احتیاط ،انضباط ، حذر و کتمان ؛ مابین افراط و تفریط
مؤلف: شیخ ابومحمد عاصم
مترجم: ایمان . ص
بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند متعال میفرماید:«يَا أَيُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ خُذُواْ حِذْرَكُمْ فَانفِرُواْ ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُواْ جَمِیعاً» نساء ۷۱
«ای كسانی كه ایمان آورده*اید! احتیاط نمائید و آمادگی خود را حفظ كنید، و دسته دسته یا همگی با هم (به سوی جنگ) بیرون روید.»
پس خداوند متعال قبل از امر به نفیر (خروج برای جهاد) به اخذ «حذر» امر نموده است.
و میفرماید: «وَخُذُواْ حِذْرَكُمْ إِنَّ اللّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِینَ عَذَاباً مُّهِیناً» نساء ۱۰۲
«و احتیاط خویش را بدارید، بیگمان خداوند برای كافران عذاب خواركننده*ای فراهم ساخته است.»
بنابراین تمسک به اسباب احتیاط و حذر و کتمان در عمل جهادی، امری است مشروع در دین ما، بلکه در بسیاری از اوقات واجب است، و پیامبر صلی الله علیه و سلم به استعانت از اسباب کتمان، در رفع حاجات و حتی اموری غیر از امور نظامی و جهادی توصیه نموده است، تا چه رسد به عمل جهادی و میفرماید:
«استعینوا علی قضاء حوائجکم بالکتمان» [۱]
«در انجام دادن و برآورده ساختن حاجاتتان از اسباب سر و کتمان کمک بگیرید»
حتی از اهمیت این موضوع اینکه، پیامبر صلی الله علیه و سلم در سنت و طریق خویش موضوع کتمان را به پوشیده ساختن امور بر دشمنان و فریب دادن آنان کشانده و رسانده است، و در نزد ایشان صلی الله علیه و سلم حذر نمودن تنها موقوف بر کتمان اسرار نبوده؛ بلکه همواره بر به هم زدن مراقبت دشمنان و گمراه ساختن جاسوسان آنها، حریص بودند، در حدیث کعب بن مالک در صحیح بخاری (۴۴۱۸) در قصه ی نرفتنش به غزوه ی تبوک آمده است که:
«و لم یکن رسول الله صلی الله علیه و سلم یرید غزوة إلا ورّی بغیرها…»
«پیامبر صلی الله علیه وسلم هرگاه که میخواست به غزوهای برود، با اعلام مقصد حرکتی دیگر آن را مخفی میداشت.»
ادامه خواندن احتیاط ،انضباط ، حذر و کتمان ؛ مابین افراط و تفریط
