باشند) اختیاری از خود در آن ندارند (و اراده ایشان باید تابع اراده خدا و رسول باشد) . هر کس هم از دستور خدا و پیغمبرش سرپیچی کند، گرفتار گمراهی کاملاً آشکاری میگردد.
- رای اکثریت شورای متخصصین هر تخصص و فنی در امور اجرائی و سیاستگذاری و اقتصادی و امنیتی و …. در امور اجتهاد پذیر، که ثمره ی رای اکثریت این متخصصین اجماع نام داد که همیشه باعث نعمت و برکت و مانع تفرق و چند دستگی و هدر رفتن انرژی و پیشرفت و حرکت رو به جلو بوده است
- رای اکثریت مردم در مورد بند اول و دوم که هیچ جایگاهی در شریعت الله ندارد.
برای یک مومن «جستجوی خواسته الله متعال و رسولش صلی الله علیه وسلم» استراتژی و چشم انداز اوست و برای مومنین تنها یک نقشه ی ذهنی وجود دارد و آنهم اینکه چگونه بتواند به بهترین وجه ممکن زندگی و مرگش را در مسیر قوانین شریعت الله قرار دهد در اینجا رای اکثریت مردم برای چنین مومنی هیچ ارزشی ندارد حتی اگر چون ابراهیم علیه السلام یک نفر باشد در دریایی از کفر و ضلالت تمام ساکنان یک جامعه.
الله متعال میفرماید در مورد اطاعت از این اکثریت عوام می فرماید: وَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ (انعام/۱۱۶) اگر از بیشتر مردم پیروی کنی، تو را از راه خدا دور میسازند.
چون اکثر این مردم حتی اگر مسلمان هم شوند باز اکثر آنها جزو مومنین نخواهند بود و در دایره ی خاص مومنین میان مسلمین قرار نخواهند گرفت چنانچه الله تعالی می فرماید: وَمَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ (یوسف/۱۰۳) و بیشتر مردم، ولو تو سخت بکوشی و بخواهی، مؤمن نمیشوند.
پس در مورد بند اول نه رای بشر وجود دارد و نه اکثریتی . در مورد بند دوم هم آیا کسی می پذیرد که تنها برای یک عمل جراحی ساده یک دکتر متخصص یک رای داشته باشد و سایر مردم یک روستا یا شهر هم هر کدام یک رای؟ و بعد گفته شود رای اکثریت هر چه شد؟ قطعاً خیر . در مورد سایر امر تخصصی و بخصوص امور تخصصی متعلق به حکومت داری این قاعده حکمفرماست.
البته این به معنی نفی نظارت عمومی و نفی امر به معروف و نهی از منکر عمومی که یکی از پایه های حاکمیت بر منهاج نبوت است نمی باشد، بلکه به معنی شناخت جایگاه و نقش و مسئولیت و وظایف هر شخص در اسلام و بخصوص در دارالاسلام است.