دسته: آمادگی در برابر جنگ گرم و روانی سکولاریستها

آیا سلمان العوده و سید امام مخالف اهل جهاد بودند؟(۱)

به قلم: ابوعبدالله جاف جوانرو

در این چند سالی که در میدانهای اهل دعوت و جهاد حضور داشته ام تجربات  خوبی از دارودسته ی منافقین و سکولار زده هایی دارم که قصد دارند با نام اسلام و در پوشش فکر و تفسیری خاص به اسلام و دارالاسلام و مومنین مجاهد ضربه بزنند؛ و می دانم که وقتی که به بن بست می رسید چقدر حقیر و پوچ می شوند و سعی می کنند نوعی شخصیت کاذبی به خود بدهند که از مخالفت کردن با بدیهیات دین اسلام سرچشمه می گیرد .

 اما این واضح است که اگر مسیرهای دیگر تقلبی و اهل تفرق به بن بست منتهی می شوند دلیلی ندارد که مسیر ضدیت با ماهیت همه ی مسیرها را در پیش گرفته و قیاس عموم و خصوص مطلق را به کار برد بخصوص مخالفت با الجماعه که توسط دارالاسلام شکل می گیرد .

این روزها عده ای نه تنها مغرضانه بلکه از روی جهالت و با اهدافی خاص سعی دارند که نشان دهند مثلا فلان عالم با اهل جهاد یا با دارالاسلام مخالف است و… که این بار دیدگاههای سلمان بن فهد العودة  را برجسته کرده اند. با آنکه معیار برای ما فلان عالم نیست و ما بر اصول آنهم با تکیه بر الجماعه و دارالاسلام تمرکز داریم، در هر صورت من باز جهت روشن شدن افکار خواننده گان از شبهات بی پایه و اساس این طیف خاص چاره ای ندارم جز اینکه واقعیت را بیان کنم.

 سلمان بن فهد العودة  یکی از شخصیتهای معاصر نجدیت است که در عرصه ی تبلیغ و فعالیتهای تبلیغی مشغول است و با آنکه از میدانهای جنگ و قتال به دور است اما در این زمینه هم  نظریاتی داده است . مثل یک دکتر عمومی که در مورد یک تخصص خاصی نظر بدهد . اما با این وجود این امر هم باعث نمی شود که مجاهدین نقدهای وی و اختلافات وی را بزرگ نموده و سیاه و تار ببینندش همه ی ما صاحب عیب و ایراد هستیم و انتقاد از خود بزرگترین عامل ترقی و پیشرفت ما بوده است  .

خالد بن ولید نیز اشتباه کرد  در دو حادثه ی رجیع و بئر معونه و انتخاب مکان جنگ بدر وآزاد نمودن اسراء ….. نیز اجتهاد دنیوی رسول الله صلی الله علیه وسلم نیز چیز دیگری بود .

 اصلا می دانی  چرا ما دارای عیب هستیم ؟ چون انسانیم . و هر انسانی دچار فراموش کاری و خطا می شود .  ما در میان خود سازماندهی انتقاد از خود را داریم و از همه ممنون می شویم که عیبهایمان را به ما گوشزد کنند قبل از اینکه این عیبها مانع پیشرفت ما شوند .

اگر دقت کنیم سلمان العوده شیخ اسامه بن لادن را با نام برادر صدا زده است ” أخی أسامة،  ” . اما سلمان العوده در هر صورت طرفدار مجاهدین القاعده و سایر مجاهدین بوده است .  جهت اثبات این گفته مصاحبه ایشان را می آورم : به نقل از روزنامه القدس العربی، شیخ”سلمان العوده” گفت : اینکه آمریکا از کشته شدن یک نفر(اشاره به بن لادن) ابراز شادمانی کند به ویژه که وی را سالها تحت تعقیب قرار داده است نشانه ناتوانی و ضعف آمریکاست. وی افزود: کشتن بن لادن رحمه الله  نشانه اقتدار آمریکا نیست مرگ رهبر القاعده شکستی برای جمهوریخواهان است. افکار با مرگ صاحب فکر نابود نمی شود. العوده گفت : ما با بن لادن درباره بعضی از اقدامات بسیار جزئی اختلاف نظر داشتیم، اما برای وی طلب رحمت و غفران می کنیم من برای بن لادن طلب رحمت می کنم و  افکار اسامه ماندگار است …

