نقش مخرب “ایدئولوژیهای سکولاریستی” در ایجاد چند دستگی و “از خودبیگانگی هورامیها” و رواج “آگاهی کاذب در میان آنها”
به قلم : عبدالصمد ژاورودی
من فکر میکنم که باید بین “مرزهای سیاسی” و “مرزهای فرهنگی”، تفاوت قائل شویم. این میهن مشترک فرهنگی، میراث نیاکان سرفراز مسلمان ماست. بحث در این نیست که فلان قهرمان، عرب است یا هورامی و فارس و ترک و هندی و….، بلکه مهم اینست که ما هورامیها- بهعنوان میراثخواران این گذشتۀ فرهنگی اسلامی – برای غنا و گسترش این میهن مشترک فرهنگی چه کاری کرده و میکنیم؟
در همۀ هجومها و حملهها و ویرانیها، دین اسلام “شیرازه”ای بود که توانست هستی تاریخی و فرهنگی ما (هورامیها، سورانها ، شکاکها ، عربها و…) را حفظ و پایدار نگهدارد. تاریخ هورامان نشان میدهد که در تمام این قرنهای آشوب و آشفتگی، عقاید دینی چگونه توانسته است هویّت شخصیتی و تاریخی ما را از گذشته به آینده منتقل کند. از این رو ، عقاید دینی، منبع بسیار ارزشمندی برای درک رویدادها و حوادث تاریخی سرزمین ما است.
ارزشـیابی فرهنگی و تاریخی در آثار بزرگان ما در هورامان ، جای ویژهای دارد، از جمله ارزیابیههای راهگشای آنها در بارۀ تاریخ و فرهنگ ما همه زیر نام اسلام و ایران عرضه می گردد، میخواهیم بدانیم که مقصود آنها از کلمۀ ایران، تنها و تنها محدود به جغرافیای ایران امروزی اسـت یا خیر؟ و اگر چنین اسـت سـرنوشـت این میراث بزرگ فرهنگی با تقسـیمات جغرافیایی کنونی را چگونه ارزیابی مینمایند؟
ما (هورامیها ، شکاکها ، سورانها ، فارسها ،لرها،مازنیها،گیلکها، بندریها ،افغانها، تاجیکها و …) در زمان باستان دارای یک زبان و یک گذشتۀ مشترک تاریخی و فرهنگی هستیم. این زبان و گذشتۀ مشترک تاریخی و فرهنگی مانند رود زلالی است که هر کس میتواند به قدر توان و بضاعت خویش از آن، آب بردارد و سیراب شود از طرف دیگر، من فکر میکنم که باید بین “مرزهای سیاسی” و “مرزهای فرهنگی” تفاوت قائل شویم. مرزهای سیاسی در طول زمان و از طریق جنگها یا حملات و هجومها، کم یا زیاد شده و میشوند و یا اساساً تازه “ایجاد” میشوند، امّا مرزهای دینی و فرهنگی، مسئلهای است تاریخی و درازمدت که با جغرافیای جان و روح و هستی معنوی ملّتها بوجود میآیند و حتّی در کشاکش جنگها و هجومهای سیاسی – نظامی پایدار میمانند. ادامه خواندن نقش مخرب “ایدئولوژیهای سکولاریستی” در ایجاد چند دستگی و “از خودبیگانگی هورامیها” و رواج “آگاهی کاذب در میان آنها”