لاپوشانی خیانت به دین و مردم با ادبیاتی شبه اسلامی
به قلم : کارزان شکاک
بارها شنیده ایم که دارودسته ی منافقین و سکولارزده ها که خود را در لباس سلفیت و اخوانی گری وغیره پیچانده اند با استناد به روایاتی چنین نشان داده اند که خیانتها و جنایات آنها نسبت به مسلمین توجیهی شرعی دارد و با مصلحت تراشی ها و عوام فریبی و لفاظی های خاص خودشان به این خیانتها لباس شرعی پوشانده اند .
به عنوان مثال برای جاسوسی کردن و تحویل مسلمین شریعت گرا به کفار سکولار و اشغالگر خارجی و حکومتهای دست نشانده ی این اشغالگران و حتی تحمیل جنگ روانی و گرم بر حکومت اسلامی مسلمین و در جبهه ی آمریکا و ناتو قرار گرفتن، داستان یکی از بندهای صلح حدیبیه را می آورند که طبق آن : کفار قریش کسی را که از مدینه به مکه برود را برنمی گردانند ولی رسول الله صل الله علیه و سلم پذیرفت تا مسلمینی که برای به مدینه هجرت می کردند را باید برمی گرداند . این ریاکاران ادامه می دهند : پیامبر صل الله علیه و سلم ان را پذیرفت چون فعلا مصلحت ایجاب می کرد و فعلا ما هم مصلحت ایجاب می کند که جاسوسی آزادیخواهان و مخالفین آمریکا و اشغالگران را کرده و اسرار و حتی خود آنها را تحویل این کفار اشغالگر و حکومتهای دست نشانده دهیم!!
این دارودسته ی منافقین فراموش کرده اند که رسول الله صلی الله علیه وسلم یک حکومت مستقلی داشت که در برابر حکومت مشرکین (سکولاریستها) قرار گرفته بود و سرزمینش توسط این کفار اشغال نشده بود، پس قیاس پیمانهائی که رهبریت یک حکومت مستقل با دشمنان می بندد با مزدوری هائی که خائنان به اشغالگران می کنند قیاس اشتباهی است .
همه می دانیم که قیاس باید علتی داشته باشد که تحقیق آن در فرع ممکن باشد؛ مانند قصر نماز، یا اباحه‌ی افطار در سفر که علّت حکم در این دو، سفر است و غرض از آن هم، دفع مشقّت، لکن این علت، یعنی سفر، در غیر مسافر محقق نمی‌شود، دیگر امکان آن نیست که کسی که کارهای سخت و شغل‌های طاقت‌فرسا و خسته‌کننده انجام می‌دهد، بر مسافر قیاس شود.
ادامه خواندن لاپوشانی خیانت به دین و مردم با ادبیاتی شبه اسلامی