و خود شیخ اسامه در مورد سلمان العوده و الحوالی  به نقل از گروه بين المللي بحران، رياض. می گوید:  بن لادن خود چنين اظهار داشت: وقتي حکومت سعودي از ظلم به همه نداهاي علما و نداي آن کساني که به اسلام فرا مي خواندند، تجاوز نمود، به ويژه پس از آنکه حکومت از فعاليت شيخ سلمان العوده و شيخ سفر الحوالي و برخي ديگر از علما براي انجام بخش کوچکي از وظيفه من مبني بر سفارش به حق و ممانعت از باطل، جلوگيري نمود، خود را تحت فشار ديدم. به نقل از منبع زير:

Daniel Benjamin And Steven Simon, The Age of Sacred Terror (New York, 2002), P.108.

دیدید که دارودسته ی منافقین باز دروغ گفتند؟

جهاد ربانی و ملزومات بنیادی ترجمه “العمدة فی اعداد العدة للجهاد فی سبیل الله” (شماره سوم: حکم شرعی آماده سازی نظامی)

 مؤلف: شیخ عبدالقادر عبدالعزیز (فک الله اسره)

مترجم: ا. رضایی

بسم الله الرحمن الرحیم  

حکم شرعی آماده سازی نظامی

این فصل عبارت است از:

– اهمیت تمرین نظامى مسلمانان

– حكم شرعی تمرینات نظامى بر هر مسلمان

– كسانی كه تمرینات نظامى بر آنان واجب است

– كسانی كه عذر شرعى دارند

– انفاق در راه رضایت خداوند متعال

مسئلهى اول: اهمیت تمرین نظامى مسلمانان

پیامبر صلی الله علیه و سلم فرموده است: «يُوشِكُ أَنْ تَدَاعَى عَلَيْكُمُ الأُمَمُ مِنْ كُلِّ أُفُقٍ كَمَا تَدَاعَى الأَكَلَةُ عَلَى قَصْعَتِهَا قُلْنَا: يَا پیامبر أَمِنْ قِلَّةٍ بِنَا يَوْمَئِذٍ قَالَ: أَنْتُمْ يَوْمَئِذٍ كَثِيرٌ وَلَكِنَّكُمْ غُثَاءٌ كَغُثَاءِ السَّيْلِ تُنزعُ الْمَهَابَةَ مِنْ قُلُوبِ عَدُوِّكُمْ وَيُجْعَل فِی قُلُوبِكُمُ الْوَهْنَ» قَالُوا وَمَا الْوَهَنُ؟ قَالَ: حُبُّ الْحَيَاةِ وَكَرَاهِيَةُ الْمَوْتِ.»

«به زودى از هر گوشه از دنيا امتهاى ديگر به شما يورش مىآورند همانطور كه گرسنگان به كاسهى غذا حملهور مىشوند صحابه عرض كردند: اى رسول خدا آيا به خاطر كمى تعداد ما در آن روز است؟ فرمود: شما در آنروز تعدادتان زياد است ولى به مانند كف روى سيل هستيد طورى كه ترس و هيبتتان از قلوب دشمنان کنده شده است و در قلوب شما وهن به وجود آمده است، عرض كردند: وهن چيست اى رسول خدا؟ فرمود: دوستى دنيا و كراهت از مرگ»

همچنین فرموده است: «إِذَا تَبَايَعْتُمْ بِالْعِينَةِ وَأَخَذْتُمْ أَذْنَابَ الْبَقَرِ وَرَضِيتُمْ بِالزَّرْعِ وَتَرَكْتُمُ الْجِهَادَ سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ ذُلاًّ لا يَنْزِعُهُ حَتَّى تَرْجِعُوا إِلَى دِينِكُمْ»

«هرگاه دست به معامله عینه بزنید و مشغول شخم زدن زمين شويد و به كشاورزی رضايت دهيد و جهاد را رها نماييد، خداوند متعال ذلتى بر شما مسلط خواهد نمود، و آن را برطرف نمىكند، تا اينكه به دينتان برگرديد.»

