نقدی مختصر بر سخنان ملا هَلو(هه لو) از مجریان جنگ روانی دشمنان در کردستان عراق (۲)
به قلم: مسعود سنه ای
- می گوید: شیعه می گوید عایشه زنا کرده و پیامبر چون او را دوست داشته حکم زناکار را بر او تطبیق نداده است که حدش کشتن و رجم است! و مهدی اگر بیاید عایشه زنده می کند و حد را بر عایشه تطبیق می کند.! این سخن اینهاست، چه کسی اینها را مسلمان می داند؟
ج: شیعیان جعفری اعتقاد به پاکدامن نبودن همسران پیامبران را طعن بزرگ بر انبیاء می دانند، که هست، و کسانی مثل طوسی در تفسیر التبیان می گویند: زیرا چنین مطلبی باعث نفرت از فرستاده الله و نسبت دادن ننگ و رسوایی به وی است؛ کسی که به یکی از زنان پیامبر نسبت زنا بدهد دچار خطای بسیار بزرگی شده است و کسی که تحصیل (تحقیق) کرده باشد، چنین سخنی نمی‌گوید. (الطوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۵۲، ناشر:مکتب الاعلام الاسلامی، سال چاپ:۱۴۰۹ق)
شیعیان جعفری در این زمینه به عنوان یک مبنای عقیدتی از رسول الله صلی الله علیه وسلم نقل می کنند که فرموده: مَا بَغَتْ امْرَأَةُ نَبِيٍّ قَطُّ : همسر هیچ پیامبری هرگز آلوده به عمل منافی عفت نشد و بعد با استناد به همین روایت از ابن عباس توضیح می دهند که خیانت همسر لوط این بود که با دشمنان آن پیامبر همکاری می‌کرد و اسرار خانه او را به دشمن می‌سپرد و همسر نوح نیز چنین بود.( مکارم شیرازی، ناصر؛ تفسیر نمونه؛ ج ۲۴، ص ۳۰۲)
سیدمرتضی (متوفای۴۲۳ش/ الامالی، ج۲، ص۱۴۴-۱۴۵،)از فقهای بزرگ شیعه و شیخ طوسی معروف به شیخ طائفه (متوفای۴۴۷ش/ التبیان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۴۹۵)و شیخ طبرسی (متوفای۵۳۲ش/ تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۸۵) و ملا محمدصالح مازندرانی (متوفای۱۰۴۹ش/ شرح الکافی الاصول و الروضه، ج۱۰، ص۱۰۷)و دیگران با ذکر همین روایت مَا بَغَتْ امْرَأَةُ نَبِيٍّ قَطُّ : همسر هیچ پیامبری هرگز آلوده به عمل منافی عفت نشد از ابن عباس، خیانت این زنها را از نوع همکاری با دشمنان بر علیه دعوت پیامبران، نسبت دادن امور ناروا به پیامبران چون دیوانگی و مشارکت در جنگ روانی کفار بر علیه پیامبران و کشف اسرار پیامبران مثل نشان دادن جای مهمان لوط می دانند. و سیدعبدالحسین شرف‌الدین (متوفای۱۳۳۶ش/ الفصول المهمة فی تالیف الامة، ص۱۵۶) می گوید: وعلی ذلک اجماع مفسری الشیعة ومتکلمیهم وسائر علمائهمو تمام مفسران، متکلمان و دیگر علمای شیعه بر این مطلب اجماع دارند.
علامه شهاب الدین آلوسی از علمای برجسته شافعی (متوفای۱۲۳۳ش/ روح المعاني في تفسير القرآن العظيم، ج۹، ص ۳۱۸) و از مخالفین شیعیان جعفری است در تفسیر روح المعاني می گوید: به شیعیان نسبت داده شده است که به عائشه تهمت زنا که الله او را از آن مبرّا کرده است، زده‌اند؛ در حالی که خود آنها چنین مطلبی را شدیدا انکار می‌کنند؛ در کتاب‌های مورد اعتماد آنها چنین مطلبی دیده نمی‌شود و اصلا اثری از آن نیست. همچنین آنها وقوع فحشا را برای عائشه بعد از وفات رسول الله انکار می‌کنند و از این مطلب نیز در کتاب‌های آنها اثری دیده نمی‌شود.
پس متهم کردن شیعیان جعفری به چنین اتهامی در واقع یک دروغ بزرگ تاریخی است و به جای اینکه به چنین دروغی استناد کرد بهترین گزینه فاش کردن این دروغ و فاش کردن اهداف پلیدی است که «مثلث دروغساز» و سازندگان و مروجان این دروغ در تولید تفرق و جنگ داخلی میان مسلمین در پی آن هستند که پروژه ی جنگ روانی بر علیه مومنین و جنگ داخلی میان مسلمین و ضربه زدن به دارالاسلام را به پیش می برند.
ادامه دارد …. ان شاء الله