معنای هر دو حديث يكی است و در واقع حالت مسلمانان امروز را توصيف مىكند، كه دنيا دوست شدهاند و از مرگ هراسان هستند و جهاد در راه الله را رها نمودهاند و بدين سبب خداوند متعال ملتهاى كافر را بر آنان مسلط نموده كه به آنان ذلت و خوارى بچشانند و اين عقوبت براى آنانى در نظر گرفته شده است كه جهاد در راه خدا را ترك مىكنند.

چنانكه خداوند متعال میفرمايد: «‏يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُواْ فِی سَبِيلِ اللّه ِاثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِی الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِيلٌ *‏ إِلاَّ تَنفِرُواْ يُعَذِّبْكُمْ عَذَاباً أَلِيماً وَيَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّوهُ شَيْئاً وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ‏» التوبه ۳۸ و ۳۹

«ای مؤمنان! چرا هنگامی كه به شما گفته می*شود: (برای جهاد) در راه خدا حركت كنيد، سستی مي*كنيد و دل به دنيا مي*دهيد؟ آيا به زندگی در دنیا به جای زندگی در آخرت خوشنوديد؟ تمتّع و كالای اين جهان در برابر تمتّع و كالای آن جهان، چيز كمی بيش نيست * اگر برای جهاد بيرون نرويد، خداوند شما را عذاب دردناكی مي*دهد و (شما را نابود می*كند و) قومی را جايگزينتان مي*سازد كه جدای از شمايند (و پاسخگوی فرمان خدایند. شما بدانيد كه با نافرمانی خود تنها به خويشتن زيان می*رسانيد) و هيچ زيانی به خدا نمي*رسانيد و خداوند بر هر چيزی توانا است.»

پس میتوان گفت: از جملهى عذاب دردناكى كه در اين آيه بدان اشاره شده است همان ذلت و يورش ملتهاى ديگر بر ماست كه دو حديث فوق الذكر نيز بدان اشاره دارد. راه رهايى از اين عذاب همانطور كه در حديث آمد، چيزی جز رجوع و برگشت به دين نيست. «لا يَنْزِعُهُ حَتَّى تَرْجِعُوا إِلَى دِينِكُمْ» و اين رجعت به دين منوط به برگشتن به سوی جهاد است كه در اول حديث ثوبان ذكر شد و اين با گفتهى خداوند متعال موافق است كه مىفرمايد:

«…وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ» التوبه ۳۶

«…با همه مشركان بجنگيد همان گونه كه آنان جملگی با شما مي*جنگند، و بدانيد كه (لطف و ياری) خدا با پرهيزگاران است.»

همچنين گفتهى باريتعالى كه میفرماید: «وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ» أنفال ۳۹

«و با آنان پيكار كنيد تا فتنه*ای باقی نماند و دين (خالصانه) از آن خدا گردد. (و مؤمنان جز از خدا نترسند و آزادانه به دستور آئين خويش زيست كنند.)»

جایگاه جهاد در قرآن و سنت و آراء علماء

ارائه: ابومحمود کندزی

الله که مي فرمايد: {كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ} [البقرة: ۲۱۶]، و ، پيامبر صلي الله عليه وسلم به کفار سکولار قریش مي فرمايد: (تسمعون…؟! أما والذي نفس محمد بيده، لقد جئتكم بالذبح) ” مي شنويد…؟! قسم به کسي که جان محمد در دست اوست، براستي که با پيام کشتار به سوي شما آمده ام ” [رواه الإمام أحمد]

راه جهاد همان راهي است که الله تعالي پيامبرش صلي الله عليه وسلم را به آن امر مي کند، {فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ وَحَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ} [النساء: ۸۴] « در راه خدا بجنگ ( حتي اگر هم تنها باشي و باك نداشته باش . چرا كه وعده نصرت و پيروزي به تو داده شده است ) . تو جز مسؤول ( اعمال ) خود نيستي . و مؤمنان را ( هم به جنگ دعوت كن و بدان ) ترغيب و تحريك نما .)

، پيامبر صلي الله عليه وسلم مي فرمايد: ( بُعثت بين يدي الساعة بالسيف حتى يعبد الله وحده لا شريك له، وجُعل رزقي تحت ظل رمحي، وجُعل الذلة والصغار على من خالف أمري…) ” نزديک وقوع قيامت با شمشير مبعوث شدم تا اينکه الله به يگانگي پرستش شود و شريکي براي او قرار داده نشود، و روزي ( رزق ) من زير سايه نيزه ام قرار داده شده، و ذلت و خواري براي کسي خواهد بود که با دستور من مخالفت کند… ” [رواه الإمام أحمد].

، رسول الله صلي الله عليه و سلم مي فرمايد: (أمرت أن أقاتل الناس حتى يشهدوا أن “لا إله إلا الله وأن محمداً رسول الله”) ” از جانب خدا به من امر شده است تا زماني كه مردم به يگانگي الله و به حقانيت رسالت محمد صلي الله عليه وسلم شهادت ندهند، با آنان جهاد كنم ” [متفق عليه].

پيامبر صلي الله عليه و سلم خبر داده است که نجات و آسايش در گِرو جهاد است، و اين چنين مي فرمايد -در جواب سوال حذيفه رضي الله عنه -: يا رسول الله هل بعد هذا الخير؛ شر، كما كان قبله شر؟! قال: (نعم)، قال حذيفة: فما العصمة منه؟ قال صلى الله عليه وسلم: (السيف) (آيا بعد از اين خير ( اسلام )، شّري هم وجود دارد همانگونه که قبل از آن شر ( شرک و جاهليت ) بود؟ فرمود: «بلي» حذيفه گفت: راه نجات از آن چيست؟ پيامبر صلي الله عليه و سلم فرمودند: «شمشير» ) [رواه الإمام أحمد].

الديمقراطية… دين أم سياسة؟!

بقلم؛ اليمان بن عبد الله السلمان   

الحمد لله رب العالمين، الذي أرسل رسوله بالهدى ودين الحق ليظهره على الدين كله ولو كره المشركون، والصلاة والسلام على نبينا محمد وعلى آله وصحبه ومن دعا بدعوته وتمسك بسنته الى يوم الدين.

وبعد…

كثر الكلام والجدال حول الديمقراطية وأختلفت الآراء حولها…

•  بين من عدَّها لا تتناقض مع الدين ودعا الى تطبيقها، وأنها وسيلة حضارية لتحقيق مصالح الدعوة.

•  وقسماً آخر؛ عدها ديناً متناقضاً ومحاربا لدين الله تعالى، وأعلن كفره بها، وتبرأ منها، لأنه يعدها طاغوتاً جديداً.

قال أبن تيمية رحمه الله: (الأسماء ثلاثة أنواع؛ نوع يعرف حده بالشرع كالصلاة، ونوع يعرف حده باللغة كالشمس والقمر، ونوع يعرف حده بالعرف…).

ولما كان لفظ الديمقراطية لم يرد في الشرع، ولا هو مما تعرفه العرب من لغتها، فلا بد لمعرفة معناه وحقيقته من الرجوع الى عرف أهله الذين وضعوه.

إن أصل لفظ الديمقراطية؛ يوناني، وهي دمجً واختصار لكلمتين “ديموس”، وتعني الشعب، و”كراتوس”، وتعني الحكم أو السلطة أوالتشريع، ومعنى هذا أن الترجمة الحرفية للديمقراطية هي “حكم الشعب”.

كما يجب علينا معرفة كيف نشأت الديمقراطية وما هي الظروف التي كانت سبباً في ظهورها، وإن نشأة الديمقراطية وما صاحبها من أفكار؛ كانت كرد فعل للطغيان الذي مارسه الملوك ورجال الكنيسة على الناس بإسم الدين، فكفر الناس بهذا الدين الذي كان سبب شقائهم واستعبادهم وأتخذوه وراءهم ظهرياً، وكان أحد شعارات الثورة الفرنسية؛ “أشنقوا آخر ملك بأمعاء آخر قسيس”.

فهي في أصل نشأتها تمردٌ على سلطان الله لتعطي السلطان كله للإنسان، ليضع نظام حياته وقوانينه بنفسه دون أي قيود، أي؛ أعطت حق التشريع للأنسان.